नेपालमा भ्रष्टाचार र घुसखोरी बढेको गुनासो हामी गर्छौँ बारम्बार। के तपाईँले कहिल्यै कतै घुस खुवाउनु भएको छ? कस्तो अवस्थामा घुस खुवाउनु पर्यो? कहाँ खुवाउनु पर्यो? नेपालको कुन क्षेत्रमा बढी भ्रष्टाचार छ जस्तो लाग्छ? अब तपाईँको पालो, आफ्नो अनुभव सुनाउनुस् र सचेत नागरिक बन्नलाई अरुलाई सघाउनुस्।
Mysansar
Top Nepali blog with Nepal related news, views and entertainment.
Mysansar
Top Nepali blog with Nepal related news, views and entertainment.
125 Comments
Comments are closed.
चिनेको भन्दा पनि किनेको नै काम लाग्छ ..यहाँ यस्तै छ ..यहाँ यस्तै छ सबै भन्दा पनि यहाँ पैसै ठुलो छ …कुरो आजभन्दा पाच महिना अगाडिको हो मेरो पासपोर्ट बनाउनको लागि भरतपुर जानु पर्थ्यो . जब म कार्यलय तर्फ जान्लाग्दै थिय तब त्यहाँ फर्म भोरईदिन्छु भन्नेको घुईचो लाग्यो अनि उनीहरुले मलाई सम्झाउदै तिम्रो फर्म फिर्ता नहुने गरी हामी भरिदिन्छौ तेस्को लागि रु ३०० दिनु पर्छ .तेस्पछी म पनि के कम थिय र सरकारी school पढे पनि मलाई पुग्ने शिक्छ्या थियो तेसैले कसैको कुरा नसुनी भित्र गयर फर्म भरे १५ मिनेटमै काम भो केको ३०० तिर्नु काम पुरा भो .साथी हरु साबधान कतै घुसखोरीको हातमा त हुनुहुन्न ????
समाजले घुस खाएको ब्यक्तिलाई मान्यता दीइन्छ र इज्जत गरिन्छ भने किन नखानु घुस? ज्वाई खोज्दा भंसरमा जागीर भएको केटो खोज्ने अनि यहाँ घुसको बिरोध गर्ने ? तिमी पानी घुस्याहा नै होस /
मा संग दुइ वटा साना घटना छन् |
स्थान: बिराटनगरको मालपोत – एउटा सानो जग्गाको काम गर्नु पर्ने थियो | अफिस भित्र गएर सोधे के गर्नु पर्छ भनेर | उसले ढोका निर उभिएको एउटा लुते लुते मान्छे लाइ देखाइदियो | अनि तेस्ले मलाई बाहिर लग्यो र एउटा निबेदन लेख्न थाल्यो| मैले भने खै म आफै लेख्छु निबेदन | उसले भन्यो तपाइले लेखेको निबेदन चल्दैन यहाँ | मैले सोंचे यसले १०-१५ रुपैया त लेला नि ठिकै छ | लेखि सके पछी उसले भन्यो तपाई यहाँ बस्नुस म तपाइको काम २० मिनेट मा गर्दिन्छु | म भने उसको पछी पछी लागे | ४-५ वटा कोठा घुमे पछी काम सकियो अनि बाहिर आइयो | ल दुइ सय निकाल्नुस त भन्न थाल्यो | के को दुइ सय मैले भने | मैले यत्रो काम यति छिटो गर्दिए नि त | तपाई आफै भए तपाइको काम ३ दिन लाग्थ्यो भन्यो | मैले तपाई लै अराको थिन | म तपाइलाई धेरैमा १५ रुपिया दिन सक्छु निबेदन लेखे बापत भने मैले | उसले भन्यो ल दुइ सय नदिकन त कसरि जादो रछ्स तँ
यहाँ बाट हेरु भन्न थाल्यो | वरी परिका अरु लेखनदास हरु पनि दिनु भाइ दिनु भन्न थाले| मैले १५ रिपिया निकालेर फाल्दिये तेस्को तिर अनि हिन्न थाले | उ अनि अरु दुइ जना जति आर मलाई छेक्दै फेरी दुइ सय नै दिनु भनि भन्न थाले | मैले सारो कराएर म तलाई त्यो भन्दा धेर दिन्न तेरो बाउको ओफ्फिस हो यो ? यो त सरकारी ओफ्फिस पो हो त ? खै के के भने के के , बाटो हिन्ने मान्छे हरु पनि भेला भए झगडा भाको देखेर रिक्सा वाला हरु हेर्न थाले | एक छिन जात्रा जस्तो भो | अलि अप्ठ्यारो लागेछ क्यार अलि बिस्तारो बोल्न थाले | म भने खुरु खुरु बाहिर निस्केर रिक्सा चढेर आफ्नो बाटो लागे |
स्थान : टी. यु . प. नि. का. जमल : मेरो बि .ए . को ओरिजिनल मार्क सिट हराको थियो | अनि पुलिस रिपोर्ट के के चाहिन्छा भन्ने सुनेको थिए | जमल गएर सोध्नु परो के के गर्नु पर्दो रछ भनेर एक दिन पसे अनि माथिल्लो तलामा सोधे एउटा मान्छे लाई सोधे | उसले पनि तेस्तै कुरा गर्यो , पुलिस रिपोर्ट अनि फोटोकपी हरु आदि आदि | ल हुन्छ भनेर म फर्किए | ढोका छेउमा पुगेको थिए उसले यता आउनु त भाई भन्यो | म फर्किए | खै फोटोकपी छ भन्यो | निकालेर दिए | एक दुइ वटा बढेमान का फाइल पल्टायो अनि के के लेख्न थाल्यो त्यो फोटोकपी मा| अब यसले मलाई डुबाउने भयो कति पैसामा भनेर ढुक ढुक हुन थाल्यो तर केहि भनिन | लग भग आधा घण्टा मा डुप्लिकेट लेखेको मेरो मार्क सिट तयार भयो |उसले मार्क सिट मेरो हातमा दियो | अनि म उभिरहे उसको डिमाण्ड सुन्नलाई | ५ मिनेट जति भैसक्यो केहि बोलेन त्यो मान्छे ले | अलि छेउमा गए म उसलाई भन्न गारो नहोस भनेर | उ आफ्नै रेगुलर काम गर्न थाल्यो | अरु एक मिनेट जति उभिए पछी अनि केहि भनेन अनि मैले अप्ठ्यारो मान्दै वालेट बाट दुइसय रुपैया निकालेर ल सर यसो चिया खानु भन्दै उसलाई दिन खोजे | उसले के हो भन्दै हेर्यो अनि पैसा समातेर आफ्नो ठाउबाट उठ्दै भन्यो |के हो भाई, मलाई त्यस्तो सम्झिने | सबै कर्मचारी घुस खादैनन् नि | मैले त भाई लाई सोझो देखेर कति दुख पाउछ यो भाइले भनेर काम गरिदेको पो हो त | यो दुइ सय ले आफ्नो बुबा लाई यसो केहो किनिदिनुस भन्दै मेरो गोजीमा हाल्दियो | हस सर भन्दै म हतार हतार भर्यांग ओर्लेर टेम्पो छाडेर आफ्नो गंत्यब्य तिर लागे |
मनिष बस्नेत
टेक्सी चालक देखि लिएर मरेको धोति ले ज्युदो नेपाली लाइ ठगेको छ, विभिन्न कम्पनि हरुले नक्कली अनि निम्न स्तर को माल सामान बिक्रि गरेर जनता हरु लाइ ठगेको छ, २० करोड पुजी भएको कम्पनि लाइ २ हज्जार जरिवाना दिने कानुन सुनेर मलाई हासो उठेको छ
नेपाल को मुलुकी ऐन ठिक छैन, सिंगापुर को ऐन नेपाल मा कपी & पेस्ट गर्नु पर्छ
टिसी गरेर यूरोप भित्र छिरेको l सरनाथी मागे l केस फेल भयो l नयाँ ग्रीन कार्ड को लागि निबेदन दिनु थियो l नयाँ उर्कै पहिचान को पासपोर्ट चाहियो l पुरानो पासपोर्ट नागरिकता बात नयाँ पासपोर्ट लिन्छु भन्दा पहिले सरनाथी केस गरि सकेको l यो खुट्टा मा बन्चरो हाने सरह गलत l अरु केहि उपाए नपाएर राजदुताबास को कर्मचारीलाई १५०० यूरो घुस मनिग्राम गरि पठाई दिए l
नयाँ नाम थर ठेगाना राखेर पासपोर्ट बनाएर पोस्ट गरेर राजदुताबास ले पठाई दियो l नकली पहिचान पासपोर्ट बात ग्रीन कार्ड बनाए l हतार मा थिए l यूरो घुस दिने कुरा नगरे सम्म नागरिकता छैन् l पुरानो पासपोर्ट को फोटो कापी खोइ किच किच गर्थ्यो l टाढा बसेको जान पनि टाढा l खल्तीमा भिसा थिएन l फोन गर्दा नै ४०० यूरो खर्च भै सक्यो l फोन गरे पनि मिल्दैन् भनेर फोन काटी दिन्थे l नेपाल बात मगाउ भन्दा यहा हतार भै सकेको थियो l के गरौ १५०० यूरो बाध्येताले घुस दिनु पर्यो l कर्मचारी को खपर मा लेखेर ल्याएकै रहेछ l
नयाँ पासपोर्ट ले नयाँ पहिचान नेपाल मा गरेको सबै गल्ति पाप पनि धुन पायो l
वडामा घुष दिएर भुटानी दार्जीलिंग तिबेतन इन्डियनहरु लाई नेपाली नागरिकता काठमाडौँ बाट जारी गराएको छौ l
१-घुसह दिएरै का. म. प. मालपोत चाहबिल कर्मचारी घर मै बोलायेर आखा नदेखने ससुरो बऊलाइ झुक्याएर दरखास्त गराई घर जग्गा नाम सारी गरायेको
छु l
२-सांति सुरछको निबेदन परेकोले कारबाहीमा पर्ला भनेर वडा पुलीसको इंस्पेक्टरलाइ घुसह खुवाएको छू l
३ -वडासचिब देखि वडा आदछेलाई घुस दिएको छू l
हामी पार्टनरशिपबाट घरजग्गा किनबेच गर्ने ब्यापार गरेका थिए हाम्र्रो हातमा कसैको नाम हक अधिकार भएको ६ करोड़ मूल्यको घरजग्गा हाम्रो नाममा मालपोत कार्यालय दीली बाज़ार गएर पास गर्न सफल भए हाम्र्रो नामंमा लालपुर्जा भएको घरजग्गा धनि लाइ थाहा भयेपछि हामीलाइ काठमांडू जिल्लाअदालतमा मुद्दा दिए मुद्दा हामी जित्ने कुरा थिएन हामीले टप टप वकील राखे मुद्दा चल्दै गर्दा हाम्र्रो जित हुन नसक्ने देखि हामीले ६ करोड़को ९ करोड़मा अरुलाइ नै घरजग्गा बेचीं दिए जग्गा किन्ने माथि पनी मुद्दा चल्दै गरय्यो मुद्दा लड़ी राख्नुको सत्ता जिल्ला अदालत काठमांडूको तामेली फातवाल देखि न्यायादिशलाइ टोटल घुश ३० लाख रूपया दिए पछि हामी सबै मुद्दामा जीते ३० लाख खर्च गरेर ९ करोड़को सम्पति कमौन पौंछ धेरै फ़ायदा भयो
अरु त याद छैन तर जोरपाटी गाबिस (काठमाण्डौँ)मा जग्गाको कर तिर्न गएको समयमा कर तिरे पछि फिर्ता आउनु पर्ने पैसा खुद्रा छैन भनेर फिर्तै दिएनन्। यो पनि एक प्रकारको घुस नै त हो नि।
राहादानी बनाउन जादा मैले जिल्ला प्रशासन सुन्सरी को कर्मचारीलाई घुश दिएर एकैदिन मा नागरिकता अनी पास्पोर्ट लिएको छु। सो बेला मा मेरो नागरिकता बनाउन भोली भोली भन्दै १५ दिन सम्म पनि काम भएन अनी पास्पोर्ट को लागि आबेदन दिएको ३ दिन पछीमत्रै मिल्थ्यो। तर ३०० रुपैया दिने सर्त मा १ घण्टा मानै मेरो पास्पोर्ट तयार भएर पाए। तर म पनि के कम् र ३०० मा मिलाएको कुरो अन्त्यमा ५० रुपैया तिर्दा पनी भयो। के गर्ने आफ्नो कम् बनी गयो कस्ले दिने ३०० । ५० रुपैया मा हकिम न माने को भए म पत्रकार बोलाउने बिचार थिए। तर मान्यो ।
मेरो जीबन मा मैले मा आफुलाई जिउदो राख्नका लागि सबै सम्पति त्याग गरेर सिरिफ बच्चन का लागि मात्र ७७ मैना देखि लुकेर बसेको छु .बच्चन को लगिने सबैले घुष दिनु नेपाल मा बध्यता भएका कारण लगातार शान्ति र श्रूआश्र्य़ा को लागि नेपाली ले नसकेर उन्मिन ले नेपाल मा अड्डा जमाएर बसेको छ.समाचार संकलन गर्ने बिचारहरु लेखकहरु सबैलाई यो घुष हजुर चाकरी चाप्लुसी भनसुन चम्चागिरी दलाली सबैलाई पैसा हा पैसा हा रोयारा मागेर मारेर लुटेरा धम्काएर जसरि पनि मोज मस्ती नाच गान मात्र गरीर पुगेन भने ब्लुए सिनेमा पनि बनाएर सबै दोष आरुलाई लगाएर ठुला ठुला पदमा बसेर आम्दानी भन्दा बादी खर्च गर्ने आरुको नक्कल गरेर नेपाल लै बिक्रि गर्ने घुस्याहा सबै पदमा शकिमा छदै
धेरैजसो युरोप-अमेरिकामा दशौँ लाख खर्च गरेर पढ्न जाने, मोजमस्ती गर्ने भनेको भ्रष्ट मन्त्री-नेता, भ्रष्ट हाकिम-उच्चपदस्थ कर्मचारी, पुलिस, आर्मीका साहेबहरुका छोराछोरीहरु मात्र हो / यिनीहरुको खुट्टा भुइंमा टेकेको हुँदैन / एक नम्बरमा नेपालका हाकिम उच्चपदस्थ कर्मचारीहरु भ्रष्टाचारी हुन् / यिनीहरुले आफ्नो अन्तर्गतका कर्मचारीहरुद्वारा भ्रस्टाचार गर्न लगाएर आफुले मोटो रकम लिई राखेको हुन्छ भने नेता-मन्त्री, दलाल-तस्करीहरुलाई भ्रष्टाचार गर्न सघाउन प्रशाशनिक कागजपत्र मिलाएर खाने ख्वाउन यी उच्चपदस्थ कर्मचारीहरु त हुन् / यिनीहरुले जनतासंग प्रतछ्य असुल्ने घुस साथ साथै अप्रतछ्य रुपमा करोडौं प्रशासनिक खर्च राजस्व हिनामिना गरेर खाई रहेको हुन्छ / सुक्खा तलब खाएर बस्ने कर्मचारी र यिनीहरुको जिबनस्तर-शैली हेरे राम्रो थाहा हुन्छ / भूपू मन्त्री गोबिन्द राज जोशी, चिरन्जिबी वाग्ले, खुमबहादुर जस्ताहरुले करोडौं पचाएर पनि पार्टीको केन्द्रिय सदश्य भएर बसेको छ भने यस्ता नेताहरुको राष्ट्र सेवकहरु कस्ता हुन्छन ?
शालोक्याजी,
यो स्तम्भ प्रत्यक हप्ता वा महिनामा राख्नु हुन अनुरोध गर्दछु / साथै प्रतिक्रिया लेखेर देशको अवस्था छर्लंग पारी दिनु भएकोमा सम्पूर्ण पाठक बृन्दहरुलाई धन्यबाद दिन चाहन्छु /
घुस खाने होइन खुवाउने मुक्खे हो I इस्सोर ले हामीलाई आमाको ढुध छाडेपछी केहिपनि अरु खानेकुरा नदिनुभएको भय हामीले के खानु ?त्येस्तै घुस पनि खुवाउनेले न खुवाए खानेले कसरि खाने ? २% लाई २% ले खुवाएको घुसलाई लिएर ९६% जनता जनार्दन लाई घुस खानेको रुपमा उभियाउनु न्यायसंगत होला र ? त्येस कारण घुस खाने भन्दा खुवाउने दोसी भएन र ?
मेरो घर को सिर्फ २ तल्ला मात्र नक्सा पास गरेको, सबै ले घर बहाल राखेर कमाए को देखे पछी मैले ५ तल्ला घर बिना नक्सा खुरु खुरु बनाए l टोल को एक दुइ जना चल्ता पुर्जा लाइ रक्सि टन्न पिलाई दिएl वडा सचिब १५ लड्डु खिलायेl मेरो छिमेकी को घर मा घाम नगए पछी मलाई काठमाडौँ नगर पालिका मा नालिश दिएl मैले पनि नगर पालिका को माथि टाउको देखि पुछार सम्म को कर्मचारी लाइ भेटि चडाएl मेरो वकिल पनि फताह जाली गर्न जानेको, नगर पालिका को कर्मचारी लाइ उता यता पारेर फायेल गाएब गरि दिए lमुद्दा मैले जिते lभोलि भुइचालो लागेर मेरो घर ढले, नगर पालिका लाइ दोष लगाई छेती पुर्त्ति तिरै हाल्छु lघुसदिएको घाटापर्नु भये ?
सरकारी जागिर तलब कतिना हुन्छ र ? अब विदेश बसेर भाँडा माझेर, चौकीदारी गरेर, कुल्लिगरेर कमाको पैसोको जत्रो घर बनाउन पनि येसो दुइचार पैसो त लिनै पर्यो नि..! न विदेश हेर्न पाको होस् न मुख फेर्न …अनि उनीहरुको चाहि मन होइन र….आफै दिने अनि आफै अमिलो मान्ने ??? थुकेको थुक को के कुरा गर्नु हौ….? तेत्रो नेपाल थामेर बस्नु पर्या छ पशुहरुको देश सब जिबजन्तु जस्ता…. धन्न बा भन्नुस न!!! न भनेको मान्छन न आफै जान्दछन तेस्ता हरुलाई तह लगाउनु पर्ने पो त…
अब तपाईंहरुलाई त दिन्छु दिन्छु खानुस भन्दा पनि नखाने जागिर छ जाबो दुइचार दामा खादा त्यो पनि काम गरिदिने कुराको लागि हेत्तेरी सब लोभी रैछन
हाहाहा त्यहिँ भएर पो एउटा दरबन्दिमा १०,००० भिडेका रहेछन् । बच्चा हो तपाइ लिटो खाने ।
कस्तो सोचाई हो कविता जी सक्नुहुन्छ भने पथौनुस आफ्नो सन्तानलाई विदेश हैन भने के को टन टन. पैसा कमाउने भए ब्यापारी बन्नुस किन सरकारी जागिर खाने त. उंहा छिमेक ले देख्दा चाहिं कति न देश को लागि सरकारी काम गरेको जस्तो भित्र भने अर्कै कुरा. घुम्ने कुर्सीमा अन्धो मान्छे भनेको येही हो. खाली पैसा पैसा …shit
माईसन्सार को यो स्तम्भ चै राम्रो लग्यो
मेरो अनुभब पनि छ | मेरो नागरिकता बनउने बेला मा कम ढिला गरेर एउटा याकचुरोट दिनुपरेको छ | त्यो त एउटा अणु बराबर को उदाहरण हो |त्यो याक चुरोट लिनेले अहिले सम्म(१५ वर्ष ) कति भ्रस्टाचार गरिसक्यो होला | कति लाई
सिकायो होला | देश बर्बाद पार्न उसले मात्र कति भूमिका खेल्यो होला |कुनै लेखा -जोखा छैन |
कुरा नगरम,
१) भन्सार बिभाग – रुपैया १३,५०० (इंडिया बाट चेमिकल ल्याउदा – त्रिपुरेसोरको रसायन बिभाग को हाकिम ले चिठी बनाउन खायो)
२) कम्पनि बिभाग – रुपैया ४,३०० (कम्पनि दर्ता गर्न जादा भक्तपुर् को सनाघरेलु बिभाग को हाकिम ले खायो)
३) मालपोत कार्यालय – रुपैया २२०० भैरहवा मालपोत कार्यालयका हाकिम ले खानुभयो
४) बैंक का हाकिम – रुपैया १,००० बिसालबजार नजिकै भएको SBI Bank का manager खानुभयो/
यी सबै हाकिमहरु हुन्, कसले के गर्न सक्छ ? लेखेर मात्र के? सिस्टम नै खराब भए पछि/
के तपाईलै थाहछा बैंक र पैसा छलकपट हो भनेर? नपत्याए यो video हेर्नुस:
http://www.metacafe.com/watch/1041418/1_corrupt_banking_system_cartels_robbing_the_public/
पासपोर्ट बनाउदा १००० घुस ख्वाएको छु . १००० रुपैया दिएपछि त हुन्न भनेको कम पनि भै छाड्यो.
साथी हो …..घुस मैले नि खुवायाको छु. अलिकति हैन २००००० त्यो पनि बिराटनगर अन्तरिक राजस्व कार्यालय . कारण थियो यौता उद्योग को आर्थिक विवरण पास गरौना . तेस ओफ्फिसमा बिना पैसा कुनै पनि उद्योग को बार्षिक विवरण पास हुदैन . प्रतेक उद्योगले कति दिने भनेर डायरी मा लेखेर राखेको हुन्छ . जव कुनै अधिकृत को सरुवा हुन्छ उसले त्यो डायरी नव आगन्तुक अधिकृतको जिम्मा लागे दिन्छ . तेस ओफ्फिस मा काम गर्ने प्रतेक कर्मचरी संग चाहे सुबा होस् वा अधिकृत कअमसे कम २ करोड भन्दा बडी सम्पत्ति छ.
मेरो अनुभब:
१, २०५१ सालमा नागरिकता बनाउदा रामेछाप जिल्लामा रु ५ |-
२, २०५६ तिर ठमेलमा one way मा motorcycle चलाउदा रु ५०|-
३, २०६० साल तिर पाटनबाट संखमुल जाने पुलमा driving license बोक्न बिर्सिएकोले रु १००|-
४, २०६३ सालमा आफ्नै जग्गा रोक्का गर्दा चाबहिल मालपोतमा रोक्का फाटकि कम्प्युटर चलाउने मोटिलाई रु ५०|-
धेरै ठाउमा गौदान गरिएछ |
मैले भूष (हलो जोतिदिने गोरुलाई खुवाएको जस्तै काम गरे वापत ख्वाउनु परेकोले घुस भन्दा भूष भन्न राम्रो लागेकोले भूष भनेको हु) ख्वाएको प्रसंग रोचक लाग्छ । झापा मालपोतमा सानो जग्गा पास गर्न गएको बेला नागरिकता हेरेपछि एकजना कर्मचारीले भने तपाइको नाम त हाम्रा सुव्वासाप कै पो रहेछ त ! उनी आफ्नो टेवलमा थिएनन । मलाइ भने चासो लागेकोले एक छिनमा वहालाइ भेटें । मितजी हुनुहुदो रहेछ । प्रमाणपत्र तहको जाचमा एकसाल वहहरु हृाम्रो कलेज केन्द्रमा आउनु भएको थियो । वहा त्यसताकाका पंचायतमा सचीव र मेरो नाम मिलेकोले कलेजका साथीहरुले हामीलाइ मित-मित वनाइ दिए र आठ-दश दिनसम्म हामी मजाले मित भएका थियौ । कालक्रममा को कहा पुगियो, करिव १६ वर्षपछि वहासंग भेट भयो । एकछिन कुरा भए । भरे काम सकेर धनिपूर्जा लिने बेलामा वहा देखा पर्नु भएन । मलाइ जग्गादिने मान्छे जमिन बेचिरहने भएकाले उनले यी कर्मचारीलाई दिलाउने रकम पनि राम्रो स्तरको रहेछ । ‘ यिनीहरुलाई अलिकति फालिदिनुस, धनिपूर्जा लिएर निस्कौं’ वहाले भन्नु भयो । ” घुस र जरिवाना तिरेको छैन र मेरा यी हातले तिर्ने लक्ष्य पनि छैन दाई ” , मैले भने । “खै त तपाइका मित पनि देखा पर्नु भएन, अब धनिपूर्जाको लागि भोली आउने त ? भैसकेको काममा यसरी आफै आनेकाने गर्ने त मैले तपाइलाइ मात्र देखंे.. “। वहाले मेरो गोजीवाटै पैसा निकालेर एउटा कागजमा वेरेर यो वहाको फोन नंम्वर उहाको मितलाई दिनुहोला भनेर वार भित्र छिर्राई दिनु भयो, भित्रकोले कति चाडो बुझयो त्यो समायो र “वहाले पनि मेरो मितजीको कागज यहा छ दिनु भन्नु भएको थियो, मैले विर्सिर्एर बेक्कार अन्तै पो खोजेछु …” त्यो दृश्य हन लायक थियो । म कति जिल्ल परेको थिए… मलाई नै थाहा छ । काम विशेषले विवशतामा चेपिएर प्रकारान्तरले धेरै ठाउमा भूष ख्वाएको र त्यसको विरोध गर्दा थुनिएको बिर्सेको छ्रैन तर तिनीहरुको हिसाव किताव कहिले हुने हो थाहा छैन ..तर दिमागमा लेखिएका छन् । झापाघर@याहु.कम
घुसको प्रसंग
यहा सबै सानाखाले घुसको कुरा आए । नेपालमा ठूला खाले घुस र भ्रष्टचारलाई वैध वनाएर खाएका छन ठूलावडाहरुले । संसदवाटै पास गराएर खाएका विरामी, करविहिन खरिद सुविधा, भैपरी कोषको अपचलन र अरु विविध भत्ता पनि जनताको आँखामा घुस हुन । साच्चिकै विरामी भए करोडौ खर्च गर्न पछि नपर्नेहरु र उच्च सामाजिक आर्थिक हैसियत भएकाहरुले नै विरामीको वहानामा टाउको नदुखिकन लाखौ लाख खर्च लिएर पचाएका छन ( हेर्नुहोस हरिवहादुर थापाको भ्रष्टचारको चिरफार ) । सरकारी कार्यालयमा गएर केहि काम गराएकाहरुले या त घुस या त हैसियतको सहारा विना काम गराए भन्नु मैले जीवनमा सपना देखेकै छैन भन्नु सरह श्वेत झुट हो ।
अख्तियार दुरुपयोगका निर्देशकले केहि वर्ष पहिले कर्मचारीहरुको सम्मेलनमा भनेका थिए ” तपाइहरुलाई एउटा घर नबनाउ भनेको छ र ? नानीहरु राम्रो स्कुलमा नपढाउ भनेको छ र ? राम्रोसंग बाँच्न रोकेको छ र ? तर के ४/५ ठाउँमा घडेरी नै किन्नु पर्ने ? किलोका किलो सुन नै थुपार्नु पर्ने ? लाखौ लाख वैक व्यालेन्स नै राख्नु पर्ने ? … ” भन्नाले भ्रष्टचार र घुसखोरीको कत्रो विगविगी छ भन्ने प्रष्ट हुदैन र – केहि पहिले विमानस्थल भन्सारमा काम गर्ने कर्मचारीलाई लाजमर्दो गरी ‘खल्ती नभएको लुगा लगाउने’ निर्देशिका आउनु के को परिणम हो र ? यहा दण्डहीनताको पराकाष्ठा छ, त्यसैले जवसम्म दण्डविधान लागू हुदैन केहि आशा नगरे हुन्छ ।
आरकेबिमली@हटमेल.कम
तपाईं लाई चिल्लो मारुती बा भारतीय मोटर साईकल सित्तैमा चढ्न मन लाग्छ? धन्दा नमान्नुस हाट जोड्दै घर सम्मै पुर्याउँछ/ धेरैले चढे भनि सुनेको छुँ है/ तर आफैले पाउन चाहिं कोसिस गरेको छैन/ गर्दा पनि गर्दिन/
सायद सुर्य बहादुर प्रधान मन्त्रि बनेको समाएको कुरा हो/ यातायात विभागले एउटा नियेम बनायो ‘बिस बर्ष पुरानो गाडी मोटर साईकल” उपत्यकामा बेच्न नपाईने, नाम सारी गर्न नपाईने भनेर/ कारण पुरानो गाडीले प्रदुषण हुन्छ रे!!!/ के यो कुरा जायज छ?
पुरानो त् शो रुम मा राखी राखे पनि हुन्छ/ ग्यारेजमा थन्काई राखे पनि हुन्छ/ गधा जोताये झैँ जोताये एक बर्स मै गाडीले धुँवा फाल्न सुरु गर्छ, त्यो पनि रक्सौल देखि मिसौन्दै ल्याएको भारतीय पेट्रोलले/ फेरी जोतेरै चलाए पनि स्याहार सम्भार गर्दै गरेमा मर्मत गरेमा बिस त् के चालिस बर्स पुरानो गाडी पनि राम्रै चल्छ/ फेरी अर्को कुरा कुनै गाडी प्राबिधिक तवरले उच्च गुण स्तरको हुन्छ कुनै निम्न गुण स्तरको हुन्छ/ उदाहरणको निमित बिरेन्द्रको राज्याभिसेकमा ल्याईएको टोयोटा गाडी बीसौं बर्स ट्याक्सीमा चलाए कसैले प्रायिभेत चलाई आएकै छ/ तर भारतमा बनेको मारुतीको गुण स्तर तोयोताको जतिछ? उतार दिनु जरुरि छैन/ सबैलाई थाह छ/
अर्को उदाहरण बिरगंज बात काठमान्डू दिनहुँ २०० किलो मिटर गुड्ने गाडी र दैनिक १०/ २० किलो मिटर गुड्ने दुवै गाडीमा यौटै बिस बर्से नियेम कसरि लागु हुन्छ भनि सोधे पछी हाकिम साहेब को आदेश भने/ हाकिमलाई भेट्न गए विभागले पास गरेको नियेम हो अरु कुरा जान्दैन भने/ तपाईं हरुको यो नियेम नेपालको संबिधान सिट बाझिएको छ म अदालत गएर आदेश लिएर आए के गर्नु हुन्छ भने पछी “खै अदालत जान्छु भनेर कतिले भने तर उनीहरु चुप लागे जस्तै तपाईं पनि चुप लाग्छ” भने/
मलाई त्यो कुराले बडो खुल्दुली लाग्यो/ संबिधान सिट बाझिएको भिभागिये बिनियेम त् रित राख्ना साथ् खारिज हुने हो/ किन चुप बसे होला? पछी पो थाह पाईयो कि कुरा उठाए कि मुल्य तिर्ने नपर्ने गरि गाडी मोटरसाईकल को कोसेली घरसम्मै पुर्याने भनि/
नेपालका मन्त्रि प्रधान मन्त्रीले घुस (जसलाई गु सरह मानिन्छ) खान्छन कि खादैनन् लेखकले भन्दिनु पर्यो ! एडी त्यो जसलाई सरह भनिन्छ खान्छन भने कर्मचारीले पनि खान्छन , यसमा टाउको किन दुखाउनु!!! लेखक जी तिम्रो बाउले घुस खाएका छन् कि छैन ? अनि येहा कमेन्ट लेख्ने को बु हरुले खाएका छन् कि छैनन् ? मेरो बाउले त त्येस्तै जागिर भरिको समएमा टिन चार लाख खाएका छन् भन्ने संका लागेको छ मलाई! जसले गर्दा मलाई आत्मा ग्लानी भैरहेछ जहिले पनि त्यो गु को भूतले तर्सि रखेहो छ ! जसले गर्दा मर्ने बेलामा पनि त्येही गु को सम्झना गरि मर्ने भैयो र अर्को जुनीमा चिप्लेकिरा भएर मा त जन्मिन्न तर त्येही बु जन्मिन्छां जस्तो लाग्छा!!
ओहू हजुर तेस्त घुस त कति हो कति !मैले सियाँग्जा मा राहादानी बनाउदा बिस हजार घुस दिएको छु. किनकि मेरो उमेर मिलौना परेको थियो . एक वर्ष उमेर मिलायेबापट दस हजार घुस लिने चलन रहेछ अझै उसैको हप्की-दप्की खाना पर्ने येस्तई छ .हाम्रो देश मा .साना- तिना त कतिहो कति सम्झेर साध्ये छैन नि .
नेपाल मा घुस दिए पछी हुने नसक्ने कम त हुदो रहिछ नक्कली कागज बनाएर जापान अमेरिका पुगेका साथी हरु छन्.लाखाओ रुपिया घुस दिन सके नापदेका हरु पनि विद्यार्थी विसा मा जापान पुगेका छन्. चोल्लेगे जन्न्छां जापान मा , लो भनो साथी हो घुस को फाइदा कि बेफैदा
खोई के भनु
जसले जए भने नी केहि हुने वाला छैन ,हामी मlग्छम तपाई हरु दिनु हुन्छ,हाकीम पनि मिले को हुन्छ हामी संग,उसलाई ५०% दिनू पर्छ , बाकी हामी खरदार , मुखीया , सूब्बा ,लेखापाल , share गरchhaउ . के गर्ने हजुर तपाई त हो हाम्र्रो सरकार बाकी UML,NC,RRP …..etc. बेकार . महंगी लाइ हामी कम गर्न सक्दैनऔ , तर तेस्संगा हातेये मालो गर्न र गराऊँन मा तपाई हरु को ठुल्लो भूमिका छ , धन्यबाद , न रिसाउनु न , जाबो चिया खर्च को लागी , तसार्थ plz co operate with us , spend some gain more, other wise go to hell, no body can touch us, not even minister or maoiest. we are proud to be a government worker, though government look only look for their chair but at least we look our innocent ,illiterate beautiful nepalese peoples. And please don’t complain or blame us. If you can ,than please change the system, we are small chicken , try to kill the germ rather than blaming each other. thank you sir. im a student .jai Nepal
अब जुन देशमा तलब नै घर को भाडा तिर्न नपुग्ने हुन्छ त्यो देशका कर्मचारी हरु संग के आश गर्न हुन्छ. तै हवल्दार को इंडिया मा तलब १५००० भारतीय रुपिया हुन्छ जब कि नेपाल को को तलब ६००० को हर हरि मा होला. अब जीवन मा एउटा मोटर स्य्चल चेअदने र महिना को एक ताल मासु भात खाने रहर सबी को हुन्छ नि तै भर घुस खानु लै मा देरै नराम्रो लिदिना.
काठमाडौँ नगरपालिका कानुन शाखामा घुष दिएर बिना नक्सा पास गरेको छु l
दृश्य १: नेपालको नौ महिने सरकार को मन्त्रि को एक जना सलाहकार अहिले २ देखि ३ करोड को घर खरिद गर्न खोज्दै छ l उसको जागिर भनेको नै नेताको दौराको फेर समाउदै हिड्नु मात्र हो l
दृश्य २: विदेश हिड्न एरपोर्ट पुगेको यात्री – प्लेन छुट्टने बेला सम्म नाना भति कुरा देखाएर जान दियिदैन l प्लेन छुटाउनु भन्दा १००० रुपैया ‘घुस’ दिनु उचित ठानेर हिडेको छु l
दृश्य ३: बिरगंज नाका ! भारतीय प्रहरी ले मेरो चाइनिज कलम लिएर मात्र जान दिएको छ l
दृश्य ४ : अमेरिका बाट बिहे गर्न आयको मेरो साथीको बिहे दर्ता गर्न ढिलो हुने – तर १०००० चिया खर्च दिएर तत्काल भएको छ l
दृश्य ५ : जल जला सिनेमा घर बिराटनगर मा सिनेमा हेर्न एउटा कुण्डले ले ५० रुपैया बढी लिएर मात्र टिकट दियो l उ संग एक बुंग टिकट ‘भित्र’ बाट नै सप्लाई भा’थियो l
दृश्य ६ : अस्ट्रेलिया बाट छुट्टीमा नेपाल आको कार्की केटो नेपाल आको बेला मस्ती गर्नु पर्यो भनेर ‘मस्ती’ गर्दा गर्दै ठमेल बाट तरुनी संगै पक्राउ पर्छ – नेपाल प्रहरी को छापा मा l पुलिस लाइ १० हजारको बाचा गरेर धरौटी स्वरूप ब्लाक बेरी मोबाइल दिएर उम्किन्छ l ३ घण्टा पछी १० हजार लिएर उसको साथी वडा प्रहरी कार्यालय गएर साथीको मोबाइल लिएर आउछ l
दृश्य ७ : जिल्ला मालपोत कार्यालय, बिराटनगर को पटान्गिनी : १ रु को नेपाली हुलाक टिकेट लाइ रु ५ तिरेको l
घुश जिल्ला अदालत काठमांडूमा फातवाला तामेली न्यादिषलाई लाखू घुश दिएको छू l
सालोक्य, तपाई आफै भन्नु कुन सरकारी ओफ्फिसमा घुस खौनुभएको छैन
अर्कालाई गुस दिएको मात्र हैन आफैले लिएको पनि बनम है साथीहो
मैले घुस आफ्नो घर बेच्ने बेलामा काठमाडौँको मालपोतमा खुवाएको छु. दिन्न भनेर बसेको थिए, सबैको फाइल हेर्छ मेरो हेर्दैन. पैसा दिन्छु भनेर आफ्नो कोड सब्दमा मेरो लेखनदासले भने पछि बल्ल पुलुक्क हेर्यो र फाइल समात्यो. आखिरमा हार खाएर दिनै पर्यो. हामी त बोल्ने नहुने, कस्तो अफिस रहेछ बा! के गर्नु र त्यो बेला बन्दुक हातमा भएको भए …… ! त्यस्तो भएको थियो मलाइ.
घुस, खुवाउनु पर्ने ठुलो काम पनि छैन, घुस खान मिल्ने आफ्नो जागिर पनि छैन, खै के भन्ने के भन्ने, अनुभवी नेता , ठेकेदार आदि लाइ थाहा होला
नेपालका हाकिम उच्चपदस्थ कर्मचारीहरु ९९% भ्रष्टाचारी हुन् / यिनीहरुले आफ्नो अन्तर्गतका कर्मचारीहरुद्वारा भ्रस्टाचार गर्न लगाएर आफुले मोटो रकम लिई राखेको हुन्छ भने नेता-मन्त्री, दलाल-तस्करीहरुलाई भ्रष्टाचार गर्न प्रशाशनिक कागजपत्र मिलाउने यी उच्चपदस्थ कर्मचारीहरु त हुन् / जनतासंग प्रतछ्य असुल्ने घुस साथ साथै अप्रतछ्य रुपमा करोडौं प्रशासनिक खर्च राजस्व हिनामिना गरेर खाई रहेको हुन्छ / सुक्खा तलब खाएर बस्ने कर्मचारी र यिनीहरुको जिबनस्तर-शैली हेरे राम्रो थाहा हुन्छ / धेरैजसो युरोप-अमेरिकामा दशौँ लाख खर्च गरेर पढ्न जाने भनेको भ्रष्ट मन्त्री-नेता, भ्रष्ट हाकिम-उच्चपदस्थ कर्मचारी, पुलिस, आर्मीका साहेबहरुका छोराछोरीहरु मात्र हो /
ललितपुर जिल्ला अदालतका सुब्बा देखि खरिदार जुन एकै टेबलमा बसेका हुन्छन उनीहरुलाई प्रत्येक तारिख या पेसीको दिन चियाखाजाको लागि भनेर पैसा दिनै पर्ने रे, रु५० ले हुदैन भनेर मुखै ले हरियो(रु१००) दिनुस न भनेर माग्ने गर्छन र मैले यसरि हरेक महिना(कुनै बेला १५ दिनमा)२जनालाइ रु१००- १०० को दरले ४ वर्ष सम्म दिएकी छु.जुन मेरो मजबुरीको फाइदा लिएका थिए ति कर्मचारीहरुले..पेसीको दिन त झन् उनीहरुलाई रु५०० हैन रु१००० सम्म पनि मागेर लिने गर्थे,मसंग यत्रो पैसा छैन भन्दा कसै संग मागेर अफिस सके पछिको टायममा दिनुस नत्र तपाईको मुद्दा ढिलो फैसला हुन जान्छ भन्थे..यी कारणले मानशिक पिडामा गुज्रिनु पर्यो..यसै गरि त्रिभुवन एयरपोर्टका लगेज तौलने कर्मचारी हरु को मिलोमतो मा जाबो ३केजी बढी भएकोमा $२० घुस माग्दा मैले रु३००० दिनु परेको थियो..यसलाई बाध्यता भन्ने कि के भन्ने.नेपाल हुलाक सुन्धाराको पार्सल शाखाको बिल बनाउने कर्मचारीहरु त झन् डाँका हुन्..एक वर्ष अघि जाबो १जोर जुत्ता र ४ वटा चार्जेबल बेटरीको लागि रु१५०० घुस माग्दा रु१००० दिनु पर्यो,बिल भने जम्मा रु१२० मात्र थियो..नदिउ भने यस्तो बेटरीहरु पार्सलमा पठाउन पाइदैन भनेर अनेक डर देखाएर मजबुर पारेको थियो..
पत्याउनुस कि नपत्याउनुस मा S L च जाच पछि अस्थाई जागिर बागमती अन्चालाधिस कार्यालमा खायको थिया ( पहिलो जागिर ) आफ्नो काम खुरु गर्थिया , आरु बुढो हरु लाई आशिया भयो दस्तुर उठाउने कुरा र तरिका सिकायो , मैले मानिन. मलाई अप्तेरो पर्ने काम गर्न थाले ती बुध हरुले आखिरमा माली फसायो र ४ महिनामा जागिर बाट हाट धुनु पर्यो. अब तपाई हरु के भानुहुंचा?
कहिले घुस न खाने, खानेलाई जेल पठाउनेले पनि घुस खुवाउन बाध्य गरेको छ नेपालमा/ हरामको कमाई छुँदै न छुने कर्मचारीले आफ्नो जागिर धान्न हाकिमको लागि रकम उठाउन बाध्य भएको छ नेपालको ईमान्दार कर्मचारीहरु/
ठुला ठुलाको घुष खोरिको मुद्दामा कार्येबाही कहिले गर्दै गरेनन भने कहिले घुष खाने व्यक्ति पद मुक्त न होउन्जेल कुरा उठाउँदै उठाएनन्/ नेपालमा एउटा अचम्म को नियेम छ राजनैतिक नियुक्ति पाएकाले गरेको भर्स्ताचार्को मुद्दा मा उ पद मुक्त भई सके पछी जिम्मेवार बनाउन नमिल्ने/ यस्तै नियेम बात चिरन्जीवी र वाग्ले ले खाएको सबै पचाएको थियो/ तेस्ताहरु ले नै अझै देस चलाई आएको छ त् …..तपाईंले घुष ख्वाएको छ बा छैन भन्ने प्रश्न गर्नु बेकार छ/
सकिन्छ भने लौ हामि सबैले एउटा अभियान नै थालूं कहाँ कसले कसरि गैर कानुनि धन्दा चलाई आएको छ भनेर/ एक ताका गलत कामहरु भएका गरेका को बारेमा म समेत को सहभागितामा लगभग ५०० पन्नाको प्रतिबेदन मंत्रालायेलाई दियियो/ बुझेर लिने मन्त्रीको नाम कुबेर शर्मा हो/ तेस्को एक प्रति अख्तियारले पनि मागेर लागेको थियो/ तर मन्त्रि बदलियो नियेम र निर्देशन बदलियो/ अख्तियार पनि राजनैतिक परिबर्तनको सिकार बनेकोछ/ त् सुधार कसरि हुन् सक्छ अपराधीले दण्ड कसरि पाउन सक्छ? दण्ड पाएकाहरु ठुला भए बेकम्मा भएको र नभए भुसुनालाई मात्र कानुन ले समाते/
एस्तो भएकोले लौ हामीले मिलेर घुष खाने ख्वाउने हरुलाई आजै देखि माई संसारको मध्यम बात खोरको बाटो देखाउन एउटा अभियान थालूं/
मेरो श्रीमान बिदेशी नागरिक भएको हुनाले बिहे दर्ताको प्रमाण पत्र लिन जाँदा काठमाडौँ सिडिओ अफिसमा १००० घुस बाध्य भएर खुवाउन परेको छ ,मधेसी मुलका खरिदार थिए पेपर तलमाथि गराउने उसले लड्डु खाने पैसा दिनुस कि दिनुस भनेर हैरान पारे ,तेही दिन हामीलाई दमौली जानु पर्ने थियो अनि उसले पैसा नपाई काम गर्देला जस्तो भएन तेसैले १००० दिएर हिड्नु पर्यो , तेही बेला पुलिस अफिसको पनि पत्र चाहिने रैछ पुलिस असई रैछन सतुंगल पुलिस चौकीको बिहे सम्बन्धि कम गर्ने उ पनि मधेसी मुलको नै थिए उसले पनि भोज खाने पैसाले भनेर हैरान पारेका थिए तर मेरो दाई पुलिस डिएसपी हुनुहुन्थ्यो पछी दाईले १ फोन कल गर्दिनु भयो अनि बल्ल डरायो त्यो मान्छे र पैसा दिनु परेन
ए अनि दाई डी एस पी भाकाले चाही थोर बहुत एसो नेपाली दाजुभाईहरुलाई दाना पानि खाने रुपिया नदिनु…?? आफु चाहि बिदेशी संग … गर्ने…??? म भको भा गोडा पाँचेक हात्तीका नोट त लिन्थे हुँला कसो अरु परेछन
क्या हाँसो उठ्दो प्रश्न सोध्नु हुन्छ भन्या सालोक्य जि ले पनि । अब नेपाल को जुनसुकै क्षेत्रमा पनि घुस नखाई कामै नहुने थाहा हुँदा हुँदै पनि यो कुरा सोध्ने ? यस्का जवाफ त हजार छन नि । बरु घुस खुवाउन नपर्ने ठाँउ कहाँ छ नेपाल मा भनेर सोध्नु भयको भय बरु जवाफ छोटो र यौटा मात्रै हुने थियो कि ? नेपाल मा बाँच्न चाहाने हो भने जहाँ पनि घुस खुवाउनु पर्छ, मर्न मात्रै नेपाल मा घुस खुवाउनु पर्दैन ।
दिपक अधिकारी
जर्मनी
२०५६ सालमा एकजना मान्छे कालो सुटकेश बोकेर म कहाँ आएर उपहार भनेर सुटकेश दिन खोज्दा तथानाम गाली गरेर पठाएको थिए ! त्यो मान्छे अख्तियारको छापामा परेर मुद्दा पनि खेप्यो ! तर अहिले पनि त्यो मान्छे पद्दोनत्ति संगै कालो चिल्लो मोटर चढेर हिंडेको देख्छु ! मेरो हालत चाही झन् खराब भएको छ ! अलि गर्व पनि लाग्छ, अलि चिन्ता पनि लाग्छ ! उसले आफ्नो कर्मको अनि मैले आफ्नो कर्मको प्रतिफल पाएको भए भगवानको पनि बिश्वास गर्नु हुन्थ्यो होला है !!!
घुस्य्हा मानिस no १. न्याधिश, नो २ मन्त्रि, ३ पुलिश, ४ कर्मचारी, .
घुस्याहा अड्डा १ अदालत, २ मन्त्रfलय, ३ भन्सार, ४ प्रहरी कार्यालय, ५ मालपोत, ६ नापी, ७ नगरपालिका, ८ …………, ९ ……………
लौन हो अरु भनिदिनु पर्यो
साथि ले यातायात कर्यालाये छुतौनुभायेछा
I would like to say they cheat us instead offering bribe in my incident. It took place when I was in my 2nd year college. My home is 2 hours far from Pokhara and we have to go Pokhara for register motor bike. After finish almost all the procedure, on last one lady employee ask me for Rs 500. I ask for what reason I need to pay Rs 500 hundred. The woman was so nervous I can see from her face. Other employee next to her look at my paper and he said it is only 300 hundred not Rs 500. It was already evening and I had to reach the home, so I did not argue and give her Rs 300 hundred and I did not get receipt for that. Later on, I ask one of my friends about it and he said I don’t need to pay for that. I wonder on my way to home how much money they collect at a day if they ask Rs 500 to every person.
कस्तो प्रश्न हो यो , चोर ले म चोर हुम भनेर कहीं भन्छ र ? र रह्यो कुरो घुस खुवाउने को घुस खाने र खुवाउने दुवै अपराध हुन् , चाहे त्यो जुन सुकै रुप बाट होस् अथवा जस्तो सुकै बादध्येता बाट खुवाइएको होस् त्यो अपराध नै हो र एदी त्यो अपराध को पोल खोलियो भने सबै जना कानुन को नजर मा अपराधी नै हुन्छन र तिनी हरु लाई दण्डित
गरिनु पर्छ , हाम्रो भ्रस्टाचार निवारण सम्बन्धि एन ले पनि तेही कुरा को परिभाषा गर्छ
It took place when I was in my 2nd year college. My home is 2 hours far from Pokhara and we have to go Pokhara for register motor bike. After finish almost all the procedure, on last one lady employee ask me for Rs 500. I ask for what reason I need to pay Rs 500 hundred. The woman was so nervous I can see from her face. Other employee next to her look at my paper and he said it is only 300 hundred not Rs 500. It was already evening and I had to reach the home, so I did not argue and give her Rs 300 hundred and I did not get receipt for that. Later on, I ask one of my friends about it and he said to me I don’t need to pay for that. I wonder on my way to home how much money they collect at a day if they ask Rs 500 to every person.
I had to pay 5000 rupees get my Nagrikta.
Even though my father and grandfather already had Citizenship of Nepal i was asked to pay because they thought a Muslim cant be citizen of Nepal. Anyway after paying 5000 rupess they gave me the card. LOL
कुरा भैरहवा भंसार कार्यालय को हो नेपाल मा बस को चेसिस किनेर दिल्ली बोडी को लागी लागिओ बोडी बनी सकेपछि भैरहवा भंसार कार्यालय ले बस चैक जाँच गर्दा निकै दुख दिओ ३ दिन सम्म बस भंसार कार्यालय मा थन्कियेअर बस्यो मैले यही प्रज्ञापन पत्र मा २ वटा बस को २ लाख रूपिया धरौटी जम्मा गरि सकेको थिए अरु अतरिक्त रकम २ लाख घूस दिएमात्र बस छुताउने भनी भंसार चीफ ले कर्मचारी मार्फत मेरो एजेंट संग कुरा गरे तर घूस दिन तयार न हुदा अरु १ दिन मेरो बस भंसार कार्यालय मा थन्कियेअर बस्यो ५औ दिन म आफै भंसार चीफ संग कुरा गरे तर अब तपाई को बस जति पैसा दिए पनि जान सक्दैन कीन भने माथि सम्म कुरा भई सको भन्ने जवाफ सुन्दा म अचम्म परे कीन मैले कुनै तस्कर गरे को छु नया टूरिस्ट बस चलौदा यत्रो झमेला अब म एक पैसा पनि घुस दिदैन बरु बिभाग मा कुरा गरे र ५लाख ५० हजार तीरनु परने मा १०लाख ५० हजार धरौटी जम्मा गरि बस निकाले र आज सम्म पनि सो रकम निकाल्न सके को छैन यही हो घुस न दियको सजाय!
युरोप तिर पर्ण जाँदा समान को तौल बडी भै पैसा थुप्रै तिर्नु पर्छ भनेको ले Rs1000.00 table मुनि बाट suttuka दिंदा त्यो जाँचकी मान्छे ले थुक लगाई लगाई मज्जाले पैसा गने को थियो १५ वर्षा अघि. त्यो मान्छेले कम्प्युटर मा बस्ने मान्छे लै देखौन्दै येत्ति पैसा ले पुग्छ वहाँ हाकिम लै पनि दिनु पर्चा अरु २००० दिनुस भन्दै पैसा खुलेआम मागेको र त्यो कम्प्युटर मा बस्ने कालो टोपी र चसमा लगाउने उसको हाकिम ले चस्मा माथि बाट नियाल्दै जाँचकी को कुरा लै सहि भनि टाउको हल्लाको सम्झना अझै पनि ताजा छ है लुन्ग्वा हो .
नेपाल जस्तो घुसखोरी को देश सायद अरु कतै हुँदैन होला | मैले धेरै भोगेको छु.जग्गा पास गर्दा होस् ,जग्गा को नक्सा निकाल्दा होस् या पासपोर्ट बनाउदा |धुलिखेल को मालपोत कार्यालय र सिडियो कार्यालय सबै भन्दा बढी घुस खाने को ठाउँ हो | मलाई अलि चाडै पासपोर्ट चाहिएको थियो सिडियो कार्यालय को खरदार ले २००० रुपिया नदिए तिम्रो काम हुँदैन भन्यो | २-३ जना मान्छे लाई भन्न लगाए केहि चलेन | आखिरमा २००० रुपिया दिनै पर्यो | जग्गा पास गर्दा होस् नाम सारी गर्दा होस् , चिया र खाजा खर्च नदिई सुखी पाइदैन | के मात्र खाएर जन्माएका हुन्, यस्ताका आमा बाउले यी जस्ता कुपुत्रहरुलाई | इनिहरु जस्तालाई जब सम्म सरकारी काम बाट निकाल्ने कानून बन्दैन तब सम्म देश को बिकाश को सम्भब नै छैन | जय नेपाल|
घुस र घुश खाने क्षेत्र केलाउने हो भने एती लामो लेख हुनेछ , यो ब्लग मा अरु बिषय मा लेख्ने ठाउँ नै हुनेछैन /
१. निर्वाचन मा जनता लै घुस , अनि भोट
२. नागरिता
३. मालपोत
४. पासपोर्ट
५. लाइसेन्स
६. राम्रो स्कूल मा भर्ना
७. एरपोर्ट मा बिदेशिदा
८. आदि आदि.
यो घुस को गुनासो भन्ने पनि अचम्म कै कुरो छ ….. जब सम्म हामी आफुलाई खर्च गर्दा खासै नापिरोल्ने रकम दिन्छौ, हामी गुनासो गर्दैनौ … तर जब त्यो रकम अलिक धेरै हुन्छ अनि मात्रै हाम्रो कन्सिरी तातिन्छ …..
जब सम्म हामीले इमान्दारी बाट कमाएको र बदमासी बाट कमाएको धन मा भिन्नता देख्दैनौ तब सम्म यो खाली “अंगुर अमिलो छ” भने जस्तै मात्र हो ….. आफुलाई काम गराउनु पर्दा चाही घुस खुवाउनु पछी नपर्ने अनि कम सके पछी गुनासो गर्नु को क तुक भयो र?
सबै लाईन मा बस्ने … पालो मा मात्र आफ्नो काम गराउने हो भने त्यो कर्मचारी ले मात्रै कसरि घुस खाँदो हो र… सबैलाई कम छिटो गराउनु छ… पहिला आफ्नो मान्छे त्यो ओफ्फिस मा छ कि छैन हेर्ने अनि कुनै न कुनै तरिका बाट कनेक्सन छ कि भनेर हेर्ने अनि त्यो पनि भएन भने केहि दिएर छिटो गराउने … हाम्रो नियेत नै तेही हुन्छ……
आफ्नो आत्मा साछी राखेर भन्नुस त ….. तपाईको कुनै सम्पर्क को मान्छे भएको आफिसमा त्यो मान्छेलाई नभनी सिधै लाईन बसेर कम गराउन खोज्नु भएको छ?
यो सबै समस्या को जड हाम्रो आफ्नै संस्कार हो ….
आत्मा सक्छि राखेर भन्छु , तपैले ठिक वन्नु वो ,
In 2008, i was about to leave for Sydney from Kathmandu intl Airport. I was waiting the the flight time in waiting room, one staff came and asked me 1000Rs. I asked why? he replied that he helped me to pass my luggage.
नेपाल मा घुस न खुवाई काम हुन सक्ने ठाउँ देखौनस न ??????
मलाई पनि यो प्रसंगमा लेख्न मन लग्यो .कुरो निकै बर्सको हो ,तर घुस कै हो ,मा झापामा डरैभिंग सिक्न को गएको थिए ,१०,००० मा लैसनको ग्यारेन्टी दिएको थियो, १ महिना मा १० घण्टा जति सिकियेछ, पछी त्र्येल दिन गए गाडी को राम्रो गियर त थाहा भएको थिएन ,तर मैले त्र्येल मा सबै भाटाहरु लडाए ,रोडको टेस्ट नै भएन ,तर केहि छिन पछि लाइसेन्स हातमा आयो अब यसलाई क भन्ने ?मैले त् घुस दिएको थिईन उनि हरुको लेनदेन रहेछ,
अर्को धनकुटामा पासपोर्ट बनाउन गएको थिए २५ सय लाग्यो तर मेरो काम रोकी दियो १० दिन पछी आउनु भन्यो, एक जना ले भन्यो अहिले लाने भए ५ सय लाग्छ म हाकिम लै भन्छु भने ,मैले पनि सोचे अर्को चोटी आउदा धेरै खर्च लाग्छ बरु लागेरै गए , तर त्यो समयमा अहिलेको जस्तो तर्साउनु पर्ने थिएन ,डराउनु पर्ने थियो , तेसैले भध्य नै भईयो ,
तलब ले नपुगेर ” घुस ” खाएका होलान
नि !!!!!!!!!!
घुस्याहा रिमाल ?
तिमि आफै घुस्याहा हौ कि क्या हो /
म गर्वको साथ भन्छु
” मैले आज सम्म एक पैसा पनि घुस खुवाएको छैन ” |
घुस खानु खोज्ने परिस्थिति सिर्जना नगर्ने हो भने घुस खुवाउने कामबात धेरै हदसम्म बच्न सकिन्छ भन्ने मेरो मान्यता छ |
जय नेपाल
हिमाली
रहरले कसले घुस खुवाउछ र ?? कित तपाइले जिन्दगीमा आफैले केहि काम गर्नु भाको छैन, सबै तपाईका परिवारजन ले गर्दिन्छन तपाइको लागि काम , या तपाई नेपालमा बस्नु हुन्न / नत्र घुसले अडेको र चलेको हाम्रो समाजमा घुस खुवाको छुइना भन्नु भनेको पानी माथि को ओभानो हुनु मात्रै हो /
मन्दिरमा कति चोटी भेटि चदयेरा भगवान यो काम मिलैदिनु भन्नु भाको छ? भाकल कति चोटी खानु भाको छ ? भगवान लाई त घुस खुवाउन नछोड्ने हाम्रो समाज मा एस्तो आदर्शको कुरा अलि पचेन / माफ गर्नुस , सत्य तितो नै हुन्छ /
कुरो अघिल्लो साता को मात्र हो / गाडी दुर्घटनामा परेकोले बीमा क. मा पेश गर्न त्यसको पुलिस रिपोर्ट बनाई माग्न बनेपा ट्राफिकमा गएको , कागज त बनाई दिए तर गस्तीमा जाने उनीहरुको गाडीलाई फ्युल नहाली हुन्न भनेर अड्डी कसे / अझ फुल ट्यांकी भराउने चलन छ भनेर डुबाउन लागेका थिए , धन्न २० लिटर डिजेल रु. १,३१५ हाल्दिएर जसो तसो उम्के म / अब कार्यालय प्रमुख भनेर इन्स्पेक्टर गोबिन्द कार्की अनि सई रमेश राई थे हाकिम भनाउदा चाही … यो त त्यहाको नियम नै हो रे /
यो कतिको घुस हो मैले आफै नि छुट्याउन सकेको छैन /
नेपालको खरिदार जागिरेले आफ्नो सुबिधासम्पन्न महल बनाएको छ काठमाण्डौमा, छोरा छोरी हरु डाक्टर ईन्जिनियर बनाएको छ खरिदारको जागिरले। खरिदारको तलब पनि उदेकलाग्दो छ। महिनामा सायद पुगनपुग ५ देखी १० लाख हुन्दोरहेछ म त छक्कै परे। त्यो त सबै कमिसनाबाट( तिनीहरुकै भाषामा तर हाम्रो भाषामा भने घुस) आउछ रे???
जो व्यक्ति अख्तियारको कालो सुचीमा पनि परिसकेको छ। तर के गर्नु त्यो अख्तियारलाई पनि कमिसन (घुस) दिएर कालोसुची बाट हटेर सेतोसुचीमा पर्यो होला की?????
त्यस्ता कमै होलान् जसले सरकारी कामकाज निकाल्नको निमित्त घुस दिनुपरेको छैन। सायद सरकारका कमै निकाय होलान् जहाँ घुसखोरी चल्दैन। वरिष्ठ देखि कनिष्ठ सम्म हरेक कर्मचारीले घुस नखाई काम गर्दैनन्, गरेपनि सानो कामको लागि पनि दिनौदिन लगाईदिन्छन्। यस्तो परिस्थितिमा एक सच्चा ईमान्दार व्यक्तिले गर्ने के ??? या त एउटै कामको लागि धाईरहनु पर्यो या घुस दिनु पर्यो, या उनीहरुको अनुचित कृयाकलाप विरुद्द आवाज उठाउन सक्नुपर्यो। यदि कसैले साहसै गरेर ऊनीहरुमाथी कारवाई गराउने जमर्को गरेपनि, जाने कहाँ?? माथिल्ला निकायहरुमा पनि त्यस्तै समुहको बोलबाला छ। आखिर काम गर्ने तिनै हुन्। फेरि, आफ्नो काम छाडेर यिनिहरु विरुद्द उत्रने समय को सँग छ र?? हो, कैयौँ कर्मचारीहरु ईमान्दार नभएका पनि होईनन् तर तिनिहरु भ्रष्ट समुहको अगाडि फितलो देखिएका छन्।
यस कुरामा भने माओवादीको प्रशंसा गर्नै पर्छ, जसले भ्रष्टाचार निर्मुलीकरणलाई प्राथमिकता साथ शुरुवात गरेको थियो। तर ……………..
जबसम्म देशमा भष्ट्रचार, घुसखोरी व्याप्त रहन्छ, देश विकाशको साटो बिनाश तर्फ ढकेलिन्छ। वर्तमान नेपाल यसको ज्वलन्त उदाहरण हो।
बिद्यमान परिस्थितिलाई मध्यनजर राख्दै बरु शिर्षकलाई नै उल्ट्याउने कि?? लेखक महोदय !!!!!!!
मैले चाँही म नेपाली हुँ भनेर चिनाउने सामग्री भनौ नागरिकता बनाउन को लागी मैले चियापान खान दिए। एकजना आफन्तले मलाई त्यो नागरिकता बनाईदिने कर्मचारीलाई चिया खुवाउनुपर्छ है भरै भन्यो मेरो पालो पनि हुन्छ भने, नाथे चिया के नखुवाउनु भनेर यो १६ बर्षे ठिटोले सहमती जनायो। त्यो कर्मचारीले त उता शौचालय जानेबाटो तिर मलाई र मेरो आफन्तलाई बोलायो। अनि गएको त ,चियापान भनेको अर्थ चाही बल्ल बुझे मैले। म त छक्कै परे अनि मेरो कन्सिरी तात्यो तर मेरो आफन्तले मलाई सम्झायो यसरी रिसाएर बन्न लागिसकेको नागरिकता पनि दिन्दैन तलाई चुप लागेर बस भन्यो, एकछिन संयमित बने अनि मोटै चियापान खुवाए।
अर्को उदाहरण किताबखाना मा मेरो नागरिकताको अंग्रेजीमा परिवर्तन कागजपत्र बनाउनुपर्ने थियो। त्यहा पनि २ दिन त्यतिकै झुलायो। अन्तमा १ जना मान्छे आएर के गर्नु पर्ने हो भाई भनेर सोध्यो अनि मैले पनि भने अनि त्यो मान्छेले त सिधै भन्यो यतिकै हो भने १ हप्ता भन्दा पनि बढी लाग्छ। खोई यहा ल्याउ तिम्रो नागरिकता म मिलाई दिन्छु भन्यो। म पनि दङ्गै परे मिलाईदिन्छु भन्दा। तर उसले सर्त राख्यो अलिकति चाहिन्छ भनेर अनि मैले पनि कुरा बुझेर हुन्छ भनिदिए। त्यसपछि त के चाहियो र? काम पनि भयो पैसाथैली पनि खाली भयो। तर आफुले हतारो परेको थियो देशबाहिर जानलाई त्यही सम्झेर चित्त बुझाए
यस्ता घटना त धेरै घटिसकेको छ बाँकी अरु अरु काण्ड पनि छन। यहा लेख्यो भने ईतिहास नै हुन्छ।
“शान्त नेपाल, शान्तिको दुत गौतम बुद्द नेपाली हुन”
त्यो किताब खाना मा काम गर्ने अनि जीरे खुर्सानी मा मदेसी सभा सद बन्ने काले छ नि …………त्यो संग जानुस २, ४ सय दिनुस तुरुन्तै काम गरि दिन्छा तेस्ले……..त्यो मान्छे ले घुस बिना काम नै गर्दैन……..पैसा दिएन भने भोलि भोलि गर्छा तेस्ले…………….
सरकार ले दियको तलब ले भात खान पुग्दैन अनि घुस नखायर के खाने त ? तपैहरु को कुरा सुन्दा पनि अचम्म लाग्छ / आज नेपाल मा घुस नखाने को छ ? सरकार ले पनि दाल भात खान पुग्ने तलब दिनु पर्यो नि / आज को दिनमा महगी कति छ ? घुस नखायर के राती राती चोर्न जाने ?
एक जना नेपालीले औसतमा कति कमाउछ? राती राती चोर्नु जानु पर्दैन यदि जुन सरकारले पैसा दिएको छ त्यहि सरकारको स्कूलहरुमा छोराछोरीहरुलाई पढाउने हो भने| सरकारी कम गर्ने मान्छेहरु हो, यदि घुस खान्छौ भने अरु गरीब नगरीक हरुलाई हेर अनि संतुष्ट हुस सिक घुस बिना| घुस खान भन्दा जागीर छाड अनि लुटपाट गर्दै हिड| खुस खानेहरुले देशलाई नरक बनाउछन्, त्यहि सत्यता हो| घुस खानको लागि हौसला दिने यस्ता खुलेहाम अभिव्यक्तिले देखाउंछ नेपालको घुसखोरी कहासम्म पुगेको छ भनेर| जस्तो सुकै रुपमा हुने घुसखोरी होस्, घुसखोरीको बिरोध गर्नु धेरै जरुरि छ|
यो बरदान कि घुस खोरी हो, कि घुस्याहा को छोरो हो………………नत्र घुसखोरी को वकालत किन गर्न पर्यो,.,…तेरी मा बज्य
जो बढी घुस नखयको कुरा गर्छ त्यो नै सबैभन्दा बढी घुशिया हुन्छ / चोर ले आफु चोर हो भनेर कहिले भन्छ र / चोर ले सधै अरु लाई चोर भन्छ तर बास्तबमा आफु नै चोर हुन्छ / यहाँ पनि यस्तै भयको छ / जो जो घुशिया छ तिनीहरु ले नै घुष को बिरोद गर्दै कमेन्ट लेखदै छन् /
तीन बर्ष आघि को कुरो हो, महाराजगंज को पुलिस कार्यालय मा पुलिस रिपोर्ट बनाउन गएको थियें | मैले एउटा इन्स्पेक्टर लै सोधेको कि application form कता पाइन्छ भनेर | उसले मलाई form दियन बरु मलाई सामुन ने कै घर देखाउंदै त्यहाँ जानुस भन्यो . मलाई अचम्म लाग्यो र सोधेको application form त यहीं कार्यालय मा हुनु पर्ने होइन र ? उसले भन्यो हामी त्यो काम गर्दै न , र अझ त्यै घर लै देखाएर त्यहाँ पाइन्छ | मा त्यो घर मा गयें, application form को रु ५०.०० रे | सितैन मा पाउनु पर्ने form को पचास , यो त अति नै भयो नि | घर मा गएर मैले इन्टरनेट बाट download गरें फ्री मा | jabo एउटा form मा त त्यस्तो हुँदो रैछा. आरु को क कुरा गर्नु. के रैछा भने पुलिस ले त्यो पैसा आफै लिन अलि afthero भएर institute को मार्फत लिन्छ रे.
anyway एस्तो छ हाल अनि कसरि काम गराउने हामी जस्ता पढेलेखेका बहाना उन्दा हरु ले.
छ/२२ बर्सको उमेर सम्म मोइले २२ हजार भन्दा पनि बडी/बिना घुसमा कामको कुरा पनि हुँदैन/नेपाली मन्त्रि र सरकार को चिनारिनै घुस हो/
माडव सरकार ले १२ करोड विकास bugdet मा ४ करोड को मन्त्रीले मन्त्र घुस हुन्छा भान्छा बाकी कति जनाले खान्छन होला र कति मात्रामा विकास हुन्छ होला……..
कुरा २०६६ साल को हो मेरो kathamandu को जग्गबेचेर biratnagarma जग्गा किन्नु थियो पास गर्न मालपोत office गयौ अनि हामीले बेचेको जग्गाको मोल अनुसार हामीले tax तिर्नु पर्न्रने भो tax रकम ७५००० हज्जार थियो हामीसंग साथमा ४८००० मात्र थियो समय दिउसोक्प ४ बजेको थियो हाम्रो बिराटनगर जाने ticket ६.३० थियो भोलि को जग्गा पास गर्नको लागि भोलि biratnagarma जग्गाको पुरा पैसा नतिरे नया किन्ने भनेको जग्गाको बैना ५००००० गुम्नेवाला थियो एक लेखनदासले offer लिएर आएकी ५०००० सम्म तिरे कुरा मिल६ रे अनि बुबाले ल मा संग ४८००० छ एसले हुन्छ भने काम गर्नु हैन भने उपाय छैन मेरो भने पछि एक छिन् मालपोत officer र लेखनदास कुरा गरे पछि कुरा मिलेछ क्यार मालपोतका हाकिम पनि खुसि भयेचन क्यारे अनि तेही दिन हाम्रो कम गरिदिए ख्यै पैसा त कतागायो तर बुबाबाट चाही पैसा येसरी बाहिरियो
to many times!!! I’m trying to stop that but i can’t.
now also some time i have to pay them ( custom ). If i’m not paying my work is not done.
I want to stop the corrupton .
I gave 7000 to finish my work in ward office -7 chabahil 3yrs before .. Before money they said it’s impossible to do my work but after money it’s just finished in one hour.. My work was legal but they just gave me unneccessary hurdle …
घुस सब्द मिलेन ? होइन दस्तुर भन्ने सभ्य सब्द को प्रयोग गरे ठिक होला कि ? अदालती भाषा मा त यो दस्तुर भन्ने सब्द व्यापक प्रयोग भएको पाइन्छ
न्याय छेत्र को दस्तुर खोज्ने कसको बुको को ताकत ? नत्र दस्तुर्धारीको कारबाही मा सबै भन्दा पहिला यिनैको नाम आउने थियो कि ?
सालोक्य जी…!!!!!
कस्तो अचम्मको कुरो गर्नुभको तपाइले…….नेपाल भन्ने देशमा घुस नख्वाई कुनै कम हुन्छ र/ यदि तपाइले घुसबिनै काम गर्नुभको छ भने त्यो कर्मचारी तपाइको नाताको हुनुपर्छ/
कुरा घुस खाने र खुवाउने भन्दापनि व्यक्तिगत मानसिकता या महत्वाकांक्षा अनि आवस्यकताको हो l नेपाली जनताको आम्दानी राम्रो हुने, देशको अर्थतन्त्र बलियो हुदै जाने हो भने रु. ५०, १०० घुस खानेहरु बिस्तारै हराएर जान्छन l घुस खानेको पनि तह अनुसार हुदो रहेछ l ठुलाले धेरै र सानाले कम l मेरो अनुभव रु. ५ देखि —- खुवाएको छ l समग्रमा भन्नुपर्दा म र म जस्ता तपाई खुवौनेहरुले गर्दा नै खानेहरु पल्केका हुन् सायद l
साथी भाई हो मेरो नाम कमल पौडेल हो अइले दुवै मा बिगत ४ -५ वर्ष देखि काम गर्दै आयको छु जुन कुरा अगस्ट १० को हो जबकी मा nepal को एरपोर्ट मा दुवै आउन को लागि पर्बेस गरे जहाँ हामी नेपाली हरु ले १ पेपर मा आफ्नो बारेमा लेख्नु पर्ने हुन्छा तो दिन मैले कलम लियर आयको थियन मैले मेरो अगाडी १ जना जेंटेल मेन थियो उ तेही एरपोर्ट को स्टाफ हो मैले उ संग मिठो अनुरोध गर्दै दाई आरामै हुनुहुन्छ भने (अ आरामै) दाई १ मिनेट कमल दिनुन भने तो दाई ले मेरो पस्स्पोर्ट मागो मैले पनि दिया आनी उसले नै तो कागज मा सबै मेरो बारेमा लेखो मा तो लेखना नजानेर हैन उसलाई दियको आनी उसले तो कागज मलाई दियो र भन्यो भाई चिया खान को लागि केहि छैन भन्यो मा चकित परे हाम्रो एरपोर्ट मा तेस्त चोर फटाहा रहेछन कति यौबा हरु uneducated छन् तिनी हरु बिचार कसैको सहयोग मा एस्तारिनै फसियाका छन् मैले तो मगंतेनारायण लाई ठाडो जबाफ दिया चिया हैन कफी नै दिउलानी जौ दुवै भनेको रिस ले सारै जलो बिचरा तेसै ले तपाई लाई कसैले बिना सित्ति पैसा मागेको छ भने नदिनु होला यो मेरो अनुरोध l
घुसको परिभाषा के हो?
अन्तरिम प्रधान मन्त्री कृष्ण प्रशाद भट्टराईले सय पच्चास घुस लिनुलाई घुस भन्न नमिल्ने भनेको सायद सबैले सम्झेकै हुनु पर्छ/ तलब ले आफु खाए बाल बच्चालाई ख्वाउन नसकिने/ सबैको आफ्नै घर नहुने डेराको बहाल तिरे पछी बाकि भएकोले एक महिनाको राशन किन्न नसकिने/ यस्ता आदि कुराहरुलाई मनन गर्ने हो भने फटाफट काम गरि दिएकोमा बा फटाफट काम गर्न लगाउन दियिने रकम लाई बिदेशमा जस्तै “टिप्स” भन्ने हो कि?
नेपालमा आफ्नो काम पुरा गराउन अतिरिक्त रकम माग्न सकिने अबस्था सानो कर्मचारीको कारणले भएको होयिन/ ठुलो ठुलो हाकिमहरुको हुकुम आदेशले देसको कानुन लाई मात गर्दछ/ हाकिमहरु र हाकिमको हाकिम मन्त्रि प्रधान मन्त्रीहरु कस्ता कस्ता छन् हाम्रो देसमा? यस्तो देसमा सानो कर्मचारी ईमान्दार बन्न खोजेमा के हुन्छ भन्ने कुरा भोग्नेलाई मात्र थाह छ/
आज हामि बात अतिरिक्त रकम उठाई आएकोलाई घुस भन्नु भन्दा “असुली” बा “फिरौती” भन्नु बढी उपयुक्त हुनेछ/ हाम्रो हक अपहरण गरेर यति रकम दिए तपाईंको हक फुक्का हुन्छ भनि लिएको रकम लाई असुली बा फिरौती नन्भाने के भन्ने? यस्तै असुली र फिरौती खानु खाएका लाई अदालतको कानुन पनि नलाग्ने भनि चिरन्जीवी र गोबिन्देले प्रमाणित गरेकै छ/ त् नेपालमा घुस नख्वायिकन बाच्न सकेको को छ?
सबै भन्दा बढी अन्तरिक राजस्सो कार्यालय मा हुन्छ. मैले धेरै पटक घुष खायको देखेको छु. र मा साग पनि धेरै पटक घुष मगीयाको थिओ.
घुस नखाने देश पनि छ है यो संसार मा अलि विचार पुराएर कमेन्ट गर्नु होला /
हामी इंडिया का लहुरे ले इंडिया बट नेपाल जादा सुनौली बोर्डर माँ घुस दिनु पर्छा , न दिए झोला खोज्लेर सामान लता लिंग परछन सामान लता लिंग नहोश भनेर दिनु पर्छा, न दिए कपड़ा को बिल खाई यात्रा कपड़ा लिहाये को भंसार लग्छा भन्छन १००/ ५० आसी दिए ला जनुस भन्छन अणि हेर्दैनन पहिला पुलिस ले खान्तिये अहिले अर्मिले कह्न्छां,
मा त झन् घुस दिदा दिदा वाक्क भै सकेको मान्छे hu
क्या गजब छ बा!आफूले घुस खुवाएको कुरा बताएर पनि अरुलाई सचेत नागरिक बन्न सहयोग पुग्छ र?फेरि सचेत नागरिक कस्लाई बनाउने होला कुन्नि!याथार्थमा यस्ता घुस खुलाएको र लिएको कथाहरुले नागरिकलाई सचेत बनाउनुको सट्टा बिचेत बनाउछ र उनिहरुलाई पनि तपाई हामीले जस्तै घुस दिने लिने बानी बसाउछ।अलिकति पढेको जानेको भन्नेहरुले पनि घुस दिएको कुरा सुनाउनाले देशका अक्षिक्षित बर्गहरुलाई नकरात्मक सन्देश जान्छ।अक्षिक्षित र सिधा साधालाई के भान् पर्छ भने क्षिक्षित र जान्नेहरुले त मज्जा संग घुस खुलाउदा रहेछन् हामीत केहि बोल्न जान्दिनौ केहि गर्न जान्दिनौ त्यसै पनि घुस दिन पर्छ भन्ने सोच्न थाल्नेछन। देशका हरेक नागरिकहरुलाई किन घुस दिनु हुन्न र किन घुस लिनु राम्रो होइन भन्ने कुरालाई मुद्दा बनाएर हरेक् तप्का,समुह र बर्गमा क्षिक्षा दिन नितान्त आवस्यक छ। घुस दिने र लिने प्रथालाई उन्मुलन गर्न सरकारलेनै कडा निति नियम बनाउनु पर्छ।घुस लिने र दिने दुबैलाई सजाए दिनु पर्छ।किनकि घुस दिने र लिने भन्या देशका प्रमुख शत्रु हुन!!!
यस्तै हो घुस त परिवार पालना को लागि भय पनि खान पर्यो नि साला चोर हरुले नत्र ५०० हजार को नोकरी गरेर कसरि परिवार पलोस
Salokya जी
तपाईले पनि क्या गजवको जोक लेख्नु भो यार
घुस ख्वाउनु भाको छ? भनेर हा हा हा
नेपालमा कुनचाहिं निकायमा घुस नखुवाई आफ्नो जस्तो सुकै (सानो होस् या ठुलो काम) पनि गराउन सकिन्छ? तपाईको इमर्जेन्सीमा गाडी छुट्दै छ तर तपाईले घुस नदिय गाडी चढ्न दिदैं अनि के गर्नु हुन्छ? नेपाली समस्या
घुस खाएर पनि सिधा साधा मान्छेको काम राम्रो संग नगर्दिने भएर पो यो देश बिग्रेको त अहिलेलाई घुस लिनी दिने कुरो पुरै रोक्ने कुरो कल्पना पनि गर्न सकिन्न मुख्य कुरो स्थिर सरकारको नेतृत्व एउटा सक्षम, कर्मठ र ईमान्दार व्यक्तिले नगरी यो देशको कुनै पनि निकाय सुध्रिने वाला छैन.
आफैले घुस खुवाएको चै छैन तर कम्पनि रजिस्ट्रार को कार्यालय को लागि काम गर्दा चाइ घुस खाएको/खुयाको live देखेको भोगेको अनुभव छ . दुख लाग्छ केहि गर्न सकिएन त्यति बेला …….
नेपालगन्जको दुरसंचार, बिद्धुत , नगरपालिका , मालपोत यी सबै ठाउमा मैले घुस दियको छु. बिना घुसको काम गर्दै गरेनन मोराहरुले. घुस दियन भने; भोलि आऊ, पर्सि आऊ , मान्छे छैन भनेर झुलाई रहन्छन .
मेरो बिचारमा , नेपालको कर्मचारी को तलब हालको भन्दा चार गुना बढी दिनु पर्छ. दश वर्ष भन्दा माथि काम गरेका कर्मचारीलाइ उपदान, पेन्सन दियर, कर्मचारी को संख्या हाल को भन्दा आधा जति पर्नु पर्छ. जसले काम गर्दैन, घुस माग्छा, तेस्को जागिर तु चट पार्नुपर्छ. अनि बल्ल देश बन्छ र नयाले पनि मौका पाउछन.
नेपाल बा जुन छेत्र मा पनि घुष नदिकाना कम हुदैन, यस्तो पनि प्रश्न हो हासो उठ्दो,
@१. हुनेखाने (ब्यापारी, विदेशी सैनिक-लाहुरे, खानदानी), पढेलेखेका (राम्रा डक्टर, राम्रा इन्जिनियर, राम्रा वकील, राम्रा चार्टर्ड एकाउन्टेन्ट, राम्रा ब्यापारी, राम्रा पत्रकार, राम्रा लेखक, राम्रा साहित्यकार, राम्रा राम्रा बुद्धिजीवि), कुरा गर्न सक्ने, काम गर्न सक्ने, योजना बनाउन सक्ने, दक्ष शीप भका, ङमान्दार जति सबै बिदेश!!!!!!!!!!!!
@२. अनि पछाडि परेका र पारिएका, लाटा, गाँडा, अन्धो, दलित, अति दलित, एनजीओको भाषामा सिमान्तकृत, अति सिमान्तकृत, अशिक्षित, रैथाने जति नेपालमा !!!!!!!!!!!!!!!!!
@३. नेपालमै जसरी पनि बाँचिरहेकालाई साशन गर्नेहरू चाहि @२ का भन्दा अलि बाठाटाठा ।
@४. अब तपाईँ नै भन्नुहोस न यस्तो स्थितिमा घुस खुवाउने र खाने वातावरण बन्नुमा कस्लाई दोष दिने । मलाईं? कि मेरो बाउआमालाई? वा मेरो पुस्तालाई? तपाईंलाई दोष दिउ भने तपाईंको मुख कालो हुन्छ। दोष
मैले दिएको थिय कर्मचारी सँचयेकोश्, को कर्मचारीलाई। बैदेशिक शिक्षा हासिल का लागि भनेर सन्चएकोश ले ९ लाख सम्मा loan दिनेगरेको छ। मैले पनि बिदेश पढ्न का लागि भनी तेही सुबिधा प्रयोग गर्ने बिचार ले ३ बर्ष अगाडि ४ लाख निकाल्न भनी धितो बापत काठमाडौं को राम्रो ठाउँं को जग्गा राखे। देखौन पर्ने जती कागज पत्र सबै तयार गर्दै थिय, एक दिन मा हुने काम २ दिन लगैदिने, यता बाट उता जा, सबै हुँदा हुँदै पनि यो भएन तेरो त्यो भएन भनेर सधैं झुलाई रहने प्रविती ले वाक्का भईसकेको थिय। आखिर के चाहिन् पुगेन न त भन्दा पनि स्पस्ट नभन्ने। आफुले चाहिन् युनिभर्सिटी बाट २ चोटि extension गराइसकेको थिय अब अर्को बिकल्प थिएन। यी सबै कुरा थाहा हुँदा हुँदै पनि त्यँहा को loan sanction गर्ने अफिसर ले loan पास नै गर्दैन। अन्त्य मा मैले घुश दिने कुनै रबैया नदेखायेपचि उस्ले आँफैले माग्यो म त छक्क परे। किनकी नियम कानुन मा भाको कुरा सहि ढंगले उपयोग गर्छु भन्दा पनि घुश दिनु पर्ने ?? मेरो त्यस्तो दोसान्ध नहुँदो हो त म देखैदिन्थे तेस्लाई तर आफ्नो परीस्थिथी अनुकुल नभएकाले मैले उस्लाई पैसा दिन वाध्य भये त्यो पनि घर मै ल्याएर। पत्रकारिता र समाजशास्त्र का ती अध्ययन हरु सब निरर्थक भये। प्रिथिवी नारायण शाह का सार्गर्भित भनाइ मा म् आफुलाई दोशी महसुस गरौं कि निर्दोश ।।।जवाफ अजहै म सँग छैन।
@१. हुनेखाने (ब्यापारी, विदेशी सैनिक-लाहुरे, खानदानी), पढेलेखेका (राम्रा डक्टर, राम्रा इन्जिनियर, राम्रा वकील, राम्रा चार्टर्ड एकाउन्टेन्ट, राम्रा ब्यापारी, राम्रा पत्रकार, राम्रा लेखक, राम्रा साहित्यकार, राम्रा राम्रा बुद्धिजीवि), कुरा गर्न सक्ने, काम गर्न सक्ने, योजना बनाउन सक्ने, दक्ष शीप भका, ङमान्दार जति सबै बिदेश!!!!!!!!!!!!
@२. अनि पछाडि परेका र पारिएका, लाटा, गाँडा, अन्धो, दलित, अति दलित, एनजीओको भाषामा सिमान्तकृत, अति सिमान्तकृत, अशिक्षित, रैथाने जति नेपालमा !!!!!!!!!!!!!!!!!
@३. नेपालमै जसरी पनि बाँचिरहेकालाई साशन गर्नेहरू चाहि @२ का भन्दा अलि बाठाटाठा ।
@४. अब तपाईँ नै भन्नुहोस न यस्तो स्थितिमा कस्लाई दोष दिने । मलाईं? कि मेरो बाउआमालाई? वा मेरो पुस्तालाई? तपाईंलाई दोष दिउ भने तपाईंको मुख कालो हुन्छ। दोष दिन सजिलो त सरकार बाहेक अरू को छ र? होइन र?
सरकारी काम भनेको एस्तो नि हुन्छ, मैले हेजो देखेको कुरा हो यो .मेरो bike पास गर्न गको hejo यातयात मा .मेरो bike कम्पुटर मा इन्ट्री गर्दा अर्को मान्छे bike देखायो .अनि मैले किन एस्तो भनेको बोलेन कोइ पनि मिलौना पर्छा भन्यो अनि मैले तपाई हरु को गलती हो पहिला इन्ट्री गर्दा हेरेर राम्रो संग गर्न पर्छा भनेको मलाई गाली तपाई ले सिकौना पर्छा हामीलाई भन्यो .मैले मेरो bike को सबै कागज पत्र हरु लागेको थियो .bike को पुरा हिस्ट्री लागेको थियो मैले मेरो केहि गलती थियन तेस्मा उनि हरु ले पहिला इन्ट्री गर्दा गलती गर्यो .एदी हामी ले तेस्तो गलती गरेको भए हामी हरु जेल मा lagtiyo होला .उनि हरु ले गलती गर्दा केहि नहुने रैछा .अनि पछी बल बल मिलाए .एउटा दलाली लाई भने अनि उसले मिलाई दियो .दलाली ले milauna मिल्ने.हामी ले भन्दा नमिल्ने कस्तो नेअम हो यो .
मैले खाने पानीको पाईप निकासा गराउदा जी. बि. स. ललितपुर का प्राबिधिक कार्यालयका ओभरसियर शैभु घर भएका शुरेश भन्ने कर्मचारीलाई रु. ३००० घुस दिएको छु /
घुस दिनु अपराध हो भन्ने थाहा भए पनि नदिए पाईप निकासा अस्वीकृत गरिदिने भने पछी incharge लाइ complain गरें तर सबै मिलेका रहेछन मेरो केहि लागेन / माफी पाम /
मैले अहिलेसम्म खुवाएको छैन घुस,तर नेपाल बाट police रिपोर्ट निकाल्दा दिनुपर्छ रे,मैले नेपाल छोडेको ४ वर्ष भयो,यदी घुस नदिए police रिपोर्ट पनि ४ वर्ष अगी (नेपाल हुदा) सम्मको मात्रा पाइन्छा रे,आफु लै चाहिए जस्तो हालसम्मकै(बिदेसिअको ४ वर्ष को पनि) police रिपोर्ट घुस बिना नभन्ने अनुबबीहरुको कुरा अनुसार खुस खुवाउने पर्ने कुराले डरलाको छ |
air port maa lagguage ko wait dharai bhayera …….1 kg ko 7 USD ho ki yestai bujhaunu parne bhayo 12 x 7 = 84 usd = lagbhag nepali 6000.00
ani wait check garne manchhe laai 1000 diyeko ……khoi aba tyesh le khayo bhanu ki maile khaye bhanu…………..anta katai maile ahile samma ghoos diyeko chhaina. magne haru laai dherai patak piterai pani taha lagaiyo……..
२०६२ सालमा जगदम्बा स्टिलको कर्मचारीलाई मैले लगभग एक लाख रुपियाँ घुस खुवाउन वाध्य भएको थिएँ। कुरो के थियो भने जसले जगदम्बा स्टिल प्रयोग गर्छ त्यस घरधनीलाई घर नक्सा बनाएको पैसा निशुल्क गर्ने भन्ने प्रचार गरिएको थियो। हामी बिर्तामोडमा घर नक्सा बनाउने काम गर्थ्यौं । हामीले पनि जगदम्बा स्टिलको न्यु रोड अफिसमा त्यस्तो सम्झौता गर्यौ । बिर्तामोड क्षेत्रका घरधनीलाइ प्रचार गरी धमाधमा नक्सा बनायौँ । ती नक्साको फोटोकपी गरेर जगदम्बा स्टीललाई पठाउँदा त्यसका कर्मचारीले हामीलाई १ लाख ७५ हजार बुझिलिएँ भनेर सहि गर्ने भए ७५ हजार दिने नभए नदिने भने पछि हामी सार्है अप्ठेरोमा पर्यौं । सहि नगरौ घरधनीहरुलाई आश् देखाइहालियो आफूले पनि नक्साहरु बनाइहालियो । बल्ल बल्ल ७५ हजार हात पारेर चित्त बुझाउनु पर्यो । जगदम्बा स्टिल्स को त्यो प्रचारमा लागेर बेकारमा घाटा र दु:ख मात्रै पाइयो। घुस खुवाएर आफू पनि बिटुलो भैइयो ।
रमेश खनाल
[email protected]
पासपोर्ट बनाउन बिराटनगर जादा सारै नराम्रो दुख पाउनु परेको थियो मैले ! रु एक हजार घुस मागेको थियो एउटा दलेले ! मलाइ पासपोर्ट नदिनु भनेर भित्र भनेछ,त्यहिको कर्मचारीले नराम्ररी झुलायो ! तर म कुनै हालतमा पनि घुस दिन्न भनेर सिमराबाट बिराटनगर सम्म पाच पटकको यात्रा खर्च,खाना खर्च,सारीरिक दुख सहेर पनि घुस नदीई पासपोर्ट निकाले नी ! त्यति खेर बडो खुसि लागेको थियो र अहिले पनि ! तर विचार गर्नुस त मेरो पाच पटकको बिराटनगर सम्मको यात्रा जस्तो सबैले सहन सक्लान ,अनि मैले यात्रामा गर्नु परेको थप खर्च नी ? अन्य अवस्थामामा म फेरी त्यस्तो दुख सहन सक्छु जस्तो लाग्दैन र घुस दिन बाध्य हुनु पर्छ ! बिचरा हामि !चेतना भएर पनि घुस खुवाउन बाध्य छौ !
paasport banauda parasi ma laagat record nahuda kawasati baata magaaunu parchha Bhangra 300 kahyo 5 years agaadi. Khai k k chaina ani k k chaine tyo ta staff staff ma depend hudorahechha.
घुस कलाई दिएको हो नाम सहित कमेन्ट लेखम न हो किन डराएको . येस्तई भएर घुस बढ्छ रोकिन्न .
तल्लो तहमा हुने घुसखोरी र भ्रष्टाचारमा हामी ‘पीडित’ नै बढी जिम्मेवार हुन्छौ, अर्थात् घुस खुवाउने वा भ्रष्टाचार गर्नमा मलजल गर्ने हामी नै हौं । कतिपय अवस्थामा त घुस खुवाउन हामी स्वयम् नै अग्रसर हुन्छौं । लाइसेन्स निकाल्न होस् वा घरजग्गा पास गर्न, भन्सारको कम मूल्यांकन गर्न होस् वा दशैंमा बसको टिकट लिन, जहाँतहीँ भ्रष्टाचारलाई बढावा दिनुमा हामी ‘पीडित’ पक्ष नै जिम्मेवार हुन्छौं । लाखौं नेपाली विद्यार्थीहरू विदेश पढ्न गए र गइरहेका छन्, तर अधिकांशको बैंक ब्यालेन्स बनावटी नै हुन्छ । सामान खरीद गरेपछि करबिजक नलिने पनि हामी नै हौं ! दिनमा पचासौं राहदानी हराएको सूचना प्रकाशित हुन्छ; अझ प्रकाशित गर्ने त समाचार संस्थाहरू नै हुन्छन् । आखिर हामी किन घुस खुवाउँछौं र अनेकरि बेइमानी गर्छौं ? आफ्नो गल्ती लुकाउन, छिटो काम गराउन वा केही आर्थिक फाइदाका लागि होइन ? अनि दोषजति ‘खाने’ पक्षलाई मात्र किन ? हुन त केही कुरा आफ्नो ठाउँमा ‘जायज’ होलान्, तर ज्यानको प्रश्न भएको नक्कली लाइसेन्स निकाल्नु, राजश्वको प्रमुख स्रोत कर छल्नु आदिचाहिँ जायज हुँदै होइन ।
तल्लो तहमा भन्दा माथिल्लो तहमा हुने भ्रष्टाचारको दुष्प्रभाव बढी हानीकारक छ । अझ तल्लो तहमा हुने भ्रष्टाचार माथिल्लो तहकै परिणति हुन् । अनेकथरि ठेक्कापट्टा होस् वा ठूला-ठूला व्यापारीका ‘नजराना’, नदीनाला बेच्ने कार्य होस् वा देशै बन्धक बनाउने कार्य, लेखाजोखा त यस्ता ठूला भ्रष्टाचारको हुनुपर्छ । टाउको (दिमाग) नै बिग्रिएपछि शरीर कसरी सद्धे होस् ! प्रणाली नै खराब भएपछि जतिसुकै राम्रो पार्टपूर्जा राखेपनि कुनै पनि मेशिनले काम गर्न सक्दैन ।
पुष्प जी
सिधा तरिकाले हेर्दा तपाईको कुरो एकदमै सहि हो.
कसैलाई गाली गलौंच नगरी एसो बुझ्नुस पुष्प जी यदि तपाई संगै १० जना प्रतिष्पर्धामा हुनुहुन्छ र तपाईलाई पास गराउने पनि ४ जना छन् अव तेस्तो समयमा अरु घुस ख्वाई अगाढी बढ्छन तपाई त्यहीं रोकिनु हुन्छ र यदि ति मध्ये कुनै एकले घुस नलिने परे भने पनि अर्कोले घुस लिई पास गराई हाल्छ र उ पनि सँधै पछी परि रहन्छ. त्यहिँ बाट यो लिने दिने प्रक्रिया रोकिन्न.
मैले यो एउटा उधारण मात्र पेस गरेको हो.
हामी कहाँ ईमान्दार मान्छेको खाँचो भएको होइन मुख्य कुरो नेतृत्व र राजनीति स्थिरता नभएर हो जव कुनै स्थिर सरकार को नेतृत्व एउटा सक्षम, कर्मठ र ईमान्दार व्यक्तिले गर्छ यी कुराहरु बिस्तारै आफै नियन्त्रणमा आउँछ.
“प्रणाली नै खराब भएपछि जतिसुकै राम्रो पार्टपूर्जा राखेपनि कुनै पनि मेशिनले काम गर्न सक्दैन ।”——-
पुष्प जी को प्रतिक्रिया संग सहमत .
मैले पनि विदेशबाट जादा १ ३२ इन्च को अल सी डी टि भी लिएअर गको खायो २०००० यार्पोर्ट मा
यो त तपाइको घुस खोरी भयो नि | tax तिरेको भए त भैहाल्थ्यो नि भ्रस्टचारी |
देशबासी जी हुन्थ्यो tax तिरेको भय त तर जम्मा ६४००० रे अनि कसरि तिर्नु?????????????
नागरिकता बनाउदा सल्लेरीमा सिकुते बाहुनले मगेरै खायो नी हौ, लुङा ।
१५ वर्ष अगी खांदबारी मालपोतमा सोलुतिरको( राई) सारै नाम चलेको घुस्याहा थिए हउ लुंगा…..
नेपाल मा घुश नदिएकन के काम पो हुन्छ र?मेरो भाई बेलायेत मा काम गर्न जान लागेको तर श्रम बिभाग बाट स्वीकृत लिनु पर्छ भन्ने थाहा थिएन,एरपोर्ट मा इम्मिग्रेशन ले रोक्यो र पैसा र स्वीकृत लिएर आए पछि मात्रै जान दिने कुरा गर्यो,उता मेरो flight छुट्ने बेला हुनलागिसकेको थियो, आखिर मा मैले पन्ध्र हजार नदिएसम्म जाने दिएन,एस्त चोर हरु कति छन् कति नेपाल मा
बर्षौ भैसकेछ, घुस त कति ठाउमा तक्रैयो, तर सारै रिस उठेको ठाउ चाहि एरपोर्टमा हो/ मेरो पासपोर्ट बिदेशमा नै हुदा हराको थियो, तेसैले होंग कोंग मा नया पासपोर्ट जारि गरिएको थियो, घरमा आएर फेरी फर्कदा इम्मिग्रेशनको कर्मचारीले एरपोर्ट मा दिएको दुख्ख साथसाथै दुर्ब्यबहार बयान गरि नसक्नु छ/ मेरो पासपोर्टमा भिसा देख्न सकिन्थ्यो, हराएर नया नबिकरण को पूर्ण विवरण पासपोर्टमा नै थियो/ तर पनि छिर्न दिएन/ flight छुट्न लागिसकेको थियो, कत्ति बिन्तीभाउ गरे भएन, रिसले कराए पनि भएन, पछि अर्का एक जना आएर मलाइ, अघिको sir धेरै रिसाउनु भाको छ तपाइदेखी तेसैले कत्ति पैसा दिन सक्नु हुन्छ भन्यो/ अब केहि उपाए लागेन, मैले कत्ति भन्दा १५ हज्जार भने, अब मेरो टिकटको मुल्य दुइतर्फी लगभग ४५ हज्जार पर्न आउथ्यो.. अब आफै अनुमान लगाउन सकिन्छ, कत्ति मागेका छन्/ पैसा माग्नु त स्वभाविक मागे, तर बुझ्न नसकेको मेरो बिदेशमा कति प्रेमिका छन्, बिहे भाको छकी छैन, आदि इत्यादि प्रश्नले मेरो रिसको पारा कत्ता पट्टि पुगेको थियो बयान गरिनासक्नु छ, तर पनि सहेरै बसे जान पाइन्छा कि भनेर/ आखिरमा मैले मसंग ५०० Hk $ मात्र छ भनेर भने तर कुरै मान्दैन, त्यो दिन मेरो flight त छुट्ने सत् प्रतिसत थियो, धन्न समयेमानै एक जना नाता पर्ने दाई तेही काम गर्दा रहेछन अनि भेटे र उनले छुटाई दिए… पैसा दिने परेन.. मैले उनलाई सबै वृतान्त पोखे, उनले आराम संग भने हा भाइ याहा येस्तई हो, म केहि नबोली धन्यबाद टक्र्याएर हिडे/ flight मा फेरी cabin crew को दिदीहरुले फुर्ति देखाए म ढिलो भएकोमा, बिचराहरु मेरो रिसको jhokmaa मात्र pare/
छ मैले भुमी सुधार अन्तर्गत माल्पोत कार्यालय बर्दिया क प्रमुख दुधी बहादुर थापा लाई ३ पतक गरी लग्भाग यक लाख भन्द बदी खुयायको छु भने बन ,नापी लाई पनि खुयायको छु तर काम भयन इनि हरु बिसेस गरी माल पोते नगरपालिका नापी र बन का कर्मचारी बिसेस घुस्स खाने मा महिर हुन्छन इनि हरु बुवा को सम्पती नम्सारी गर्द सम्म घुस खुयाउनु पर्छ नत्र केहि कम हुँदैन ।यदी यो सबै बिसय मा सबै लेक्नु परो भने धेरैइ छ परे यक यक लेक्ने छु ।बाकी गरीब को पर्तछ्य सरोकर राख्ने गबिस सचिब नपी माल्पोत बन र प्र ।जि ।अ । कार्यालय घुस खाने बिसेस पर्दचन्, भने धेरै घुस खाने मा भन्सार , सडक बिभाग ,यर्पोत,र सन्स्थान ,हरु पर्दछन म इ सब को बारे मा यक यक जन्दछु लेक्न सक्छु ।
सालोक्य जी, घुस बारेमा सोधेर तपैले पाठकहरुलाई सेक्स को बारेमा जस्तै धर्म सङ्कट पारिदिनु भो…छैन भन्नु गलत हुन्छ छ भन्नु अप्ठेरो… 😉
हाहा ब्रो नेपाल मा खुवाउने खल को vrastachar सब से तल्लो खल को हो,साला पेपर मिलर खाने त आज दंगेर छ ठेक्का मा हुने भ्रस्टाचार सब से दंगेर छ ,साला १ जना हो र ग्रौप नै मिलेर खंचन आनी सकिन्छ र
N C C बैंक को statement निकाल्न मैले पनि घुस दिएको छु . ४० लाख balance देखाउन परो . मेरो १० लाख थियो . बैंक manager ले १० हजार खायो . manager को नाम परियार हो जस्तो लाग्छ .
आर्को चै भरतपुर दुर संचार बाट फोन निकाल्दा हो . Koirala भन्ने ले ३००० खायो . त्यो कोइराला के भरतपुर १२ मा बस्ने . कस्तो नचिनेको हो तेस्तो घुस्याहा लाई पनि .
तर घुस चै एक आर्थ मा राम्रो हो है . India मा घुस दिन हुने कि नहुने भनेर एक research भएथ्यो . तेस्मा घुस दिनु राम्रो हो किनकि काम छिटो हुन्छ भनिएको छ है . BBC ले भनेको हो मैले Internet मा देखेको चै होइन है .
छ मैले भुमी सुधार अन्तर्गत माल्पोत कार्यालय बर्दिया क प्रमुख दुधी बहादुर थापा लाई ३ पतक गरी लग्भाग यक लाख भन्द बदी खुयायको छु भने बन ,नापी लाई पनि खुयायको छु तर काम भयन इनि हरु बिसेस गरी माल पोते नगरपालिका नापी र बन का कर्मचारी बिसेस घुस्स खाने मा महिर हुन्छन इनि हरु बुवा को सम्पती नम्सारी गर्द सम्म घुस खुयाउनु पर्छ नत्र केहि कम हुँदैन ।यदी यो सबै बिसय मा सबै लेक्नु परो भने धेरैइ छ परे यक यक लेक्ने छु ।
एरपोर्टमा एउटा दिदिले खाएको अनि महानगरपालिकामा नक्सा पास गर्न जादा ..
नेपाल को काम घुस नखुवाई केहिपनि नहुने ..
महिले पनि police report बनाउदा police लाइ खाना पानी खुवाउनु परेको
थियो !
जे होस् police report त बनाइयो तर मन सारै खल्लो भयो !!!!!!!
आजकल भने बढी मात्र मा जिल्ला कार्यलाई,मालपोत,कुनै कुरा सिफारिश गर्नु छ भने तेस्मा पनि बढी घुस खाने गरिरहेको छ | तसर्थ साथी हरु हमिसबाई नेपाली यक जुट हौ |
एरपोर्ट मा हो ! डल्ले दाई ले खाएका हुन् !
मलाई थाहा भएअनुसार देसको अबस्ता अनुसार सबै देसमा खुस खाने चलन छ [बढी र घटी को मात्र फरक हो ‘थाहा दिएर बा डरले फ\\\\रक यति मात्र हो [ खाने ठाउँ पनि पाउनु पर्यो [हाम्रो देसमा चाही खाने ले खाएको खाए [ हेर्ने ले हेरेको हेरे ने ; देसलाई दुबौने नै गरि खाने ; ]लाज सरम डार कहीं नभए पछी के हुन् छ [ नागरिक लाई मात्र के भने .खान नपुग्ने तलब दिन्छा सरकारले [ तेईपनी यस्ता लाई पशु हुन् भनेर रोक्नु पर्यो ] माथिकै बदमास भएपछी तलको लाई के भने ?
घरको नक्सा पास गर्न जादा गाबिस सचिवलाई बाध्य भएर खुवाउनु परेको छ, त्यो कुरा सम्झिदा आज पनि नरमाइलो लाग्छ, मालपोत, कर कार्यालय, एरपोर्ट, भन्सार हरु सबै भन्दा भ्रस्टहरु हुन्, तर बिना भ्रस्टाचार को क्षेत्र भेट्न चाई गाह्रो छ आजकल |