माओवादीको आमहड्तालका लागि गाउँगाउँबाट हजारौँ नेपाली पहिलो पटक राजधानी काठमाडौँ आए। माओवादी नेतृत्वको चाहनामुताबिक आन्दोलनले माग त पूरा गरेन, तर कहिल्यै राजधानी नदेखेका, वर्षौँदेखि पीडा र अभावमा जीवन बिताइरहेका गाउँलेहरुले आफ्नै आँखाले सम्पन्नहरुको महल र चिल्ला बाटाहरु र विकास हेरेर गए। आन्दोलन त तुहियो। तर कस्तो किसिमको दीर्घकालीन असर पर्न सक्छ त यसले? समाजशास्त्री चैतन्य मिश्र भन्छन्, ‘यो आन्दोलनले गाउँका मानिसहरूमा शहरप्रति झनै धेरै आक्रोश उत्पन्न गर्नसक्छ। शहरको विकास र गाउँको गरिबीलाई आफ्नै आँखाले हेरेपछि उनीहरूमा क्रोध बढ्नसक्छ।’ रुकुम मुसीकोटका मानवीर महताराले पनि यसपाला राजधानी गतिलैसँग चहार्ने मौका पाए। राजधानीका कारण आफूहरूले किन दुःख पाएको हो? भन्ने जिज्ञासाको उत्तर यसपाला उनले पाएका छन्। चोकैपिच्छे अस्पताल, स्कुल र ठूला–ठूला व्यापारिक भवनहरू देखेर उनलाई अचम्म लागेको छ। ‘सबै विकास राजधानीमा थुप्रिएका रहेछन्। हाम्रा गाउँमा कसरी विकास हुनु त?’ ‘यहाँका दुईचार अस्पताल उता गाउँमा लैजान पाए कस्तो हुन्थ्यो?’ उनले कल्पिँदै भने।
माओवादीको छ दिने आम हड्तालबारे मूलधारका मिडियाले नसमेटेको वा समेट्न नचाहेको एउटा फरक पाटो-
जनकराज सापकोटा
फिता चुँडिनै आँटेका चप्पल, कुर्कुच्चा फाटेका गोडा र पसिना पोतिएको अनुहार— राजधानी शहरका रैथानेहरू आफूसरहका नेपाली सार्वभौम नेपालका हजारौं–हजार मालिकहरूलाई घरका झ्याल र बार्दलीबाट नियाल्दै अचम्म मानिरहेका थिए। नेपालीहरूको यो रूप उनीहरूले यति नजिकबाट देखेका थिएनन्। बानेश्वरमा भेटिएकी रश्मी महर्जन आन्दोलनमा आएका मान्छेको अनुहार र तिनीहरूको निर्दोष र निश्छल व्यवहार देखेर अचम्म मान्दै थिइन्, ‘कस्ता–कस्ता मान्छे, कहाँबाट जम्मा भएका होलान् यतिका।’
माओवादी आन्दोलनले खाटी शहरियालाई गाउँ नै गाउँले भरिएको आफ्नो देशका मान्छेहरूको स्वरूप, आचार र व्यवहार हेर्ने र बुझ्ने मात्रै होइन, गाउँले जनतालाई पनि राजधानीको ठस्सालाई नजिकबाट नियाल्ने एउटा गतिलो अवसर दिएको छ। समाजशास्त्री चैतन्य मिश्र भन्नुहुन्छ, ‘यो आन्दोलनले गाउँका मानिसहरूमा शहरप्रति झनै धेरै आक्रोश उत्पन्न गर्नसक्छ। शहरको विकास र गाउँको गरिबीलाई आफ्नै आँखाले हेरेपछि उनीहरूमा क्रोध बढ्नसक्छ। गाउँका मानिसलाई कमजोर र निरीहका रूपमा हेर्ने शहरिया मान्छेहरूको परम्परागत सोचलाई यो आन्दोलन एउटा ठूलो धक्का हो।
मिश्र भन्नुहुन्छ, ‘शहर र गाउँको दूरी कम गर्न माओवादीको आन्दोलनले सघाउ पुर्याएको छ। २०३६ सालको आन्दोलन एकाध गाउँमा मात्रै सीमित थियो। त्यस्तै २०४६ सालमा आन्दोलनको घेरा निकै फराकिलो भयो। पछिल्लो आन्दोलनमा गाउँका मान्छे सदरमुकाम झरेका थिए। तर, माओवादीले भन्दै आएको तेस्रो जनआन्दोलनले सुदूर गाउँका मान्छेलाई राजधानी उतारेको छ। यस्तो आन्दोलनले गाउँका मानिसलाई बढी जागरुक बनाउन मद्दत पुग्छ।
‘माओवादीको अहिलेको आन्दोलनमा काठमाडौँका रैथानेको सहभागिता नभए पनि ठूला आन्दोलन हुनसक्छन् भनेर देखाइदिएको छ’ नेपाल तथा एशियाली अध्ययन केन्द्रका समाजशास्त्री मृगेन्द्रबहादुर कार्की भन्नुहुन्छ, ‘यो आन्दोलनबाट ग्रामीण जनतामा रहेको अदभूत राजनीतिक चेतनालाई शहरबासीले देख्ने मौका पाएका छन्।’
समाजशास्त्री कार्की भन्नुहुन्छ, ‘शहरप्रति गाउँका मानिसमा रहेको वर्षौँवर्षको आक्रोश पनि यो आन्दोलनमा प्रतिबिम्बित भएको छ। तर, गाउँका मानिसको उपस्थितिले आन्दोलन सफल भएको र गाउँका मानिस विजेता भएको काठमाडौँले हेर्न चाहँदैन।
राजधानीको बदलियो रङ
आइतबारदेखि माओवादीले शुरु गरेको आमहड्तालले राजधानी काठमाडौँको रङ बदलिएको छ। माओवादी आन्दोलनले शहर र गाउँबीचको विद्यमान दूरीलाई घटाएको मात्र छैन, आन्दोलनका सहभागीहरूको व्यवहार शहरका मानिसका लागि चाखलाग्दो बनेको छ।
कालीकोट, नानीकोटका जयबहादुर बूढाले एक दिनको पैदल हिँडाइपछि मात्रै सदरमुकाम आएर बस चढ्न पाएका हुन्। दुइ दिने बस यात्रापछि राजधानी आइपुगेका बूढालाई जसरी हुन्छ, आन्दोलन सफल पार्नुपर्छ भन्ने हुटहुटी छ। पछिल्ला तीन दिनमा उनले राजधानीको गल्ली–गल्ली चहारिसकेका छन्। यसअघि काठमाडौँ आउँदा उनलाई यस्तो मेसो परेको थिएन। यहाँका अग्ला घरहरू, ठाउँ–ठाउँको बस स्टप र बजार देखेर उनले आफ्नो गाउँ सम्झेका छन्। आफ्नो गाउँका बारे उनले सपनामा पनि यस्तो कल्पना गर्न सक्दैनन्। कालीकोटको विकट गाविस नानीकोटबाट बूढासँगै अन्य पाँच जना राजधानी आएका छन्।
रुकुम मुसीकोटका मानवीर महताराले पनि यसपाला राजधानी गतिलैसँग चहार्ने मौका पाए। राजधानीका कारण आफूहरूले किन दुःख पाएको हो? भन्ने जिज्ञासाको उत्तर यसपाला उनले पाएका छन्। चोकैपिच्छे अस्पताल, स्कुल र ठूला–ठूला व्यापारिक भवनहरू देखेर उनलाई अचम्म लागेको छ। ‘सबै विकास राजधानीमा थुप्रिएका रहेछन्। हाम्रा गाउँमा कसरी विकास हुनु त?’
‘यहाँका दुईचार अस्पताल उता गाउँमा लैजान पाए कस्तो हुन्थ्यो?’ उनले कल्पिँदै भने। माओवादीको यो आन्दोलनको राजनीतिक उपलब्धि र अर्थ फरक होला। तर, यो आन्दोलनले जनताको शक्तिको राम्रो तस्वीर देखाएको छ। नेपालका रैथाने राजनीतिक दलहरूका लागि यो आन्दोलनमा देखिएको जनसहभागिता इर्ष्याको विषय र राम्रै सवक बनेको हुनुपर्दछ।
बानेश्वरको आन्दोलनमा अग्रपङ्क्तिमा बसेकी सिन्धुपाल्चोककी ज्ञानमाया कार्कीको अनुहार पसिनाले लुथ्रक्क भिजेको थियो। राजनीतिका थोरै र जीवनका दुःखका धेरै कुरा बुझेकी ज्ञानमायालाई पनि आफ्नो गाउँमा विकास भएको हेर्ने रहर छ। उनले त्यो रहरमा आफ्नो सुखलाई पनि दाँजेर हेरेकी छिन्। आन्दोलनसँगै धीत मर्ने गरेर राजधानी घुम्न पाएकी ज्ञानमायाको गाउँमा मकै छर्ने बेला हुनआँटिसक्यो। तर, उनलाई त्यसको चिन्ता छैन।
आन्दोलनमा शहरका सुकिला मान्छे नदेखेर ज्ञानमायालाई मनमनै रिस उठेको छ। उनलाई थाह छ दुःख जसले पाएको छ, त्यसैले हो आन्दोलन गर्ने। सर्लाहीको हरिपुरबाट आन्दोलनकै लागि राजधानी छिरेका किसान रामदेव यादवलाई अहिलेको आन्दोलन मज्जाको लागेको छ। मकै गोड्ने बेलामा घरको काम छोडेर उनी खुशी–खुशी राजधानी आएका हुन्। आन्दोलनमा जताततै आफूजस्तै गाउँले अनुहारदेख्दा उनलाई झनै बढी खुशी लागेको छ। उनले भने, ‘आफूजस्तै गरिब जनता देख्न पाइयो। काठमाडौँका गल्ली–गल्ली चहार्ने पनि मौका मिल्यो। पाँच वर्ष भयो यहाँ नआएको। काठमाडौँ त धेरै फेरिएछ। तर, हाम्रो गाउँ पाँच वर्षपहिले जस्तो थियो, त्यस्तै छ।
काभ्रे डराउनेपोखरीका जितबहाहुर सिँजाली पनि घरको काम भर्सेलै परोस् भनेर आन्दोलनमा आएका छन्। आन्दोलन सफल नभएसम्म ढुक्कै शहर बस्ने मन बनाएका छन् उनले। उनी पनि आफ्नो गाउँको विकास नभएको गुनासो गर्छन्। भन्छन्, ‘हामी त सधैँ काठका मान्छे भनेर हेपियौँ। यो आन्दोलन सफल भयो भने त्यस्तो हेपाइ सहनुपर्ने छैन कि?’
(किशोर नेपालको सम्पादनमा प्रकाशन हुने ‘यो साता’ साप्ताहिकमा यो खबर छापिँदा माओवादीले आम हड्ताल फिर्ता लिइसकेको थिएन)
Pyara Bal Bahadur Ji,
Thanking you for vigorous effort to level me as a Maoist. I am fade up with current political environment and seeking better changes, on that ground you categorize me as a Maoist, and I happily accept your leveling standard. There are so many views and reviews released and as if Nepalese people below the poverty line make a wish of better Nepal can be considered and represents Maoist, I have nothing to say on your generosity, and well aware political and social view. Moreover; my disagreement on your opinion is smartness, pretending as an aware and crystal clear of linking right to wrong, rather I pronounce myself as a illiterate, poor Anante Maobadi… I guess you are happy enough now.
You have never left main stream point, and spoke out for peace. Are you trying to say if somehow Maoist rules Nepalese Government results war or terror? But I don’t think so. You denied of US mentality into your brain but haven’t stopped reflecting it. Last couple of time you wrote about communism and china. Sometimes you said china is not communist country when talking about economy, where as sometimes china has high poverty line being communist country. This could be your unsecured nature. Can you answer me; if Maoist rules government in what circumstances you can’t see peace? I believe you are still looking for same old nature of peace of corruption and nation wide scandals. That peace raises corrupt officials living standard instead of poor Nepalese citizens. I am totally disagreeing on this point. I believe there is always chaotic environment before everlasting peace. Last question: what is the better process of peace reformation in Nepal and progress that you have seen and claim over it?
Hari Prashad Lamichhane Bandhu, when did I say there will not be opportunist like you, as you explained in your area getting benefit from Maoist? Please go through my paragraphs properly and let me know where I mentioned that Maoist is an alien or they don’t have weakness. Please, write me exactly from my para as you blamed me.
What is your understanding of this line “I consider “No matter what political reasons are given for protest or war, the underlying reason is always economic” but we don’t have any option than choosing upcoming big party”. I don’t think you would write me, if you have sense of this line. Maoist has so many weaknesses, and they must apply ongoing interactive comprehensive process to eliminate weak spot, in order to win Nepalese Citizens mentality.
I am not here to clarify that protest was right or wrong but as we can see the majority of participated people’s economic condition, we certainly needs changes. I am amazed of those people’s emotion. I don’t know what makes them to lead up to the road, obviously not only threat as mentioned in newspapers, or just to take a look over tale of Kathmandu city. Those people on the street don’t have political awareness as you have and if it would be, we might have been different. Those are real faces of Nepalese economic, cultural, political, social image; represents everywhere is my everlasting belief. I believe one day; we will carry out something that can revolutionize our entire social demography.
खाश भन्नु पर्दा नेपाल को जनता नै बुद्धु छ , नेता ले जे भने तेही गर्ने , आज नेपाल बन्द ल डेमो गर्न जौ हल्लाई हल्ला मा हिडेको छ जनता, टियर ग्यास खान्छा घाइते हुन्छ भोलि कसले हेर्छा जन आन्दोलन मा घाइते भयका र मरेका हरुले अहिले सम्म केहि राहत पाहुना सकेका छैनन् देश झन् झन् बिग्रिदै गयको छ . अझै तेही नेता को पछी लाग्ने जनता , दिमाग लगाऊ जनता , अब देश र जनता को पक्छे मा हिड नेता को पक्छे मा होइन, नेता कुरा सुन्ने जनता गोरु हो,
काठमाडौं,२८ बैशाख । नेकपा एमाले ताप्लेजुङको जिल्ला नेतृत्व सहित ५२ जना एमाले नेताहरु एकिकृत नेकपा माओवादीमा प्रवेश गरेका छन । एमाले ताप्लेजुङका पुर्व जिल्ला बिकास समितिका सभापति विजयराज पेव, एमाले उपाध्यक्ष अशोक राईका जेठान काजी श्रेष्ठ, जिल्ला नेता नेत्र दाहाल, कृष्ण नेपाल, ओजस्वी सावा, कांग्रेस जिल्ला नेता मेघेन्द्र पराजुली लगायतका ५२ मंगलवार माओवादीमा प्रवेश गरेका हुन । उनिहरुलाई एकीकृत नेकपा माओवादीका सचिव सिपी गजुरेलले पार्टीमा प्रवेश गराउनुभएको थियो ।
हामी राजधानीवासीहरु वन्दको बिरोधमा जसरी उत्रियुम त्यसै गरि हरेक अन्याय, घुसखोरी, कमिसनखोरी, आदि को बिरोधमा पनि उत्रिन सके यी गरिब निमुखा जनताले न्याय पाउथे होला.
माओबादी को यो आन्दोलन असफल भएर पनि सफल भएको छ ! जनताले नेपाल को असली रुप हेर्ने मौका पाएको छ !
बल बहादुर जी,
I guess you have a phobia of communism and communist ruled country. I merely believe, you have better understanding and follower of US policy against Muslim and communist country. As US thinks every Muslim and communist is a terrorist and every Muslim and communist country is land of terror; if I am not wrong you have the same emotion. Your view, it seems to me, for many times, all too long, has been concerned with right or left instead of right or wrong. You always disgrace Maoist, you might have individual problem and must be a member of any organized political party, which has fear of loosing possession over many benefits.
Do you think current ruling parties are successed to resolve present troubles and able to improve situation. In this situation I can’t see any further progress or achievement of motives will be done. We are suffering from worst political course; there are seller and buyers of supports, vote’s and sits. Since so long, YEMALE and CONGRESS rulling our country in the name of democracy, loktantra and bla.. blaa…but their attitude has never been changed. Every year parliament has so many political discourses, but where is solution? Is there any one; who can say that ruler parties are concerned for peace and achievement, justice, progress of Nepalese citizens? I am sure no one can come at the front with reasonable ground and justify it. In such condition, what do you recommend me Bal Bahadur Ji?
I am not member of any political party but at least I am fade up with current political environment. I consider “No matter what political reasons are given for protest or war, the underlying reason is always economic” but we don’t have any option than choosing upcoming big party. Being optimistic, we must move forward and accept changes. Once earlier strategy fails, our alternative is new one. YEMALE and CONGRESS are our snuffed strategy. They never lead us to progress. If new strategy fails; we go for another. I think this is the cycle of finding solution. I prefer to move towards unknown path to find better platform rather than sticking with useless old platform. But I don’t know if I will find write one or not, if not then I keep on moving until find better one.
Dear Ananta ji,
First of all, I would like to say that you have also the same concept that criticizing maoist means you are either congress or UML or something else. Secondly, I am not sure either you didn’t understand the background clearly or you are just passing your comments generally. Because, the issues I raised earlier is just to request the former commenter to broaden their view.
Talking about USA or China is not an issue here. Literally, both are trying to be a superpower. Additionally, you raised the issue that are UML and congress are doing better ? The counter question may raise that Did maoist do better, when they are in power? So, the matter is that nobody can be good showing others bad. As we know, two consecutive mistakes can’t make it right but it accumulates the wrongs.
Although, you tried to show yourself highly aware people but it is crystal clear that you are linking right or wrong to right or left. As you mentioned in the last paragraph – the economy is the main cause, so what we looking for. I guess, Nepalese people like me are not trying to judge who is right or who is wrong, but just asking for Peaceful environment, where we can work freely to earn our livelihood.
last but not least, I would like to request you again, please try to understand the ground before you pass comment. As you are trying to say that you are not a political person in your last para, but first two are enough to understand who you are.
After reading opnion of Mr. Ananta, it seems that all maoest leaders and caders are from different country,(or different planet) with very different skill and knowledge.
There are more than 90 MPs who changed their party from UML to Maoest for better opportunity.
If we check in our society, all people who are failure in their professional and personal life are with Maoest.
At least I can talk about my district Parbat and its like that, friends please check your place and find what kind of persons are leaders in local levels.
Those who become bankrupt in their personal business joined Maoest party with the hope that all lenders are so called SAMANTI and after joining Maoest there is no more obligation to pay the debt.
Those who were illegal sexual scandal and got boycot in society are local of Maoest, these kind of things are happening in local level.
Please check the personal background and history of local maoest leaders in villages and districts.
Most of the Uneducated kind of people are associated in Maoest and are involved in various illigal activities by using fear of people towards maoest.
Developement of a nation is not an activity of an individual rather its a team effort. Only Dr. Baburam is not sufficient to run the country, he will need team of all other educated people to run the country, which the Maoest party doesnt have till now.
Ananta ji spoke so many things about inability of UML &NC but Maoest is Worse than these two. Please dont count vote of CA election, so many people got votes in earlier days also. Getting higher number of votes doesnt itself proves quality of Maoest.
There are many things that Maoest has to improve to reach the level of intellectual ability of NC or UML as a whole..
बिकाश नभएका र दुख पाएका कारण तिमीहरुले नै भोट दिएर जिताएकाहरुले गर्दानै हुन् | जिते पछि उनीहरु सहरमै रमाउछन | गाउलाइ बिर्सन्छन | तेसैले कुनै पनि पार्टीको स्वार्थ नहेरी एउटा असल मान्छेलाई जिताउन |
शहरको आफ्नै महत्व हुन्छा. यो त हाती ठुलो भनेर मुसो ले असंतोष गर्या जस्तो भो
सिटी मा विकास भएर पो गाउमा विकास नभएको रहेछ भन्ने कुरा मा अलिकति सत्यता चाही छ . किन भने गाउका तिनै नेताहरु सहर आएर येतैको बिकाश र रमझम मा भुलेका हुन् . र गाउलाई बिर्सिएका हुन. आफु हरु सहर मा नै बस्ने भएपछी किन चाहियो गाउमा बिकाश. एदी नेता हरु लै आफ्नै जिल्ला मा बस्नु परेको भए त्यो ठाउमा पनि बिकाश हुने थियो.
आफूलाई सर्बहारा बर्गको समर्थक भनेर देखाउन चाहने र गाउँका गरीब नेपालीहरुको अवस्थाप्रति भावबिह्वल हुन चाहने सबैले यो चोटि आँखामा माओवादी पार्टी अध्यक्ष प्रचन्डले पछिल्लो माओवादी आन्दोलनको असफलताबाट तिल्मिलाएर सहरियाहरुलाई हेर्न तयार पारेको शत्रुतापूर्ण चस्मा चढाएछन्। अहिले हरेक माओवादी र माओवादी समर्थक प्रचन्डले चस्मामा चडाएको रङ अनुसार एउटै बोलिमा बस्तुस्थिती बर्णन गर्न र शहरीयाहरुलाई गाली गर्न तल्लिन छन्। यो अघि मलाई के लागेको थियो भने यी माओवादी नेताहरु गाउँका अशिक्षा, गरीबी र र जातिय भेदभाबले सताइएका सोझासाझा नेपालीहरुलाई मात्र झुटा सपनाहरु देखाएर उनीहरुको दिमाग कब्जा गर्न सफल हुन्छन्, तर अहिले माओबादीको समर्थनमा शहरीयाहरुलाई अनावश्यक गाली गर्दै आएका यी लेखहरु पढ्दा लाग्छ, कमरेडको चस्माको रङ त पढेलेखे भनिएका र जानेबुझ्ने भनाउँदाहरुको आँखामा पनि गजबसँग चढ्दो रहेछ।
प्रचन्डको सुन्दर चस्मामा ठाँटिएका यी बुद्दिजिवीहरुलाई मेरो फेरी पनि पुरानै प्रश्न छ। किन समर्थन गर्ने ती शहरियाहरुले माओवादीको आन्दोलनलाई? प्रचन्डलाई प्रधानमन्त्री बनाउनलाई? के फाईदा हुन्छ देशलाई प्रचन्डलाई प्रधानमन्त्री बनाएर? के देशले संबिधान पाउँछ? अनी के फाईदा हुन्छ ती गाउँका झुत्रे झाम्रे नेपालीहरुलाई? जसप्रति यहाँ धेरैले आसुँ चुहाएको जास्तो देखियो। के माओवादीले गरेको आन्दोलन कुनै युगान्तकारी आन्दोलन थि यो? हैन भने प्रचन्डलाई प्रधानमन्त्री बनाउनकै लागि किन सारा शहरीयाहरुले भोक भोकै थुनिएर बस्नुपर्ने?
सुकिलामुकिला शहरीयाहरु रे! के राम्रो लाउन खोज्नु अपराध हो? के मिठो खान खोज्नु अपराध हो? अरुको लुटेर खानु पाप हो, ठगेर खानु पाप हो, भ्रस्टाचार गरेर खानु पाप हो, तर के आफ्नो मिहेनतले कमाएर खानु पनि पाप हो? त्यसो त माओवादी आँफैले अरुको सम्पति लुटेर खाएको सबैले देखेकै हो, अनि शहरमा भएका ठूल-ठूला लुटाहा र भ्रस्टाचारीहरुलाई मोटो रकम चन्दा लिएर उसैले आश्रय दिएर राखेको पनि पटक पटक सार्वजनिक भएकै हो। जसरी प्रचन्डले अलिकती पढेरलेखेर शहरमा आएर घर बनाएका नवशहरियाहरु ले हामीलाई टेरेनन् भनेर सर्बसाधारणहरुलाई गाली गरे, के उनले आफ्नै पार्टीका ठूल-ठूला कमरेडहरुले आफ्ना छोरा-छोरीहरुलाई कहाँ कहाँ कस्तो कस्तो सुबिधा दिएर पढाएका छन् र आफ्नो कार्यकर्ताहरुको स्थिती चाँही कस्तो छ भनेर कहिले सोचेका छन्? फेरी किन जनताको छोराछोरीले पढ्न खोजेकोमा, प्रगती गर्न खोजेकोमा यत्रो रीस? आफ्नो अध्य्ययन सकाएर रोजगारी हासिल गरेपछि सकेसम्म काठमाडौं र नभए अन्य शहरहरुमा घडेरी जोड्ने र सानो चार कोठाको मात्र भए पनि घर बनाउन चाहने नेपाली त कति होलान् कति? तर माओवादीका कैयन् नेताहरुले पनि सुकिलामुकिला भएर शहरमै घर उमारेका छन् त। फेरी किन यो मध्यम बर्गिय शहरीया जनताप्रति यत्रो आक्रोश?
यसको प्रस्ट सन्देश के हो भने माओवादीले कहिले पनि आफ्नो कार्यकर्ताहरु र ती गरीब जनताहरुको जीवनस्तर माथि उठ्नदिने छैन। यदी उनिहरु जाने सुन्ने भए भने त माओवादीको नाजायज कार्यहरुमा अबश्य पनि साथ दिने छैनन्। यदी पार्टीहरुले र पार्टीका नेताहरुले नचाँहिदो उपध्र मच्चाउछन भने त्यसलाई असहयोग गर्ने पूर्ण अधिकार जनतामा छ तर त्यो असह्योग गरेकै आधारमा तिमीहरु एक एकलाई ठीक पार्छु भनेर औंला उठाउने अधिकार पार्टीहरुको नेताहरुलाई अबश्य छैन। शान्ती रयालिका सहभागीहरुले प्रचन्डेलाई फाँसी दे भनेर नारा लगाए भनेर आगो भएछन् माओवादीका नेताहरु!हैन प्रचन्ड बिरुद्द कसैले चूँ पनि गर्न नहुने? उनको नेतृत्वमा १४,००० नेपालीको ज्यान जाने युद्द गर्न चाँही हुने, उनको बिरुद्दमा चाँही एउटा नारा पनि लगाउन नपाउने! जनतालाई आफ्नो बिचार राख्नबाट रोक लागाउने प्रचन्ड भनेको को हुन? आफ्नो के गल्ती भयो र जनताले साथ दिएनन् भनेर केलाउनु त कता हो कता हो उल्टै लठैत पारामा तिमीहरु एक एकलाई ठीक पार्छु रे! जसले भेडा जस्तो एकोहोरो भएर उनको भनाई पछ्याउछ त्यो चाँही नेपाली जनता बाँकी सबै भिजलान्ते रे! नवमन्डले रे! हैन यिनी त पक्का हैकमबादी भएर पो निस्के बा! एक नम्बरकै तानाशाह बन्छु भनेर अठोट गरेका छन् कि के हो?
अनि माओवादीको त्यो आन्दोलनको अवधिभर काठमाडौंमा रहेका गाउँबाट आएका सोझा साझा जनताहरुको स्थिती देखेर विह्वलित हुनुभएका महानुभाबहरुलाई के लाग्छ, के माकुनेले राजीनामा दिएको भए ती सारा नेपालीको स्थिती आजको भोलीनै परिवर्तन हुन्थ्यो। माओवादीले जम्मा गरेको त्यो भिडमा केही प्रतिशत त वास्तविक गरीब र सोझासाझा नेपाली पनि थिए होलान्, तर ती मध्य धेरैजसो त पहिले गाउँमा आतंक मच्चाउनमा नाम कमाएका र माओवादी नेताहरुद्वारा गरिएको रोबोटिकरण पश्चात माओवादी बनेका ब्यक्तिहरुनै थिए जसलाई माओवादी बनेपछि गाउँमा आतंक मच्चाउन झन सजिलो भएको छ। के गाउँमा आतंक मच्चाएकै भरमा र जनबादी शिक्षा पढाएकै भरमा गाउँका गरीबहरुको जीवनस्तर माथि पुग्छ? अनि माओबादीको यो पछिल्लो आन्दोलन, काठमाडौंमा फैलाइएको आतंक र जनताहरुलाई दिएको दु:ख के आम नेपालीको जीवनस्तर माथि उठाउनको लागि थियो? के नेपालको नयाँ संबिधान जारी गर्नको लागि थियो? अथवा पुष्पकमल दहालको प्रचन्डको जीवनस्तर माथि उठाउनलाई थियो? चस्मा खोलेर हेरौ सब प्रष्ट हुन्छ।
आन्दोलन सकियो । आन्दोलनकर्मीहरू घर फर्के । तर, राजनीतिक समस्याको गाँठो भने ज्युँका त्युँ छ । इतिहास यथास्थितिको माखेसाङ्लोमा अड्किएको छ । खाली हात नफर्किने कसम खाएर जागरुक र जुझारु नागरिकहरू भेलसरि उर्लिंदै राजधानी आएका थिए, ती खाली हात घर फर्केका छन् । बालुवाटार दरबार, सिंहदरबार र वसन्तपुरको नेपालबाट ती लाञ्छित भएर, अपमानित भएर, आहत छातीमा सन्ताप र क्षोभको आगो लिएर फर्केका छन् । तिनका छातीमुनि उम्लिरहेको लाभा पनि तीसँगै फर्किएको छ । जो राजधानी आएका थिए, ती कतै विदेशबाट आएका होइनन् । ती अर्को कुनै ग्रहबाट आएका पनि होइनन् । ती राजधानीका सडक-सडकमा आप\mना कुण्ठित सपनाहरूको बिस्कुन लाएर फर्केका छन् । तिनले आपना सुन्दर सपनाहरू बिर्सनेछैनन् । कुनै दिन आप\mना सपनाहरूको बिस्कुन उठाउन ती फेरि त्यसरी नै, सके अझ त्योभन्दा विशाल जनसागर, त्योभन्दा तीव्र आवेग, त्योभन्दा उच्च आक्रोश र त्योभन्दा दृढ संकल्प लिएर आउनेछन् । त्यो जनसागरको उत्ताल प्रवाहमा लतारिँदै को-को, कता पुग्ने हुन्, इतिहासको बाटो छेकेर लतारिने योग्यता पुगेका खलपात्रहरूसमेतलाई थाहापत्तो छैन । जब थाहा हुन्छ, त्यसवेला ढिलो भइसकेको हुनेछ । र, पश्चात्ताप गर्ने समय पनि हुनेछैन ।
राम्रोसँग खान र सुत्न नपाएर सुकेको जिउ र चाउरी परेको अनुहार लिएर नेताहरु गाउँमा गए अनी भाषण गरे र गाउँका गरीब, रोगी र निमुखा जनताहरुको आँखाभरी सपना जगाए। गाउँलेहरु नेताहरुले देखाएको सपना देखेर दंग परे र नेताहरुलाई आफ्नो बुईमा बोके। जनताको बुई चढेका नेताहरु त्यहाँबाट फुत्त उफ्रिएर शहरतिर छिरे अनी मिठोमसिनो खाएर रातो र पिरो भए। गाउँका जनतालाई सपना देख्नु न थियो, मजासँग सपना देखेर बसे, कहिले पुरा नहुने सपनाहरु! पालै पालो नेताहरु झुस्स परेको अनुहार लिएर गाउँतिर छिरे, जनताहरुलाई सपना देखाए, अनी शहर पसेर सुकिलो मुकिलो र रातो पिरो भएर निस्के। गाउँलेहरु पनि दंङ पर्दै एक पछि अर्को सपना देख्दै गए। उनीहरुलाई त सपना देख्नु न थियो, मजाले देखे। फेरी अर्का थरी नेताहरु आए, उनिहरुले अझ ठुला सपना देखाए; किताब, कपी र कलम बोक्ने विद्यार्थीरुको हातमा बम र बन्दुक थमाए,हसियाँ, हलो र कोदालो समाउने किसानहरुलाई उनीहरुको कामबाट जबर्दस्ती छुटाएर आन्दोलन गर्नु पर्छ भनेर लगाए। जनतालाई त सपना देख्नु न थियो, मजाले सपना देखे। विद्यार्थीहरुले पढ्ने-लेख्ने काम छोडे, किसानहरुले खेती-किसानी छोडे। आखिर के थियो र सपना देखाउनेहरुले सपना देखाएकै थिए। फेरी पनि नेताहरु शहर छिरे। सुकिला-मुकिला र चिल्ला चाप्ला पनि भए। तर पहिलेका नेताहरुले जस्तो उनिहरुले गाउँलेहरुलाई माया मारेनन् र सपना देखाउने काम पनि बन्द गरेनन्, सपनाहरु देखाइरहे र देखाइरहे! जनताहरुलाई पनि सपना देख्नु न थियो, देखिरहे अनि देखिरहे। उनीहरुलाई के थाहा कुकुरको अगाडि राखिएको लोभलाग्दो लड्डुभित्र भरिएको बिष झै ती सुन्दर सपनाहरु भित्र पनि उनीहरुको जिन्दगीनै समाप्त पार्ने धरापहरु राखिएको हुन्छन्। तर सपना देख्नेहरुलाई त के भयो र, सपना देखिदिन्छन्। सपना देख्ने यी सोझासाझालाई के थाहा? यदी ती नेताहरुले विद्यार्थीहरुको हातमा बन्दुक र बम नथमाएर किताब, कपी र कलम समाउने बातावरण बनाइदिएको भए स्थिती बेग्लै हुन्थ्यो। आफ्नो स्वार्थपूर्तिको घोडा नबनाएर किसानहरुलाई खेती किसानी गर्न दिएको भए अहिलेको जस्तो भोकमरीको स्थिती आउँदैन थियो। यो चोटि ती नेताहरुले फेरी अर्को सपना देखाए,”होइन,सपना पुरा गर्न त शहर जानुपर्छ, शहरमा धनीहरु कती आनन्दले बसेर खाइरहेका छन्? कती सुकिला-मुकिला छन्? ल हिडँ अब शहर जानुपर्छ।” सपना देख्ने गाउँलेहरुलाई त के थियो र? हिंडे शहर सपना पुरा गर्न। तर उनीहरुको आँखाले उनीहरुकै सपनाको भर्र्याङ् चढेर ती नेताहरु धुरी चढ्न खोजेको कुरालाई कहिले देखेन। नेताहरुले ती गाउँलेहरुको सपना पुरा गर्न बिषयमा त कहिले सोच्न भ्याएका थिएनन्। तर यो चोटि आफ्नै सपना पनि पुरा गर्न सकेनन्, अनि मज्जाले कुर्लेछन्, “ले हेर यी शहरीयाहरुलाई! सपना बोकेर काठमाडौं छिरेका तिमी झुत्रे झाम्रे गाउँलेहरुलाई सुकिला-मुकिला काठमाडौंका शहरीयाहरुले देखिसहेनन्। तिमीहरुले यिनीहरुको भाग खोस्न आयो भनेर रिसाएका! तिमीहरुलाई कस्तो छि:छि: र दुर् दुर् गरेका?” तर काठमाडौंका मानिसहरु गाउँहरुले सपना देखे भनेर रिसाएका थिएनन्, न त गाउँलेहरु काठमाडौं छिरे भनेर नै रिसाएका थिए। उनीहरु त ती सोझासाझा गाउँलेहरुलाई सपना देखाउने नाइकेहरुले आफ्नो बिपनालाई बन्धक बनाएकोमा रिसाएका थिए। तर ती नाइकेहरुले आफ्नो स्वार्थ पुरा नभएको देखेपछि ती सोझासाझा गाउँलेहरुलाई शहरीयाहरुप्रति उल्टो पाठ पढाए। गाउँलेहरुले ती फटहाहरुको चालकी बुझेनन्। हुन पनि उनीहरुलाई यथार्थ कुराको के मतलब? उनीहरुलाई त सपना देख्नु न हो, सपना देखिदिन्छन्।
फेरी आर्को फोहोरी खेल हुँदै छ , धनि र गरिब को | तर के थाहा उनिहरु लै, तेही सहर का सुकिला लुगा लाउनेले गर्दा गाउँ का मान्छे ले पढ्न, खान र लाउन पाएका छन् | तपैले त जनता लै हातमा बन्दुक र पेटमा गोलि बाहेक क नै दिनुभएको छ र | सम्जनुस, खोक्रो भासनले देश मा बिकाश औदैना |
Roomu jee:
छ्या !! कस्तो दवास्सै सामान्त-गन्हायो यो कमेन्टमा यो लाइन पढ्दा …..”तेही सहरका सुकिला लुगा लाउनेले गर्दा गाउँका मान्छेले पढ्न, खान र लाउन पाएका छन्”
बास्ना आउनेले थप तर्क गरौ…!
अहिले माओबादीले लड्न परेको येस्तई शोषकहरुसंग हो अरुसंग होइन/
पहिला मैले यो कमेन्ट कमल थापा वा सू. ब. थापाको होला भनेको त अर्कै काजीको पो रे छ, तर चूरो कुरा उही हो…
सम्पूर्ण ग्रामिण बासीको दुख को लागि सम्पूर्ण शहरबाशी जिमेबार छन् भन्ने खालको निस्कर्स ठिक हो जस्तो लाग्दैन | काठमाडौँ मा बस्ने सबै जनाले ग्रामिण को ठगि गरेर अनि काठमाडौँ मा स्थापित भएको भन्ने निस्कर्स त अचम्मको छ त ? काठमाडौँ मा पनि सबैले आ आफ्नो काम गर्नु पर्दछा| डाक्टर इन्जिनियर या अरु पढेलेखेका को मेहनत हैन भारी बोकेको yaa अरु शारिरिक परिसरम मात्रै मेहनत हो भन्ने खालको निस्कर्स अलि अमिल्दो भएको जस्तो लाग्छा
सहरमा बस्न पनि कम कस्टकर छैन| काठमाडौँ मा जिबिकोपार्जन गरेर त हेर्नुस काठमाडौँ बाहिर बस्ने कमरेड हरु ले |
लामिछाने जी ,मन पराएको भनेर हरियो मा थिचें ,पछिमा थाहा पाएँ कमरेड लाई मात्र लेख्नु भएको भनेर “सहरमा बस्न पनि कम कस्टकर छैन| काठमाडौँ मा जिबिकोपार्जन गरेर त हेर्नुस काठमाडौँ बाहिर बस्ने कमरेड हरु ले |”””””
किन चैते कांग्रेस र कार्तिके एमाले लाई नभन्ने ????????????????????
प्रकाश जी मैले भन्न खोजेको कुरा के भने चैते काँग्रेस र कार्तिके एमाले हरुले अहिले kaathmandubasi हरुलाइ कुनै दोषारोपण गरेका छैनन्,मुख्यत अहिले कमरेड हरुको kaathmandubasi हरु प्रति गुनासो रहेछा |
जसले complain गर्छा उसैलाई भन्ने त होनी हैनर ?
जसले यी तमाम ग्रामिण र गाउ बस्ती कन्दरा बाट देशमा सह-अस्तित्व र समानताको माग बुलन्द गरि आयका नेपालीको मन भित्र र छाती भित्र नेपाल देख्न सक्दैन!यी झुत्रियर च्यातियका कच्छाड र चौबन्दी भित्रको पसिनाले नित्रुक्क भिजेका शरीर भित्रको देश देख्न सक्दैन,यी सदियौ देखिका पीडितहरुले मागमा आफ्नो हक र स्वोतन्त्रत मुक्तीको लागि गुन्जायका आवाज सुन्न सक्दैन!
तिनीहरुलाई,
भलै नेपाली नगरिकताको प्रमाणपत्रले तख्ता सजायका होस् या नेपाली पस्स्पोर्टले ब्याग हरियो बनायका होस्, भलै तिनीहरु यही जन्मेका होस् (जन्माइयकाहोस्)वा यहिनै देह्त्याग गर्ने हेतु राखुन्!म तिनीहरुलाई कसरी नेपाली भनौ!म त भन्छु तिनीहरु नेपालको भाइरस या धमिराहरु हुन्!
आन्दोलन बात फर्केका ति तमाम् निरिह मन हरुमा होला “स्वोतान्त्रता र समानताको आवाज वास्ता नगर्ने हरु बिरुद्द परिवर्तनको लागि हतियार उठाउनै पर्ने रहेछ! यो मागेर पाइन्दैन रहेछ!”
खुशीको कुरा अब नेपाल बन्द हुदैन, नेपाल बन्द जुन पार्टी ले गर्छा ,जनता उसको बिरोध मा उत्रिने छ, समस्या बार्ता को टेबुल टक बाट समाधान गर ,टाउको फुटाय नेताको फुटा, जनता लाई फेरी दुख दिने कम नगर , हामीले तिमीहरुलाई अमुल्य भोट दियर जितायारा पठायको छौ हाम्रो कम सकियो,
शीलाजी जस्तो छोरीहरु नेपाललाई खाँचो छ. सलाम छ तपाईलाई जसले अन्याय बिरुद्ध बौद्धिक लडाई लड्न सक्छ.
वास्तविक नेपाल भनेकै गाउँ घर हो , तेयू वास्तविक नेपाली को सानो डफ्फाले नेपाल को केहि सहर तेस्मा काठमाडौँ लै पनि रेकी मात्र गर्य हुन् , वास्तविक हमला हुदा,तेयू सहर हरु को पुरै नभए पनि ठुलू हीस्सा गाउँ क नेपाली जनता को मातहत मा जान सक्छ तेसैले तेयो वास्तविक नेपाली लाई सहर मा पुजीपति अथवा मद्येम पुजीपति वर्ग ले बेलैमा यौता सम्झौता गरेर अधिकार सबै वर्ग का नेपाली मा बद्फाद गर्दा मात्रै नेपाल मा अथवा कुनै पनि दुन्द गर्स्त राज्य मा शान्ति हुन सक्छ भने मलाई लाग्दछ.
साथीहरु
एक आपसमा झगडा गरेमा तेस्रो बेक्तिले फईदा लिन्छ यो आन्दोलनले एउटा राम्रो समाचार के दिएको छ भने गाउँमा विकास भएको छैन किनभने विकास भनेको बाटोघाटो, ठुला ठुला घर ले मात्र हुँदैन बिकासमा आर्थिक, सामाजिक, नैतिक, भौतिक, सबैको विकास हुनु पर्छ, यो सबै नेत्रितोमा भर पर्ने कुरा हो जस्तो मलाई लागेको छ बिदेसी संग पैसा मागेर गाउँ को लागि NGO चलाउने संस्थाहरु काठमाडौँ मा किन राखेको? सबैलाई गाउँ मा लखेट्नु पर्छ ५ तारे होटेलमा गोष्ठी गरेर कर्णालीको समस्या समाधान हुन्छ? सुत्केरी कसरि गराउनु पर्छ भनेर होटेलमा बैठक बसेर हुन्छ? कस्तो समाज को हामीले कल्पना गर्नु पर्छ काठमाडौँ मा अन्तरक्रिया गरेर हुन्छ? ९०% NGO सहर केन्द्रित छन् येसको भरनपोसन कसले गरेको छ?
बिदेसी ले सहयोग गर्ने हो भने सरकारलाई दिनु पर्यो, भारतीय राजदुतले गएर एम्बुलेन्स बाड्ने, बिद्यालय लाई चन्दा दिने कम्बल बाड्ने होइन कि कसो?
हामीलाई प्रजातन्त्र चाहिन्छ तर नेपालमा लाठी सहितको प्रजातन्त्र भएमात्र हुन्छ नत्र उही हो ?
सब भन्दा ठुलो विकास भनेको आफ्नो घर बाट सुरु गर्नु पर्छ त्यो नैतिक, सामाजिक, आर्थिक, भौतिक सबै हुनुपर्छ छिमेकि को बारी को फर्सी चोर्ने बानीले परिबर्तन हुन सक्दैन आफुले आफुलाई पहिला हेर्नु पर्यो मैले के गरीराको छु यो मेरो बेक्तिगत विचार हो सहमति हुनु जरुरि छैन तर म बाट सुरु गरौँ
नमस्कार
राजधानीका कारण आफूहरूले किन दुःख पाएको हो? पत्रकार मोहदये यो अलि मावोबादी को चस्मा लाएर लेखु भाको जस्तो लग्यो. हरेक नेपाली लाई था छ नेपाल को गाउ गाउ मा बिकाश छैन तर किन छैन त. तपाई ले यो प्रस्न सोदनु पर्थ्यो ” के तपाइको गाउ लाई येस्तई बनाउन के गर्नु पर्छ ?”गाउमा बिकाश छैन, स्कुल छैन, होस्पितल छैन, बिजुली छैन, बाटो छैन, अनि किन छैन त? गाउमा गाबिस भबन छैन त्यो कसले जलाएको सुकिला मुकिला ले त पकै हैन. स्कुल छैन किन टिचर र डाक्टर लाई चन्दा मागेर भगउने सहरको मान्छे पकै गएनन्. झोलुंगे पुल काट्ने भत्काउने को हो. बिजुली को ट्रांस्फेर्मर टेलिफोन को रिपिटर टावर भत्काउने को हो. बिकाश आफै हुन्छ सुरुवात आफै बते गर्नु पर्छ. स्कुल खोल्न दिनु बाल बच्चा लाई आन्दोलन मा लान छोड्नु भोलि माइला को छोरो डाक्टर बन्छ, हर्के को छोरी इन्जिनिएर बन्छे. डाक्टर संग चन्दा माग्ने छोड्नु भोलि होस्पितल आउछ, बाटो बन्द नगर्नु भोलि ऊजलो आउछ.सहर को मान्छे लाई राजनीतिमा लागेर कसैको पछी पछि लाग्ने फुर्सद छैन काम गर्छन तेही भएर बिकाश हुन्छ. तपाई घर मा मकै गोड्ने बेला भयो भन्नु हुन्छ तर आन्दोलन मा आउनु हुन्छ अनि कसरि हुन्छ बिकाश. मकै गोड्नुस, धान रोप्नुस, पछि बेच्नुस पैसा आउछ त्यो पैसा ले व्यापार गर्नु . हो येसरी हुन्छ बिकाश. अनि एउटा कुरा बिकाश मन पराउने ले हरियो मा टिक्क लाउनु .तोडफोड भताभुङ्ग मन पराउने ले रातो मा टिक्क लाउनु.हेरु कति लाई बिकाश चैन्दो रहिछ
बस्ताबमा गाऊका मान्छे अति इमान्दार , सोझा र बिस्वसिलो हुन्छन , परिस्रामी पनि हुन्छन / यो कुरा सबैलाई थाहा छ / हामी सहरिया भएर गाउका सोझा मान्छेलाई कहिले तल्लो नजरले हेर्नु हुदैन / ति पनी हाम्रा दाजु भाई , दिदि बहिनि हुन् / सहरका मान्छे घमण्ड , पैसाको धाक देखाउने , ठग्ने र अलिकति पनि विश्वास नभएको हुन्छन / राज्यले पनि तेस्त सोझा जनतालाई ठगेको छ / सबै सुख सुभिदा जति सहरमा मात्र सिमित छ तर दुर्गम ठाउँमा र गाऊ मा केहि छैन , न त अस्पताल छ , न स्कुल छ / बाटो घाटो , खानेपानी , टेलिफोन जस्ता सुभिदाको त कुरा छोडौ / म मन्त्रिहरुलाई एउटा कुरा सोध्न चाहन्छु , के ति दुर्गम गाउका जनता नेपाली होइनन …? के ति नेपालीहरुले कर तिर्दैनन ? के ति जनता हाम्रा दाजु भाई होइनन ….? अनि किन नेताहरुले तिनीहरुलाई एक नागरिकले पाउनु पर्ने अधिकारबाट बन्चित गरेको त ..? तेस्ता दुर्गम ठाउँका जनतालाई राज्यले कम्तिमा पनी सिक्क्षा , स्वस्थ र यातायातको सुभिदा दिनु पर्छ/ र तेस क्षेत्रका बासिन्दाले अरु सुगम क्षेत्रका जनताले भन्दा बढी प्राथमिकता पाउनुपर्छ हरेक क्षेत्रमा ./ तेसैमा सबैको भलो हुन्छ र तेही हो विकल्प /
होइन नेपालमा के भाको यस्तो ! गाउको जीवन स्वर्ग हुन्छ , किन नर्क देखाउना ल्याएको होला ! सायद कतिपय गाउलेलाई थाहै थिएन होला नेपालको प्रधानमन्त्री को हुन भनेर ! किन एसरी बाँदरको चाल गर्छ ???????
लेनिन भन्नुहुन्थ्यो कतिपय ”सर्बहारा पार्टीहरु” बुजुर्बा बाटो मा हिड्नु अगी आन्दोलन को नाटक गर्छन |नेपाल मा पनि तेही भएको त् हैन??
यो गाउको मन्छेहरुको भ्रम् हो काठमान्डौ मा घर सानो दुखले बन्दैन होला यदा कदाले घुस्खोरि गरेर बनायेका होलान तर कयौ काठमान्डौ घर हुनेहरु अस्थ ब्यस्थ बिदेशि जिवन बितायेर कयौ पिडा अनि दुख सङ्ग मुकाविला गरेक छन त्यस्को लेख जोखा चै उनिहरुले के कल्पना सम्म गर्न सक्छन्?उदारण को लगि म पनि आज बिबाह् गरेको २ महिना नबित्दै आफ्नो परिवार छोडेर बिदेश म सङ्हर्स गर्दै छु ! के मैले भोलि काठमन्डौ घर बनाए भने त्यो पनि घुस्खोरि हुन्छकि ।।।?? पसिनाको घर??
साथी हruको कमेन्ट मा कसै कसै को शब्द जुन गाउ को मान्छेलाई भेडा बाख्रा भन्ने समेत भेटियो अति दुख्ख लाग्यो उनीहरु निर्दोष छन् गरिब छन् तर रहर त सबै को हुन्छानी राम्रो र मिठो खाने अनि महल मा बस्ने हो उनीहरु माओबादी आन्दोलन मा आयको ले होल धेरै लै नराम्रो लागेको तर किन दाज्ने भेडा बाख्रा स. तिमि सहर बसी ले सहर को दाजोमा गाउ lai जति नराम्रो ठाने को छौ katamandu या अन्य सह पनि विश्वको सहरको दाजोमा उत्तिकै फोहोर दुर्गान्दित अनि घिनलाग्दो छ यो थाहा छ तिमीहरुलाई साला गाउलेलाई भेडा बाख्रा संग दाज्ने त खाते गाउले भन्दा नि पखे अनि कमिने हो……………… सहरमा कुवाको भ्यागुता जस्तो भयर बस्ने साले हरु आज निकै ठुलो ठान्ने गधाहरु…………
नेपालमा एक दुइ लाख मात्र गरिब जनता छैनन् ,,, लाखौ जनता गरिब छन् . सबै गरिब र गाउले मान्छे निर्दोष हुन्छन भन्ने साथीको तर्क हास्यास्पद छ . राम्रा र नराम्रा मान्छे गाउले र सहरिया भएर होइन . ऊसको personality मा भर पर्ने कुरा हो. तिमिले सिड्नी मा आफुलाई चित बुजेना भनेर कसले सडक मा traffic जम गरेको देखेका छौ. कस ले school मा आफ्ना कार्यकर्ता लै जबर्जस्ति राखेको देखेका छौ. जुन मान्छे हरु नेता को लै लै मा आए तिनी हरु भेडा नै हुन्. माओवादी सत्ता मा हुदा तिनी हरुलाई के नै गरेको थियो र.
यो स्तम्भकारले पनि गाउँका मान्छे बल्लै देखेजस्तो छ । गाउँको अनुहार फेर्न बिकाश चाहिन्छ,रोजगारी चाहिन्छ,ग्रामीण कृषि उत्पादलाइ बजारमा सुलभ पहूँच चाहिन्छ,बाटोघाटो,कलकारखाना र जलविद्युतका ठूल्ठूला योजनाहरू खुल्नु पर्छ । यसका लागि लगानी मैत्री वातावरण चाहिन्छ । त्यो भनेको शान्ती र स्थिरता हो । गएको डेढ दशकमा हामी सबैले जे गरियो त्यो शान्ती स्थापनाको विरूद्धमा थियो,बिकाश,समृद्धि र अग्रगतिको बिरूद्धमा थियो । गाउँले शहर देखेर इर्स्या गर्ने हो भने भीर पाखोले फाँटहरूको इर्स्या गर्ला,पहाडले मधेश देखेर इर्स्या गर्ला,गरिवले धनिको इर्स्या त गर्ने नै भयो । यसले त नेपाली बीच भयानक बिभाजन ल्याउने देखियो । सरसर्ती हेर्दा नेपाल पोलपोटबादको बाटोमा जाने देखियो । माअोबादी खमेररूज पार्टीको रूपमा । शहरका सुकिला-मुकिलालाइ गाउँ पठाउने,गाउँका झुत्रे-झाम्रेहरूलाइ शहरका महलमा बसाल्ने,मधेशका भैयाहरूलाइ पहाड चढाउने र पहाडका टोपीहरूलाइ मधेश झार्ने । स्तम्भकारले उल्लेख गरेका राजधानीमा उत्रेका कुर्कुच्चा फुटेकाहरूको पनि चाहना त्यहि हो शायद । उनिहरूले चाहे अनुसार गरे देश समृद्ध होला त ? नेपालका धनीहरूको सम्पत्ति खोसेर गरीवहरूलाइ वितरण गरेर सबै नेपाली सुखी र सम्पन्न होलान त ? गाउँको अनुहार फेरिएला त ? शहरमा बलेको बिजुली गाउँमा बल्ला त ? चिल्ला सडक बन्लान त ? नेपाल विश्वको दोश्रो गरीव देशबाट धनी मुलुकको श्रेणीमा चढ्ला त ? मलाइ लाग्दैन यो उपायले जनताले सुख पाउँछन ।
काठमाडौँ लेराएका यी जनता र माओबादीको नित्रितो मा रहेका नेताहरुमा के फरक देखियो?
नेताहरु सुकिला देखिए-नारा लाउने जनता झुत्रे झाम्रे/
नेतालाई सुत्न डेढ लाख को पलंग चाहिने -जनतालाई ओचाऊन गुन्द्री पनि छैन/
नेताहरु ५ स्टार होटेलमा दिनर गर्ने -जनता सडकमा चिउरा खाने/
नेता गाडीमा सरर हिड्ने – जनता सडकमा साग्लो बनाएर स्वागत गर्नु पर्ने/
नेताहरु सपत्नी (छोरा सहित ) अमेरिका घुम्ने-जनता पैदलै आफ्नु गाऊ फर्कनु पर्ने/
Anjeet Mohasay !
तिम्रा मकुनेले यूरोपको एउटइ मीटिंगमाँ ६०० जाना को भीड़ लिएर गएको त देख्दै देखेंछ ta, दिमागमा कुकुरले चातेकोछ की बिचार गर !
“माओबादीको बिरोध गर्नु” भनेको “माकुनेको समर्थन” गर्नु होइन / सबैलाई चेतना भया !!!!!
शान्तजी मैले कुनै पार्टीको नेताको कुरा गरेको हैन, सबै नेताहरु चाहे जुनसुकै पार्टीका होउन-उनीहरुको एउतै लक्ष्य हुन्छ त्यो सत्ता प्राप्ति/ जनताको मतलब रख्छा भन्नु सब बकवास हो/ माओबादीले जनताको लागि जनयुद्ध लडेको हो र? तेस्को एउतै उदेस्य सत्ता थियो/ अहिले सत्ता येति निजीक भएर पनि हैकम चलाउन नपाकोले माओबादी बहुलाएको हुन्/
रह्यो माकुनेको कुरो-उनीमा अलिकति मात्रै नैतिकता भाको भए चुनाब पछि राजनीति बाट सन्यास लिई सक्नु पर्ने थियो/ नेता न पर्यो-आफ्नो भागमा सत्ता पर्ने भए पछि पुच्छर लुकौउदै सत्ता रुपी हड्डी चपौदै छन्/
नेपालमा अहिले सम्म कुनै पनि नेता जन्मेका छैनन् जसले वास्तविक रुपमा जनताको जीवन इस्टर उकास्न चाहेका छन्/ जनता जब सम्म दबिरहंचान तब सम्म राजनीति गर्न यिनी नेता हरुलाई सजिलो हुन्छ/
के बरमागी फर्की आयौ तिम्ले पुज्ने देउता सित
दुस्मनलाई नभनेनी भन्नुपर्छ गाउले सित
भन्नुपर्छ गाउले सित
भन्दिनु है जनता सित
काठमाडौं,२८ बैशाख । नेकपा एमाले ताप्लेजुङको जिल्ला नेतृत्व सहित ५२ जना एमाले नेताहरु एकिकृत नेकपा माओवादीमा प्रवेश गरेका छन । एमाले ताप्लेजुङका पुर्व जिल्ला बिकास समितिका सभापति विजयराज पेव, एमाले उपाध्यक्ष अशोक राईका जेठान काजी श्रेष्ठ, जिल्ला नेता नेत्र दाहाल, कृष्ण नेपाल, ओजस्वी सावा, कांग्रेस जिल्ला नेता मेघेन्द्र पराजुली लगायतका ५२ मंगलवार माओवादीमा प्रवेश गरेका हुन । उनिहरुलाई एकीकृत नेकपा माओवादीका सचिव सिपी गजुरेलले पार्टीमा प्रवेश गराउनुभएको थियो ।
नव प्रवेशी पुर्व जिविस सभापति विजयराज पेवले एमाले भारतको दलाली गरेको कारण जनताबाट बहिस्कृत हुदै गएको बताउनुभयो । उहाँले एमालेमा केपी ओली लगायतका नेताहरु रअ को एजेण्ट भएको आरोप पनि लगाउनुभयो । एमाले नेतृत्वमा रअ र सिआईएका ऐजेन्ट छन भने र मैले पार्टी अध्यक्षलाई पहिलेदेखी नै भन्दै आएको थिएँ- उहाँले भन्नुभयो- अहिले माधव नेपाल रअको आर्शिवादमा प्रधानमन्त्री हुनुले त्यो पुष्टि भएको छ ।
उहाँले एमालेमा अव पार्टी नेतृत्वको झुण्ड मात्र बाँकी रहने बताउनुभयो । एमाले बर्ग संघर्षबाट पुरै बिचलित भएको छ, त्यसैले परिर्वनतकारी कार्यकर्ता माओवादीमा आउने क्रम बढेको छ- उहाँले भन्नुभयो- अब त्यहाँ नेताहरुको मात्र सानो झुण्ड रहन्छ ।
हा हा हा हा हा !!! माई संसार का कोहि साथीहरु माओबादी बाहेक सबै सिक्षित हुन् भनेर ओकालत गर्छन … तर यहाँ त अरु पार्टी का मान्छे हरु भट्टाभट माओबादी मा प्रबेस गर्दैछन… के यीनीहरु सिक्षित बाट असिक्षित भयका हुन् …. नकी माओबादी भय गवार, असिक्षित, अनि अरु भय चाही बिध्वान…….गजब छ बा ……..
अनि आस्ति भखर २०० मावोबादी एमाले मा गको चै के ni
एमाले ले अर्को चुनाब मा दुइ तिहाई बहुमत ल्याऊछ जस्तो छ/ सन्जीब जी बल गर्नु होला ………
यो लेखा को कमेन्ट मा हर्के भन्ने मित्र त मन्त्रि वा माकुने अनि वलि भारतीय दलाल को partnarship जस्तो लाग्छा नि कति पखान्दिहरु को सपोर्ट गर्नु हुन्छा
भूकम्प बिशेसज्ञ हरुका अनुशार हैतिमा ८.३ रेक्टरको भूकम्प आएको रे ,अनि बिस्वको २० भूकम्प खतराको ठाउमा काठमाडौँ पहिलो नम्बरमा औछा अरे तेसैले अब चाडो भन्दा चाडो ८.३ रेक्टरको हैन १०.३ रेक्टरको मह भूकम्प काठमाडौँमा आउनु पर्छा अनि कथ्मंदौका घुसः खाने दलालहरुको हालत हेर्न मन लागिको छ
मनिशाजी: मान्छेको लास मा टेकेर तपाइलाई के रहर पुरा गर्ने मन छ?
यो देशमा जनताको मर्का बुझ्ने माओबादी मात्र हुन् भनेर माओबादीले स्पस्ट परिदियाका छन् तर तथाकथित प्रजातात्रिक भनाउदा जनतालाई अझै पनि जालझेल मै भुलाउन खोज्दै छन् |
गाउको मान्छे लाइ शहर लेराएर सत्ता प्राप्तिको आन्दोलन गर्दैमा जनताको मर्का बुझेको हुदैन. गाउलेको गरिबी र दुखको आडमा आफ्नो सत्ता पाउने राजनीति गर्न खोज्ने अझ तल्लो स्तर को हो भन्ने मा ठान्दछु. एडी माओबादी हरु सच्चिने उनीहरुको गरिबी हटोस्, दुख हटोस् भन्ने सोच्दचन भने समयमा संबिधान लेखना पट्टि लाग्नु पर्छ,
अत्यन्त सुन्दर मन छुने जवाफ ! शीला जी को लेखाईलाई सलाम छ |
सधै भरि देशलाइ बिदेशीको गुलाम बनाउने राष्ट्रिय स्रोत खोला नाला ,डाडा पाखा बिदेशीलाइ बेच्ने र दिनरात सिमा अतिक्रमण भैरहदा पनि जनताले दुख पाईरहदा पनि केहि भयको छैन भन्दै जिम्बेबार बिहिन बन्ने अनि शाही सेना नाम को हत्यारो जत्थाले निरिह जनताको हत्या गरिरहदा पनि लोकतान्त्रिक सेना भन्दै त्यसको पुजा गर्दै बस्ने यी भातमारा काँग्रेस एमालेलाई अलिकति पनि लाज छ भने तुरन्त राजिनामा दिनुको विकल्प छैन
राजनीति पासा कहाँ कसरि पल्टिनछ कसैलाई थाहा हुदैन, भुल्छन र दुखः पाउछन् केवल जनता |
माओवादी आमहडतालबारे घरमै बसेर जानकारी लिने माध्यम टिभी भयो । यो बेला टिभी च्यानलहरूले पत्रकारिताको अत्यन्त दुरुपयोग गरे । कुटाइका दृश्य, उत्तेजक र आक्रामक संवाद, रक्ताम्य अवस्था र बदला तथा हिंसात्मक भ्वाइस बाइटहरू टेलिभिजनका स्कुप भए । च्यानलहरू उत्तेजना र हिंसाको रिपोर्टिङ गर्न उद्धत भएको पाइयो । हिंसाका दृष्य आफूले नै चाँडो देखाउन पाइयोस् भन्ने आसयले वितण्डतापूर्ण समाचार र दृष्य प्रसारण गरिरहेका छन् ।
पत्रकारहरू लाइभ रिपोर्टिङमा प्रयोग गरिएका शब्द र पदावलीहरूको भाव, अर्थ र आसय के हुन्छ भन्नेतर्फ वास्ता गर्नुभन्दा विषयवस्तुलाई कसरी अतिरञ्जित गर्न र अवस्थालाई उत्तेजक बनाउन सकिन्छ भन्ने ध्याउन्नमा लागेको देखिन्छ । पत्रकारिताका माध्यमबाट हिंसाको प्रसार गर्न हुन्छ कि हुँदैन भन्ने विवेकको प्रयोग भएको देखिँदैन । देखाइएका दृश्य सत्य नै होलान् तर त्यसले शान्ति, सुव्यवस्था र सहज जीवनमा कस्तो असर पार्छ भन्नेतर्फ पनि ध्यान दिनु जरुरी छ । छिटो हुने नाउँमा वा ‘एक्स्क्लुसिभ सिन’ दिने बहानामा टिभी रिपोर्टिङ छाडा र भँडुवा हुन सक्ने सम्भावनालाई समयमा नै ध्यान दिनु जरुरी छ ।
आन्दोलनकारी वा सरकार पक्षलाई सोध्ने प्रश्नहरू समस्याको समाधान खोज्ने भन्दा पनि एक-अर्को पक्षप्रति असहिष्णु र आक्रामक जवाफ आउने खालका थिए । लाइभमा हुनुपर्ने न्यूनतम सचेततासमेत नअपनाएर मनपरी गर्ने प्रवृत्तिले सिंगो शान्ति प्रक्रिया भाँड्न नै सहयोग पुग्नेतर्फ ध्यान पुगेको पाइँदैन । अस्वीकार र प्रतिकारलाई एउटै अर्थमा लिने र त्यसैलाई अतिरञ्जना गर्ने कार्य पनि देखिए ।
काठमाडौं सतुंगलको सडकमा मरणासन्न अवस्थामा पल्टेको घाइते होस् वा जोरपाटी या बूढानीलकण्ठको झडपका दृष्य हुन्, उत्तेजना र बदलाको भाव बढाउने दृष्य थिए । यस्ता दृष्यको व्यापार गरेर च्यानलहरूले राजनीतिक दल र तिनका भ्रातृ संगठनहरूलाई हिंसातर्फ प्रेरित गरेका छन् । रिपोर्टरका लागि ती कुरा रोमाञ्चक होलान् तर सिंगो समाजका लागि ती दृश्यहरूले कस्तो असर पारेको छ भन्नेतर्फ ध्यान कम गएको हो कि ? राजनीतिक दलको रणनीतिक उद्देश्यका साथ सञ्चालन गरिएको च्यानलले त्यसो गर्नु स्वाभाविक होला । आफूलाई व्यावसायिक वा निष्पक्ष भन्ने च्यानलहरूको स्वार्थ के हो भन्ने कुरा बुझिनसक्नु छ ।
सामाजिक संस्कारको विकासमा सञ्चार माध्यमको महत्त्वपूर्ण भूमिका हुन्छ । समाजमा शान्ति, सुव्यवस्था कायम नभएमा असल संस्कार र संस्कृतिको विकास हुँदैन । यो समयमा शान्तिसंस्कृति विकास गर्नेतर्फ च्यानलहरूले बढी ध्यान दिनुपर्ने हो तर युद्धसंस्कृति र मानसिकताको व्यापक प्रसार गरेर नेपाली च्यानलहरूले शान्तिसंस्कृतिको धज्जी उडाइरहेका छन् । अपराधका बारेमा रिपोर्टिङ गर्नुको उद्देश्य अपराधको विकास र विस्तार गर्नु होइन । हिंसाको बारेमा रिपोर्टिङ गर्नुको उद्देश्य पनि हिंसा कम गर्ने मनसाय हुनुपर्ने हो । यस अवस्थामा मनसायले मात्र पुग्दैन, प्रसारण गरिने दृश्य र ‘न्यारेसन’ वा ‘भ्वाइस वाइट’ हरूको अर्थ, आसय र भाव समेत हिंसा घटाउने खालको हुनुपर्दछ तर मानिसमाथि हुने निर्मम आक्रमण, वीभत्स लास वा
अवस्था, उत्तेजक भाषण वा गालीगलौजको हुबहु प्रसारणले हामीले शान्तिसंस्कृति भत्काउँदैछौँ भन्नेतर्फ ध्यान दिन ढिला भइसकेको छ ।
असल पत्रकारिताले समाजलाई बाटो देखाउँछ । यस अर्थमा उसलाई राज्यको चौथौ अंग भनिएको हो । पत्रकारिता र पत्रकार शान्तिपूर्ण समाजमा मात्र सम्मानित हुन्छन् । यदि पत्रकारिताका कारण समाज हिंसात्मक, अराजक र असहिष्णु बन्छ भने त्यहाँ पत्रकारिताको सुरक्षा र सम्मान हुँदैन । हिंसात्मक समाजमा पत्रकारितामाथि पनि हिंसा हुन्छ । समाज ध्वस्त हुँदा पत्रकारिता सुरक्षित हुँदैन । त्यसैले पत्रकारकै सुरक्षाका लागि पनि समाज शान्त र मर्यादित हुनुपर्दछ । त्यस्तो समाज विकासमा शान्ति-पत्रकारिताको आवश्यकता पर्दछ । यसतर्फ नेपाली टिभी च्यानलहरूले समयमै ध्यान दिनु जरुरी छ । देशलाई मुठभेड र युद्धमा जान नदिन जनमत बढाउने र त्यसका लागि नागरिकहरूलाई सचेत गराउने कार्यक्रम छाडेर कम्तीमा हिंसा, हत्या, बदला, प्रतिशोध, उत्तेजना बढाउने खालका दृश्य, संवाद, अन्तर्वार्ता र भनाइहरू प्रसारण नगरौँ । सामाजिक सद्भाव, शान्तिपूर्ण समाज, राजनीतिक सहिष्णुता र समृद्ध नेपालका लागि आवश्यक पर्ने कार्यक्रम अघि बढाउन टिभी च्यानलहरूले मेहनत गर्नुपर्दछ ।कान्तिपुर समाचार बाट…..
* क्याप्चा
गाउका भेडाहरु फर्किए . उफ्रेयेरा र टायर बालेर र बन्द गरेर सत्ता पर्प्ता हुदो रहेन छ. प्रजातन्त्र मा बिरोद गर्दा आरु हरुको मानब आधिकार हनन गर्दा कहेले कहिँ आफै लै दुख हुदो रहेछा.
गाउँका मान्छे लाई भेडा भन्ने तिमि चाही बोका पर्यो कि क्या हो?
गाउमा बस्ने सबै भेडा हुदैनन् र म बोका होइन मित्र, म आफ्नो decision लिदा धरै सोचेर लिन्छु. आरुलाई केहि दुख बाधा त पर्दैन. आरुको मानवाधिकार त हनन हुदैन भनेर. सितैमा घुम्न पायो भन्दैमा नेताहरुको टटू चाही हुदैन. साना साना नानी हरु को स्चूल के तिनी हरु को ससुराली हो. तेस्त लै भेडा नभने के भनी त. आफ्नो सोबिबेक ले काम नगरी नेता का पछी कुद्नी सबै मानिस मेरा निम्ति भेडा हुन्. तेसै ले सर्गीय गणेश मन सिंह श्रेष्ठ ले भने जस्तै मैले पनि एनी हरु लै भेडा भनेको हो.
वहा वहा sunny जी तप्पी को विचार कति निच रहेछ सायद तपाई हेरु जस्ता तल्लोस्थर का बेहबाहर गर्ने हेरु ले नै यो देश को स्थीति एस्तो भएको हो
एकीकृत नेकपा (माओवादी) ले सुरु गरेको आन्दोलन अहिले उसैका लागि घाँडो भएको छ। सरकारलाई झुकाउन सुरु गरिएको अनिश्चितकालीन आमहडतालले अहिले माओवादी नेतृत्वलाई नै झुकायो। ‘यसपटक नजिती गइँदैन’ भनेर काठमाडौं ल्याइएका कार्यकर्ता निराशा र पराजयको भाव बोकेर गाउँ फर्किन बाध्य भए। तर, यस घटनालाई माओवादीको पराजयभन्दा गलत अभ्यासको अस्वीकृतिका रूपमा लिनुपर्छ। हिंसा, हतियार र लडाकुबाट मुक्त नभइसकेका कारण राष्ट्रिय/अन्तर्राष्ट्रियरूपमा माओवादीप्रतिका शंका मेटिइसकेका छैनन्। यस्तो बेलामा उसले अलिकति मात्रै गल्ती गर्दा पनि अरूले कान ठाडा पार्नु अस्वाभाविक हुँदैन। तर, सहमतिका लागि पुष्पकमल दाहालको धाकधम्की, गालीगलौजको र सत्ताकब्जाको भाषा प्रयोग अस्वाभाविक छ। यस्तो भाषा, शैली र तरिकाबाट सहमति होइन, थप मनमुटाव, द्वन्द्व र मुठभेड मात्रै सिर्जना हुन्छ। दाहालले अहिलेको आमहडताललाई ‘वास्तविक नाटकको रिहर्सल’ मात्रै भएको दावी गरे पनि वास्तवमा दुःखान्तको पटाक्षेप हो।
केही हजार कार्यकर्ता, मञ्च र माइक पाएपछि पुष्पकमल दाहाललाई के बोल्ने र के नबोल्ने भन्ने हेक्का नै हुँदैन। माधवकुमार नेपालका नाममा उनले शब्दकोषमा भएका सम्भवतः कुनै गालीको प्रयोग गर्न बाँकी राखेका छैनन्। नेता यिनै हुन्, दल यिनै हुन्। जब सहमति यिनीहरुसँगै गर्नुछ र साथैमा जानुछ भने किन यति धेरै असहिष्णुता प्रदर्शन गर्ने भन्ने चेतना माओवादी नेतृत्वमा कहिल्यै देखिएन। दिनभरि चर्चित बानेश्वर भाषणमा ‘कठपुतली’, ‘रिमोट कन्ट्रोलबाट सञ्चालित’, ‘हरुवा’ भन्दै गाली गर्ने अनि साँझ उही माधवकुमार नेपालसँग कुम समाएर उभिनुपर्ने गरी ‘खानपिन’ गर्ने दाहालको व्यवहारमा कुनै संगति भेटिँदैन। कुनै दल वा नेताले के बोल्छ भन्ने आधारमा उसको सामाजिक छवि निर्माण हुन्छ। तर, जब नेतृत्व तहबाटै जथाभावी बोलिन्छ, व्यक्ति विशेषको नाम किटेर गालीगलौज हुन्छ, तब त्यस गलत कार्यको नक्कल गाउँ-गाउँसम्मका कार्यकर्ताले पनि गर्छन्। ‘को त्यो रुक्मांगद कटवाल?’ भन्ने मानसिकताकै परिणामस्वरूप सेनापति प्रकरण उब्जिएको तथ्य माओवादीले बिर्सनु हुँदैनथ्यो। अहिले ‘अभिभावक’ भनिएका गिरिजाप्रसाद कोइरालालाई ‘बालुवाटार नछोडे घिसारेर निकाल्ने’ भन्ने पनि माओवादीकै नेता हुन्। त्यो उद्दण्डता कति महंगो भयो भन्ने माओवादीले अब त बुझे कि?
खुलामञ्चको शनिबारको भाषणमा पनि दाहालले आफ्नो पुरानो छाडेनन्। उनका अभिव्यक्ति सुन्दा लाग्छ – मानिसलाई उनको समर्थन गर्नेमात्र अधिकार छ, विरोध गर्ने होइन। माओवादीको आलोचना गर्ने राजनीतिक नेतालाई मात्र होइन, बुद्धिजीवी र पत्रकारलाई पनि उनले बाँकी राखेनन्। सायद उनलाई आलोचनात्मक दृष्टिकोण राख्ने बुद्धिजीवी होइन भजनमण्डली ‘बुद्धिजीवी’ मात्र मन्जुर छ। माओवादीको पक्षमा नलाग्नेहरू उनका नजरमा ‘प्रतिक्रियावादी’ र ‘प्रतिगामी’ देखिन्छन्। तर, माओवादीका पक्षमा लाग्ने हो भने सूर्यबहादुर सेन, कुमार फुदोङ, लोकमानसिंह कार्की, रमेशनाथ पाण्डेहरूले ‘राष्ट्रवादी’ को उपाधि पाउँछन्। हिजोका राजावादी/मण्डलेको आश्रयस्थल र ‘सहरिया बौद्धिक’ हरूको आलोचनाको केन्द्र माओवादी किन बनिरहेको छ? यस प्रश्नको जवाफ नखोजी सञ्चारमाध्यम, लेखक र पत्रकारलाई धम्की दिँदैमा माओवादीका पक्षमा जनमत बन्दैन।
वर्तमान सरकारले शान्ति प्रक्रियालाई पूर्णता दिन र संविधान लेख्न नसकेको अभियोग माओवादीले लगाइरहेको छ। त्यसो हो भने माओवादीले यी दुइटा कार्यभार कसरी पूरा गर्न सक्छ त? लडाकु समायोजनलाई कसरी निष्कर्षमा पुर्याउँछ? अहिलेसम्म यसको खाका कुनै पनि माओवादी नेताबाट थाहा पाइएको छैन। प्रधानमन्त्री माधवकुमार नेपालले विशेष समितिसमक्ष पेस गरेका समायोजनसम्बन्धी प्रस्तावमा माओवादीले फरक मत राखेको छैन। तर, विडम्बना! लडाकु समायोजनका लागि ऊ तयार छैन।
माओवादीसँग शिविरमा लडाकु, कन्टेनरमा हतियार र वाईसीएल रहिरहेसम्म शान्ति प्रक्रिया र संविधान लेखन दुबै कार्य असम्भव छन्। किनभने, बन्दुकको छायाँ र बुटको आवाजमुनि लोकतान्त्रिक संविधान लेखिन सक्दैन। माओवादी अरू राजनीतिक दलका कञ्चटमा बन्दुक राखेर ‘सहमति’ कायम गराउन खोजिरहेको छ। माओवादीका लडाकुको समायोजन र पुनःस्थापना प्रक्रिया आरम्भ नभएसम्म र उनीहरूको अर्धसैन्य संरचना भंग नभएसम्म नयाँ सरकार गठन हुन सक्दैन। सहमतिमा नयाँ सरकार गठन गर्ने हो भने माओवादी नेतृत्वले जवाफ दिनुपर्छ – यी काम गर्न ऊ तयार छ कि छैन?
राकेशजी,
माओवादीको उदय हुनुको पृष्ठभूमिलाई मनन गर्दै लोकतन्त्रको खोल ओढेका सामन्त, भ्रष्ट र भारतपरस्तहरू सच्चिन तयार छ ? होइन भने नयाँ संविधान नबनेसम्म र गणतन्त्र पूर्णरूपमा स्थापित नहुञ्जेल देश बचाउने एकमात्र शक्ति जनसेना समायोनको कुरा उठाउनु बेकार छ । हतियाररहित वाईसीएल माओवादीको एउटा भातृसंगठन हो, यसको विघटनको कुरा उठाउनुअघि के सबै दलहरू आफ्ना भातृसंगठन विघटन गर्न तयार छन् ?
पुष्प जी,
आजको आधुनिक लोकतान्त्रिक समाजमा हतियार बोक्ने पार्टी कुनै पनि हालतमा निगारिक पार्टी हुन् सक्दैन.
हतियारको बलमा राजनीति गर्ने सोच राख्नु भनेको आफ्नो नियत र विचार प्रति आफैमा विश्वास नहुनु साथै फरक विचार विचार राख्ने प्रति बदनियत र आधुनिक मानव सभ्यताकै अपहेलना गर्नु हो.
आजको युगमा देश र समाज प्रति उत्तरदायी व्यक्ति वा पार्टीले आफ्नो विचार र गरेका काममा अरुको विचार विश्लेषण सुनी सहि र गलत विश्लेषण गरि अघि बढ्नु नै जिम्मेवार र उत्तम उपाए हो,
यसरीनै देश र समाज प्रति उत्तरदायी र जिम्मेवार हुन् सकिन्छ र समग्र राष्ट्र र जनताको भलो हुन्छ.
रविनजी,
तपाईं कुन दुनियामा हुनुहुन्छ ? शिविरमा भएका सबै जनसेना हतियारविहीन भएको कुरा चटक्कै बिर्सेर हतियारधारी दल भन्नु पहिले ती जनसेनाहरूसँग भएको हतियार अहिले कहाँ छ भनेर अनमिनलाई गएर सोध्नुस् । बरु सत्तासीनहरूको भातृसंगठनहरूको हातमा अहिले बन्दुक छ, जसको प्रयोग आमहड्तालजस्तो एउटा प्रतिपक्षको अधिकार हनन गर्नमा प्रयोग भइरहेको छ । यसबारे के भन्नुहुन्छ ?
जहाँसम्म हतियार बोक्ने दल लोकतान्त्रिक हुँदैन भन्नुपहिले आधुनिक र लोकतान्त्रिक मुलुक भनाउँदाहरूले समेत आमजनतालाई आफ्नो सुरक्षाका लागि हतियार राख्न छुट दिएका छन् । माओवादी त मुलुक र जनताको सुरक्षाकै लागि उदय भएको दल हो; यसले हतियार बोकेकै कारण आतंककारीको बिल्लासमेत भिराउनुजस्तो कुतर्क अरु के हुनसक्छ ! हतियारको बलमै राजनीति गर्ने भए माओवादी इतरकाहरूले पनि गरेर देखाऊन् न, हेरौं त कुन मुख र नैतिकताले त्यसो गर्दा रहेछन् !
पुष्प जी
हिजो माओबादीले हतियार लिएर यो देशमा लडाई लड्यो त्यो सहि थियो या गलत तेस्को विश्लेषण अहिले गर्ने बेला भएको छैन.
१. तर अहिले एउटा राजनीतिक मुलधारमा आइसकेको पार्टीलाई किन हतियार र सेना चाहियो?
२. माओवादी त मुलुक र जनताको सुरक्षाकै लागि उदय भएको दल हो भने के
ति सोझा साझा जनता जसलाई माओबादीले आफ्नो राजीनिक अभिलाषाको लागि अतिबादी सोच मात्र रटाएर प्रयोग गरिरहेको छ तिनीहरु मात्रै जनता हुन्?
के जो यो देशमा उधोग धन्दा चलाएर र अन्य जिबिकोपर्जनका लागि देशमै केहि गरेका सुकिला मुकिला आधुनिकता अपनाई बसेका शिक्षित चाही यो देशको जनता होइनन?
के उनीहरु चाही राष्ट्र प्रति जिम्मेवार छैनन्?
के उनीहरु चाही सबै फटाहा हुन्?
बिरोध र विचार राख्ने नाउँमा अरुको तर्कै नसुन्ने खाली हतियार र सेनाको दम्भ देखाउने राजनीतिक पार्टी हुन् सक्छ?
यो सबै भनेको माओबादी को बिचलित मानसिकता होइन?
अहिले आधुनिक समाज भनेको विधिको साशन र लोकतान्त्रिक पद्दति नै हो?
कुनै पार्टी बिसेषको क्रुर अतिबादी सोचको समय होइन?
अलिकति अतिबादी सोचबाट बाहिर निस्की अरुको विचार र विश्लेषण पनि सुन्ने बानि गर्नुस यसले नै सबैको भलो हुन्छ ताकी कसैको हार र जित होइन .
रबिन जी
राजनैतिक दलहरुको हतियार मात्र सहि नीति र जनमत हुनु पर्ने हो/ येस्मा दुई मत हुन् कोहि पनि सक्दैन/ तर एउटा प्रश्न छ; हतियारको व्याख्या के हो? खुकुरी बडुक मात्रै हतियार हो? कुनै पनि चिजको गलत उपयोग गरेमा त्यो हतियार जातिको घातक हुन् जान्छ/ आज कुर्सि देखि कलम र आफ्ना कार्येकर्ताहरुलाई समेत नेताहरुले हतियारको रुपमा प्रयोग गर्दै आएको छ/
अस्ति एमाले को कार्य कर्ता ने बि संघको नेताहरुले मार्न लगाउँदा नंग ले कोट्याएर मार्न लगाएको थिएँन; खुकुरी र बन्दुक नै चलाएर मार्न लगाएको थियो/ ती हतियारहरुको बारेमा के भन्ने हामीले? यहि आन्दोलनकै क्रममा एमालेको युथ फोर्सले गोलि चलाएको थियो/
यो भनेर मावोबादीको कार्येकर्ताले हतियार बोक्न पाउनु पर्छ भनेको होयिन/ मात्र सबै दलको कार्येकर्ताहरुमा भएको विकृति औंल्याएको मात्रै हो/ हतियार बोक्ने प्रोत्शाहन सबै दलको नेताहरुले दिई राखेको हो/
आज सबै नेताहरुले आफ्ना कार्येकर्ताहरुलाई नै हतियार बनाएको छ/ हतियार बोकेका कर्येकर्ताका नेताहरु सिट कुर्सि सम्झौता गर्दै आएको छ/ हतियारको संस्कृतिले नेपाली राजनीति धमिल्याउनेमा दोसी को छैन अहिले?
एस्तो हतियारको संस्कृति बोकेको राजनीति बात हामीले मुक्ति पाउन गठबन्धन को होयिन जनमतको शासन चाहिन्छ/ नभए यस्तै हतियार बोक्नेहरु गठबन्धन गर्दै कुर्सीमा बस्न दिने हो भने हतियार बोकेकाहरुले नै सिंह दरबार चलाउँदै जाने छ/
प्रमाणको रुपमा लिने हो माधव नेपालले सिमा पारि बसी नेपाल भित्र बन्दुक छुरी चलाई नेपालीलाई पहाडी भन्दै लुट्दै मार्दै लखेट्दै आएका ७ समुह सिट सम्झौता गरेर समाती सकेको हत्यारा समेत लाई क्रमश छोड्दै जाने भनेको छ/ तर तिनीहरु सिट भएको हतियार सरकार लाई बुझाउनु पर्ने भनेको छैन/
रास्ट्र बिखन्डन गर्ने माग अघि सारेर जन हत्या गर्दै गरेको दलहरु ले आफुलाई समर्थन गरेमा तिनीहरु सिट भएको भएको हतियार हतियार नै नभएको जस्तो नीति लिने सरकारको बिरोध हुनु पर्यो नि/ आज कुन दलको कार्यकर्ता सिट हतियार छैन/
सबैको हतियार जफत गर्नु पर्यो/
…पुष्प जी , किन आफै संग झुटो बोलि राख्नु भएको छ | हतियार मात्र हैन सैनिक अर्धसैनिक जत्था पनि छ जून नेपाली ले लोकतान्त्रिक खाना मा मिलाउन खोज्दा पेट खराब भयो | औषधि चाहि माओवादी ले लुकी राख्य छ | एक्ष्पाइएर् होला है लुकाउँदा लुकाउदै – देखि हाल्नु भो जनता कसरि झाम्तिना थाले माओवादी माथि अस्ति |
माओवादी जस्तो हतियार को राजनीति गर्न नसक्ने होइन – माओवादी कै अनुशरण गर्ने तराइ का गुण्डा हरु ले माओवादी लाई नै धपायो | होश गर्नु होस् |
कुरो को चुरो के हो भने पुष्प मित्र, हतियार सहित को पार्टीलाई नागरिक पार्टी मान्न सकिदैन | प्रस्ट छ – माओवादी संबिधान चाहँदैन नत्र आफ्नो झूट को खेति र पाखंदीपन उहिले त्यागेर सभ्य राजनीति तिर अगाडी बढी सकेको हुने थ्यो |
रविनजी, सत्यदूतजी,
महेशजीले जवाफ दिइसक्नुभएछ । मैले दिनुपर्छ जस्तो लाग्दैन ।
पुष्प जी, महेश जी
मेरो तात्पर्य भनेको कांग्रेस र एमाले ले यो देशमा राम्रो गरेको छ भन्ने कदापी होइन र माओबादीको पूर्ण बिरोध पनि होइन.
मेरो बिमति भनेको आजको युगमा अतिबादी सोच राखी देशका नागरिकलाई समुह बिभाजन गरि गरेको र धाक हिंशाको राजनीतिको हो.
यो माओबादीमा देखिएको र गैर माओबादीले भोगेको प्रस्ट व्यवहार पिडा हो.
एक साधारण जागरुक नागरिकको हैसियतले भन्ने हो भने अहिलेको देशको परिस्थिति भनेको कुनै पनि एक पार्टी बिषेसले यो देशमा राम्रो गर्छन भनेर विश्वास गर्ने स्थिति कुनै पनि दृष्टि बाट छैन.
तेसैले एक अर्का प्रति आरोप प्रत्यारोपमा न लागि तिन पार्टी बसी एक अर्काको अस्थित्व र आजको बिस्व मान्यता अनुरुपको राष्ट्रिय समझदारीनै नेपाल नेपालीको हितको सर्बोत्तम बिकल्प हो
रविन जी
गिरिजा लाइ प्रधानमंत्री दिएर केही मंत्रालय माओबादी ले लिदा माओबादी नागरिक पार्टी हुने, अंतरिम संसद माँ माओबादी लाइ नागरिक पार्टी मानेर तत्कालीन एमाले को जति कै सिट दिन हुने, “माओबादी
ले मात्रै २०-३० सिट मात्र त जित्ने हो नि बहुमत त आफ्नै हो”भनेर चुनाव माँ जादा माओबादी नागरिक पार्टी हुने, आज पनी माकुने को कठपुतली सरकार माओबादी लाइ येही सरकार माँ आईज भानिराहेको छ, माकुने को नेतृत्व स्वीकारे माओबादी नागरिक पार्टी हुने तर जनमत पाएको पार्टी ले जनमत अनुसार सरकार को नेतृत्व गर्न पाउनु पर्छ भन्दा नागरिक पार्टी नहुने? माओबादी ले बाबुराम को योग्यता देखाएर सरकार को नेतृत्व मागेको होइन, बैधानिक चुनाव को जनमत देखाएर हो. के छ तपाई संग येसको जवाफ?
जब सबै भन्दा बढ़ी जनमत माओबादी ले पाउछ( जून प्रत्यक्ष चुनाव माँ पूर्ण बहुमत नै थियो) तेस्पछि माओबादी नागरिक पार्टी नहुने? यो ३७ सीटे कांग्रेस र ३५ सीटे भाई कांग्रेस (एमाले)
को कुंठा र निर्लज्जता भन्दा केहि होइन. माओबादी ले जनादेश लिएसके पछि पनी एमाले कांग्रेस को शर्त पूरा गर्न पर्ने रे? जो जनमत माँ धुलो चताइएका छन तिनका शर्त जनमत प्राप्त पार्टी ले पूरा गर्नु पर्ने रे, हुन्छ होला त अंत कतई
यो भूमंडल को कुनै भाग माँ
.
well written … Should be read by all KTM people who said ‘ kasto pakhe ‘ to people coming from village…….
बिकाश हेर्न बिचरा निरिह गाउलेहरुलाई काठमाडौँ धाउनै पर्दैन / आफ्नै गाउका एरिया ईन्चार्ज र कमाण्डरहरुको कूलतमा फसी लिलाम हुनै लागेको घडेरीमा बनेको आलिशान महल देखेर पुगेकोछ / फाटेको सारीमा बेरिएकी उनकी श्रीमतीहरुको नया नया साज सज्जा र माथि देखि तल सम्म सुने सुनले झकि झकाउ गहना, तथा अन्य बिलाशिताका साधन हेर्ने बानि परिसकेका जनता पनि त्यति साह्रो अबुझ छैन/ नब धनाढ्य को लेखाजोखा गर्ने हो भने अहिले तिनै माओबादी नेताहरु बढी छन् /फेरी सम्पतिको श्रोत कसैले खुलाउन सकेका छैनन् /
जनताको कुरा छोड्नुस…आ-आफ्नो चाकडी बजौनुस..सके तपाईलाई नेताले सुम्पेको काम त्यहिँ होला..तर जनता को दुहाइ दिन चुनाव पर्खिनुस….सडकमा २-४ हजार जस्लेनी उतार्न सक्छ /
माहोबादी ले जुन गाउले र शहरिया भनेर छुट्य, त्यो यक्दम गलत काम भयको छ / आज नेपाल मा गाउले र शहरिया को बिच खाडल खन्ने काम भयको छ / सोझा साधा गाउले दाजु भाईहरु लाई शहरिया विरुद्ध अर्थात् गरिब जनता हरु लाई शहरिया जनता विरुद्ध प्रयोग गरि माहोबादी आफ्नो राजनैतिक सोरठ पुरा गर्न खोजदै छ / सबै मा चेतना भय /
“साँढेको जुधाई, बाछाको मिचाई” के कुनै नेपालीले स्वतन्त्र रुपमा कुनै दलमा नलागी बाच्न पाउछकी पाउदैन??
यी अनुहारहरु…मुख्य लेखमा मान्छेहरुका आ-आफ्नै हेराई रहेछ तर मैले त मेरो आफ्नै “प्रतिबिम्ब” पो देखे| यिनीहरु माझबाट “म” म आएको हुनुपर्छ र तँ पनि| म र तँ नभनी हामी भन्न पो सिक्ने हो कि?!…
सपना भुलाए सारा आसु लिएर जाओ
एउटा मन्त्रि बनाउन अब फर्केर नआओ
मलाई त अच्चम्म लागेको छ मेडिया किन मावोबादी को बिरुद्दमा छ ? एस को मतलब मेडिया सरकार को पछ्या मा छ! मेडिया किन पक्छ्य मा लिंन्छ! तेती धेरै नेपाली को टाउको फुट्यो! तर मेडिया को पत्रकार को क्यामरा फुतौदा एती हंगामा मान्ने पर्छा! नेपाली जनता हो! कुनै पनि पार्टी को भतुवा हैन!! तर हामीलाई थाहा छ कि यो १२ बर्समा कसले के गर्यो र के गर्छ ! त्यो हामीलाई थाहा छ! तर हामी नेपाली साएद तेस्तै छोउ! कि के राम्रो हो के नराम्रो हो ? एस को ज्ञान पनि छैन! कति दुर्भाग्य छ नेपालको ! नेपाल लाई अहिले को अवस्था मा ल्याउने हामी नै होउ. अरु कसैले पनि हैन! अब गल्ति भईसक्यो! अब तेस्तो गल्ति नगरोउ साथी हो ! एक चोटी सोचोउ के गर्दा ठिक होला! मेरो कमेन्ट पछी पनि आउने छ धन्यबाद!!!!!!
१२ बर्षको कुरा न गरौ साथी, केहि गर्न बाताबरण अनुकूल हुनु ठुलो कुरा हो / यदि
तिम्रो माओबादी जस्तै अर्का अर्का खाओबादी आतंककारी समूह देशमा रही रहे अर्को १२ वर्षा त के १०० वर्षा सम्म नेपालमा केहि हुन्न / अरुलाउ पाठ सिकाउन अगाडी आफै विश्वको अध्धयन गर्नुस /////
सुनिल जी तपाइको ब४ मा माउबादिको राम्रोपक्ष मात्रै मिडियाले लेखे मिडिया ले राम्रोकाम गरेको हुनेथियो होला तर बिडम्बना काम गर्दैजादा कैलेकाइ नाराम्रोपानी हुन्छ . तर मिडियाले माउबदिको गरेको राम्रो काम्कोपानी त लेखेकैछान्नी त के माउबदिले चै सबैकाम राम्रैमत्रै गर्छ भन्ने छर ?
यही हो नेपालको वास्तविक रुप | लगभग ४००० गा.वि.स.को अनुहार, नेपालको तस्बिर | छ कोहि निस्वार्थी महामानव नेपालमा,जसले उनीहरुको गाँउको वास्तविक समस्याको पहिचान गरि समधान पनि गरोस र २१औ सताब्दीको विश्व संग परिचित गरावस ?
सुकिला, मुकिला, धानाद्य, वुद्दिजीबी, शहरिया भन्दा रिसाउने नागरिक समाजको प्रतिक्रिया के हुन् सक्छ होला यस लेख प्रति ? नागरिक समाजको प्रतिक्रिया पाउन सकिन्थियो कि कृपया ?
UNMIN supports moist just to distablize Nepal. Foreign powers are playing game in Nepal. I think the leaders cleary know this fact. C’mon guys, leave your selfishness for the shake of Nepal and coming Nepalese generations.
जय होस् दुखि नेपाली ko
हेर्नुस तिनै गाउँ बनाउँछु भनेर काठमाडौँ आएर मन्त्रि प्रधानमन्त्रि बन्ने सबै उनीहरु नै हुन् तर गाउँ बाट काठमाडौँ आएर मन्त्रि भैसकेपछि गाउँ लै पटकै नहेर्ने तिनै हुन् साँचै काठमाडौँका रैथानेहरु मन्त्रि प्रधानमन्त्री बन्ने थोडै छन् अझ नेवार हरु त छदै छैन काठमाडौँ भन्दा गाउँका मानिसहरु सुकिला जगरिला छन् अनि काठमान्डौ त बिकाश भन्दा नि बिनाश तिर उन्मुख देख्छु. धन्यबाद भवतु सर्व मङ्गलम
बिगतको २०-२२ बर्षको राजनैतिक आरोह अबरोहहरुलाई स्वतन्त्र तरिकाले हेर्ने हो भने नेपालमा बहुदलीय राजनैतिक प्रणाली प्रतिकुल सिद्द भैसकेको छ वा कम्तिमा पनि अनुकुल सिद्द हुन् सकेको छैन / आखिर किन त? बास्तबिकता धेरै सरल छ, नेपालमा यस प्रकारको राजनैतिक प्रणाली नै हालको निमित्त उपयुक्त छैन / यहाँ जस्तो सुकै युगान्तकारी परिबर्तनहरु भए पनि त्येसको प्रतिफल जनसाधारणमा पुग्ने छैन / यो तितो यथार्थलाइ यहाँ राजाबादी, बहुदलबादी, साम्यबादि सबैले नै नकारी रहेको छन् / हाम्रो जस्तो समाजमा अमेरिका, बेलायतमा उपयुक्त राजनैतिक प्रणालीको देखा सिकी गर्नु नै गलत छ, कुनै पनि व्यवस्थाले प्रतिफल दिनुको निमित्त उपयुक्त बाताबरणको आवस्यकता पर्छ त्यो बाताबरण भनेको समाजको स्थिति हो र त्यो बाताबरण हामी संग अहिले छैन त्येसैले जस्तो सुकै परिबर्तन भए पनि जन साधारणले त्येसको अनुभूति महसुस गर्नु सकेको छैनन् तर यो कुरो लाइ सबैले नकार्छन वा कम्ति मा पनि स्विकार्दैनन त्यो नै हाम्रो सामाजिक / राजनैतिक अस्थिरता कारण हो /
हो बहुदलीय राजनैतिक प्रणाली नेपालमा अफाप सिद्द भैसकेको छ /
अब त्येसको विकल्प के त?
साम्यवादी राजनैतिक प्रणाली ?
त्यो झन् गलत साबित हुन् सक्छ किनकी जब देश र समाज पुजीबादी प्रजातन्त्रको निमित्त नै तैयार भैसकेको छैन भने साम्यवादी सासन प्रणालीको निमित्त कसरि उपयुक्त हुन् सक्छ ? साम्यवादी दर्सनलाइ नै आधार मान्ने हो भने पनि सामन्तबाद-पुजिबाद -समाजबाद हुदै साम्यवादमा पुग्न सकिन्छ तर सिधै साम्यवाद तर्फ जाने नेपाली साम्यवादीहरुको लिडे ढिपी लाइ खै के भन्ने ? नेपालमा अझै पनि अर्ध सामन्ती समाज कायम छ यो कुरो लाइ मनन नगरे सम्म साम्यवाद त के पुजिबाद पनि सम्भब छैन र हाल नेपालमा त्येही भैरहेको छ / बर्तमान गतिरोध त्येसैको परिणाम हो /
जब सम्म यस्ता साधारण कुरोलाई हाम्रो नेता हरुले बुझ्दैनन् तब सम्म हाम्रा गाउ घर मात्र किन सहरमा नै सुकिला मुकिलाहरुको तुलनामा झुत्रे-झाम्रेहरुको संख्या दिनानु दिन बढी रहन्छ / ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,अब तपाई नै भन्नुस त्येसको विकल्प के त ?
जय नेपाल
हिमाली
यो राइटर अलि अरुको डाह गर्ने खाल को परेछ. एउटा कुरा सम्झी राखु,काठमाडौँ बस्दैमा,त्यहा घर बनाउदै मा कोहि घुश्याहा अथवा सामन्ती हुदैन.कोहि कोहि मात्रै तेस्ता होलान नत्र मलाइ थाह छ मान्छे ले कति दुख र परिश्रम गरेर काठमंदौमा घर बनाउछ.येसरी बाहिर बात हेरेको भरमा,बिना कुनै अध्ययन अरुलाई गालि गर्नु र अरुको डाह गर्नु ठिक हो र?हो,बिकाश बिकेन्द्रिकित हुनु पर्छ,तर एसको अर्थ यो होइन कि यहाँ भै राखेको बिकाशको इर्श्या गर्नु पर्छ.त्येसको लागि त एउटा सिस्टम हुनु पर्यो बिकेंद्र्कित निकाय हुन पर्यो.स्थानीय निकाय हरु थिए नि,वाड अध्यछ र सदस्य थिए,गा.बि.स कार्यालय थिए अलि अलि भए पनि स्थानीय स्तर मा केहि गर्न को लागि.त्यहिँ माओवादीहरु ले त हो नि तिनी हरुलाइ औकात बिहिन पारेको.खास कुरा अरु केहि होइन,माओवादीले गरिब र पिछडिएका जनता लाइ ठुलो र पुरा गर्न नसकिने सपना देखाएर उनि हरुको सोझोपनाको फाइदा उठाएर आफुले अन्तत्वगोत्वा असली कम्युनिष्ट साशन गर्नु हो.तेस पछी ति जनता पनि माओवादी को काम को रहने छैनन् र उनीहरुको सपना पनि चकनाचुर हुनेछ.
यो लेख पढे पछी,
१. के नपालका गाउलेहरु तेतिमत्रै हुन्, जो माओबादीले काठमाडौँ ल्याएका थिए ?
२. के गाउका नेपालिहरु, माओबादीका पछी लागेर काठमाडौँ झर्ने भन्दा दुखि र गरिब, रोगि र मैला, अशिक्षित र पिछडिएका छैनन् ?
३. काठमाडौँ का “सुकिला” हरुले के जिन्दगीमा पहिलो पटक गाउका मान्छे देखेका हुन ?
लेखक ज्यु, समग्रमा हजुरले गाउले देखेको पहिलो पटक रहेछ, तर 90% (करिब) काठमाडौँ बासीले गाउ र गाउले देखेका छन् र तिनको पिडा महसुस गर्छन !
यो लेख त केवल, केहि गाउलेलाइ खरिद गरेर प्रायोजित गरिएको अन्दोलोंनमा काठमाडौँ बासीको साथ नपाएर, गरिएको खरिददारको आर्तनाद लाग्यो !
माओबादी को आन्दोलन सफल नभएपनि, त्येस्मा सहभागी भएका सोझा र निर्दोष जनता हरुको काठमाडौँ हेर्ने धोको चैं पुरा भएको छ/ आन्दोलन मा सरिक भएका आधिकांश हरु लाई माओबादी ले काठमाडौँ सहर मा बस्न खान दिने प्रलोवन दि
भित्राएका हुन्/ कसैले सम्पूर्ण खर्च मा सहर घुमाई दिन्छ भने किन नजाने, भोलि फेरी त्येस्तो मौका औला न औला/ येस्मा ति जनता को कुनै गल्ति छैन भोलि म बसेको ठाउँ भन्दा अलि ठुलो ठाउँ मा कसैले बस्ने खाने खर्च बेहोर्चा भने म पनि जान्छु यो सरल human nature हो/ हाम्रा देश का नेता हरुको उदाहरण लिदा हुन्छ, विदेश जाने भनेपछि सम्पूर्ण कम काज छोडेर साखा सन्तान लाई बटुलेर कम काज एकातिर कुम्लो बोकी थिमी तिर भनेजस्तै विदेश भ्रमण मा जान्छन/ राष्ट्र को ढिकुटी बाट मोज गर्न पाहिन्छा भने किन नजाने/ ति सोझा जनता लाई माओबादी ले किन आन्दोलन गरेका हुन् भन्ने पनि थाहा थिएन होला/ बारीमा गोड्ने बेलाभाएको मकै लाई थाती राख्नु मा राजनीतिक भाब हैन केवल काठमाडौँ हेर्ने प्रलोभन थियो/ यो भनाइ लाई गलत अर्थमा नलिनु होला/ अहिले गांव गांव मा गएर ति आन्दोलन मा सरिक भएका जनता लाई काठमाडौँ किन गएका थियौ भनेर सोध्दा, उनीहरु को autai मात्रै जवाफ हुन्छ ‘खोइ के को आन्दोलन हो’/ आन्दोलन आन्दोलन भन्छन सबै जाने भए आफु पनि गइयो/ डाटा संकलन गरेर हेर्दा थाहा हुन्छ आन्दोलन मा सहभागी भएका कति चैं जनता लाई आन्दोलन को बारेमा कति जानकारी छ भन्नेकुरा/
अब कुरो आयो गाउँ र सहर बीच को भिन्नता को/ संसार को अति बिकसित राष्ट्र मा पनि गाउँ र सहर बीच भिन्नता छ/ सहर भनेको सम्पूर्ण राष्ट्र को केन्द्र हो वा प्रदेश को केन्द्र हो/ बिकसित राष्ट्र को गाउँ मा पनि स्कूल को सुभीदा छैन कतिपय ठाउमा आस्पताल पनि छैनन्/ अब गाउँ र सहर मा भिन्नता भयो भनेर नाक खुम्चौनु वा आर्को बिद्रोह गर्नु भनेको निकैनै दुखादाई कुरा हो/ भिन्नता सबै मा हुन्छ, भिन्नता कै कुरा गर्ने हो भने हरेक जात, भेष, वर्ग, देश, समाज, रितिरिवाज, रहनसहन र अरु कति असंख्य कुरा मा भिन्नता हुन्छ/
काठमाडौँ का ठुला ठुला पक्कि घर हेरेर दङ्ग नपर्दा हुन्छ किन भने बिकसित देश मा ठुला ठुला पक्कि घर ब्यबसाहिक प्रयोजन को लागि मात्रै हुन्छन/ यहाँ बस्ने ९० प्रतिसत जनताको घर नेपाल को गाउँ को घर जस्तै हुन्छ , जसमा कि त टाली वा टिन को छाना हुन्छ/ प्रकतिक ठाउँ लाई concrete को जंगल बनाउनु लाई नै बिकाश भन्छन भने मेरो भन्नु केहि छैन/ तर concrete को जंगल मा बस्ने हरु को पनि आफ्नै दुख छ सुखी चै उनीहरु पनि छैनन्/
पहिला पहिला काठमाडौँ गएर फर्किंदा गाउँ का जनता हरु लाई “नेपाल” पुगेर आएँ,धरहरा देखें,चार पांग्रे गाडी देखें, भनेर भन्ने हरु अहिले सामन्त भए पछि राजधानी शहरका रैथानेहरू भएर देख्छन आफ्ना छिमेकी हरुलाई ______________
__”””””फिता चुँडिनै आँटेका चप्पल, कुर्कुच्चा फाटेका गोडा र पसिना पोतिएको अनुहार— “”””””
रिता जी ,
तपाई कुन संसार मा हुनुहुन्छ ? आज को २१ सताब्दी मा पनि तपाई जस्तो विचार भयको मान्छे देखादा अचम्म लग्यो / तपैले “हरेक जात, भेष, वर्ग, देश, समाज, रितिरिवाज, रहनसहन र अरु कति असंख्य कुरा मा भिन्नता हुन्छ” भनेर भन्नु मेरो बिचारमा गलत कुरा हो / यसले देश लाई बिभाजन तिर लैजान्छ / र अनि अर्को कुरा सहरिया जनता हरु गाउले जनता हरु भन्दा धनि हुन्छ भन्नु पनि तपाइको गल्ति हो / मेरो बिचारमा सबै को छुटछुटै परिचय छ / आ-आफ्नो ठाउमा आफ्नै छुटै महतो छ र आ-आफ्नो ठाउमा अबसेक छ / यक ले अर्कोको काम गर्न सग्दैन / जस्तै मानब सरिरमा शहर भनेको टाउको हो भने गाउ भनेको जिउ हो/ तेसैले यसलाई यसरि छुटतेउने प्रयाश नगर्नु होला /
जे भए पनि यो आन्दोलनले जनताको चेतना बढायो. सबै भन्दा त आन्दोलन एमाले र कांग्रेस ले भने जस्तो भएन अनि सुतेर बस्ने सरकारलाई के भन्नु स्थिति अनुसार नेत्रित्व ले निर्णय गरेर राम्रै गर्यो. किनभने कहिले कहिँ आन्दोलन बात पछि पनि पर्नु पर्छ. नेपाली आमा कै छोरा छोरि मर्ने थिए. जे होस् नेत्रित्व सधै जनता संगै हुनु पर्छ अन्यथा जनताको पार्टी हुदैन. सहमति बाटै अघि बढेर गरिब दुखि जनता को लागि लड्नु पर्छ. आन्दोलन ले सधै पाठ दिन्छ तर गल्तीलाई सच्चेरा जना सक्नु पर्दछ. काठमाडौँ मात्र नेपाल होइन नि. सबै नेपाली सुखी नभए सम्म देश बिकाश हुन सक्दैन.
नेपालका नेताहरुमा कहिले पाउन नसकिने कुरा इमान्दारिता हो देश बनाउन होइन, सबैलाई मन्त्रि बन्ने दाउपेच र पैसा कसरि कमाउने तेती मात्र छ दिल अनि दिमागमा, बाहिर जे जे बोले पनि बास्तबिकता पैसा नै हो तैले १ वर्ष चलाइस(कमाइस ) अब हाम्रो पालो भनेर पो आन्दोलन गरेको होला त नत्र तेतिका मान्छे लाई आउदा पैसा हालेर ल्याउने जादा खाली हात जा भन्थे र ?काम गरि खानेलाई बेकारमा बरालेर चर्को घाम मा करायो आखिर के पाए त ति बिचरा हरुले ?येस्ता आन्दोलन कति भये अहिले सम्म नेपालमा खोइ त अहिले सम्म दुर्गम जिल्लामा बस्ने लाई आन्दोलनको सफल भएर केहि उपलब्धि भएको छ त ? सदरमुकाम आउनलाई २ दिन पैदल हिड्नु पर्छा रे , हस्पिटल छैन रे ,क्याम्पस छैन रे जिल्लामा तेही हो त प्रजातन्त्र लोकतन्त्र सबको उपलब्धि ति बिकट जिल्ला बासिलाई ?
कल्पना जी ले नाम अनुसार काल्पनिक कुरा गर्नु भए जस्तै छ नि !
“तैले १ वर्ष चलाइस(कमाइस ) अब हाम्रो पालो भनेर पो आन्दोलन गरेको होला त नत्र तेतिका मान्छे लाई आउदा पैसा हालेर ल्याउने जादा खाली हात जा भन्थे र ?”””
वैयात लेख …तेस्तो ठुलो जनसागर माओबादी बिरुद उत्रेको के मजाक हो ? के सारा नेपाली जनता माओबादीका समर्थक हुन् ? के माओबादी को नराम्रो काम को बिरोध गर्न पनि नापौनी..ति गाउँका अन्पद मान्छे लै धम्कि दिएर जुलुसमा लाउने काम त माओबादी ले गर्यो…र जनता को झापड नि खायो…हारेर भाग्यो ..
जे भए पनि मावोबादी ले थुप्रै बिकट गाऊ बासी हरु लै काठमाडौँ देखाए है,हुनु त के नै थियो र जुन जोगी आए पनि कान चिरेको.
माओबादीले भन्दा पनि चन्दा दाताले देखाइदिएका हुन्, राजेश जी !
माओबादी त सर्बहारा पार्टी हो, त्यो करोडौ खर्च गर्ने सामर्थ्य कहाँ छ र, आफ्नो पार्टी को धन त गोला बारुद र नेताहरुको मोज मस्ती मै सकिन्छ ?
लुटेको र कब्जा गरेको धनको केहि अंस, आन्दोलोंनको नाममा माओबादीले खर्च गर्यो तर त्यो खर्च बिकट गाउबासिलाई “देश-दर्शन” गर्ने मध्यम बन्यो !
हर्केजी,
तपाइलाई गाउ र सहर को भिन्नता थाहा छ??
के थाहा छ???
तपाई को मा त “मन पराइएको प्रतिक्रिया। तपाईँलाई नि: २७ १०”छ नि ! बधाई छ |
१७ जना बढी छ नि ? शरणार्थी हरु को भोट पर्यो कि ? फिता चुँडिनै आँटेका चप्पल, कुर्कुच्चा फाटेका गोडा र पसिना पोतिएको अनुहार भएका माओबादी हरु को त माई संसार नै चलाउन जानेको छैंनन होला| काठमाडौँ नै हेर्न नपाएको हरु मेरो संसार[ माई संसार] कहाँ छ ? कल्पना नै गर्न नसक्ने कुरा हो ,भारतीय दलाल हरु चुनाब मा जस्तै मेरो संसार मा कब्जा जन्मायपछी गणतीय हिसाब मा फिता चुँडिनै आँटेका चप्पल, कुर्कुच्चा फाटेका गोडा र पसिना पोतिएको अनुहार भएका हरु पनि पछी परेको देखिन्छ | कार्तिकमा लाइन लागे जस्तै|
प्रकाश जी, !
चुनाब त, कब्जा गर्ने ले नै चुनाब जित्छ होइन र ? चुनाब त माओबादीले जितेको थियो नि, बिर्सेको ? भारतीय दलाल को रहेछ, आफैनै कमेन्ट पढ्ने कि ?
तपाइको कमेन्ट अनुसार चप्पल चुदिना आटेका, कुर्कुच्चा फाटेका हरु गैर-माओबादी रहेछन, तिनलाई किन माओबादीले ब्लाकमेल गरेको होला ?
धर्के जी,कम्मेन्ट राम्रो सित पढ्नुस अनि जवाफ दिन सिक्नुस |
हैन यो लेखले के भन्न खोज्या होला? के हामी काठमाडौँका जनता पनि माओबादी कै पछि लागेर लूट र हत्यामा लाग्ने? संसार का बाट का पुगिसक्यो हाम्रो देशमा अजैपनि स्टालिनको(Hitler को दजोको हत्यारा ) तस्बिर पार्टी office राख्ने कम्युनिष्टहरु नेपाल मा छन्! के गाउको गरिबीमा काठमाडौँबासिको दोष छ? नेपाल को जो सुकै जनतालाई पनि काठमाडौँमा आएर काम, कर्म गर्न छुट छ!! तेत्रो हजारौ जनता सान्तिको लागि बसन्तपुरमा जम्मा हुन पनि नपाउने??
ओहो, काठमाण्डु दुई चार दिन आएर फर्कने यि माओवादी क्याडर हरुको यत्रो पिर? गाउँमा सोझा साझा टिचर , गाबिस सचिब गिँडेर बसेका हरु हुन यि, असहिष्णुताका ग्रामीण एजेन्टहरु हुन यि। यि मध्य कती फर्केर गाउँको दोकानदार लाई अमेरिकि साम्राज्यवादको पक्षपोषक भनेर चन्दा माग्ने वाला छन, शिक्षक लाई आफ्नो तलब काटेर दिन दबाब दिने वाला छन, र यिनलाई फेरी फेरी काठमाण्डु आउन फरक पर्ने छैन।
माइसंसार मा बरु यो बन्दमा जबर्जस्ती चन्दा उठाइएकाहरु, बन्दमा जाच रोकिएकाहरु, बन्दमा सुत्केरिभएका र स्याहर नपाएकाहरु, बन्दले आफ्नै घर शहरमा बन्दी बनाइएकाहरु, बन्दमा आफ्नो स्कुलमा आएर फोहोर गर्ने भिड हेर्न वाध्य पारीएका बालकहरु, आफ्नो तरकारी बेच्न, दुध बेच्न पाउने अधिकारहरण भएकाहरु, बन्दले आफ्नो देशमा स्वतन्त्ररुपमा विचरण गर्न नपाएकाहरु, बन्दले आतंकित भएका ३५ लाख काठमाडौं बासी र करोदौ जिल्लाबासीहरुको मनस्थिती कस्तो भएको होला? कती पीडाले गर्दा ति शान्ती र्याली मा गए होलान? अझै बहुला जस्तो बर्बराउने प्रचण्डे र त्यसका क्षुद्रवचन बोल्न मात्र जान्ने देश लाई बिभाजन को संघार मा लान खोज्ने माओवादी चेलाचपेटा हरुको सुकेनस फुर्ती सुन्न वाध्य कर्मजीवी हरुमा कस्तो असर पर्यो होला, त्यसको बारेमा लेख पढ्ने रहर छ।
१००% सहि कमेन्ट !
हिंसा कुनै पनि अर्थमा जायज हुन सक्दैन !
एती गम्बिर नहोव पत्रकार भाई| देश बिगारेको professionalism बिहिन पत्रकारले पनि हो |
Isc सकेर म पनि पत्रकार भयको थिये | भाषा त राम्रै पो लेख थियाँ, तर पत्रकारले त देशको सिङ्गो जिमवारी लेयाको हुदोरहेछ ,२ ३ वर्षा काम गरियो थाई भयान |
फेरी अर्को कुरा बिकाश शिप लगानी काम छामता का कुरा हुदारहेंचन पत्रकारितामा के मतलव | खाली राजनीति ,राजनीति राजनीति अनि राजनति | नेताले अजजई मौका पौदरेहेछान|
तिमि देशको माया गर्छौ भने राजनीति विर्स शिप सिक काम गर |
सबै नेपालीले १…. १ वटा शिप सिके( train yourself ) काम गरे नेताको चिन काम पुग्ने थियो |
हि हि हि किसने, यस्तो भाषाले पत्रकार भइस् तँनि। नहँसा न बाबै । पहिले लेख्न सिख्
संसार कहाँ पुग्यो, नेपालमा अझपनि कम्युनिस्टहरुकै चहलपहल छ.
कुवाका भ्याकुताहरु हुन् नेपालका नेता ! न बाहिरको सन्सार हेर्न सक्छन, न भित्र मिलेरै बस्न सक्छन, असत्तेराहरु !
यो आन्दोलनमा माओवादी को तर्फ़बाट धेरै जनताहरु उतारिए, ति मध्ये कोहि यिनका आफ्नै कार्यकर्ता थिए भने धेरै चै गाउँ बाट सहर हेर्ने सपना बोकेका निर्दोस मानिसहरु नै थिएँ. माओबादीले आन्दोलन फिर्ता लियो र उनीहरुले यतिका दिन भोकै,नांगै हिडेको त्यसै नै खेर गयो. हो, यो आन्दोलन मा भाग नलिने भनेर कसैलाई केहि आरोप लगाउन मिल्दैन, तर ६ दिन बन्द हुँदा सहरवासीलाइ यति गारो हुने रैछ भने यतिका वर्ष गाउँमा भात खान दशैं कुर्नु पर्ने मान्छे लाइ कति गारो भयो होला भन्ने कुरा भने कसैले सोचेनन.
बन्दले यसो बिग्र्यो, उसो खान पाइएन, ATM बाट पैसा निकाल्न पाइएन भन्ने पनि सुनियो. तर यहाँ पनि उही काठमाडौँ मा डेरा गरेर बसेका गरिबका छोरा हरु नै पिसिए, हुनेखानेलै त यस्तो आन्दोलनले आफ्नो कार गुडाउन नपाउनु भन्दा अरु के नै पिर छ र.
संभिधान बन्ला, अनि हामीपनि सुख संग बस्न पाइएला, बिजुली बाल्न पाइएला, मोटर चढ्न पाइएला भन्ने सपना बुनेका हुन् यी सबैले, तर आखिर मा सबैले सत्तामा जाने सिंढी मात्रै बनाए उनीहरुलाई, चाहे त्यो काँग्रेस होस्, एमाले होस् या आहिले आएर माओबादी होस् .
गरिब जनता लाई जहिले पनि सपना देखाएर आफ्नो वसमा पर्न सकिन्छ भनेर ढुक्क भएका छन् यिनी हरु तर खबरबार यो सिलसिला सधै चलिराखने छैन. यस्तै भैरख्यो भने धर्यको बाँध टुट्न सक्छ र त्यस पछि आएको बाढी ले कस्कस्लाई बगाउँछ ठेगान छैन , समय मै चेतना भया………….
सालोक्य जी लाई पनि यत्रो चिन्ता…मावोबादी कार्यकर्ताहरु आन्दोलन बाट फर्किए पछि के गर्छन भनेर? कुराको छाड-काड बुझ्दा त हिजो सम्म माकुनेको सरकारले पो यी यावत गरिब, निमुखा जनताहरुलाई बचाएर राखेको रहेछ…// मावोबादिले आन्दोलनमा चलाई दियो अब तिनीहरुको बिजोग हुने भयो हैन सालोक्य जी….?
सर्ब प्रथम माओबादी का नेताहरुलाई यो भन्न चाहन्छु कि मौका आऊछा फर्कदैना तेशैले पहिले सरकार बनाउने पालो आएको थियो राजिनामा नदिनु पर्थियो अब अहिले पछुताएर रुदा करौदा के गर्ने सरकार को स्वाद अर्कोले पाईगयो उसले यो पनि जानो कि राजिनामा दिएपछि फेरी सरकार मा जान लाई आन्दोलन गर्नुपर्ने रहे छ तेसैले त गिरिजा पनि राजिनामा दिदैन थियो. अनि अर्को कुरा सरकार मा नबस्ताको पिडा त सबैले था पाएकै छन्
सोचन तिमि लाई कति गारो भयो सरकारमा न बस्ता भत्ता सबै अरुले सकिसके
सबै नेता एउतै हो.
आन्दोलनमा आउने सबै भाडामा आएका हुन कोही पैसा पाइएन भन्दै होलान कोही यस्तो लडाई गरेर भन्दा गाउंमा नै लुट्न पाइन्छ भन्दै होलान । अल्ली बुझेकोले यसपलिको आन्दोलन दक्षिण तिरका प्रभुले भन्दा पश्चिम तिरका प्रभुहरुको दवावमा रोकिएको हो भन्ने बुझे होला । तर धेरैले चाहि पार्टीले धोका दिएको र प्रचण्ड लुते नेता भए भन्दै होलान ।
(१) सारा बिश्व माओबादीको बिरुद्दमा लागिरहेको छ| छिमेकी भारत माओबादीको बिरुद्दमा लागेको छ| सारा राजनैतिक पार्टीहरु मोर्चाबंदी भएर लागेको छ माओबादीको बिरुद्दमा| तर पनि किन सबैको नीद हरम पार्दै एक पछि अर्को छलांग मार्दै माओबादीहरु देश ब्यापी रुपमा फैलिदै छ? रोल्पा रुकुमबाट सुरु भएको माओबादी किन आज देशका हरेक गाऊ गाऊमा फैलिदै छ? माओबादीलाई के के कुराले मल जल पुर्याउदै छ? यसको जड़ कुरा के हो? कसैले सोचेको छैन | देशमा रहेको जातीय भेदभाव, लैंगिक बिभेद, क्षेत्रीय असमानता आदि नै मूल कारक तत्व हुन, जसले माओबादीलाई यहाँ सम्म ल्याएको छ| साथै कुशासन,भ्रष्टाचार, तस्तरी तंत्र, काला बजार,घूसखोरी आदि सबै माओबादी जन्माउने तत्वहरु हुन| जबसम्म यस्ता चीजहरुको नियंत्रण र रोकथाम हुदैन तबसम्म माओबादीहरु बढ़ी नै रहनेछन| माओबादीले बाटो बिराए पनि अरु कोही जन्मिने छन| किन भने १० बर्षे जनयुद्धले सारा गाउलेको दिमागमा अन्याय अत्याचारसंग लड़ने शिक्षा र चेतना दिलाई सकेको छ| सबैलाई चेतना भय|
घुसखोरी र भ्रस्टाचार को बिकल्प माओबादी कसरि बन्यो, बुद्दिमान जी ?
१. माओबादीले कति बैंक लुटे, तेस्को हिसाब किताब खोइ ?
२. माओबादीले कतिको धन सम्पति कब्जा गरे, तेस्को हिसाब कहाँ छ ?
३. जना सेनाको नाममा सरकार ले दिने पैसा किन सिधै लडाकुलाई दिन दियिदैना ?
४. देशको सबैभन्दा धनि पार्टी माओबादी हो ! त्यो धन भ्रस्टाचार बाट न आए के मजदुरी गरेर कमाएको हो ?
हो माओबादी बढेका छन्, र माओबादी नेता यो बढ्नु को कारण कुशासन,भ्रष्टाचार, तस्तरी तंत्र, काला बजार,घूसखोरी आदि भनेर अशिक्षित जनताको ब्रेन वाश गर्छन !
माओबादी बढ्नु को एक मात्रै कारण नेपाल को अशिक्षा हो, जति जति जनता शिक्षित हुन्छन तेती तेती माओबादी कम हुन्छन ! या माओबादी सुध्रिछांन !
माओबादी आक्रमणको सिकार धेरै जसो स्कुल शिक्षक र पत्रकार नै हुनुले एसको पुस्टि गर्दैन र ?
ल त हर्के भाई
सबै अशिक्षित माओबादी
देस लाई बन्धक बनाउने माओबादी
देस का गरिब जनताले तिर्न नसेको बैंक को ऋण मिनाहा गरेर बैंक लुट्ने माओबादी
सबै गरिब माओबादी
सबै सुकुम्बासी माओबादी
सबै हात्ती छाप चप्पल र मैला लुगा लगाउने माओबादी
काठमाडौँ मा फोहोर गर्ने माओबादी
बागमती दुषित बनाउने माओबादी
काठमाडौँ जस्तो सभ्य, शिक्षित समाज भयको ठाउमा आउने पाखे सबै माओबादी
बेरोजगारी को हुल सबै माओबादी
भारी बोक्ने, हलो जोत्ने, रिक्सा, ट्रक, बस चलाउने सबै माओबादी
यो देस को लागि माओबादी ठुलो समस्या बनेको छ/ जबसम्म यी सबैलाई हामी जसो शिक्षित वर्ग हरुले बहिस्कार गर्दैनौ यो समस्या अझै बढेर जान्छ/
कृपा गरेर सबै शान्ति सभा मा आएका सन्त हरुले फेरी एक पटक अन्तिम शान्ति को लागि शान्ति सभा गरेर हाम्रा नायक श्री ७ राम बरण , श्री ६ सेनापति गुरुङ , श्री ५ (माधव कुमार, बिद्या, के पी र कटुवाल) लाई लिखित रुपमा माओबादी लाई सिध्याउन निर्देशित गरे नेपाल को सबै कुरा समाधान हुन्छ/ र गरिब, मैलो, असिक्षित को नाइके सहित ईनका सन्तान सबै खतम भय नेपाल केहि बर्समै नया देल्ही बन्ने छ र हामी जस्तो नेपाली जनता ले शान्ति को सास फेर्न पाउने थिया…. जय नेपाल
ळक्ष्मन् बाबु ,
१. माओबादीको बिरोध गर्ने कांग्रेस वा एमाले हुने पर्छा भन्ने त छैन नि, कि छ ?
२. काठमाडौँ सभ्य हुदो हो त, येतिका फोहोर हुदैनथ्यो !
अब कुरा आयो, असिक्षित लाइ सिक्षित कसरि बनाउन सकिन्छ त ?
स्कुल बन्द गरेर, शिक्षकलाइ मारेर त कदापि सकिदैन….तेही माओबादीले गरेकोले हर्केको बिरोध हो !
रिक्सावाल होस् या भरिया कामले सानो कोइ हुदैना ? रिक्सावाल हुन् असिक्षित नै हुनु पर्छ र ?
कामले साना त ति हुन् जो कब्जा गरेर र लुटेर खान (माओबादी) पल्केका छन्, मक्कार ति हुन, जो भ्रस्टाचार गरेर खान (पुराना दलहरु ) पल्केका छन् !
हर्के दाई जय नेपाल
मैले नबुजे को कुरा के भने नि दाई यी रिक्सा वाला, भरिया, कुल्ली, मजदुर, ज्यामी , गाऊ गाऊ का गरिब , बेरोजगार मानिसहरु यो लुटेर खान पल्केका (माओबादी) को किन समर्थन गर्छन ???? काठमाडौँ आयका लुट्न लाई हो कि भन्ने सोचेको थिया त्यसै रित्तो हात पो फर्के बा !!! ठिकै छ यी त अलि असिक्षित वर्ग का मान्छे परे तर सिक्षित भनाउदा मास्टर हरु पनि किन माओबादी मा नै बढी छन् ? हर्के दाई मेरो जिल्ला मा टोटल २३०० जना शिक्षक छन् ती मद्य करिब १८२० जना माओबादी शिक्षक संगठन मा आबद्द छन् !!! म कसरि चित्त बुझाऊ ???? म पनि सैक्षिक पेशा मा नै आबद्द छु / आज मेरो जिल्ला का करिब ८० % शिक्षक माओबादी सम्बद्द संगठन मा छन् अनि मात्र २० % अरु पार्टी मा …….. अब कुन सहि हो र कुन गलत हो छुट्याउनु नै गारो भयो …. कित ८०% गलत भन्नु पर्यो अनि कित आफु पनि उतै लग्नु पर्यो /// माऊ पार्टी को ताल हेर्दा वाक्क लागेर आउछ / के गर्नु खै … बाचनै गारो पर्ने भो दाई ,……
हरके
शिक्षा माँ राजनीतिकरण गरेर आफ्ना आफ्ना लठैत हरु भर्ती गरेर, फरक बिचार राख्ने लाइ खेदने काम को शुरुवात कांग्रेसी सरकार ले गरेको हो र भाई कांग्रेस एमाले ले तेस्लाई निरंतरता दिएको हो. शिक्षा लाइ तहस नहस बनाउने कांग्रेस एमाले नै हो. बरु शहर का शिक्षा का पसल बात ५% कर उठाएर ३२ अरब उठौने र त्यों पैसा ले ग्रामीण बिध्यालय को पुर्बाधार निर्माण गर्ने, शिक्षा को स्तर उठौने , अनि सम्पूर्ण जनता लाइ साक्षर बनाउने अभियान को शुरुवात बाबुराम भट्टराई ले गर्नु बहेको हो र त्यों सत्प्रयास को कांग्रेस एमाले जस्ता भारतीय दलाल ले बिरोध गरेका थिए बजेट को बिरोध गर्ने नाम माँ. माओबादी ले बैंक कब्जा गरेर जन्युद्द(राजनैतिक आन्दोलन) को निम्ति फंड जम्म गर्ने काम प्लेन अपहरण गरेर ३० लाख भारु कब्जा गर्ने काम बात प्रभावित भएको हो.तर तपाई को एक आखा ले काम गर्दो रहेनछ र प्लेन अपहरण देख्नु भें. जन्युद्द को दिन माँ सबै भन्दा बढ़ी बिद्यार्थी र शिक्षक को ह्त्या गर्ने काम शाही सेना ले गरेको हो र त्यों कांग्रेस एमाले को समर्थन ले मात्र संभव थियो. स्कुल हरु खुनी बुत ले परेड खेलने र खेलाउने कांग्रेस एमाले ले नै गरेका हूँ. दिल बहादुर राम्टेल लाइ स्कुल माँ नि ह्त्या गरेर बिद्यार्थी ह्त्या को श्रंखला कांग्रेस एमाले ले शुरुवात गरेको हो, तर सत्ता को अन्धो तपाई ले यो कुरा देखन सक्दें.
कठपुतली ले बजाएको टेप रेकार्डर झै एकोहोरओ बजने संग हामी तर्क सांगत तथ्त्यांक दिएर जबाफ फर्काउन सक्छु, भ्रस्त सत्ता ले धेरै शिक्षक को ह्त्या गर्यो की माओबादी ले भनेर, छ हिम्मत कठपुतली हरु को समर्थक हरके जस्ता संग? छ भने आऊ एक एक ह्त्या कसले गर्यो टेस्को तस्वीर देखाऊ.
महेश जी ,यो तपाई लाई जवाफ दिएको होइन ,हर्के भन्ने माओबादी पिडितलाई दिएको हो तपाई लाई साछी राखेर | पिडित जी को विचार नै सुनौ ,हेरौ महेश जी,……
“”””””””””” ४. देशको सबैभन्दा धनि पार्टी माओबादी हो ! त्यो धन भ्रस्टाचार बाट न आए के मजदुरी गरेर कमाएको हो ?हो माओबादी बढेका छन्, र माओबादी नेता यो बढ्नु को कारण कुशासन,भ्रष्टाचार, तस्तरी तंत्र, काला बजार,घूसखोरी आदि भनेर अशिक्षित जनताको ब्रेन वाश गर्छन !१. माओबादीको बिरोध गर्ने कांग्रेस वा एमाले हुने पर्छा भन्ने त छैन नि, कि छ ?
२. काठमाडौँ सभ्य हुदो हो त, येतिका फोहोर हुदैनथ्यो !”””””””””””””
हर्के अब त तपाई पनि भन्दिन तिमि नै भन्छु | दिमाग मा कांग्रेस र एमाले को धर्का लागेका धर्के |
कांग्रेस र एमाले नै हुनुपर्छ भन्ने छैन माओबादी लाई गाली गर्न लाइन मा बसे हुन्छ कार्तिक मा कुकुरे लाइन जस्तो |नौ महिना शासन काल मा कुशासन,भ्रष्टाचार, तस्तरी तंत्र, काला बजार,घूसखोरी गरेका ले नौ महिना का मन्त्रि हरु ले घर र जग्गा जोडेका तेरा कांग्रेस वा एमालेमन्त्रि जस्तै?????????काठमाडौँ तँ जस्ता सभ्य हुदो हो काठमाडौँ येतिका फोहोर हुदैनथ्यो !औंसी मा मात्र नुहाउने हरु ||
हर्के जी
तपाईं को बाक्य ‘काठमाडौँ सभ्य हुँदो हो त् यति फोहर हुँदैन थियो” ले काठमान्डू लाई खिज्याउनु भयो नि/ काठमान्डू उपत्यका फोहर भएको फोहरिहरु नेताहरु काथ्मान्दुमा बसाई सरेर आएको ले हो/ तिनीहरुले सडक मात्रै होयिन उपत्यकाको समाज र राजनीति समेत फोहर गेको छ/
मावोबादिले बैंक लुते भन्नु भयो उनीहरुले हिसाब देखाएँ भन्नु भयो/ खै त् कांग्रेस ले पनि हवाई जहाज समेत अपहरण गरेर रास्ट्र बैंकको ३० laakh भारु लुटेको हिसाब आज सम्म पनि दिएको छैन नि/ बाँस बारी छाला जुत्ता जस्ता उद्द्योगहरु बेचेको हो कि लुटेको हो? बाँसबारी छाला जुटा कारखाना ले रास्ट्रको जुत्ताको आबस्यकता पुरा गर्न सक्ने भनेको लगतै भारतीय लाई बेची दियो/ बेचेर र अर्को तेस्तै उद्द्योग अरु खोलेको खै त्? हर्के जी बाँस बारी छाला जुत्ता कारखाना भित्र इटालीको उत्कृस्ट छाला प्रसोधन गर्ने यन्त्र जडान गरि दिएको थियो/ तेस्तो यन्त्र भारतलाई इटाली सरकारले बेच्न पनि मान्दैन/ आज त्यो यन्त्र बिहारमा जडान गरेर कारखाना चलाई रहेको छ/ यो के हो हर्के जी? एस्तो कति ओता उदाहरण चाहिन्छ? यी सबै कांग्रेस ले लुट्न लगाएको होयिन? सबैले लुटेको थियो/ अब नलुतुन/ सबैले मारेको थियो सरकारले पनि आन्दोलन कारीले पनि अब नलुतुन/ उहिले जे भयो भयो/ सच्याउनु पर्ने थाहुन मा सच्याउन/
अहिले को राजनीतिमा हर्के जी लाई एउतै मात्र प्रश्न छ? तुलना गैर हेरेको खण्डमा कांग्रेस एमाले र मावोबदिमा कुन रास्ट्र बादी छ? तपाईं कांग्रेस होयिन एमाले होयिन र मावोबादी पनि होयिन, एसको महसुस छ तेसैले यथार्त कुरा भन्नु हुने छ भनि अआसा गर्छु/ उहिले मावो बादी खराब थिए बा तिनीहरुले केहि गल्ति गरे तेस्तो गल्ति कुन दलले गरेको छैन? कुन चोखो छ र? अहिले हामीलाई बर्तमान मा को कस्तो छ बढी महत्वो राख्छ/
सत्यदूत लाई चाही यो बकवास लाग्यो है | टिवी को जमाना मा सबै लै त नभनौं तर ९८ % लाई पक्कै फरक को ज्ञान हुनु पर्छ | यो अरु केहि हैन माओवादी लाई पढे लेखेको वर्ग ले साथ् न दिएको हो | र माओवादी ” Divide and Rule ” policy अन्तर्गत गाउँ र सहर बीच खाल्टो खन्न खोजे को हो आफ्नो पाखण्डी अभिस्ट को लागि |
यस पाली चाहिं माओवादी जनता बाट थच्चारिएकै हो | उसको झूट र दंभ को खेति न चलेको हो |
प्रचण्ड को कुरो तिर न लागौं साथी हरु हो | यति झूटो बोल्छन बिचरा कि अब त उनको सांस गन्हाउंचा होला |
सत्य दुत माकुनेको छोरो हो? सबै मान्छे काठमान्डू मा छैनन् के बुझेका छौ तिमीले ?
हैन एउटा कुरा अल्ली हजम भएन ! राम्रो र संदर्विक कुराको एती धेरै बिरोध किन होला? तपाइहरुलाई सक्कली मान्छे हेर्ने मन भए गाउँ तिर जाने कि?
कुरा गाउले र सहरिया को हैन कुरा प्रवृत्तिको हो ! हामीमा कुन प्रवृति छ भन्ने हो ! सहरमा बिकृति छ भन्ने कुरामा सहमत नहुने को होला र? हुन त जहाँ राम्रो कुरा छ त्यहाँ नराम्रो कुरा पनि अवश्य हुन्छ ! तर सहरमा राम्रो कुरा भन्दा नराम्रो कुरा बढी भयो कि भनेर गाउँ को उदहारण दिन खोज्दा किन एस्तो बिरोध? हुन त कम्प्युटर र इन्टरनेट को सुभिधा उपयोग गर्ने धेरै मान्छे सहरिया नै हुने भयेया होला हैन र? तर साचो कुरालाई साचो भन्न नभुलौ ! येसैमा हाम्रो भलो होला !
गोठालालाई पाडो पयापनि पाडी पयापनि बिगौती खान प्या भैगो नि ,| काठमाडौँ घुम्न आयका थिया समय छोटो भयो , फेरी मौकामा आउला भन्दै फर्किय होला बिचार | के गर्नु प्रचण्ड ले अमेरिका को चाकडी बजाय पछि यस्तै हुन्छ |
काठमाडौंको जन जिबन र भौतिक सम्रचनाहरु देखेर दंग परे होलान। बोली चालीमा अङ्रेगी मिसिएको सुने होलान। सडकमा गुन्द्रुक खादे जस्ता सवारीका लस्कर देखे होलान। हावाइ जहाज देखेर कोही त तर्से होलान पनि।
तर
बागमती गन्हाउने पनि पक्कै याद गरे होलान। काठमाडौंको लाम्खुट्टे पनि भोगे होलान। सडकबाट देखिने सबै भित्ताहरु रङी चङी देखे होलान(कही राजनीतिक नाराले,कही ब्यापारिक नाराले,कही टासिएका पोस्टर पम्पलेट्सहरुले। बिहान निस्किए र साँझ फर्केपछी एैना पनि हेरेहोलान। अझ म त भन्छु तिनिहरुलाई एक पल्ट बर्षा याममा र एक पल्ट हिउदमा ल्याउनु पर्छ अनी बल्ल देख्नेछन काठमाडौंको असली रुप।
तिनिहरुलाई थाहाछैन जहाँ कुनै प्राकृतिक प्रकोप परेमा (आगलागी र भुइचालो) त्यो ठुलो शहर एउटा चिहानमा परिवर्तन हुन्छ भनेर। तिनिहरुलाई थाहा छैन कि काठमाडौं नेपालकै सबै भन्दा फोहोर ठाउँ हो भनेर। तिनिहरुलाई थाहा छैन कि त्यहा पानी पनि मागेर पिउन पाइदैन भनेर। अनी के थाहा कि काठमाडौंमा बियरबार,डिस्को,क्यासिनो,मसाज पार्लर,क्याबिन,दोहोरी पनि छन भनेर।
काठमाडौँ मा बस्ने सबै भ्रस्टचारी होइन
सबै भ्रस्टचारी भने काठमाडौँ मा बस्ने हो
चोर तोरी लाहुरे हरु / क भन्ने कुरो बुझ्ने भएपो /
हैन यो कस्तो सोचाइ ? हैन यो कस्तो बिचार ? के शहरिया अर्थात शहरमा बस्ने जनताले आन्दोलनमा सहभागी भएनन भन्ने एक कारण कै भरमा शहरमा बस्ने नेपालि सबै गलत? भास्त्र्चारी ? शोषक ? वा वा फोहरी सोचाइ ! अनि गाउमा बस्ने सबै असल ? खबरदार गाउले र शहरिया जनता बीच फाटो पार्ने,घृणा भर्ने,लडाई गर्ने बाताबर नबनाउ ! किन जनताहरु आन्दोलनमा सहभागी भएनन् यसका खास कारण के हुन् ? ठण्डा दिमागले सोचौ त \ यो आन्दोलन राजनैतिक ब्यबस्था फेर्न कि सरकार मात्र फेर्न ? गरिब जनतालाई नपुग्ने सपना देखाएर युद्धमा धकेल्न सकिन्छ तर नियम, बिधि,प्रकिया बुझेका सहरिया जनताले कसरि बलजब्थी सडकको भरमा सरकार मात्र फेर्न सहयोग गर्न सक्छन ? हिम्मत भए संसदबाट राजिनामा दिएर ब्यबस्था फेर्ने लडाई आह्वान गरन सक्छौ ? सरकार पाएर सरकार चलाउन नसक्ने अनि फेरी सरकार चाहियो भनेर अबैधानिक बाटो अपनाउने ? चुनाबमा के गाउका मानिसले मात्र भोट दिएर चुनाबमा ठुलो पार्टी भएको हो ? अर्को चुनाबमा कुन मुखले सहरिया जनताको भोट माग्न जान्छौ? के चुनावै नगराउने भोटै हाल्न नपर्ने जनताको अभिमतै नचाहिने सत्ता ल्याउन चाहेको हो ? रिस उठ्यो भन्दैमा नचाहिने रिस त् उठाउन भएन नि !अनि सुकिला मुकिला लगाउने,ठुलो महलमा बस्ने सबै बिरोधि ठान्ने हो भने एक पटक आफ्नै नेता कार्यकर्ता कति सुकिला मुकिला र ठुला महलमा बस्छन भन्ने कुरा हेर्ने कि ! अनि किन बिकाश,सम्पन्नताको कुरा गर्ने गरिब,झुपडीमा बस्ने,नाग्गा खुट्टा हिड्ने गाउले मात्र असल र मुक्तिकामी हुन्छन भने किन ति गरिब लाइ धनि बनाउने ? किन सम्पन्न बनाउने ? किन बिकाश जनताको घर घरमा पुगेन ? किन नाग्गा खुट्टा शरीरले जुत्ता र कपडा पाएन ? किन आबास ,शिक्षा,औसधि,रोजगारी,न्याय पाएनन् ? किन बिकट ठाउलाई सुगम बनाएनन ? यसका दोषी सहरिया जनता कि गाउ र शहरका जनतालाई शाशन गर्ने ब्यबस्था र शाशक ? मूल कुरो एका तिर राखेर मानिसलाई अन्धो बनाएर आफ्नो स्वर्ग बनाउन जनता जनता फुटाउने लडाउने खेल किन ?
चुनाव हारेर सरकारमा बस्न पाउदा त यो हाल छ, साँची कै जितेर सरकार बनाए भने त – बाफ रे बाफ कस्तो तानाशाह हुने होला?
हैन नेपालको इतिहासमा यो कांग्रेस दाजुभाइले त्यत्रो नापिने गुन के लगाएका छन् , जनतालाई?
बारम्बार प्रजतान्त्रको, जनताको दुहाइ दिन्छन् डाकाहरु – यिनुहरुका लागि भुत्राको प्रजातन्त्र. यिनीहरुको सिधान्त, धर्म, निष्ठा सबै पद हो. हिंजो माकुने राजाको सामुन्ने प्रमको पदका लागि दाम चडाउन गएको विर्शिनु भो? हो यहि हो यिनीहरुको सिधान्त.
यिनीहरु पदका लागि जे पनि गर्न सक्छन् – भोलि फेरी राजा उठोस् त त्यहाँ पनि पहिलो लाइनमा पदका लागि तछाड मछाड गर्ने यिनी डाकाहरुनै हुनछन् – यिनीहरुलाई लाज पनि लाग्दैन, शर्म पनि छैन. लाज शर्म हराई सकेकाहरुले नाग्नै नाच्दा पनि के भो?
गाउ – गाउ शहर – शहर बाट हज्जारौ जनता सडकमा उत्रेर राजिनामा माग गर्दा पनि के हेरेर बसिरहेको छ यो संवेदनहीन सरकार?
काग्रेस दाजुभाइलाई अधोगति लाग्ने कस्तो मोह हो माकुनेसंग? काग्रेस दाजुभाई खलक के नामर्दहरुकै मात्रै भिंड हो?
किन विकल्प दिन सक्दैन – प्रजातान्त्रिक भनाउदो अप्रजातान्त्रिक पार्टी?
किन एउटा मात्रै सुगा रटाइ रटछ? माकुने बाहेक अरुकोई मर्द नै छैन दाजुभाई खलक मै ?
किन बालुवाटार र सिङ्ग दरबार मै थुनिएर डुंगडुंग गनाउदासम्म त्यहिँ फोहरको डंगुरमा रमाई रहन्छ सरकार?
नेपाली जनताको शान्ति चाहना भन्दा ठुलो अर्को स्वार्थ के हुन सक्छ काग्रेस दाजु भै को? भारु नोटले कतिन्जेल सम्म इमान बेच्छौ?
प्रधानमत्रीले लिंडी ढिपी गरेर राजिनामा नदिएरै जेठ १४ गुजारेर शान्ति ल्यौछान?
यिनीहरु कुन स्वार्थले अभिप्रेरित भएर सारा जनताको अभिमत विपरित आफुलाई जनताको मालिक ठानी रहेका छन्?
के माकुनेले नेपाली जमिन थामेर राखेका छन्? उनले राजिनामा दिने वित्तिकै भुइचालो आउछ? नेपाल भासिन्च्छ?
कांग्रेसदाजुभाईमा माकुने भन्दा योग्य उम्मेदवार कोइ छैन प्रमका लागि?
के आधारमा सरकारमा बसिरहने? कुनै एउटा मात्र आधार बताउनुस साथि – म ‘गाउ दिन्छु’ 🙂
काधमा सव्भिधान लेख्ने यत्रो जिम्मेबारी छ, सभिधान लेखिसक्ने दिन सकिदै छ. यिनीहरु त झन् जनतालाई दुख दिन – अर्को विद्रोह निम्त्युना तसनमस गरि एउटा विद्रोहबाट आएको पार्टीसंग आफै विद्रोही जस्तो भएर कुरा गर्छ बा!
कि कांग्रेस दाजु भाइको आन्द्रा गासिने वित्तिकै – सारा नेपाल आफ्नै हो भन्ने ठानेका हुन?
फेरी पनि एउटा प्रस्न उठछ – यी डाकाहरुले देशका लागि के गरेका छन् अहिले सम्म? कुन आधारमा चै यिनीहरुले आफुलाई जनताको रखवाला भन्ने??
वास्तवमा, यी अमानिसहरुको जमात – तिनै पुरातन – शोषकहरुको अवशेष मात्रै हुन – पार्टी त फगत नाम मात्रै हो.
यिनीहरुको निर्मुल जरा देखि नै नगरी यो मुलुकमा स्थाई शान्ति र सम्ब्रिधि हुने छैन – सबैलाई चेतना भया!
अक्षय परियार
कुरा एकदम सहि हो-तपाईंको कुरोले मलाईं पनि पिरल्यो|
थापा जी को भनाइ मलाई ठिक लग्यो जात जति र वर्ग को नारा ले नेपाली लै फुतौना नपुगेर अब सहरिया र गाउलेको बिचमा फाटो गरेर देसमा असान्ती मचएरा आफु ले फैदा लिने र देस लै बर्बाद पार्ने खेल मात्र हो .
थाहा नहुनेलाई जे भनेनी हुन्छा भने जस्तै माओबादीले गाउँ पसेर १० बर्से युद्द गरेको हो नत्र किन सहर बाट सुरु गरेन किन त्यसै रोल्पा हुम्ला पुग्नु पर्थियो ?
अधिकांश नेताहरु गाउबाट नै आएका हुन् जब सत्तामा पुग्छन आफ्नो जमिन,धरातल सब बिर्सनछन् भएको त्यति हो …..गाउमा भएको केहि पुर्बधार भौतिक संरचना पनि महान जनयुद्दमा कमरेडहरुले धोस्त पारिहाल्नु भयो …गाउको केहि संरचना देख्न साथ धोस्त पारी हाल्ने चाहे झोलुंगे पुल होस् वा गाबिस भवन,बिधुत गृह होस् वा टेलिफोन टावर …९ महिना सत्तामा बस्दा त्यही पुननिर्माण गरे पनि महान कार्य हुन्थ्यो तर के गर्नु पार्टी कार्यालय जाने त फुर्सद भएन कमरेडलाई गाउ त धेरै टाढाको कुरा
काजी जी तपैले ठिक भन्नु भो /बास्तबमा माओबादीले केन्द्रिय कार्यालय पेरिस डाडामा किन्नु सट्टा कालिकोट वा मुसिकोट वा जाजरकोट वा तराईको कुनै अविकसित छेत्रमा अफिस खोलेको भए हुन्थियो कि ?
Salokya जी:
१. आफुलाई सदिऔ देखि काठमाडौँ र ‘सुकिलाहरु’ले कसरि बन्चितिकरणमा पारिएर अन्याय गरिएको रहेछ, राम्रै बुझे/ जन-युद्द कालमा माओबादीले सैदान्तिक रुपमा भनेका अन्यायका कुरा आफ्नै आखाले देख्न पाए/ ‘सुकिला’ सेता लुगा लाउने ‘सभ्य’ मानिसहरुले हेला गरेर गिज्याएको भोगे, बारुदको गन्ध पचाएका थिए-tear gas सुघ्ने मौका पाए/ केहि छाक पेटभरी खान पनि पाए होलान! हात्ती छाप चप्पल लाएर आएकाले हात्तीको जस्ता भूडी भएका ब्यापारी र वकिलको गालि खाए/ दस-वर्ष लडेर परिवारका कोहि-न-कोहि सहिद बनाएर ल्या’को शान्तिलाइ शहरका खाइ-पाई आएकाहरुले ‘परेवा’संगै उडाउने कुचेस्टा गरेको ट्वाल्ल परेर हेरेको कथा परिवारलाई सुनाउदै होलान!
२. मोहन बैद्यले खरिपाटीमा भनेको, प्रचन्डले प्रशिक्षणमा संकेत गरेको प्रतिक्रान्तिको छायालाई खड्ग ओली र महेश बस्नेतको अनुहारमा आफै देख्ने मौका पाए/ अन्तत: तेस्रो धक्का दिनका लागी ‘दस-बर्से’ चेतनालाई राम्रोसंग उपयोग गरी काठमाडौँ को ‘रेकी’ गरेर गएका छन्/
गाउमा फर्केर दौतरीसंग सहरका ‘भिजिलान्ते’ भनेको त हाम्रै गाउको मुखिया-बाको छोरो त रे छ नि, ठ्याम्मै चिनी हाले’ नि भन्दा हुन्!
अब फेरी छिट्टै फर्केर शहर आउने बाचागरेर गा’ का यी ‘पाखे’, ‘फोहरी’, ‘झुम्रे’, ‘गाउले’ संग प्रतिकार गर्न ‘सुकिला’ हरुले आफु भाग्ने बेलामा जुत्ता लाउन पर्ने हो भने “जुत्ताको तुना बाधिं दिने नोकर” न’पार अफ्ट्यारो पर्ला, बेलैमा सोच्ने हो कि!
३. किनकि, अबको गाउलेको चेतनाको ज्वालालाई दीपक मनांगे , मिलन चक्रे, मिन क्रिश्ने, हात्ती-राजु, महेश बस्नेत, चरी-दादा, गणेश लामा र राकेश सूद, खड्ग ओली र खुम बहादुरका ”जवान’ हरुको भरमा मात्र के नेपाल-शहरलाइ ढुक्क संग छोड्न मिल्ला……….??!! कनक दीक्षित, कान्तिपुर TV , पत्रकार महासंघ, कुश कुमारका केहि माडेहरु, ऋषि धमला, सम्बु थापा, भीमार्जुन जस्ताका थूतुनो र (कू-)कलमले मात्र थाम्न सकिएला? मलाइ त मेरा शहरबासीको पीर लागेको छ! तर कुल चन्द्र गौतमजस्ता नव-जवान ‘सुकिला’ बुद्दिजिबी भर्खर अमेरिकाबाट झिकाइएको हुदा, उनले केहि जुक्ति त निकालान्नी भन्ने आह्सा चै छ है! आशा गरौ, वहालाई CIA को नया ट्याक्टिस थाहा होला!
४. सहरमा झुम्रा लुगा लगाउने बहुसंख्यक मानिस पनि हुदा रे’छन् तर गाउलेकै साथ् दिदा र’छन्/ यी कस्ता उल्लु.शहरिया …भन्दै हरि-बंग्स र मदन कृष्ण ले हँसि-मजाक गरेको किस्सा आफ्ना परिवारलाई पनि सुनाएर हसाउनु पर्ला भन्ने मनमा लिएर दङ्ग परेर फर्के होलान भन्ने ठान्छु म ….
अत्यन्त सुन्दर मन छुने जवाफ ! शीला जी को लेखाईलाई सलाम छ |
शीला जी
तपाइको लेख ले मन छोयो…………….. धन्यवाद
मन पर्यो शीला जी
दिनेश जी !!!सीला जी मानिस मन पर्यो कि लेख ?…..हिहिहिहिही….ईस्पस्ट भएन/
शीला जी,
१. हो त्यो सुकिला हरुले कसरि आफुलाई बन्चित बनाए भन्ने कुरा उनीहरुले प्रचण्डको जेल लगाएको कपाल अनि महँगो घडी र सुकिला कपडामा हेरेकी हेरेनन् यो पनि बुझ्न बाकि छ .
२. ओली र महेश नि गाउका मुखियाबा का छोरा हरुमा प्रतिकान्तिको छाया देख्ने ले ट्याक्सी चलाएर गुजारा गर्ने अनि दिनहु मजदुरी गरेर खाने हरुको पेटमा दौडिएको अशान्ति देख्यो कि देखेन ? पदम ठकुराठी , युबराज लामा हरुको अनुहारमा क्रान्ति पढ्नेहरुलाई के भनौ . सुर्य सेन हरु धेरै क्रान्तिकारी भै सके अहिले .
३. मिलन चक्रे हरुमा मात्र गन्ध सुघ्ने तपाइले राजेन्द्र खड्की र उसको जत्थामा चाही कहाको सुबासना पाउनु भयो ?
४. सहरको हिसाबै गर्नु भयो भने पनि त्यहिँ हुम्ला र जुम्ला बाट चप्पल लगाएर आएर मिहिनेत गरेर स्थापित हुने हरु धेरै भेट्न पाउनु हुनेछ . शहरकालाई भ्रस्टचारी र शोषक मात्र देख्ने तपाईका आखाहरुले भक्तपुर र पाटनका तरकारी बेच्ने ज्यापु दाइ हरु , लाइ के देख्नु भयो .
गाउ र शहर बिचको खाडललाई कसैले अस्विकार गर्न सक्दैन . बिकासको शास्वत सिद्दान्त यहि हो कि , आर्थिक प्रगति सगै धनि र गरिब बिचको खाल्डो बढ्दै जान्छा अनि एउटा बिन्दुमा पुगे पछी त्यो कम हुदै जान्छा . यसलाई कसैले नकार्न सक्दैन . तपाइले हाम्रा भन्नु भएको चीनमा सबै भन्दा बढी दुरी छ धनि र गरिब बीच .
गाउ र सहर भिच भिन्नता देखाएर , गाउलाई कठै भनेर राजनीतिक स्वार्थ पूर्ति गर्न खोज्ने तपाइको गौरवशाली पार्टीले बुझ्नु पर्ने कुरा के हो भने गाउ होस् या शहर सबैले खोजेको शान्ति हो . त्यो नभए सम्म सहरमा चुलिएको बिकाश गाउमा पुग्न त के गाउतिर हेर्न पनि सक्दैन .
Bal Bahadur jee:
तपाई खोटांगबाट चुनाब हार्ने कंग्रेस्सी Bal Bahadur KC हो कि जस्तो लाग्यो ? ‘पर्खाल-मन्त्रि’ क्या- पर्खाल मन्त्रिको नामले popular ?
तपाइको नाम मात्र उ संग मिलेको होइन कि comment पढ्दा पनि हो जस्तै लागेर सोधेको ? तेस्तै गन्ध आयो ….
शीला जी तपाइँ साग सारै ग्यान रहेछा बलबहादुर केसी सोलुखुम्बुको हो खोटांग को होइन . अर्को कुरा तपाइले सिकेकी तेही – मान्छे नाम उस्तै हुदैमा उस्तै बानि देख्ने तपाइँले मैले पहिला नै भनि सके तपाइँ त्यहिँ पदमा थाकुराथिमा बास्ना पाउनु हुन्छा , कति बलाबाहादुर हरु पर्खाल चढे , कति बाबुराम हरुले पाकेट मारे , कति नारायणहरु भ्रस्टचारी छन् , अनि कति शिला हरु बेस्याब्रित्तिमा होलान सबैलाई उस्तै ठान्ने .
जादा जादै उही तपाइको चिना बाट एउटा उखान
Dont judge people by their relative and name but the quality.
हुन त मुर्खालाई उपदेश होइन चन्दा दिनु रे .
बल बहादुरजी एकदम सहि विश्लेषण गर्नु भो.
शीला जी, यो लेख लेख्ने र यो लेख को समर्थन गर्नेहरु भनेको आफु हरेक सुबिधा भोग्ने र पाएसम्म अलकत्रे पाराले होसर्ने अनि तिनै दाता व्यक्तिहरुको सतोसराप गरि गरिब दु:खी हरुको दिमाख भुटी तिनको लाश र मनोभावनामा कुंची उभो लाग्नेहरुको चरित्र हो.
ति गरिव दु:खि जनता र समग्र राष्ट्रको भलो हुने भनेको नै पहिलो शिक्षा, स्वास्थ्य र राष्ट्रले आधुनिक प्रबिधि अपनाई आर्थिक उन्नति गर्नु हो. ताकी ति पाखण्डीहरुको अतिबादी सोचको चक्रब्युहमा देश र जनतालाई रुमल्नु कदापी होइन
” दस-वर्ष लडेर परिवारका कोहि-न-कोहि सहिद बनाएर ल्या’को शान्तिलाइ शहरका खाइ-पाई आएकाहरुले ‘परेवा’संगै उडाउने कुचेस्टा गरेको ट्वाल्ल परेर हेरेको कथा परिवारलाई सुनाउदै होलान!” its touched my heart .
माफ गर्नुहोला दिदी, तर सुकुलो हुनु नै पाप पो अब हैन ?
शीला जी,
सार्है राम्रो लेख्नुभेछ | म जस्ता थुप्रै साथीहरुले लेख्न चाहेकै कुरा टपक्कै राख्नुभएछ |
माथि लेखमा चैतन्य मिश्रलाई कोट गरिएको सन्दर्भ …” ‘यो आन्दोलनले गाउँका मानिसहरूमा शहरप्रति झनै धेरै आक्रोश उत्पन्न गर्नसक्छ। शहरको विकास र गाउँको गरिबीलाई आफ्नै आँखाले हेरेपछि उनीहरूमा क्रोध बढ्नसक्छ। ” अति नै बिबेकशील टिप्पणी लग्यो | बास्तबमा यसपाली शहरियाहरुले गाउले लाइ कस्तो ब्यबहार गर्छन भन्ने सुनेका मात्रै जनताले भोगेरै गए | उनीहरुको भागमा पर्ने विकास पनि कसरि शहरियाहरुले लुटेरा आफै सित राखेका रहेछन भन्ने पनि बुझेर गए |
Kranti jee;
यो बिषय ekdam संबेदनशील छ / यसको परिणाम के होला क्रान्ति जी , बिस्लेशन गर्नुस न है! किनकि, तपाइको
“…….उनीहरुको भागमा पर्ने विकास पनि कसरि शहरियाहरुले लुटेरा आफै सित राखेका रहेछन भन्ने पनि बुझेर गए ….”
….भन्ने अनुमान ठिक लाग्यो!
शीला जी, मन छोयो तपाइको कमेन्टले, माइसंसारमा अहिले सम्म कै उत्क्रिsट को रुप रेट गर्छु म एस्लाई… तपाइलाइ सलाम!
अन्जिन छेत्री
शिला जी, सटिक सलाम छ
प्रचण्डको जिवनसैली र उनको महलका साथै पारिसा दादाको दरबार पनि देख्न पायो कि पाएन कुन्नि ??? सायद त्यो पनि देख्न पाएको भए के भन्थ्यो होला ??? सर्वहाराको जिउमा सिकिला लुगा आदि इत्यादि ????
Nimesh, BKK जी:
प्रचन्डले काठमाडौँमा एउटा सामन्तको घर भाडामा लिएर डेरा गरेको कुरा उनीहरुकै निर्णयमा भा’को कुरा किन हेर्नु पर्ला र?
प्रचण्ड पनि तापैको जस्तै घरमा पो बस्न थाल्यो, एस्तो घरमा बस्ने अधिकार त हामि सामान्तको मात्रै हो भनेर दाबि गर्ने हो भने त कुरै अर्कै!
के मीठो खाने, राम्रो घरमा बस्ने, गाडी चड्ने, राम्रा अस्पतालमा उपचार गराउने जस्ता कुरा तपाइँ सामन्तको मात्र प्याओ हो र! अब ति दिन गएनन् र Nimesh जी ?
अति मीठो जबाफ
शीला जी ,
तपाई को बाण त गजब ले लाग्यो.
माओबादी बिरोधी जनता हरु लाई[अपराधी बाट जनता बनेका हरु]. पहिला पहिला काठमाडौँ गएर फर्किंदा गाउँ का जनता हरु लाई “नेपाल” पुगेर आएँ,धरहरा देखें,चार पांग्रे गाडी देखें, भनेर भन्ने हरु अहिले सामन्त भए पछि राजधानी शहरका रैथानेहरू भएर देख्छन आफ्ना छिमेकी हरुलाई ______________
__”””””फिता चुँडिनै आँटेका चप्पल, कुर्कुच्चा फाटेका गोडा र पसिना पोतिएको अनुहार— “”””””
बिकाश हेर्न बिचरा निरिह गाउलेहरुलाई काठमाडौँ धाउनै पर्दैन / आफ्नै गाउका एरिया ईन्चार्ज र कमाण्डरहरुको कूलातामा फसी लिलाम हुनै लागेको घडेरीमा बनेको आलिशान महल देखेर पुगेकोछ / फाटेको सारीमा बेरिएकी उनकी श्रीमतीहरुको नया नया साज सज्जा र माथि देखि तल सम्म सुने सुनले झकि झकाउ गहना, तथा अन्य बिलाशिताका साधन हेर्ने बानि परिसकेका जनता पनि त्यति साह्रो अबुझ छैन/ नब धनाढ्य को लेखाजोखा गर्ने हो भने अहिले तिनै माओबादी नेताहरु बढी छन् /फेरी सम्पतिको श्रोत कसैले खुलाउन सकेका छैनन् /
जनताको कुरा छोड्नुस…आ-आफ्नो चाकडी बजौनुस..सके तपाईलाई नेताले सुम्पेको काम त्यहिँ होला..तर जनता को दुहाइ दिन चुनाव पर्खिनुस….सडकमा २-४ हजार जस्लेनी उतार्न सक्छ /
शीलाजी
“के मीठो खाने, राम्रो घरमा बस्ने, गाडी चड्ने, राम्रा अस्पतालमा उपचार गराउने जस्ता कुरा तपाइँ सामन्तको मात्र प्याओ हो र! अब ति दिन गएनन् ”
तपाईका यी माथिका पंक्ति देख्दा त तपाई अतिनै विकृत मानशिकता र अतिबादी सोचको हुनुहुँदो रहेछ जस्तो लाग्यो
हुन त अहिले माओबादीको सोचनै ति दु:खी गरिब जनतालाई यस्तै अति बादी सोचमा रुमलेर आधुनिक युग को शिक्षा र विकास बाट परै राखी आफ्नो राजनीतिक अभिलाषा पुरा गरि आफु सत्ता गई मोज गर्नु हो जस्तै देखिदै छ.
१. होइन भने ति दु:खी गरिब पढ्ने बिधालय किन सधै बन्द गरिन्छ ?
२. तिनिहरुका बालबच्चालाई किन आन्दोलनको भुमरीमा होमी उनीहरुको पढेर अघि बढ्ने समय नष्ठ गरेको?
३. सरकारको तेत्रो लगानी लागेको बिधालय र तेस्मा पढाउने शिक्षकहरु किन ति गरिब दुखीको बालबच्चालाई आधुनिक ज्ञानको शिक्षा नदिई माओबादीकै आन्दोलन होमर सरकारी पैसा पचाई रहेका छन्?
४. ति सरकारी बिधालय त ति गरिब दुखि पढ्न पाउन भनेर खोलेका होइनन?
५. ति सरकारी बिधालय शिक्षकले अन्य सामान्य सरकारी कर्मचारीको भन्दा बढी तलब बुझछन त्यो के क लागि ?
६. तेस्को जवाफ कहिले तपाईका ति पार्टीमा लागेर राष्ट्रको र तिनै सुकिला मुकिला भनौदाहरुले तिरेको कर बाट तलब खाने हरुलाई कहिले सोध्नु भएको छ?
७. त्यो माओबादीकै जनमैत्री अस्पताल चाही कसको लागि काठमाडौँ मै चलाएका हुन् कहिँले विचार गर्नु भएको छ?
तपाई के कुरो विचार गर्नुस भने उधोग धन्दा चलाउने, सुकिला मुकिला लगाउने शिक्षित शहरिया धनि र गरिब सबै बर्गलाई यो देशको तेत्तिनै माया छ र अहिले धेरै तेस्त बर्गहरु देश र जनताको लागि केहि गर्नु पर्छ भन्ने सोच राखी अघि बढिरहेका पनि छन्, तेसैले अतिबादी सोच त्यागी अरुको विचार र विश्लेषण सुन्ने बनि बसाल्नुस यो नै अहिलेको राष्ट्रको युवा बर्गमा हुनु पर्ने सोच हो.
यो देशमा पुराना पार्टीले देशलाई धेरै लुटे र माओबादी पनि तेस्मा केहि कम देखिएको छैन र उसको अतिबादी सोच पनि अहिलेको लागि कुनै पनि हालतमा यो देश समाजको लागि उपयुक्त छैन तेसैले अहिले भनेको एक ले अर्कोलाई आरोप प्रत्यारोप प्रति नलागी माओबादी, कांग्रेस र एमाले मिलि केवल राष्ट्रिय हितको सवालमा विचार विश्लेषण गरि आधुनिक युग अनुसार राष्ट्रलाई अघि बढाउनु हो .
शीला जी धन्यबाद तपाइको प्रतिक्रियाको लागि .
– प्रचन्डले काठमाडौँमा एउटा सामन्तको घर भाडामा लिएर डेरा गरेको कुरा किन हेर्नु पर्ला र?
होत नि आफुले गरे सबै ठिक अरुले गरे सबै बेठिक भन्ने सोचाई भएन र शीला जी ? प्रचण्डको डेरा घर पनि त कुनै सामन्तीको घर भन्दा के कम छ र हैन र ? त्यो पनि एउटा डेरा !!!! कि त्यो सर्वाहारा नेताको घर भएकोले सबै छुट छ ?
– अर्कालाई देखाएर अरुलाई सामन्तीको बिल्ला भिराएर आफ्ना कार्यकर्ताको मनमा क्रोध जगाउनु भन्दा आफ्ना नेताहरुको एइयासी (घर) पनि देखाएर यी तिमीहरुको नेताहरुको काठमाडौँमा यस्तो घर बन्न सक्छ तिमीहरु पनि यस्तै घरमा बस्ने प्रयास गर भनेर प्रेरणा दिन सक्नु पर्यो हैन र ? अन्यथा prakash tuladhar,New York जी ले भन्नु भएजस्तै फिता चुँडिनै आँटेका चप्पल, कुर्कुच्चा फाटेका गोडा र पसिना पोतिएको अनुहार भएकाहरुको बुइ चढेर तिमीहरु (तपाइको शब्दमा काठमाडौँका सामन्तीहरु) बस्न हुने तर हाम्रा नेताहरु किन बस्न नहुने भन्ने तर्क गर्नुहुन्छ भने भन्नु केहि छैन . त्यस्ता घरमा बस्ने अधिकार ति कार्यकर्ताहरुलाई पनि त्यति कै छ जति तपाईका नेताहरुलाई छ र अरुलाई पनि छ, हैन र ???
– के मीठो खाने, राम्रो घरमा बस्ने, गाडी चड्ने, राम्रा अस्पतालमा उपचार गराउने जस्ता कुरा सामन्तको मात्र प्यवा भन्ने ठान्नु नै तपाइको दृस्टी भ्रम हो . ति कुराहरु कुनै पनि ब्यक्तिले हाम्रो प्यवा हो भने जस्तो मलाई लाग्दैन त्यो त तपाई जस्ता ब्रेन वाश गरेकाहरुले मात्र भन्ने कुरा हुन् .
यदि सक्नु हुन्छ भने प्रचण्डको सरकारको पालामा ति कार्यकर्ताहरुलाई के कति आधारभूत आवश्यकताहरुको पूर्ति गर्यो भन्ने कुराको लेखाजोखा गर्न सक्नु हुन्छ ??? यसको मतलब यो हैन कि अरुको सरकारले पूर्ति गर्यो भन्न खोजेको . तर हामि नेताहरुलाई अनि सरकारलाई घच-घचाउनुको सत्ता तपाई हामि (जनता-जनताहरु) त सामन्ती, म सर्वहारा भन्ने नेताहरुको बोलीमा बोलि मिलाउदैछौ हैन र ????
हैन भने prakash tuladhar,New York जी जस्तै फिता चुँडिनै आँटेका चप्पल, कुर्कुच्चा फाटेका गोडा र पसिना चुहाएर भएपनि New York पुग्नु नै जाति ठान्छु मत किन कि नेपालिले नेपालिलाइ मारेर, पिडा दिएर के नै होला र ?
पहिला नेपाली भएर बाचू अनि कुनै “बाद” मा लागौ . हामि सबै नेपाल आमाका सन्तान हौ भन्ने नभुलौ !!!! धन्यवाद .
मलाइ त लागछ शीला जी पनि अरु पुराना पार्टीले देशलाई लुटे सरि माओबादीले पनि लुट्नु पर्छ भन्ने सोचाइ राख्नु हुँदो रहेछ साथै निमुखा जनातालाइ आधुनिकता बाट वन्चित गरेर राखोस भन्ने चाहनु हुन्छ, हैन र ????
निमेश जी, मलाई तपाई को मित्र हरु जस्तै माओबादी पिडित सरणार्थी शिबिर को सुबिधा पाएको छैन NEW YORK मा | केहि सुझाब दिनु हुन्छ कि ?
नेपाली हरु ले गर्ने त्यही त गर्ने ! ! भन्ने हरु लाई सल्लाह दिन पाउने मौका त मिल्ला कि ??????? तपाई का मित्र हरु किन सिधै काठमाडौँ उत्रन नसकेको नि ???????
तपाई हरु को मालिक को घर [भारत]बाटै नेपाल छिर्नु परेको नि ???
नेपाल र नेपाली उसै त् गरिब अनी निमुखा, तेस्माथी भ्रष्ट सामन्त र दक्षिण पन्थी दलाल हरुको सत्तामा हाली मुहाली! गरिब र निमुखा नेपाली ले टाउको उठाउने मौका कहाँ पाउथे!
काठमांडूमा चोर नेता, कलाबाजारिया धनी वर्ग, मानव तस्कर दलाल, सरकारी रकम र अनुदान खर्चले पढेका बुद्दिजीवी भनाउदा हरु, मिठा परिकार खान्छन! बेलायती स्कोच फ्रेन्च, वाईन पिउछन! महलमा बस्छन! हुम्ला जुम्ला र समग्र नेपालको चिन्ता छैन उनीहरुलाई तर यु एस ए, बेलायत, जापानका बारेमा गफ गर्छन! (ए मा ले का १०/०५/२०१० मा नया पत्रिकामा छापिएको प्रदिप नेपालको ए मा ले लेख हेर्नु होला)
नेपालका शहरमा बस्ने शहरिया हरुले भ्रस्टाचार, कमिशन, कालाबाजारी, तस्करी, दलाली, लागु पदार्थ बेच बिखन, पुरातात्विक महत्वका मुर्ती चोर्ने जस्ता गैरकानुनी र अछाम्य अपराध संलग्न भै मनग्गे सम्पत्ति आर्जन गरेको भए पनी उनी हरु आफू इमान्दार, सम्भ्रान्त, सभ्य र बुद्दिजीवी हौँ भन्न किन्चित लाज मान्दैनन!
काठमान्डुमा अपवाद बाहेक सबै भ्रष्ट, घुस्याहा र फटाहा हरुको नै हाली मुहाली छ! यो यही वर्ग हो जसले गोल्डस्टार जुत्ता, हात्ती छाप लगाएको, कुर्कुच्चा फुटेको, झुते झाम्रे मैलो लुगा लगाएको, अनुहारमा पसिना आएको नेपाली लाई अनेपाली देख्छ!
यो त्यही लोभी, स्वार्थी र विवेकहीन वर्ग हो जसले नेपाल भरिका सारा नेपाली ले तिरेको कर बाट आएको रकम वाट, आफु चढ्ने मोटरमा भर्ने तेल देखी खाने, लगाउने चिज हरुमा सरकारी अनुदान माग्छ!
यस्तो सामन्ती र हैकमवादी चरित्रको वर्ग शहर र सत्तामा हुदा सम्म नया नेपालको सम्भावना कमै छ!
ओहो| तपाईको विचार अलि अतिबाद तिर ढल्क्या जस्तो लाग्यो| तपाइको यो वाक्य ले नै थाहा हुन्छ कि तपाई कति साँघुरो दिमाग को मालिक हुनुहुन्छ भनेर|
“काठमान्डुमा अपवाद बाहेक सबै भ्रष्ट, घुस्याहा र फटाहा हरुको नै हाली मुहाली छ!”
एउटा प्रश्न – नेपाल का कति भ्रष्ट राजनीतिज्ञहरु काठमाडौँका रैथाने छन्?
मित्र तपाई का निमित्त अतीवाद होला! अरु लाखौँ का निमित्त यथार्थ हो! काठमान्डुमा प्रशासन देखी व्यापारिक क्षेत्र, शैक्षिक क्षेत्र, बौदिक जमात, श्रम र सेवा क्षेत्र, सामाजिक क्षेत्र आदी इत्यादी अरु कती नमुना दिउ??? सबईमा अपवाद बाहेक भ्रष्ट, कमिशनखोर र दलाल हरुको नै हाली मुहाली छ!
अतीवाद के र यथार्थ के छुट्टयाउने हो की!
तपाइले यसो भनिरहदाँ एउटा कुरा याद आयो। तपाइको कुरा सायद ठिक होला तर यी विषयलाइ निरर्थक रुपले हेर्नु हुन्न। हरेक मानिस बाँच्नको लागि संघर्ष गर्छ। त्यो मानिस चाहे गाउँ का हुन् कि सहरका। शहरमा महंगी, असुरक्षा, भ्रस्टाचार यति छ कि हरेक मानिसले त्यसको लागि पनि संघर्ष गर्छ। अनि दण्डहीनता पनि छदैछ। यी कुराहरुले नचाहदा नचाहदै पनि हामी सबैलाइ भ्रष्टाचारी बनाएको छ। यो कुराको सुरुवात माथिल्लो राजनीतिक श्रोतबाटै सुरु भएको हो।
अहिले पनि तपाइ हेर्न सक्नुहुन्छ, सरकार मा भएका बेला के माकुने, के प्रचण्ड सबै नै भ्रष्टाचारमा लिप्त छन्। झन् लोकतन्त्र आएपछि त यी सबै कुरा खुलमखुल्ला हुने गरेको छ। यी सबैकुराको समाधान एकदिनमा सम्भव छैन तर सुरुवात शुद्ध नेतृत्वबाट हुनु पर्छ।
दिलिप जी गाउमा जन्मिदैमा सबै गाउले हुदैनन्.
कस्तो वाहियात कुरा गर्नुहुन्छ! यस्तो बन्द हड्ताल ले पनि कहिँ गाउँ र सहरबासी बीच को दुरी कम गर्छ र? यसले त माओबादी को पो पोल खोल्यो जस्तो लाग्यो| गाउँ का सिधासोझालाई सहरतिर ल्याएर जनजीवन अस्तव्यस्त बनाउने बाहेक केहि काम भए जस्तो लागेन है मलाई त| संबैधानिक मुलुकमा यस्तो जोर जबर्जस्ति गरेको सुहाउदैना कसैलाई पनि| चन्दा आतंक को त कुरै नगरम होला|
येहीहो सच्चा जिबनभरि भोका र नंग्गा जिबन गुजारी राखेका नेपाली
६ दिन के बजार बन्द थियो तब हाम्रा सहरिया बुद्दी जीबी बरु १ छाक भोको हुनीडर ले प्रचण्डलाई फसिदे भन्न्न चुकेन कहिले होला पुरा त्यो भोका र नंग्गा को सपना
त्यो भोका नांगा मा तपाई पर्नु हुन्छा सो होसियार है मुख छ भन्दैमा जेपनि बोल्न मिल्दैन |