हाम्रा सबै नेताहरु र केही घण्टाका लागि नेपालको औपचारिक भ्रमणमा आएको चिनियाँ प्रधानमन्त्री वेन जियाबाओको नेतृत्वमा रहेको प्रतिनिधि मण्डलले सिंहदरबारस्थित प्रधानमन्त्री कार्यालयमा दिवाभोज खाँदाको फोटो। मुख्य तीन दल एकीकृत नेकपा माओवादीका अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल, नेपाली काँग्रेसका सभापति शुशिल कोइराला, नेकपा एमालेका अध्यक्ष झलनाथ खनाल, संविधानसभाका अध्यक्ष सुवासचन्द्र नेम्वाङ, संयुक्त लोकतान्त्रिक मधेशी मोर्चाका संयोजक विजयकुमार गच्छदारसहित प्रधानमन्त्री डा. बाबुराम भट्टराई यसमा देखिन्छन्।
हिजो रातिसम्म चीन र नेपाल दुवै सरकारले औपचारिक रुपमा केही पनि नभनेर गोप्य राखेको थियो भ्रमणको खबर। तर पनि हिजो दिउँसोतिरै चुहिएको थियो खबर। तिब्बतीहरुको आत्मदाहसम्मको प्रदर्शन हुनसक्ने भएकोले चीन कति सजग रहेछ भनेर यो अप्रत्याशित र झण्डै गोप्य राखिएको भ्रमणले देखाएको छ। भ्रमणका क्रममा के के सहमति भयो, संयुक्त विज्ञप्ति हेर्न भित्र आउनुस्।
विभिन्न सम्झौतामा हस्ताक्षरपछि दुई प्रधानमन्त्री हात मिलाउँदै। सबै फोटोहरुः दिनेश श्रेष्ठ/प्रम कार्यालय
कामरेडहरुको मिलनः माओको देशका प्रधानमन्त्री र नेपालको माओवादी पार्टीका अध्यक्ष प्रचण्ड।
एमाले अध्यक्ष झलनाथ खनालसित भेट्दै।
कङ्ग्रेस सभापति सुशील कोइरालासित भेट्दै।
दुई देशका मन्त्रीहरुको वार्ता।
प्रधानमन्त्री कार्यालयमा चिनियाँ प्रधानमन्त्रीलाई स्वागत गर्दै हाम्रा प्रधानमन्त्री।
के के पाउने भयो नेपालले ?
• ७५ करोड चिनियाँ युआन अनुदान सहयोग
• शान्ति प्रक्रियाका लागि २० लाख अमेरिकी डलर सहयोग
• पोखरामा अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थल बनाउन सघाउने
• काठमाडौँको चक्रपथ विस्तार तथा स्तरोन्नति
• तातोपानी सुख्खा बन्दरगाह निर्माण
• माथिल्लो त्रिशुली जलविद्युत् आयोजना निर्माणका लागि सहुलियतपूर्ण ऋण
JOINT STATEMENT BETWEEN NEPAL AND THE PEOPLE’S REPUBLIC OF CHINA
At the invitation of Prime Minister Dr. Baburam Bhattarai of Nepal, Premier Wen Jiabao of the State Council of the People’s Republic of China paid an official visit to Nepal on 14 January, 2012.
During the visit, Premier Wen Jiabao called on Rt. Honorouble President Dr. Ram Baran Yadav and held talks with Prime Minister Dr. Bhattarai. In a friendly and sincere atmosphere, the leaders of the two countries had an in-depth exchange of views and reached broad understanding on Nepal-China relations as well as on international and regional issues of mutual interest.
Premier Wen Jiabao also met with the senior leaders of major political parties of Nepal and wished for the logical conclusion of peace process and drafting of a new Constitution in the near future.
1. The two sides reviewed the time-tested Nepal-China friendly relations and noted with satisfaction that since the establishment of diplomatic relations in 1955, China-Nepal relations have been growing in a consistent, steady and healthy manner. The relationship is characterized by equality, harmonious coexistence, ever-lasting friendship and comprehensive cooperation.
The two sides maintained that China-Nepal relationship is of vital significance to both countries. Deepening bilateral friendship and cooperation serve the fundamental interests of the two countries and the two peoples, and are conducive to peace, stability and development in the region and the world at large. The two sides decided to further promote Nepal-China friendly relations of Comprehensive Partnership of Cooperation Featuring Ever-lasting Friendship on the basis of the Five Principles of Peaceful Coexistence.
2. The two sides reiterated their commitment to respect each other’s independence, sovereignty, territorial integrity, choice of social system and development path chosen in light of their respective national conditions, and respect and understand each other’s major concerns and core interests. The two sides further reiterated that they adhere to the principles of the United Nations as enshrined in the Charter, five Principles of Peaceful Co-existence, non-alignment and non-intervention in each other’s internal affairs, and develop friendly exchanges and cooperation on the basis of equality and mutual benefit. Both sides agreed to share development experiences and technological advancement, and enhance all round cooperation so as to achieve mutual development and prosperity.
Both sides believed that high-level contacts are of special importance to the development of bilateral relations. The two sides agreed to maintain the momentum of high-level mutual visits, and have meetings between the leaders on the multilateral occasions. The two sides agreed to make full use of the existing mechanisms, including the diplomatic consultations and the Nepal-China Joint Economic and Trade Committee Meeting. The two sides also agreed to form a Consultation Mechanism at the level of Minister for Foreign Affairs.
3. The Nepalese side reiterated that there is only one China in the world, and the Government of the People’s Republic of China is the sole legal government representing the whole of China. Both Taiwan and Tibet are integral parts of the Chinese territory. The Nepalese side firmly supports the efforts made by the Chinese side to uphold state sovereignty, national unity and territorial integrity, and does not allow any forces to use Nepalese territory for any anti-China or separatist activities. The Chinese side highly appreciated the position of the Nepalese side.
The Chinese side reiterated its commitment to the policy of non-interference in the internal affairs, and expressed firm support to the efforts made by the Nepalese side in upholding its independence, sovereignty, territorial integrity, national unity and stability. As a close neighbor of Nepal, the Chinese side is pleased to see the progress achieved in the peace process in Nepal and sincerely hoped that Nepal will realize peace, stability and prosperity including the drafting of a new Constitution in the near future. The Nepalese side highly appreciated the goodwill shown by friendly neighbor China at this historic transition.
4. The two sides agreed to further intensify cooperation in socio-economic development, promotion of trade and tourism, hydropower, transportation infrastructure development and other fields on the basis of equality and mutual benefit.
The Nepalese side expressed sincere thanks to the Chinese side for the long-standing valuable assistance for Nepal’s socio-economic development, and stated that Nepal, in a period of transformation, looked forward to the continued support from the Chinese side. The Chinese side stated that the Chinese Government will continue to provide assistance within its ability for the economic and social development of Nepal. The Chinese side agreed to expedite the implementation of various development projects, including the upgrading and expansion of existing Ring Road of Kathmandu and Tatopani Dry Port.
At the request of the Nepalese side, the Chinese side assured of the increase in the volume of regular economic and technical assistance for the implementation of various infrastructure development and other projects. An Agreement on Economic and Technical Cooperation was signed between the Government of Nepal and the Government of the People’s Republic of China
The two sides agreed to enhance cooperation to ensure that the construction of the Upper Trisuli 3A Hydro Power project with the concessional loan of the Chinese Government will go on smoothly. The Nepalese side welcomed Chinese participation in the construction of Pokhara International Airport, and the Chinese side took a positive attitude to this.
The two sides congratulated the official opening of the second Nepal-China land route of Syaphrubesi-Rasuwa Gadhi Road. Both sides agreed to give full attention to the geographic proximity, and improve connectivity, particularly, the land transportation infrastructure between the two countries, to facilitate bilateral exchanges, cooperation and business ties. The two sides maintained that the Tibet Autonomous Region of China and Nepal should make full potentials and take their respective advantages to strengthen people to people exchanges in the border areas, and to promote trade, tourism, and the flow of goods and services to expand mutually beneficial cooperation.
The Chinese side stated that China encourages and supports competent and well-established Chinese companies and enterprises to promote investment and joint ventures in Nepal, and will provide financing assistance including loans of concessional nature, to mutually agreed projects. The Nepalese side stated that Nepal appreciated and welcomed the offer made by the Chinese side. During the visit, a Memorandum of Understanding on Operationalization of Loan Mechanism was also signed between the Ministry of Finance of the Government of Nepal and the Export-Import Bank of China. The two sides agreed to continue discussions regarding the bilateral Agreement on the Business Investment Promotion and Protection of Investment- BIPPA.
5. The two sides believed that strengthening border areas management and development serves the common interests of both countries. Both sides agreed to make joint efforts to build a boundary of peace, tranquility, friendship and cooperation. The two sides signed the Agreement on the Management of Ports in Nepal-China Border Areas and the Agreement on Trans-frontier Pasturing by Border Inhabitants.
The two sides applauded the cooperation between the Ministry of Public Security of China and the Ministry of Home Affairs of Nepal, and agreed to improve the meeting mechanism between law-enforcement authorities of the two countries, and to deepen cooperation on border management and law-enforcement capacity-building, so as to uphold peace and stability of China-Nepal border areas.
6. The two sides were pleased with the momentum of bilateral people to people and cultural exchanges and announced the year 2012 as “Nepal-China Year of Friendly Exchanges”. The two sides agreed to promote exchanges and cooperation in the areas of culture and education and between youths, media, think tanks, scholars and friendship groups of the two countries.
The two sides signed the Agreement on Cultural Cooperation, and agreed to enhance cultural exchanges
and cooperation. Both sides believed that China Festival held regularly in Nepal by the Chinese side has promoted cultural exchanges between the two countries, and agreed to continue the Festival. Both sides also agreed on the mutual visits between their cultural and arts group.Both sides noted with appreciation that since the establishment of the youth exchange mechanism in 2009, the youth delegations of the two countries have realized mutual visits. The two sides agreed to expand the scale of youth delegation from 30 to 50 under the youth exchange mechanism. The Chinese side will invite 100 Nepali youths to visit China in 2012. The Chinese side will continue to provide government scholarships to the Nepalese side and welcome students from Nepal to study in China through other programs and channels. The two sides also agreed to expand tourism cooperation and support each other’s promotional activities in their respective countries.
7. The two sides believed that Nepal and China have identical or similar positions on major international issues, such as global financial crisis, energy and food security, that concern the request and aspirations of the developing countries. The two sides agreed to maintain close coordination and cooperation in this regard so as to uphold the common interests of China, Nepal and other developing countries.
The two sides positively view and support each other’s participation in regional cooperation, and agreed to strengthen coordination and cooperation in various regional cooperation mechanisms.
8. The two sides believed that the official visit of Premier Wen Jiabao to Nepal took Nepal-China relations to a new height. It also served as a milestone in the annals of Nepal-China bilateral friendly relations and cooperation. The Chinese side expressed its appreciation to the Government and people of Nepal for their gracious hospitality.
Premier Wen Jiabao extended an invitation to Prime Minister Dr. Baburam Bhattarai to pay an official visit to China at a mutually convenient time. Prime Minister Dr. Baburam Bhattarai accepted the invitation with delight.
14 January 2012
Kathmandu, Nepal
तेस्रो बिस्युधा हुन्न पनि सक्छ नहुन्ना पनि सक्छ त्यहि भएर अब एसियन ढेश मिलेर बस्नु पर्छ एक अपस मा बिकाशको लागि सहयोग पुरैरख्नु पर्ने, बलियो बनेर बस्नु पर्ने स्तिती आएकोछ त्यहि भएर अब U N लाई एसियन COUNTRY हरु बाट हटाएर A N बनाउनु पर्ने स्तिती आएको छ
जे भए पनि अहिलले नेपाल सरकारले चैं बुध्ही पुराएर गर्यो ,ज भयो राम्रो गर्यो.प्रधान मन्त्रि बाबुराम भट्टराई लै मान्ने पर्छ बाबुराम भट्टराई ले अरु मन्त्रि ले गर्न नसक्ने काम गरिनैरहेको छ र देश पनि बिस्तारै बिकाश तिर बढ्ने लागिरहेको छ भन्ने हाम्लाई लागिरहेको छ.
तिब्बतीहरुको आत्मदाहसम्मको प्रदर्शन हुनसक्ने भएकोले नै पहिलाको भ्रमण रद्द गरिएको र यो भ्रमण गोप्य राखिएको भ्रमणले देखाएको छ। चीनले त्येतिकै सहयोग गरेको होइन उसले तिब्बतीहरुबाट कुनै पनि चिन बिरोधि कार्यक्रम नेपालमा नहोस र तिब्बतीहरु बाट चिन बिरोधि काम नेपाल मा भए नेपाल सरकार बाट कन्ट्रोल गरोस त्येसैले चिन बिसो सामु आफु राम्रो भएको देखौना खोजेको हो ! यो सहयोग त्येस्कै लागि नेपालको लागि लिगल घुस हो !
ऋण नलिनलाई आफुसंग हुनुपनि त पर्यो| उहिले विदेशबाट लिएको ऋण राजाहरुले बेस्मारी तलब खाएर सिध्याए, अहिले नेताहरुले भ्रष्टाचार गरेर सिध्याउन्दैछ| आफु काम नगरेर ऋण जति हाम पार्ने, विश्वबैंक र चीनलाई दोष थोपर्ने ?! ससुराली समेतले छोरीलाई माया गरोस भनेर ज्वाईंलाई पैसा सापट दिन्छ भने नेपाल विश्वबैंक र चीनको न आमा पट्टिको, न बाबु पट्टिको! बिना स्वार्थ त यत्रो पनि ऋण दिन्दैन! ऋण लिनुहुन्न भनेर दर्शन छाँटनु भन्दा ऋणबाट हुने परनिर्भरतालाइ आत्मनिर्भरतामा कसरि बदल्ने भन्ने तरिका पो बताउनु पर्यो |
Well well People dont be so Happy about it , that the Chinese Prime minister visits our country without knowing the main motive behind his/their visit. Its good that they want to improve the political relations with Nepal but we dont have to forget that their exists a Nation Called “Tibet” between Nepal and China. Im afraid it wont be like the one when Mao came to visit Dalai Lama and then to declare their overtake on Tibet. I hope our Politicians are aware about it, noone invests anything without their part of Interest. I see here Clear transition in terms of money and deplomatic relations or whatever it is called.
1) China wants us to Re-cognise them as our neighbour and Eliminate a land called Tibet.
2) Many Chinese companies are allowed and are searching for (Minerals like Gold,copper diamonds,mines of coal and earth gas in Nepal which may be of great use for them when they may have already discovered that and foolish Nepalese Authorites are not aware about it. As the Atomic energy is a devastating tool ( Accidents in Gernobyl and Fukshima ) many countries are trying to find the Alternative ..Germany is already planning to get out of it and France, Spain are the next.
3) Peoples reb of China has bought/ buyed a lot of Land in some countries in Latain America as well in Africa deforestating Acers and Acers of Jungel from Amazona in order to feed their Populationa and definately the effect of climate change are faced by People living in that region not the Chinese.
4) In the names of Business and exchange they have conquered almost all the market of the world ,look every 2nd thing you touch is made in China. They have set their Currency so low so that they can Profit from the export. The value of their Currency is muchh Higher !
5) They talk about freedom for the people of Taiwan and Tibet they have given ,Excuse me !! thats not the real freedom of a Population what people have in those country .
Their are many other facts which is Long to explain here, Its very good that China has given forward their Helping hands to Nepal but we must not forget the price we are paying for that.( Which cannot be calculated in any sum of money ). As a Nepali im not Proud, we have done nothing great to be Proud!! But I love our country, the country that has always loved Democracy,freedom ,Peace and Prosperity. And this country will never exchange this norms in any terms.
I see it very positive the deeds of China for Nepal only in the case that they dont have hidden motive behind all this. They are welcomed like everyone , we praise them for their friendly hands. But they must not forget Nepal will never accept to be Tibet or Taiwan. Im just afraid on that !!
कति खुशी लग्यो यो समाचार सुनेर ! दक्षिणीहरुको कान नपरोस र नेपाली भ्रष्टचारिको आँखा नपरोस | चिनिया प्रमलाइ स्वागत र नेपाली प्रमलाइ भरोसा सहित धन्यवाद |
तेत्रो पैसा सहयोग दिएछ, एक किसिमले सम्झिने हो भने त साहुलाई ऋण तिर्न गए जस्तो पो भएछ- सुलुक्क आए, झ्याप्प बुझाए अनि फरक्क फर्किए !
अब यहा हेर्नुस!! प्वाक्क बोले , क्वाप खान्छन र मुख पुछेर फेरी चोखो हुन्छन | विकास खोज्न अमेरिका ,चाइना नै जानु पर्छ |
भारत को कोहि आएको भए नेपाल बाट कति के के दिनुपर्थ्यो होला तर चीन लाई नदि नाला तथा अरु केहि दिनु परेन जस्तो छ…..धन्य हो चीन………..
चीनसरकारले पनि कति ऋण देउस,
चीन जस्तो छिमेकी देश हुनु हाम्रो लागि सौभाग्य सरह नै हो नत्र अर्को ठुलो छिमेकीलाई हेर्नुस, चुसेछ..चुसेछ/ अब यो नेता हरुको चाल हेरौ/
मोहन जर्मनी
चीन र भारत जस्ता छिमेकी हुनु नेपाल को लागि
सौभाग्य हो / यसको सदुपयोग गर्नु पर्छा ,हामीलाई सहयोगको हात दियका छन् /यस्ता सहयोगी छिमेकीलाई हामी बेकारमा दोष मात्र दिन खोज्नु हाम्रो मुर्खता हो/ हामी नेपाली कतिको सहयोगी छौ ? यो कुरा को पनि ध्यान दिनु पर्छ /हामी ठुलो पक्कि घरमा बसेर यो जाडो मा सडक को छेउ मा सुतेको सडक बालक लाई सानो कपडा को सहयोग गर्ने ज्ञान हामी मा छैन तर हामी लाई छिमेकी देश ले गरेको सहयोग लाई सधै नकारात्मक दृष्टिले हेर्छौ/
एउटा नेपाली को भाग मा १० हजार लोंन त पहिले नै थियो अब फेरी चीनले दियको लोंन ले कति पुग्ने हो भाग लगाउदा लोंन लिदै नेपाली जनता को टाउको मा थुपार्ने त होनी सहि ठाउमा सहि तरिकाले उपयोग गर्ने होइन ७५ करोड मा आधा पैसा टाउके हरुको खल्ती मा जान्छ अरु तेस्तै हो
आज भएभरका नेपाली पत्रपत्रिका हेरेँ खासमा कसैले गतिलो सूचना दिएन चाइनिज प्रधानमन्त्रीले नेपाललाई उपलब्ध गराएको सहयोग बारे । तँपाँइकोमा भेटेँ सहि सूचना । धन्यवाद उमेश जी । कति रीणमा कति अनुदानमा हो र कति सहुलियत दरको रिण हो भन्ने कुरा नखुलाएको देख्दा दँग परेँ बा ।
सक्तिशाली राष्ट्र चीन बाट स्वं बेन जी याबाऊ नेपाल आउनु एकदम ठुलो मानिएको छ! साथै सुरक्षित तबरले उहाको स्वागत एबम बिदावारी गर्नु साचैनै तारिफ योग्य छ र भविष्य मा पनि चिनिया राष्ट्रनेता आउने सुरक्षित ठाउँ बनेको छ|
अफ्रिकी र अरु खतरा मा रहेका मुलुकहरुमा विश्व बैंक अनि अन्य बाट नजाने सहयोग चीनले गर्दै आएको छ| चीनको यस्तो सहयोग बाट अमेरिका र युरोपेलीहरु त्रसित छन् किनकि चिनियाहरू जोखिम मा काम गर्न मनपराउछन्
भारतले यो भ्रमण लाइ एकदम निगरानी मा राखेको होला भन्ने मेरो आफ्नो अनुमान छ किनकि मनमोहन सिंह प्रम भए देखि हाम्रा ४-५ प्रम भारत गएको र मनमोहन सिंह हालसम्म सच्चा मित्र को हिसाबले आउन खोजे पनि सोनिया गान्धीको डरले – सुरक्ष्याको कारण देखाउनु मनासिब छैन| अब त्यता बाट पनि कोहि आउन सक्ने मलाई लागिरहेको छ|
नेपाल दुइ स्वर्ग बीचको स्वर्गीय भूभाग हो यो कुरा अमेरिकी, युरोपेली अनि भारत र चीन लाइ पनि थाहा छ| यस्तो हुदा नेपालमा हुने हरेक गतिबिधिलाइ खासगरी दुवै राष्ट्रले महत्वपुर्ण ठाउँ दिएको हुन्छ अहिले आएको ७५करोड को ऋण लाइ राम्ररी उपयोग गर्ने र भारतलाइ चीनले यति दियो त बिना ब्याज कति दिन सक्छस भनेर चाकडी नगरी धम्क्याउने हो भने भारत बाट नेपाललाइ पक्कै राम्रो सुबिधा आउन सक्छ किनकि नेपालमा हुने गैर-भारत बिरोधि कार्यले भारत त्रसित अनि आजित छ, जसलाई उ सपारेर नेपालीहरु बीच राम्रो हुन चाहन्छ (नेपाल आउने हरेक भारतीय राजदूतहरुको नेपालमा हुने गैर-भारत बिरोधि कार्य रोक्ने प्रमुख कार्य तालिकामा पर्छ – यो कुरा कोहि नेपाली भारतीय दुताबाश मा हुनुहुन्छ भने उहाहरुले प्रस्ट पर्न सक्नु हुन्छ)|
आशा छ ७५ करोड राम्रो ठाउमा खर्च हुनेछ र त्यसबाट अलिकति पनि फेरी चीन तिरै नफर्कोस भन्ने हरेक नेपालीको चाहना हुनेछ!
यहाँं हरेक राष्ट्रका प्रतिनिधिहरु आउँदां समाचार माध्यमहरुमा र हाम्रा मन्त्री प्रधानमन्त्रीहरुको मुखार्बिन्धबाट आउने गर्छ कि फलानो राष्ट्रबाट यती सहयोग हामीले प्राप्त गर्यौं । ढिस्काना राष्ट्रबाट यती प्राप्त गर्यौं । नेपालको ईतिहासमा आज सम्म कती राष्ट्रहरुले कती सहयोग गरे अनी आम-नेपालीहरुले के कती उन्नती र राष्ट्रले कती उन्नती गर्न सक्यो । यि सबै आम-जनतहरुले बुझ्नु पर्छ । सहयोग पाउनु कुनै ठुलो कुरा होइन ;माग्ने हरुलाई,जो कोहिले पनि थोर्-बहुत भिखमा केही न केही दिने गर्छ । तर हाम्रो जस्तो राजनीतिक पार्टिहरुका हर्ता-कर्ताहरुले मात्र त्यसको फाईदा लुटिरहेका देखिएको छ । यदी आज्सम्मको सहयोग जो नेपाल सरकारले पाएको थियो तेसको पर्तिफल नेपालीजनताहरुले के पायो त ? आज राष्ट्र केवल बिप्रेषणले चलेको कुरा हामी सबैलाई थाहा छ । यदी साच्चैकै नेपालको बिकास गर्ने हो भने कोहि-कसैसँग भिख माग्नु नै पर्दैन। केवल ब्यक्तिगत स्वार्थ र भ्रस्टाचारलाई हरेक राजनीतिक पार्टी र तिनका चम्चाहरुले त्याग्नु पर्दछ । ब्यबस्थापिका ,कार्यपालिका र न्यायपालिकको उचित समन्वय र त्यसको उचित र सही प्रयोग गर्न सक्ने हो र कृषि प्रधान देशमा आधुनिक कृषि कार्यगर्ने हो भने कुनै अन्य ठुला-ठुला गफ हाक्नु नै पर्दैन र भिख मागेर ल्याएको पैसाले कती सम्म देश चलाऊने हुन यि लाछी नेता हरुले अनी नेपाली जनतहरुको गास,बास र कपास को न्युनतम आवश्यकता कहिले सम्म पुर्ती गर्ने हुन हेर्न बाँकी नै छ आम नेपाली हरुले !
सक्तिशाली राष्ट्र चीन बाट स्वं बेन जी याबाऊ नेपाल आउनु एकदम ठुलो मानिएको छ! साथै सुरक्षित तबरले उहाको स्वागत एबम बिदावारी गर्नु साचैनै तारिफ योग्य छ र भविष्य मा पनि चिनिया राष्ट्रनेता आउने सुरक्षित ठाउँ बनेको छ|
अफ्रिकी र अरु खतरा मा रहेका मुलुकहरुमा विश्व बैंक अनि अन्य बाट नजाने सहयोग चीनले गर्दै आएको छ| चीनको यस्तो सहयोग बाट अमेरिका र युरोपेलीहरु त्रसित छन् किनकि चिनियाहरू जोखिम मा काम गर्न मनपराउछन्
भारतले यो भ्रमण लाइ एकदम निगरानी मा राखेको होला भन्ने मेरो आफ्नो अनुमान छ किनकि मनमोहन सिंह प्रम भए देखि हाम्रा ४-५ प्रम भारत गएको र मनमोहन सिंह हालसम्म सच्चा मित्र को हिसाबले आउन खोजे पनि सोनिया गान्धीको डरले – सुरक्ष्याको कारण देखाउनु मनासिब छैन| अब त्यता बाट पनि कोहि आउन सक्ने मलाई लागिरहेको छ|
नेपाल दुइ स्वर्ग बीचको स्वर्गीय भूभाग हो यो कुरा अमेरिकी, युरोपेली अनि भारत र चीन लाइ पनि थाहा छ| यस्तो हुदा नेपालमा हुने हरेक गतिबिधिलाइ खासगरी दुवै राष्ट्रले महत्वपुर्ण ठाउँ दिएको हुन्छ अहिले आएको ७५करोड को ऋण लाइ राम्ररी उपयोग गर्ने र भारतलाइ चीनले यति दियो त बिना ब्याज कति दिन सक्छस भनेर चाकडी नगरी धम्क्याउने हो भने भारत बाट नेपाललाइ पक्कै राम्रो सुबिधा आउन सक्छ किनकि नेपालमा हुने गैर-भारत बिरोधि कार्यले भारत त्रसित अनि आजित छ, जसलाई उ सपारेर नेपालीहरु बीच राम्रो हुन चाहन्छ (नेपाल आउने हरेक भारतीय राजदूतहरुको नेपालमा हुने गैर-भारत बिरोधि कार्य रोक्ने प्रमुख कार्य तालिकामा पर्छ – यो कुरा कोहि नेपाली भारतीय दुताबाश मा हुनुहुन्छ भने उहाहरुले प्रस्ट पर्न सक्नु हुन्छ)|
आशा छ ७५ करोड राम्रो ठाउमा खर्च हुनेछ र त्यसबाट अलिकति पनि फेरी चीन तिरै नफर्कोस भन्ने हरेक नेपालीको चाहना हुनेछ!
चिनले नेपाल लाइ त्यत्रो सहयोग गरेको मा साचिकै निकै नै खुसि लग्यो. तर सब भन्दा जरुरि त त्यसलाई सदुपयोग कसरि गर्ने त्यता तिर सबैको धयान जानु पर्छ.
नेपाल मा भरस्ताचार मात्र कम गर्न सके यस्तो ऋण को आबस्यकता ने छैन.
आशा गरौ भारत बात यो भन्दा पनि बढी ऋण प्राप्त होस्.
ठाकुर ज्यु,
मेरो यो प्रतिक्रिया २ वटा पर्यो तर साभार एउटै हो! मैले भारत संग ऋण लिने भनेको हैन, संगै चीनसंग पाएको ७५ करोडको सहि सदुपयोग होस् र चीन बाट आएको अनुदान उतै नफर्कोस भन्ने चाहना हो!
छिमेकी राष्ट्र चीनको सहयोग नेपालका बनाउदा नेताहरुले सहि सदुपयोग गरोस यहि कामना गर्दछु |
छिमेकी हरु लाई स्वागत गर्न पाउनु खुसि को कुरा हो | यस्ता अवसरहरु नेपाल लाई आइरहोस | तर नेपाली जनताले स्वागत गर्न नपाउदा कता कता खल्लो लाग्यो | प्रधान मन्त्रि र मन्त्रि हरुको केटाकेटी पन ले गर्दा छिमेको को भ्रमण खुल्ला मन ले स्वागत गर्नको लागि पुर्व तयारी गर्न नपाउनु, कम्जोर सुरक्छ्या को कारण ले छिमेकि हरु ले भ्रमण लाई संछिप्त र अकस्मात बनाउनु बाट केहि कुरा सिक्ने हो कि ? म पोखरेली हुँ तर पोखरा मा अन्तरास्ट्रिय बिमानस्थाल बनाउने कुरा मा मा सहमत छैन | पोखरा आफैमा मा पर्यटक नगरी को रुप मा चर्चित छ | यदि लुम्बिनी मा अन्तरास्ट्रिय बिमानस्थाल बनाउने हो भने लुम्बिनी को विकास पनि हुने र पर्यटक हरु लाई नया ब्रामण स्थल साथै उनीहरु को नेपाल ब्रामण समय पनि लम्बिने थियो |
जग्गा परेको छ कि कसो हो साथी एरपोर्ट बन्ने ठाउमा, किन चाहिदैन पोखरामा अन्तरराष्ट्रीय एरपोर्ट ? साईको कुरा नगरौ भाइ !
सित्तैमा कसैले जग्गा दिदैन भाइ | जग्गा पर्यो भने मुआब्जा पाइन्छ | एककृत विकासले देश विकास हुदैन , विकास भनेको छारियाको हुनुपर्छ | पोखरा आफैमा ठिकै छ , अरु ठाउमा एरपोर्ट बन्दैमा पोखरा ख्याती कम हुदैन | विकास को कामलाई संकुचितरुप नहेरौ |
छिमेकी देश चीनले दिएको पैसा अब कहा खर्च गर्ने भनेर नेताहरुलाई रातभर निन्द्रा लागेन होला। सच्चा देशभक्तहरुले शान्ति,सम्बिधान र बिकासको लागि खर्च गर्ने सोच बनाएका होलान्। धेरैजसो नेताले चाहि यो पैसा हिनामिना गरेर घर ,घडेरी, गाडी किन्ने अनि राहात कार्यक्रमको नाममा आफ्ना पार्टी र कार्यकर्ताहरुलाई पोस्ने सपना बुनेका होलान्। प्रतिपक्षहरुलाई झन् छट्पटी भईरहेको होला र हामी जनताको लागि आकशको फल।
I really want china to be more powerful than US or other european countries in near future. Now the time has gone that US is plays unnecessary leadership to the world and we take patience over their actions.
नेपाल को माग्ने बानि अनि इंडिया भन्दा चीन बढी दान गर्छ भनेर खुशी हुनी बनि ले दरिद्रता को उदाहरण हो. मैले कहिले पनि नेपाल को मत्री हरु लै business एजेन्डा प्रस्तुत गरेर प्रगति को सोचाई देखी को छैन.
विश्व मा कुनै पनि देश ले मागेर प्रगति गरेको छैन. आफ्नु विकास को लागि एजेन्डा न तैयार गरुन्जेल सम भारत अनि अमेरिका ले हेप्ने छ.
चीन ले पनि आफ्नु छिमेकी VIATNAM लाइ दबाएर राखेको छ किनकि तेस्को पनि दशा नेपाल जस्तो छ. नेपाल भारत संग दब्येको छ. विअत्नम चीन संग.
प्रगति को लागि सोचाई अनि attitude चाहिन्छ हामीले भारत लाइ गाली गरेर अनि चीन को वखान गरेर खाना पचोने बानि छोड्नु पर्चा. China and India both are good in economy growing and having a lot of businees agendas.
मलाइ त कता कता के खट्किए जस्तो के नपुगे जस्तो….कस्तो कस्तो, कसको कसको अभाब खट्किएको महसुस भयो. आफु त राजा बादी (ceremonial monarcy ) परियो…घर को मुली मान्छे को अनुपस्थिति मा निकै खल्लो औपचारिक दिवा भोज….भन्ने ले त भने पनि….चिनिया प्रधानमन्त्रि ले, हाम्रा लागि त तिम्रो पूर्व राजा अत्यन्त हितैसी हुन्, यदि म नेपाल आए भने एक चोटी उनलाई नभेटी जान्न भने पछी…यो चोटी बाबुराम ले यी प्रधान मन्त्रि आउनु अघि नै पुर्व राजा लाइ भारत जान निर्देश दिएको भन्ने….खै कुरो चाहि के हो कुन्नि..
कृष्णजी, त्यसो होईन चीनका प्रधानमन्त्रीलाई सानो छदा एकचोटी जङ्गलका राजा सिंहले घाईते बनाएको रहेछ त्यसैले सिंहदेखि साह्रै डराउदा रहेछन्। नेपालले नागार्जुन जंगलमा सिंह पालेर राखेको छ भन्ने थाहा पाएर चिनीयाँ प्रधानमन्त्रीले भ्रमण स्थगित गरेका रहेछन्। त्यसपछि सरकारले नागर्जुनको सिंहलाई स्यालको रुप धारण गरेर भारत जान निर्देशन दिएपछि बल्ल चीनका प्रधानमन्त्री पनि नेपाल आएका हुन्।
साना नानीहरुलाई औसधि खुवाउन कम्ति गाह्रो पर्दैन कम्पनीहरुले त्यो पनि झोल अनि विभिन्न फलफूलको स्वादमा तयार पारेका हुन्छन मुखमा हाल्नु गाह्रो हालेको पनि उकेलेर पैसाको नास पार्छन किन भने औसधि तितो हुन्छा
कृष्ण लम्साल जी त्यो (ceremonial monarcy ) को बारेमा धेरै सपना नदेखौ भुत ब्युतायेरा मानिसबीच दुख सास्ती र कालो रात्री निम्त्याउने कुरा नगर्नुहोस बरु सक्नुहुन्छा भुत ब्युतौना भने मदन भण्डारीलाई फिर्ता लिएर आउनुहोस नत्र भने, “बालक समयलाई चिन तिम्रो भबिस्य राम्रो हुन्छा रोग निको हुन्छा औसधि खाऊ “
खुसि लग्यो यसरी छिमेकी देश त्यो पनि सक्तिसाली अनि बिकसित देश हाम्रो देशमा आएर मित्रताको सम्बन्ध दह्रो बनायाकोमा, हाम्रो सम्बन्ध चिन अनि भारत संग सदैब अटल रहोस यहि कामना छ कन्काई माइ संग अजा मागे संकंतिको पवन अवसरमा,
स्य्बाष बाबु राम सरकार लाइ ………..
केइ पाउनको लागि केई गुमाउनु पर्छ.
यो देसको लागि ऋण होइन . सिन्ग्गो नेपालको लागि बिकासको लागि चुनौती र बाबुराम लाई खराब कम गर्छ भन्नि हरुको मुखमा टिमुर लगाउनु हो …………
ढुक्क भयर काम अगाडी गर्नु हाम्रो पूर्ण समर्थ छ ….
सिग्देल जी ! यो कुनै बेक्ती बिसयेश ले गर्दा आएको होइन. यो त तिन बर्ष पहिले देखि नै आउने कुरा थियो चीन सरकार बाट. तपाईहरु जस्ता ले आखामा कालो पट्टी बाध्येर बिश्वास गरे को हुनले आज तपाई मल्येसियामा हुनुहुन्छ हैन र ?
कतिपय नेता र सचीवले त रात भर सुतेनन होला किन कि दिएको सहयोग रकमलाई कसरि तरिका पुर्याएर २,४ करोड हात पार्ने भनि !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
रिमाजी, त्यो कुरामा त शंका गर्नै पर्दैन / नेपाल सरकारलाई पैसा दिनु भनेको त बालुवामा पनि हाले बराबर हो /
रीमा जी,, जस्तै: सु कोइराला,रामे पौडेल, अथबा कांग्रेशहरुको त मुख बात रयाल चुहाउदै होलान ,देशका फटाहा हरु, आकाशको फल आखा……… 🙂
नेपाल इतिहास देखि नै असल छिमेकी हो / बरू छिमेकीहरूको रवैयाको कारणले मात्र बेला-बेलामा तुवालो लाग्ने हो !! यस पटकको भ्रमणले बिशाल र आर्थिक सम्पन्नता तर्फ द्रुत गतिमा अगाडी बढिरहेको छिमेकीले केहि कुटनीतिक सराहना देखाएको छ /
चाहे अमेरिकी सहयोग होस् वा भारतीय सहयोग होस् अनि चिनिया सहयोग होस् या जापानिज बिना स्वार्थ सहयोग कुनै पनि राष्ट्रले गर्दैन / नेपालको राजनीतिक सामाजिक र भौतिक अवस्थाको कारणले पनि खास गरि दुवै छिमेकीले आफ्नो प्रभाव देखाउन चाहन्छ /
ठिकै छ आफ्नो चुलो चिसो भएको बेला छिमेकोको मक्कलको आगोले काम चलाउनु नराम्रो होइन तर उक्त आगोले नितान्त आगो कै मात्र काम गरोस !!
हामी चाहदैनौ कि चीनको तिब्बती नीति तथा भारतसंगको सम्बन्धमा हामी सरोकारयुक्त रहोस !!
यदि सन्तुलित बैदेशिक नीति अख्तियार गर्ने हो भने हामीले चीन र भारत दुवैबाट धेरै फाइदा लिन सक्छौं| राजनैतिक स्थायित्व र सक्षम, दुरदर्शी नेतृत्व हुने हो भने पृथिवी नारायण शाहले भने जस्तो दुई ढुंगा बिचको तरुल होइन संभाबिद दुई स्वर्ग बिचको महा स्वर्ग हुने थियो| सन्चै भन्ने हो भने हाम्रो दुवै हातमा लड्डु हुने पर्ने हो| तर हाम्रो भाग्य कोर्ने नेताहरुको बुद्धिको बिर्को नखुले सम्म हामीले चाहेर केहि होने होइन|
Well done !! congratulation both prime minister Dr.Baburam and wen jiabao. keep going good relationship with china and take more and more benefit for the country.Must utilize the money into the field that really needed recently for build the nation. See how the result
गत महिना भ्रमण स्थगित हुँदा बाबुरामलाई भन्नु नभन्नु भनिएका थिए : बचकना, अल्लारे, कुटनीति नजानेको, साउथ ब्लकको नोकर, आदि आदि ,,, अब चाहिं त्यत्रो ऋण लिएर देशलाई डुबाउने भयो भन्ने होला!
फोटो गहिरिएर हेरे —
( हामी प्रति अमेरिकी र खास गरि भारतीय कुटनीतिक शिस्टचारको दर्शन पाई’रा हो हाम्ले बारम्बार — त्यस्तो देख्दा नेपाली मन आहत नभई रहन सक्तैन — अनि आहत मनले राजसस्था सम्झिन्थ्यो — )
यस पटक चै चीन र नेपालको भेटघाटमा कूटनीतिक शिस्टचार सन्तुलित देख्दा मनले राहत महशुस गर्यो —-
सहयोग सम्बन्धि ‘ पोखरामा अन्तरास्ट्रिय बिमान स्थल बनाउन सहयोग
पुर्याउने ‘ कुरामा ,
अल्ली अस्तिनै कुन कुन न्युजमा भारतबाट नजिक पर्ने नेपालको बारा तिर दोस्रो अन्तरास्ट्रिय बिमान स्थल बनाउन भारतीय सहयोग हुने आदि कुरा पढ्दा मन अमिलो भा’थ्यो किन भने ऐले त नेपालको राजधानी काठमान्दु जस्तो ठाउँको बिमान स्थलमा त्यो मार्सल कि के भन्छ हो त्यस्तो भारतीय सुरक्ष्य कर्मी तैनाथ गर्ने भन्ने कुरा गरिरहन्छन् उनीहरु —
अब झन् भारतबाट नजिक पर्ने भू भागमा नेपालले दोस्रो अन्तरास्ट्रिय बिमान बनाए त्यो त नाम मात्र नेपालको हुन्थियो — सुरक्ष्यको निहु पारेर के के गर्थे
के के उनीहरुले ——-
ऐले चीनको प्रम नेपाल आउनु भए पछी दोस्रो बिमान स्थल पोखरामा बन्ने भन्ने
कुरा सुने पछी खुशी लाग्यो —
दोस्रो अन्तरास्ट्रिय बिमान स्थल पोखरामा नै बनोस !
यो सहयोग ‘ नि : स्वार्थ सहयोग ‘ होस् —-
अनि कामना गरौ सहयोगको ‘सदुपयोग ‘ होस् !
लुना जी
दोस्रो अन्तरास्ट्रिय एरपोर्ट निजगढ मा बन्ने हो, कोरेयन कम्पनी ले feasibilly study गरेको छ …र पोखरा को एरपोर्ट regional airport हो. अनि इंडिया ले निजघध एरपोर्ट बने दिने हल्ला कहाँ बाट सुउनु भो?
पोखरा को जस्तै regional airport Bhairhawa मा पनि बनाउने सरकार को प्लान हो…..
रोशन जी
पोखरामा अन्तरास्ट्रिय एअरपोर्ट बनाउन मद्दत गर्ने भनेर त यै आर्टिकलमा नै
लेखिएको छ नि . अब तपाईले भन्नु भा को त्यो “पोखरा को एरपोर्ट regional airport हो”
यो regional भनेको मैले बुझिन , सानो भन्नु भा हो कि . सानो भन्ने हो भने
फेरी यै आर्टिकलमा ” पोखरामा अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थल बनाउन सघाउने ” लेखेको
छ त .
अब त्यो तपाईले भन्नु भा निज गढ त्यो बारातिर नै होईन र ? त्यै भ र मैले
बारा तिर भनेर लेखेकी थिए .
अनि कुन पत्रिकामा भन्नु भो त्यो त मैले भुले . जहा सम्म सम्झिएकी छु
भारतले त्यहा अन्तरास्ट्रीय एरपोर्ट र अनि भारत काठमाण्डौ गर्न लाई जोड्ने
अर्को ठुलो सडक ( तराई मार्फतको ) थानकोट हुदै हेटौडा बारा पर्सा आदि
त्यताको सडक बनाउन पनि भारतले मद्दत गर्ने भनेको पढेकी थिए तर ति न्युज
हरुको नाम नै भुले मैले .
नेपालले चीनसंग ठुलो रकम माग्नुको लागि एती natak गरेको हो |दियो पनि ७५ करोड |
ऋण लिएर देश चलाउछु भनेर सोच्ने सोच गलत हो बरु माग्नु परे ,चिन र अरु राष्ट्र को कम्पनी नेपाल भित्र्याएर नेपालीलाई त्यो सिप सिकाउनु को लागि पहल गर्नु जरुरि छ |जस्तै पहिला अस्ट्रेलियाले गाडी बनाउन सकेन पछि जापानिज टोयोटा कम्पनी(toyota ) लै भित्रायो ,तिनीहरुले मिलेर पछि सुरुमा होल्देन नोभा*(holden Nova) निकाल्यो जुन टोयोटा कोरोलला कै पाटपुर्जा ले बनेको थियो | केहि वर्ष पछि होल्देन कम्पनी ले आफै गाडी निकाल्न सक्यो |अहिले यो कम्पनी धेरै प्रसिद्ध छ |
हो येस्तई काम गरे मात्र nepal राम्रो हुन्छ |पैसा ऋण अथवा सहयोग मात्र मागेर हुदैन | चिनले पनि बिदेशी कम्पनी भित्र्याउने नीतिले आज उ आफै सक्च्याम भएका हुन् | येस्तई पहल गर्नु एकदम जरुरि छ
राम्रो जानकारी / जापानले अमेरिकाको लगानी र आफ्नो सोच र मेहेनतले ५० -७०को दसकमा आर्थिक छलांग मार्यो / गाडी निर्माणमा अस्ट्रेलियामा पनि तेस आर्थिक छलांगको बाछेता परेछ / पंचायतदेखि बहुदल अनि गणतन्त्रसम्म हाम्रोमा चै खाली माथिल्लाको पेट भरिने बिकाश कहेल्य नहुने /
भारत आएर खालि चुसेर मात्रै जान्थियो, चीन आएर केहि दिएर पनि गयो. दिएको पैसा सदुपयोग गरेर बिकास गरे हुन्थियो . के गर्छन हेरम !
दिपक अधिकारी
जर्मनी
अरबको मरुभूमिमा भर्ति नखुलेको भए बीर नेपालीले कहा गएर आफ्नो पसिना बहाउथ्यो होला र देशका नेताहरुलाई असिमित तलब भत्ता खुवाउथ्यो होला? नेताहरुको असिमित सस्ता नाराको पछी लगेर देश जिम्मा लगाएको पाच बर्ष भन्दा बढी भयो तर जनताले के पायो?देशले के पायो? अशान्ति ?अराजकता?असुरक्छ्या ? अब्यबस्था? संबिधान त पाउन सकेनन भने अरु के आशा गर्ने/अब चीनका प्रधान मंत्री आएर गए/के दिए र के पाएउ भन्ने चर्चा /ट्रली बस,भृकुटी कागज कारखाना,बासबारी जुता कारखाना,हेटौडा कपडा उद्योग त सबै बेचेर खाइ सकेउ/अब उद्योग,बिकास माग्ने बिषय रहेन/जम्बो मंत्री मण्डल र उनीहरुको सल्लाहकार,६०१जना सभासद, जन सेनालाई पाल्ने बजेट भए जनतालाई भैहाल्यो नि/ आएको सहयोग पनि यसैमा साफ हुनेनै छ/
हुन त पर्यो नि | त्यो भन्ने कुरा हो र | देश को शान्ति प्रक्रिया को एक पाटो त्यो पनि हो नि | जनसेना आत्मसमर्पण गरेर आको हो र | देश र जनता प्रति जिम्मेवार भएर शान्ति होस् भनेर आएको हो | र जनसेना भने पनि नेपाली सेना भने पनि सबै जनता हुन् | तेसैले शान्ति संग सम्बन्धित कुरा लै राम्ररी हल गर्न पर्यो नि | समाचार हरु मा देखेनौ र पाच अर्ब त अवकाश रोज्ने जनसेना लै दिनपर्ने छ भनेर | र पहिला पनि यो रकम का बाट ल्याउने हो भनेर अरु पार्टी ले भन्दा | बाबुराम ले सिधै भनेका थिए नि साचो कुरा | उनले जनता लै ओझेल मा पर्ने काम गर्दैन |
दुइ छिमेकीको बिचमा राम्रो सम्बन्ध र एकअर्काको हेर विचार गर्नु, र आपसी सहयोक र सद्भाव राकी दुबैको उन्नति गर्नु एकदम राम्रो हो| तर एउटा कुरा नेपालका काइते नेताहरुले बुझ्न पर्ने कुरा के छन् भने|
१. संधै मागेर खाने बानीले अन्फु माथि लगिन्न र स्वाभिमान हरौन्छा
२. आफ्नो परिवार र घर बनाउन सबभन्दा पहिलो जिम्मेबारी आफ्नै हुन्छा|
३. आफ्नो घरभित्र झैँ झगडा र आफुलाई असुऔने पद लिनको लागि अनाबस्यक बिदेसिको चाकडी र आफ्ना सर बेबकुभी उनीहरुको खुट्टा मा लम्पसार परि पदै मात्र ओगट्ने हरामी हरुले राज्य सत्ता चलाएर कुनै पनि देश माथि लागेको इतिहाँसमै छैन|
४. जेल मा कोच्नु पर्ने र फासी दिनु पर्ने ले विधिको बिधान चलाउने मन्त्रलाएको मन्त्रि बनेर देश चलाउनु आफैमा बिडम्बना छ|
हेर्दै जाउँ यी नौ टंकी गर्ने हरुको नाटक | अब गच्छेदार ले भारत लै लगेर के सुनाउने हो र
फेरी मन्त्रि मण्डल फेर्न बाध्य बनाउने हो| होस् गरेका छौ बाबुर|
हाम्रा छिमेकी देशहरु मध्ये नेपाल मामिला मा धेरै हद सम्म मौन र सालिन देश चीन का प्रधान मन्त्रि को आकस्मिक भ्रमण भय पनि यो राम्रो संकेत हो . नेपाल–चीन सम्बन्धलाई थप उचाइ दिलाउँदै द्विपक्षीय हितका विभिन्न समझदारी तथा सम्झौतापत्रमा हस्ताक्षर भएको भन्ने समाचार सुन्दा खुसि लाग्यो तर अन्तर्राष्ट्रिय समुदायको सहयोग एवम् समर्थन को बाबजुत पनि हाम्रा बरिस्ठ नेता गण हरु ले आफु ले गर्नु पर्ने न्युनतम कार्य जस्तै सम्भिधान निर्माण ,सान्ति प्रक्रिया आदि मा अझै पनि ढिला सुस्ती तथा गम्भीर नभयको देख्दा यो सहायोग को पनि उप्रयुक्त, प्रभाबकारी कार्यन्वयन होला भन्ने कुरा मा संका नै छ,
Its surprising visit to Nepal but it has somehow benefits to Nepal. Lets see how this relationship will work out in future.
महत्त्व पूर्ण छिमेकी सग दिवा भोज गरे ,खुसि को कुरा भो |तर जनताको पैसा मा दामी दामी कोट मा सजिएका हाम्रा नेता हरु हेरेर लुट को धन फुपुको स्राद्द भन्ने याद पनि आयो |
किन दुइतै देसको झन्डा झुकैएको हो पहिलो फोटोमा !
“पत्ता लगाउनुहोस” खेल मा भाग लिने गए भयो नि त श्री हरि प्रसाद जी | एउटा रमाइलो क्या |
भारत संग जति सम्झौता भएको छ !चिन संगपनि तेतिनै सम्झौता हुनु पर्नेथियो ,जे होस् फल्दैनै भयो !
नेता जी हरु ले दौरा सुरवाल लौनुभाको भए अझ राम्रो देखिन्थ्यो जस्तो लग्यो.येसो हेर्दा त नेपाल जस्तै लागेन लुगा को पहिरन हेर्दा.
तर पनि खुसी लग्यो चिनिया प्रिमेमिनिस्टर नेपाल आउनु भाको भए को मा.
जय नेपाल जय नरेश
के के भने होलान नि ! अनि के के गरि मागे होलान ! अनि के के गरि दिने बाचा गरे होलान नि ! ????? छ यहाँ …!!!
नेपाली नेता लाई भेट्दाको धोतीको बडी ल्यांग्वेज हेर्नुस अनि चिनियाहरुको बडी ल्यांग्वेज हेर्र्नुस…कति सिस्ट अनि अरुको मर्यादाको सम्मान गर्छन उनीहरु…छिमेकी हुन्त यस्तो…