वर्षको अन्तिम दिन आज प्रधानमन्त्री बाबुराम भट्टराईले संविधान निर्माण, शान्ति प्रक्रिया र जनजीविकाका विषयमा देशवासीका नाममा सम्बोधन गरेका छन्। के छ सम्बोधनमा ? जस्ताको तस्तै पूरै पढ्नुस्-
आदरणीय आम नेपाली आमाबुबा, प्यारा दिदीबहिनी तथा दाजुभाइहरू,
सबैभन्दा पहिले म बलिदानी संघर्षका अनेक श्रृङ्खलाको अजेय शक्तिलेे संघीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्र नेपालको सुन्दर ढोका खोल्न अतुलनीय योगदान पुर्याउने दशवर्षे जनयुद्ध, उन्नाइस दिने जनआन्दोलन, तराईमधेश आन्दोलन लगायतका सबै न्यायपूर्ण आन्दोलनहरूमा सहादत प्राप्त गर्ने शहिदहरू र बेपत्ता योद्धाहरु प्रति हार्दिक श्रद्धाञ्जली अर्पण गर्दछु र जनयुद्ध र जनआन्दोलनका क्रममा घाइते तथा अपाङ्गहरू प्रति उच्च सम्मान प्रकट गर्दछु। साथै ती तमाम आन्दोलनहरूमा आफ्ना सहयोद्धा तथा आफन्तजन गुमाएको पीडामा परेका दिदीबहिनी/दाजुभाइ प्रति हार्दिक सहानुभूति व्यक्त गर्न चाहन्छु। इतिहासका हरेक लडाईमा एउटा समुन्नत र समतामूलक नेपालको सपना देख्ने ती तमाम योद्धाहरू तथा शहिदहरूको सपना साकार पार्न म जीवनपर्यन्त लडिरहने वचनवद्धता व्यक्त गर्दछु।
आज म मुलुकको कार्यकारिणी प्रमुखका रुपमा जिम्मेवारी सम्हालेको ७ महिना पश्चात एउटा युगको अन्त भएको र अर्को संस्थागत भैनसकेको संक्रमणकालको यथार्थतालाई आत्मबोध गर्दै केही उत्साहका कुरा, केही असजिलाहरू र केही मेरो भावनाका कुरा तपाई नेपाली जनता समक्ष स्पष्ट राख्ने उद्देश्यले यहाँ उपस्थित भएको छु।
सात महिनाअघि मुलुकको राजनीति एकपछि अर्को वक्ररेखामा फसेको थियो। राजनीतिक शक्तिहरुबीच संवादको स्तर एकदमै दयनीय थियो र शान्ति र संविधानको राष्ट्रिय प्राथमिकता गणितीय राजनीतिका एकपछि अर्का असफल खेलहरुबाट नराम्ररी प्रभावित भइरहेको थियो। शान्ति र संविधानका जटिल कार्यभार पूरा गर्न नसकी नेपाल कतै असफल राष्ट्र हुने त होइन भन्ने आशंका देशभित्र र बाहिर पनि बढिरहेका बेला मेरो नेतृत्वको सरकारको गठन भएको थियो। सात महिनापछि अहिले आन्तरिक र बाह्य रुपमा पनि अविश्वासको वादल फाटेको छ र विश्वासको घाम लागेकोे छ। दलहरुबीचका आशंका मेटिदै गएका छन् र भरोसा थपिदै गएको छ। सबैभन्दा मुख्य उपलब्धि के भने प्रतिक्रिया र निषेधको ध्वंशात्मक राजनीति त्यागेर मुलुक फेरि क्रियात्मक र रचनात्मक राजनीतिमा फर्केको छ। यो वातावरणको निर्माण र सहजीकरणमा मेरो नेतृत्वको सरकारले योगदान गर्न पाएकोमा म गौरवान्वित र हर्षित छु।
यो सरकार गठन सँगै नागरिकका आकांक्षाहरु चुलिए। किनकि एकातिर सदियौँ देखिको वर्गीय, जातीय, क्षेत्रीय, लैंगिक उत्पिडनबाट पिल्सिएका जनसंख्याको ठूलो हिस्सा गणतन्त्रको स्थापना पछि उनीहरूका मुद्दाको यथोचित सम्वोधन हुन नसक्दा क्रमशः अधैर्य र निरास हुँदै जान थालेको थियो। लामो समय देखि शिविरमा खुम्चिएर अनिश्चित भविष्य बोकेर बसेका जनमुक्ति सेनाको ठूलो हिस्सा शान्ति प्रकृयाको गन्तव्यको व्यग्र प्रतीक्षामा रहेको थियो। नागरिक समाज र आम जनसमुदायमा पनि संविधान निर्माण प्रकृयामा गतिरोध पैदा हुँदा र दलहरू सरकार बनाउने र भत्काउने खेलमा लागि रहँदा अक्रोस र निराशा बढ्दै गरेको थियो। संक्रमण लम्बिदै जाँदा शान्ति सुव्यवस्थामा देखिएका विकृतिहरू, हिंसाको सँस्कृति, राजनीति र प्रशासनमा अपराधको घुसपैठ, महङ्गी र सरकारी सेवामा देखिएका विकृति विसंगतिबाट आम जनसमुदायले राहत खोजिरहेको थियो। त्यस्तो नकारात्मक वातावरणको एउटा उत्कर्षको विन्दुमा मेरो नेतृत्वमा सरकार बन्यो। त्यसैले यस सरकार प्रति जनताका धेरै अपेक्षा थिए। यिनै जनताका अपेक्षालाई बोध गरेर नै यो सरकारले शान्ति, संविधान, सुशासन र संवृद्धिका चार प्राथमिकता तय गरेको थियो।
सरकार गठन पश्चात नै सरकारले मूलतः आफ्नो ध्यान शान्ति प्रकृयालाई तीव्रता दिने र संविधान निर्माणका लागि आफूले पहलकदमी लिनुका साथै सहज वातावरण बनाउने कामलाई प्राथमिकता दियो। सरकार गठन भए लगत्तै सेना समायोजन विशेष समितिको पहिलो बैठकबाट शिविरमा रहेका हाहतियारका कन्टेनरको साँचो हस्तान्तरण गरियो। यो तत्काल सरकारले चालेको शान्ति प्रकृयालाई गुणात्मक रुपमै अगाडि बढाउने अत्यन्त महत्वपूर्ण आधारभूत काम थियो। तत्पश्चात सरकार कहिलै पछाडि फर्केको छैन। यहि चैत्र २८ गते हामीले शान्ति प्रकृयाको सबैभन्दा महत्वपूर्ण र जटील काम सेना समायोजनलाई बस्तुतः सम्पन्न गरेका छौं। अव देशमा एउटा राज्य र दुईवटा सेनाको स्थितिको अन्त्य भएको छ। माओवादी जनमुक्ति सेना नेपाल सरकार मातहत आएको छ र नेपाली सेनाले लडाकु, हतियार सहितका कन्टेनर र शिविरको सुरक्षाको जिम्मा लिएको छ। अव समायोजन प्रक्रियाका केही प्राविधिक पक्षमात्र वाँकी छन्, जुन छिटै सम्पन्न हुने छन्। यो नेपाली शान्ति प्रक्रियाको ऐतिहासिक उत्कर्ष हो। नेपाली शान्ति प्रक्रिया अव कहिल्यै पछाडि नफर्कने गरी अगाडि बढेको छ। माओवादी पार्टीको लचकता, नेपाली सेनाको जिम्मेवार प्रस्तुति, राजनीतिकदलहरुको सुझवुझ र पूर्व जनमुक्ति सेनाको सुझवुझ विना यो सम्भव थिएन। यी सवै पक्षलाई म नेपाल सरकारका तर्फबाट र समग्र मुलुकका तर्फबाट हार्दिक वधाई तथा धन्यावाद दिन चाहन्छु।
विशेषतः म जुनयुद्धका अदम्य साहसी जनसेनाका सबै जनयोद्धाहरुलाई हार्दिकतापूर्वक सलाम गर्दछु। उहाहरुकै वलिदान र त्यागको कारण हाम्रो राजनैतिक आन्दोलनले यो उचाई प्राप्त गरेको हो। यो मुलुकलाई गणतन्त्रमा लैजान कुनै एउटा समुह विशेषको सबैभन्दा बढी योगदान छ भने त्यो जनसेनाको योगदान हो। तपाईहरूको वीरता, धैर्य, शाहस र वलिदानको इतिहासले उच्च मूल्याङ्कन गर्नेछ। तपाई हाम्रा सहयोद्धाका रगतले प्राप्त गरेको लोकतान्त्रिक गणतन्त्रलाई संस्थागत गर्न तपाईहरूले सहजतापूर्वक सरकार र सेना समायोजन विशेष समितिका हरेक निर्णयणलाई शिरोधार्य गर्नु भयो। यो तपाईहरूको महानताको शब्दमा प्रशंसा गर्न सकिन्न। अब तपाईहरूको बलिदान र त्यागको प्राप्तिलाई संस्थागत गर्ने भनेकै अग्रगामी संविधानको निर्माणबाट हो। हामी त्यो दिशामा धेरै अगाडी बढेका छौँ। म तपाईहरू र आम नेपाली दाजुभाई दिदीबहिनीहरूलाई विश्वश्त बनाउन चाहान्छु। अब संविधान समयमै जारी हुने वातावरण बनेको छ। सबै राजनैतिक दलले आलटाल वा अन्य कुनै बहानामा संविधान निर्माणमा बाधा पुर्याएमा जनताले क्षमा दिने छैनन्। जनताका अदालतमा हामी सबैले उभिनै पर्छ। त्यसैले जन अपेक्षा पूरा गर्न समयमै संविधान जारी गर्नुको विकल्प छैन।
त्यसरी नै म नेपाली सेना र त्यसको नेतृत्वपंक्तिले यो सेना समायोजन प्रक्रियामा निर्वाह गरेको असाध्यै जिम्मेवारपूर्ण भूमिकाको उच्च प्रशंशा गर्दछु। नेपाली सेना र पूर्व जनमुक्ति सेना दुवै अव नेपाल राज्यका एकीकृत सुरक्षा शक्ति बनेका छन्। दुवैले विगतको भिन्न परिस्थतिको तिक्तता र वैरभावलाई विर्सेर एकतावद्ध र अनुशाशित ढंगले देश र जनताको सेवा गर्नेछन् र विश्वलाई नै नेपाली शान्ति प्रक्रियाको मौलिकताको परिचय दिने छन् भन्ने मैले विश्वास लिएको छु।
कुनै पनि ऐतिहासिक काम सम्पन्न गर्दा अग्रगामी वस्तुवादी सोंच र पिछडिएको मनोगत सोँच बीच द्धन्द हुनु स्वभाविक हुन्छ। यो प्रकृति र समाज विकासको नियम नै हो । अहिले सेना समायोजन र शान्ति प्रक्रिया सम्पन्न गर्ने विषयमा पनि सरकार र देशकै नेतृत्व गरिरहेको एकीकृत नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी (माओवादी) भित्र विचारको द्धन्द देखा पर्नुलाई अन्यथा मान्नु हुँदैन। परन्तु म माओवादी पार्टी भित्रका असन्तुष्ट र भिन्न मत राख्ने साथीहरुलाई के आग्रह गर्न चाहन्छु भने क्रान्ति आवेगले होईन विवेकले गरिन्छ र त्यो कहिल्यै पनि सिधा रेखामा वा बनिवनाउ बाटोबाट सम्पन्न हुँदैन। वरु त्यो त अत्यन्त जटील, वांगोटिंगो, र वर्तुलाकार बाटोबाट पो पूरा हुन्छ। नेपालको क्रान्ति एक्काइसौ शताब्दीको विश्वपरिस्थिति, क्षेत्रिय परिवेश र देश भित्रको वर्गीय तथा राजीतिक शक्ति सन्तुलनले निर्धारण गरेको मौलिक बाटो बाट मात्रै सम्पन्न हुनेछ। हामीले अहिले सोही अनुरुप ठोस स्थितिको ठोस विश्लेषण गरेर शान्ति र संविधानको बाटो बाट आमुल परिवर्तनका एजेण्डालाई संवोधन गरिरहेका छौं। त्यसैले म सबै भिन्न मत राख्ने साथीहरुलाई विशेषतः पूर्व जनमुक्ति सेनाका लडाकु र कमाण्डरहरुलाई सेना समायोजन र शान्ति प्रक्रियाबारे अनावश्यक ढंगले तंरगित र आशंकित नबन्न हार्दिक आग्रह गर्दछु।
सेना समायोजन संगसंगै सरकारले राष्ट्रिय सुरक्षा नीति, सेनाको लोकतान्त्रीकरण र राष्ट्रिय सुरक्षा परिषदको पुनसंरचना जस्ता महत्वपूर्ण कार्यहरुलाई पनि अघि बढाईरहेको जानकारी गराउन चाहन्छु।
सेना समायोजन शान्ति प्रक्रियाको महत्वपुर्ण पाटो हो, तर त्यो नै सम्पूर्ण होईन। ऐतिहासिक दश बर्षे जनयुद्धकालमा भएका सहादत, मृत्यु, वेपत्ता, घाइते आदि बारे सत्यतथ्य पत्ता लगाउनु, पीडित पक्षलाई क्षतिपूर्ति र राहत उपलब्ध गराउनु र समाजमा मेलमिलाप कायम गर्नु पनि उत्तिकै जरुरी र महत्वपूर्ण कुरा हो। त्यसैले वर्तमान सरकारले सत्यनिरुपण तथा मेलमिलाप आयोग तथा वेपत्ता व्यक्तिहरुको छानवीन गर्ने सम्वन्धी आयोग गठन गर्ने सम्वन्धी विधेयकलाई राजनीतिक सहमतिका आधारमा करिव करिव अन्तिम रुप दिइसकेको छ र केही हप्ताभित्रै ती विधेयकलाई विधिवत् ढंगले पारित गरेर आयोगहरु गठन गर्ने काम सम्पन्न हुने छ। त्यसरी नै सरकारले शहीद तथा बेपत्ताहरुका परिवालाई यस आर्थिक बर्षमा थप रु २ लाखका दरले राहत उपलब्ध गराएको छ र घाईते तथा अपांगहरुलाई आजीवन भत्ता, स्वास्थ्यसेवा लगायतका अन्य सुविधा प्रदान गर्ने व्यवस्था मिलाएको छ।
शान्ति प्रक्रिया र राज्यको अग्रगामी रुपान्तरणको अभिन्न अंगको रुपमा सरकारले मधेसी, आदिवासी जनजाति, उत्पीडित क्षेत्र, महिला, दलित, मुस्लिम आदिका मुद्धाहरुलाई पनि सम्वोधन गर्ने गम्भीर र सकारात्मक पहल गरेको छ । मओवादी र मधेसी मोर्चा वीच सम्पन्न ४ बुँदे सहमतिलाई कार्यान्वय गर्ने क्रममा नयाँ समावेसी विधेयक मन्त्रीपरिषदबाट पारित गरेर व्यवास्थिापिका–संसदमा पठाईसकिएको छ भने नेपाली सेनालाई अझै बढी समावेसी बनाउने सम्वन्धी अवधारणापत्र पारित गरेर कार्यान्वयनको निम्ति अघि बढाईएको छ। पहिलो पटक देशमा मुस्लिम आयोग गठन गर्ने विधिवत् निर्णय हालै मन्त्रीपरिषदबाट भएको छ भने छिटै कर्णाली विकास आयोग गठन गरिदै छ। त्यसरी नै वैज्ञानिक भूमिसुार आयोगहरुका प्रतिवेदनका आधारमा नयाँ भूमिसुधार र व्यवस्था सम्वन्धी विधेयक तयार गरेर पारित गर्ने दिशामा गम्भीर गृहकार्य भैरहेको छ र छिटै त्यसले मूर्तरुप लिने छ।
आदरणीय दिदीवहिनी तथा दाजुभाईहरु,
संविधानसभा मार्फत संविधान निर्माण गर्नु पनि शान्ति प्रक्रियाकै एउटा अभिन्न राजनीतिक आयाम हो भन्ने तथ्य कसैले विर्सन मिल्दैन। किनकि दश बर्षे सशस्त्र जनयुद्धको केन्द्रीय राजनीतिक माग संविधानसभाको निर्वाचन र त्यसमार्फत वर्गीय, जातीय, क्षेत्रीय, लैंगिक समस्या संवोधन गर्ने गरी अग्रगामी संविधानको निर्माण गर्नु नै थियो। अव शान्ति प्रक्रियाको हलो अड्काएर नयाँ संविधान बन्न नदिने र परिवर्तनको समग्र प्रक्रियालाई नै अवरुद्ध पार्ने षडयन्त्र असफल भएको छ। हामीले अव सम्पूर्ण शक्ति अग्रगामी नयाँ संविधान अगामी जेठ १४ भित्र निर्माण गरिसक्ने कुरामा केन्द्रित गर्न जरुरी छ। यो वा उ वाहानामा संविधान निर्माणको काममा अवरोध वा ढिलासुस्ती गर्ने जो कसैलाई इतिहासले क्षमा गर्नेवाला छैन। सरकार प्रमुखको हैसियतले जेठ १४ भित्र नयाँ संविधान जारी गर्न आवश्यक भुमिका निर्वाह गर्न म पूर्ण प्रतिबद्ध छु। आजै देखि संविधानका टुंगो लाग्न बाँकी रहेका विषयमा केन्द्रित रहेर सार्थक संवाद सुरु गर्न सवै राजनीतिक दलहरुका शीर्ष नेताहरुसँग म आग्रह गर्दछु।
अधूरो संविधान वा संघीयता विनाको संविधान आउने वजारिया हल्लाको पछाडि नलाग्न पनि म सवैसँग आग्रह गर्दछु। केही सुधारिएको २०४७ सालको संविधान ल्याउन वेतुकका कुराको पछाडि नलाग्न समेत म सवैमा अपील गर्दछु। किनकि गत २०।२२ बर्षमा हाम्रा नदीहरुमा थुप्रै पानी मात्र होईन रगतको भलनै बगिसकेको छ। त्यसैले अव बन्ने संविधान गणतन्त्र, संघियता, धर्मनिरपेक्षता तथा समावेसी, समानुपातिक र सहभागितामूलक लोकतान्त्रिक मूल्यमान्यता सहितको पूर्णांगी संविधान नै हुनेछ। त्यसरी नै संघीयताको मूल आधार पहिचान र समर्थ्य नै हुने छ। त्यसबाट पछि हट्नु भनेको ठूलो द्धन्दको खाडलमा खस्नुमात्र हो।
हामीले रोजेको संविधान विश्वकै सबैभन्दा बढी समावेशी संविधान सभाले सबै नेपालीका साझा भावना समेट्ने गरी तयार गर्ने साझा दस्तावेज हो। हामीले खोजेको संविधान सामाजिक सद्भाव बढाउन, राष्ट्रिय एकतालाई सुदृढ बनाउन, जनतालाई शासन प्रणालीमा अधिक सहभागि बनाउन, जनताका आधारभूत मौलिक हकको प्रत्याभूति गर्न, विकास र संवृद्धिका अवसरहरूको ढोका सबै नागरिकलाई खोल्न सक्ने र सबै खाले विभेद विरुद्धको उपचार दिने साझा दस्तावेज हो। यो सबै गर्न रचनात्मक ढङ्गले लाग्न सबै राजनैतिक दल र आम नेपाली दाजुभाई दिदीबहिनीहरूलाई आह्वान गर्दछु। त्यस निम्ति सबै राजनैतिक दललाई घचघच्याउन र त्यसो नगर्ने अथवा संक्रमण काललाई लम्बाएर मुलुकलाई अनिश्चितता तर्फ धकेल्न कुनै शक्ति वा समुदाय लाग्छ भने त्यस्ता तत्वलाई टाउको उठाउन नदिन आम जनसमुदायबाट दवाव तथा खवरदारी गर्नु हुनेछ भन्ने अपेक्षा पनि मैले गरेको छु।
न्याप्रेमी दिदीवहिनी तथा दाज्युभाईहरु,
शान्ति र संविधान सँगसँगै यो सरकारले सुशासन र समतामूलक सम्वृद्धिलाई उचित जोड दिँदै आएको छ। किनकि शान्ति र संविधान त राजनीतिक माध्यम मात्र हो, हाम्रो अन्तिम अभीष्ट भनेको गरीवी, वेरोजगारी, विभेद तथा उत्पीडनको अन्त्य र समतामूलक आर्थिक–समाजिक सम्वृद्धि नै हो। अथाह प्राकृतिक र मानवीय साधन श्रोतले सम्पन्न तर ऐतिहासिक कारणले विपन्न हाम्रो मुलुकलाई २१ औं शताब्दीमा गर्व गर्न लायक सम्वृद्धिको चुचुरोमा पुर्याउनु नै हो।
नेपाली जनता विगतमा सामन्ती राज्यसत्ता र शासन शैलीका कारण धेरै सम्भावना हुँदाहुँदै पनि पछौटेपन र गरिवीको चपेटामा परे। विश्वका कतिपय मुलुकहरूले विगत ५०/६० वर्षको अवधीमा संबृद्धिमा ठूलो फड्को मारेर आफ्ना नागरिकलाई संवृद्ध र सम्मानपूर्ण जीवनयापन गर्ने अवसर जुटाए। हाम्रा छिमेकीहरू पनि विगत २/३ दशकमा तीव्र आर्थिक सामाजिक रुपान्तरणको चरण पार गरी जनताको जीवनस्तर उल्लेख्य रुपमा माथि उठाउन सफल भए। यही कालखण्डमा हामी भने चरम गरिवी, सामाजिक विभेद, कुशासनको सिकार भयौं। सरकारहरू जनताप्रति उत्तरदायी नभइ दिंदा जनतमा चरम निरासा र आक्रोस बढ्यो, धनी र गरिवबीचको खाडल बढेकै कारण जनतामा असन्तोष र आक्रोस बढ्यो।
आज हरेक चार जनामा एक नेपाली निरपेक्ष गरीविको रेखामुनी जीवन जीउन बाध्य छ। एकातिर शिक्षा र स्वास्थ्यमा सरकारको ठूलो धनराशी लगानी भै रहेको छ भने अर्को तर्फ सुत्केरी व्यथाले जीवन गुमाउने आमाहरू र शिक्षाको उज्यालोबाट वञ्चित ठूलो जनशक्तिका कारण धनी र गरिब विचको खाडल फराकिलो हुँदै जानु अर्को चिन्ताको विषय भएको छ। अझै पनि जनसंख्याको दुई तिहाई हिस्सा ओगट्ने किसानहरूको जीवन स्पष्ट माथि उठ्न सकेको छैन। दलित र पछाडी परेका क्षेत्र तथा समुदायका जनतासम्म शिक्षा, स्वास्थ्य, खानेपानी, पोषणयुक्त खाना जस्ता न्यूनतम मानवोचित आधारभूत सेवाको पहुँच पुग्न सकेको छैन। युवा वेरोजगारी र अर्ध वेरोजगारी, सामाजिक विभेद र कुरीति, वर्गीय विभेद, शोषण तथा उत्पीडनबाट मुक्ति दिई हरेक नागरिकलाई मानवोचित जीवन यापनको प्रत्याभूति गर्न हाम्रा अगाडी चुनौतिका पहाडहरु छन्।
यी सबैको सम्बोधन एक्लो सरकार वा एउटा दलले मात्र गरेर पुरा हुने कुरा होइन, फेरी यी कामहरू कसैले चाँहदैमा तत्काल पुरा हुने पनि होइनन्। जननिर्वाचित सरकारको पहलकदमी र अगुवाईमा सरकारको दूरदृष्टि र योजनाका आधारमा आम नागरिकको सहभागितामा सम्पन्न गर्न सकिने कामहरू छन्। त्यसैलाई मध्य नजर गर्दै सरकारले सुशासन कार्ययोजना २०६८ र आर्थिक विकास तथा सम्वृद्धिको कार्ययोजना २०६८ तयार गरि लागु गरेको छ।
वर्तमान सरकारले आफ्नो कार्यकालको शुरु मै विपन्न जनतालाई लक्षित गरी तत्कालिन राहत कार्यक्रम संचालन गरेको थियो। त्यस कार्यक्रमले दशैं, तिहार, छठ जस्ता हाम्रा महत्वपूर्ण चाडमा जनतालाई केही मात्रामा भएपनि राहत दिन सकेको थियो। त्यसरी नै हामीले सरकारको प्रतिबद्धताअनुरुप सरकारी अंगहरूमा सुशासनका जग हाल्न केही महिना पहिले सुशासन कार्ययोजना ल्याएका थियौं। यस अन्तर्गत सरकारी सेवा प्रवाह गर्ने सरकारका मुख्यमुख्य निकायहरूमा सेवा प्रवाह लाई तीब्रता दिने तथा सेवा प्रवाहमा पारदर्शिता, दक्षता र उत्तरदायित्व कायम गर्ने भन्ने नै थियो। सोही अनुरुप हाल विभिन्न निकायहरूको काम कारवाहीमा निष्पक्षरुपमा अनुगमन गर्ने कायमै रहेको छ।
सुशासनलाई प्रवर्द्धन गर्ने उद्देश्यले जन उत्तरदायी सरकारको अवधारणमा आधारित …हेलो सरकार’, …जनतासँग प्रधानमन्त्री’ कार्यक्रम, जिल्ला तहमा सार्वजनिक सुनुवाई सेवा केन्द्र, चार स्थानमा एकीकृत सेवा केन्द्र मार्फत जनतालाई नजीकबाट सेवा प्रवाह, घुम्ती सेवा, जस्ता कार्यक्रम र मन्त्रीहरूको भ्रमण आचार संहिता जस्ता विविध कार्यक्रम, दलित तथा फरक किसिमले सक्षमका गुनासा र पीरमर्का संवोधन गर्न छुट्टै संयन्त्र, नतिजामुलक कार्य सम्पादनलाई प्रोत्साहन गर्ने उद्देश्यले उच्च तहमा कार्य सम्पादन करार जस्ता थुप्रै नवीनतम कार्यक्रमहरू ल्याएको छ। साथै जिल्ला तहमा अनुगमनलाई तीव्रता दिने कार्यहरू भएका छन्। संघीय ढाँचाको प्रशासकीय पुनसंरचना कार्य पनि प्रधानमन्त्री तथा मन्त्रिपरिषद्को कार्यालयबाटै अगाडी बढाइएको छ। लामो समय देखि रिक्त रहेका संवैधानिक नियुक्तिहरुलाई निश्चित मापदण्ड सहित खुला र पारदर्शी ढंगले पुरा गर्ने काम अन्तिम चरणमा पुगेको छ र छिटै पुरा गरिने छ।
सरकारी कार्यालयमा हुने ढिलासुस्ती, घुसखोरी र अनियमितता हटाउन, पूर्वाधार निर्माणमा देखिएका अनियमितता हटाई गुणस्तरीय विकास निर्माणको प्रत्याभूति गर्न, वैदेशिक रोजगारीमा जाने युवाहरू माथि हुने ठगी रोक्न, यातायात/मालपोत/जिल्ला प्रशासन कार्यालय जस्ता जनसरोकारका कार्यालयमा हुने अनियमितता रोक्न, राजश्व चुहावट नियन्त्रण गर्न राष्ट्रिय सतर्कता केन्द्रलाई सुदृढ गराई परिचालन गरिदैछ।
आदरणीय दिदीवहिनी तथा दाज्यूभाइहरू,
आर्थिक संवृद्धिका लागि उत्पादन र उत्पादकत्व बढ्नुपर्छ। त्यसका लागि पुँजीको आवश्यकता पर्दछ। हाम्रो अर्थतन्त्रको कूल वचतले आर्थिक संवृद्धिका लागि आवश्यक पुँजीको माग पूरा हुँदैन। फेरि भैरहेको पुँजीको लगानीका लागि पनि उपयुक्त वातावरण बनाउनु पर्दछ। त्यसैले लगानी मैत्री वातावरण बनाउन लगानीबोर्डको गठन गर्दै काम अगाडि बढेको छ। वैदेशिक लगानी तथा स्वदेशीपुँजीको लगानीका लागि विशेष वातावरण बनाउन सरकारले सन २०१२/०१३ लाई लगानी वर्ष घोषणा गरेको छ। त्यसरी नै निजी क्षेत्र सँग सहकार्य गरेर अघि बढ्ने निती अनुरुप लगानी बोर्ड, आर्थिक सल्लाहकार परिषद् आदिमा निजी क्षेत्रको प्रतिनिधित्वलाई विशेष ध्यान दिइएको छ। पर्यटन उद्योगलाई राष्ट्रिय प्राथमिकता प्राप्त उद्योगमा वर्गिकरण गर्न हालै उच्चस्तरीय कार्यदलले दिएको प्रतिवेदन छिटै कार्यान्वयनमा जादैछ। संस्थानहरुमा भैरहेको श्रोतको ठूलो अपव्यय र अव्यवस्थाबाट जोगाउन संस्थानहरुमा निर्देशन बोर्ड गठन गरी काम शुरु भएको छ। विगत झण्डै २० वर्ष देखि थाती रहेको पश्चिम सेती जलविद्युत आयोजना कार्यान्वयन हुने प्रवल सम्भावना बढेको छ। यसैगरी पोखरा विमान स्थल र भैरहवा विमानस्थलको स्तरोन्नती हुने र दोश्रो अन्तराष्ट्रिय विमानस्थल, काठमाडौँ तराई दु्रत मार्ग, काठमाडौँ हेटौडा सुरूङ मार्ग जस्ता ठूला पूर्वाधार योजना अगाडी बढ्दै छन्। तराईमा रेलमार्ग विस्तार हुने र उत्तरदक्षिण लोक मार्ग तथा मध्यपहाडी पुष्पलाल लोकमार्गको निर्माण कार्य पनि दु्रत गतिमा अगाडी बढेको छ। यी परियोजनाहरुलाई राष्ट्रिय गौरवका योजना घोषणा गरेर स्वयं प्रधानमन्त्री स्तरबाट अनुगमन गर्ने व्यवस्था मिलाइएको छ। त्यस्तै केही समय देखि अवरुद्ध रहेका वैदेशिक लगानिमा संञ्चालित उपल्लो कर्णाली, अरुण तेस्रो, उपल्लो मर्स्याङदी आदि जलविद्युत परियोजनाहरुका परियोजना विकास सम्झौता (पी.डी.ए.) छिट्टै सम्पन्न गरिने छ। यी र यस्तै कार्यक्रमको कार्यान्वयनबाट नै रोजगारीका अवसर बढ्ने र आर्थिक संवृद्धि हासिल हुने अवस्था बन्दैछ। तर यी सबैका लागि सरकारले शुरु गरेको प्रयासमा आम जनसमुदायको सहभागिता, चासो र निगरानी र पृष्ठपोषण आवश्यक पर्दछ। सरकार यी सबै काम जनताको अगाडि पारदर्शी ढङ्गले सम्पादन गर्न चाहन्छ।
यो सरकार आर्थिक वृद्धि, सामाजिक कार्य, गरीबि निवारण र रोजगारीलाई केन्द्र विन्दुमा राखेर नीति तथा कार्यक्रम र बजेट ल्याउने तयारीमा जुटेको छ। जनताका आकांक्षा पूरा गर्न सरकारले आफ्ना नीति तथा कार्यक्रम ल्याउँछन् र कार्यान्वयन गर्छन्। दुर्भाग्यवस वर्तमान सरकार पूर्ववर्ति सरकारले ल्याएको कार्यक्रमको विरासतमा आफ्ना योजना र कार्यक्रम समाहित गर्ने अवसर नै नपाउने अवस्थामा गठन भयो। त्यसैले कतिपय अवस्थामा चाहेर पनि सरकारले आफ्नो नविनतम सोँच र कार्यक्रम ल्याउन, कार्यान्वयन गर्न र जनताका आकांक्षा संवोधन गर्न सकेको छैन।
तैपनि सरकारले केही दुरगामी महत्वका पहल गरेको छ। उदाहरणको लागि गरीवीको रेखामुनी रहेका जनताको पहिचान गरेर उनीहरुलाई परिचयपत्र र अत्यावश्यक वस्तुहरु राहतमूल्यमा उपलब्ध गराउने व्यवस्था गर्न गरिवी निवारण कोष मार्फत अभियानात्मक कार्यक्रम शुरु गरिएको छ। त्यस्तै वेरोजगारहरुलाई रोजगारीको अधिकार प्रत्याभूत गर्न, कमसेकम बर्षको सय दिन रोजगारीको ग्यारेन्टी गर्न र सो नभएमा वेरोजगार भत्ताको व्यवस्था गर्न विधेयक निर्माण गर्ने प्रक्रिया अगाडि बढिसकेको छ र छिटै सो विधेयक व्यवस्थापिका संसदमा प्रस्तुत गरिने छ। साथै पहिलो गणतान्त्रिक सरकारको पालामा शुरु गरिएको युवा स्वरोजगार कार्याक्रम आवश्यक परिमार्जन सहित पुनः संचालनमा ल्याईएको छ। यसले हाम्रा युवाहरुको उर्जाशील श्रम देशको विकासमा सदुपयोग हुने परिस्थीति निर्माण भएको छ।
त्यसरी नै वास्तविक सुकुम्बासीलाई बसोबासको उचित व्यवस्था गरी तथाकथित सुकुम्बासी बनी सरकारी जग्गा ओगटेकालाई हटाउने कार्य सरकारले छिटै थाल्दैछ। साथै काठमाण्डौमा सुरु गरिएको सडक विस्तार अभियानलाई निरन्तरता दिईने छ र निर्माण कार्य तोकिएको अवधिमा पुरा गरिने छ।
उपभोक्ताहरू अखाद्य वस्तुको मिसावट, मूल्यवृद्धि, कालोबजारी, अभाव र ठगी जस्ता अपराधबाट पीडित छन्। त्यसैले अस्वाभाविक मूल्य वृद्धि नियन्त्रण गर्न, किसानलाई मलवीउ, तथा कृषि सामाग्रीमा अनुदान दोब्बर गर्न तथा जैविक मल एवं वायो डिजलको प्रवर्द्धन गर्दै मूल्य वृद्धि नियन्त्रण गर्ने कार्यमा सरकार क्रियासिल छ। सरकारले मूल्य वृद्धि नियन्त्रण नीति ल्याई त्यसको प्रभावकारी कार्यान्वयन गर्नेछ।
आधा आकाश आधा धर्ती ओगटेका हाम्रा महिला दिदीवहिनीहरु माथि अझै पनि भैरहेको पितृसत्तात्मक शोषण–उत्पीडन र विभेदबाट म असाध्यै मर्माहत र लज्जित छु। त्यसैले वर्तमान सरकारले महिला हिंसा विरुद्धको संयन्त्रलाई विशेष क्रियाशील बनाएर गाउँ गाउँ सम्म इकाइहरु व्यवस्था गर्न महिला प्रहरीको संख्या वृद्धि गर्ने प्रक्रिया शुरु गरिसकेको छ। एक्काइसौं शताब्दीमा पनि बोक्सीको नाउँमा महिलाहरुलाई कुटपीट गर्ने र ज्यानसम्म लिने कार्यलाई दुरुत्साहित गर्न र दण्डित गर्न सरकारले हालै एउटा विधेयक तयार गरी व्यवस्थापिका – संसदमा पठाएको छ। अन्ततः महिलाहरुलाई सम्पतिको अधिकार व्यवहारतः सुनिश्चित नगरेसम्म र राज्यसत्ताका सवै अंगहरुमा समानुपातिक सहभागिता नगराएसम्म यो समस्याको दीर्घकालीन समाधान नहुने कुरामा सरकार विल्कुल प्रष्ट छ र त्यसलाई कार्यान्वयन गर्न पूर्ण प्रतिवद्ध छ।
यसरी नै दलित र अपांगहरु प्रति राज्यले विशेष सम्वेदनशीलता र जिम्मेवारी वहन गर्नु पर्ने कुरालाई मध्यनजर गर्दै प्रधानमन्त्री कार्यालयमा ती बारे विशेष संयन्त्र निर्माण गरिएको छ।
परन्तु जनसहभागिता र जनसाझेदारी विना कुनै पनि राष्ट्र समुन्नत बनेको उदाहरण विश्वको इतिहासमा कहीँ पनि छैन। हामी मात्रै त्यसको अपवाद हुन सक्दैनौ। त्यसैले सरकारले राष्ट्रिय स्वयंसेवा अभियानको विशेष नीति तथा कार्ययोजा हालै अघि सारेको छ।
त्यस अन्तरर्गत एक गाउँ एक पोखरी, एक घर एक शौचालय, सबैलाई साक्षर बनाऔँ जस्ता अभियानमा आम जनसमुदाय परिचालन गर्ने लक्ष्य राखेको छ। सरकार केवल सहजकर्ता हो। आफ्ना लागि उपयुक्त कार्यक्रम बनाउने, कार्यान्वयन गर्ने, त्यसबाट प्राप्त लाभको न्यायोचित वितरण गर्ने काम तपाईहरू आफैले गर्नुहोस्। तपाईका सीर्जनशील काम र योजनामा प्राविधिक र आर्थिक सहयोग जुटाउने तथा समन्वय र सहजकारी भूमिका खेल्ने काममा सरकार तत्पर छ।
यसै सन्दर्भमा काठमाडौँ उपत्यका सरसफाई र काठमाडौँका नदी सरसफाईको काम आजै सम्पन्न भएको छ। हाम्रो घर आँगान आफैले सफा राखौ भनेर शुरु गरिएको पवित्र अभियानमा आम सहभागिता जुटाई हामी फोहोरी आचरण छाडेर सफा वातावरण बनाउँछौ र आफ्नो गाउ शहर आफै सफा गर्छौ भन्ने सन्देश दिनु पर्नेमा कतिपयले नकारात्मक टिप्पणी गरेको देखेर म आश्चर्यचकित भएको छु। अव पुग्यो π हामी निर्माणमा जुटौ। अरुले भन्दा आफूले राम्रा कार्यक्रम र योजना ल्याएर प्रतिस्पर्धा गरौँ। राम्रो कामको, आफ्नै कामको नकारात्मक टिप्पणी गरेर हामी कहिं पुग्दैनौ। सरकारले ७५ वटै जिल्लामा स्वयंसेवक परिचालन गरी विभिन्न अभियान चलाउन निर्देशन दिएको छ। यस काममा सम्पूर्ण जनसमुदायको सकृय सहभागिताका लागि आह्वान गर्दछु।
यदि हामी एउटा समुन्नत, सभ्य, सुसँस्कृत र न्यायपूर्ण समाजका नागरिक हुन चाहन्छौँ भने करौडोको घरमा बसी लाखौको गाडी चढ्नेले आफ्ना घर अगाडीको खाल्डोमा दैनिक गाडि गुडाउँदै सरकारलाई गाली गर्ने तथा घरकै अगाडी फोहोर फ्याकेर दुर्गन्धबाट बच्न गाडीको सीसा बन्द गरी सुगन्ध छर्कने सँस्कृतिको अन्त हुनै पर्छ। हाम्रो मुलुक हामीले बनाउने हो, हामीले नबनाए कस्ले बनाउँछ? हाम्रा छिमेकी र बाँकी विश्व तीव्र गतिमा समुन्नतितर्फ दौडिरहेको वर्तमान अवस्थामा हाम्रो मुलुक अहिले नबनाए कहिले बनाउने? अब पनि हामी हाम्रो मुलुक बनाउन एक भएर लागेनौ भने समयले पर्खदैन। हामी धेरै पछि पर्ने छौँ। संवृद्धिमा पछि पर्नु भनेको अरु माथिको निर्भरता बढाउनु हो। निर्भरताले स्वतन्त्रता र स्वाभिमान गुम्छ। हाम्रो स्वाभिमानी र स्वतन्त्र सार्वभौमराष्ट्रलाई अक्षुण्ण राख्न पनि हामीले एकतावद्ध भएर समाजिक–सांस्कृतिक रुपान्तरण र आर्थिक संवृद्धिको बाटो रोज्नै पर्छ।
हामीले हाम्रो राष्ट्रिय स्वाधिनता, सार्वभौमसत्ता र भौगोलिक अखण्डतालाई उच्च प्राथमिकता दिनै पर्छ। विश्वको वदलिदो भूराजनीतिक शक्तिसन्तुलन र दुई ठूला छिमेकी वीचको हाम्रो देशको विशिष्ठ अवस्थितिको वस्तुसंगत आंकलन गरेर हामीले आफ्नो राष्ट्रिय सुरक्षा नीति र परराष्ट्र नीति निर्धारण गर्नु पर्दछ। त्यसैले वैदेशिक सम्बन्धलाई यो सरकारले उच्च प्राथमिकतामा राखेको छ। मैले संयुक्त राष्ट्र संघ तथा छिमेकी राष्ट्र भारतको भ्रमण गरेर बहुपक्षीय तथा द्विपक्षीय हीतका विषयलाई प्राथमिकताका साथ अगाडी बढाएको छु। छिमेकी राष्ट्र चीनका महामहिम प्रधानमन्त्रीको हालैको नेपाल भ्रमणले दुई मुलुक विचको ऐतिहासिक सम्बध थप सुदृढ भएको छ। नेपाल सबै मुलुक खास गरी छिमेकी मुलुकसँग सुमधुर सम्बन्ध कायम गरी दुवै मुलुकका हित र चासोको सन्तुलित सम्बोधन गर्दै दुई तीब्र आर्थिक वृद्धि गरि रहेका मुलुकहरूको बीचको गतिशिल पुल बन्न चाहन्छ। हाम्रो वैदेशिक नीति यिनै सिद्धान्तमा आधारित हुनेछ।
आदरणीय जनसमुदाय †
शान्ति र संबिधानको कार्यभार पूरा गर्न प्रमुख राजनीतिक दलहरु सम्मिलित राष्ट्रिय सरकार चाहिन्छ भन्ने माओवादी पार्टीको सुरुदेखिको अवधाारणा हो र विगतदेखि यसमा मेरो झन बढी जोड हो। तर परिस्थितिवश संबिधानसभाको निर्वाचन पछि हामी बहुमतीय सरकारमात्रै निर्माण गर्न बाध्य भयौ। म पनि परिस्थितिवश बहुमतीय सरकारको ढोकाबाट आए पनि अबिलम्ब राष्ट्रिय सरकारका पक्षमा सधैं उभिएको छु। शान्ति प्रक्रियाले निर्णायक छलांग हानेको पछिल्लो सन्दर्भमा सरकारलाई सकेसम्म छिटो राष्ट्रिय स्वरुप दिन सबै पक्षस“ग फेरि एकपटक विनम्र अपिल गर्दछु। शान्ति र संविधान हेतु राष्ट्रिय सरकारका लागि आफ्नो तर्फबाट आवश्यक योगदान गर्न हमेशा तत्पर रहेको व्यहोरा पुनः एकपटक स्मरण गराउँदछु।
न्यायप्रेमी दिदीवहिनी तथा दाज्यूभाईहरु,
म जान्दछु, जनताले मबाट अझ धेरै अपेक्षा राखेको थियो। लामो समयदेखि विपन्नता, बेरोजगारी, अभाव, महंगी, भ्रष्टचार र विभेदबाट पिडित जनताले यसबाट सकेसम्म छिटो मुक्तिको चाहना राख्नु गलत होइन। जनताको ठूलो सद्भावसहित बनेको मेरो नेतृत्वको सरकारस“ग अझ धेरै अपेक्षा हुनु स्वाभाविक हो। तर एकातिर शान्ति र संबिधान निर्माणमा केन्द्रित हुनुपर्ने वाध्यता र त्यसका लागि राजनीतिक दलहरुबीच सहमति, अनि आन्तरिक र वाह्य शक्ति सन्तुलनका लागि व्यस्तताका कारण म बढी राजनीतिक काममा केन्द्रित हुनु पर्र्याे। जनतालाइ तत्काल राहत दिने काम र अलि दीर्घकालिन आर्थिक निर्माणका कार्यमा कमै मात्र शक्ति र समय खर्चन सकियो। एकातिर संक्रमणकालका सीमा, अर्कातिर संयुक्त सरकार र पुरानो राज्यसंयन्त्र तथा नितीनियमका बाध्यताका कारण पनि ती अपेक्षा कमजोर भएका हुन सक्छन्। भनिन्छ– रोम एकै दिनमा वनेको थिएन। समुन्नत नया“ नेपाल निर्माण गर्न पनि केही समय लाग्छ। तर, सात महिनाको यो अवधिमा यो देशको भविष्य स्वर्णिम छ भन्ने मेरो विश्वास अझ बढेको छ । हामीस“ग स्रोत र साधनको कमी छैन। कमी छ त स्पष्ट सोंच, सकारात्मक चिन्तन र एकतावद्ध प्रयत्नको। त्यसैले आउनोस्, हामी सवैले एकतावद्ध संकल्प गरौं– सम्बृद्ध नयाँ नेपालको निर्माण सम्भव छ। हाम्रो राष्ट्र र जनताको भविष्य उज्वल छ।
यहाँहरु सवैलाई नयाँ बर्ष २०६९ को हार्दिक मंगलमय शुभकामना †
धन्यवाद π
२०६८ चैत ३०
prime minister को सम्बोधन शाब्दिक जालो को हिसाबले निकै गुणस्तरीय रहयो . तर सोच्नु पर्ने कुरा हिजो देश बनाउने सपना देखाएर देशको लागि भनि सबै कुरा दाउमा राखेर हेनेका ति पराक्रमी अनि देशभक्त लडाकुले समायोजन रोज्न नै छोडे …
नेपाली काँग्रेस अनि एमालेले तोकेको संख्या भन्दानि कम मात्रैले समायोजन रोजदैछान….. काँग्रेस अनि एमाले त खुसि हुनेनै भए , साथैमा बसेर माओबादी नेताहरुले नि खुसि मनाए, लडाकुलाई जसो- तसो मिलायीयो भनेर ……………………
परन्तु किन ति लडाकुहरुले समायोजन वन्दा स्वेच्छिक अवकाश नै रोजे वन्ने कुराको हेक्कानै राखेनन् उनीहरुकै नेताहरुले ………………….
आखिरमा माओवादी नेताले नै समायोजन वनेको छाती नापेर अनि उचाई हेरेर भर्ति गर्ने हो वनेर प्रमाणित गरिदिए …..
बाबुरामले सारै ठुलो काम गरे जस्तो गरि बयान त गरे समायोजनलाई तर यसो भनेर ति बहादुर लडाकुहरुको आत्मसम्मानमा ठुलो चोट पुर्याएका छन् …..
मोअदिले गल्ति माथि गल्ति नै गरे पहिले संख्या कति वनेर अनि अहिले छाती नपाएर अनि अझै दश वर्ष लडेका पाँच बर्ष शिविरमा कोचिएर बसयीयेकलाई नया भर्ति बाट झैँ नया बनाएर तल्लो तह बताई सुरु गराएर ( दर्जा निधारण गर्न नसकेर )
एउटा प्रश्न सोध्न नै मन लागो . …
के २००७ सालमा काँग्रेस का लडाकुको समयोजन हुदा नि सबैको छाती नपिएको थियो ??????
यदि काँग्रेस ले आफ्ना लडाकुको सम्मानजनक समायोजन गर्न सकेको हो भने, यी maoist नेताले आफ्ना (पार्टीका मात्रै नभएर देशका ) लडाकुको किन सम्मानजनक समयोजन गराउन सकेनन ???????????????????
निहित स्वार्थले अभिप्रेरित भएर लडाकुका सपना तुहाई दिए यी नेताहरुले …….
यो कुरा ले मा जस्तो सर्वासधरनको त चित्त भुझें वने १० बर्ष लडेका अनि करिब ५ वर्ष क्यन्तोनामेंट मा बसेका लडाकु को के बुझ्ला !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
होसियार बाबुराम प्रचण्ड हरु ……. लडाकुको आक्रोश जतिबेला पनि देखिन सक्छ
बाबुराम बाबुराम बाबुराम….बहुदलीय राज्यमा सबै मान्छे कुनै न कुनै पार्टीमा हुन्छ नै तै पनि राम्रा मान्छेलाइ पार्टीको बोरा भित्र राखेर, मुख बादेर निर्ममता पुर्बक कुट्ने संस्कृतिले हामीलाइ सधै पछौटे नै राक्छ…राम्रोलाइ राम्रो भन्नु बिबेकसिलाता हो, बाबुराम आऊ देश बनाऊ………….
बहुदलीय राज्यमा सबै मान्छे कुनै न कुनै पार्टीमा हुन्छनै तै पनि राम्रा मान्छेलाइ पार्टीको बोरा भित्र राखेर, मुख बादेर निर्ममता पुर्बक कुट्ने संस्कृतिले हामीलाइ सधै पछौटे नै राख्छ …राम्रोलाइ राम्रो भन्नु बिबेकसिलाता हो, रोजगार जनताको अधिकार हो र राज्यको दाइत्व हो भन्ने बाबुरामलाइ अरबको गर्मिमा बालुवा चाल्नेले गाली गर्नु भनेको अज्ञानता हो कसले आफ्नो बारेमा सोचेको छ उसलाई पनि तपाईले माया गर्नु तपाई को कर्तब्य हो….मलाई लाग्छ बाबुरामले हाम्रो र हाम्रो भबिस्यको लागि सोच्दै छन् त्यसिले सकेसम्म उनलाई सहयोग गरौ
सबै नेपाली ले जोड ले भनौ – बाबुराम आऊ देश बनाऊ………….
बाबुराम तपाई-हाम्रै लागि गर्दै छन्, सोच्दै छन् त्यसैले उनलाई सक्दो सहयोग गरौ
This man is totally fraud. Nobody wants to be a fraud…circumstances make one ingenuous.
He is in politics more because his family’s fallout with the Shahs if Gorkga that created difficulties in his and his ancestors’ social and physical life.
He discovered perfect friends in India, not because they were friendly to him…because they
hated Kings of Nepal (they hated kings because the later were closely linked to the kingdom of Nepal that they hated the most…they hated Nepal the most because Nepal reminded them their incompetency to their lives against foreign intruders: Arab and British, which people of Nepal could do every time, unlike oh them….Nepal’s existence is pain for Baburam’s friends there in India)
Now the same friends want him to act the way they want…anytime they can reduce him to dust even if he doesn’t way. Even if he acts the way they want, even if slowly…doing nataks, he will meet the same fate.
Do not hate…even if you do, others should not be victims of your bad feeling…only you deserve punishment of your bad
hira what the hell are u explaining…… it would be more comfortable to read and understand your feeings if it was in nepali…..
Very impressive.Plans and policies are commendable.Now it is just a matter of implementation.We want to see actions,and more actions.Wish you all the best,Babu Ram ji.Happy New Year 2069.
लुना हो हो साथी हो बाबुराम को विकल्प अर्को प्रधानमन्त्री छैन यो देशमा बाबुरामले धेरै राम्रो काम गर्न खोज्दै छ तर सहमतिको सरकार बनाउने भन्दै मिल्कौना खोज्दै छान कसरि हुन्छ रोक्नु पर्यो
Dear friend, i donot belong to any political party and i hate following any party without understanding the ground reality.But,as far as the leaders in Nepal are concerned,DR.Baburam Bhattarai is the only leader who has strong determination and excelloent vision for the development of our Nation and he can really change the Nation positively provided that we all Nepalis support him and pressurize the other s-ocalled foolish leaders and a group of selfish eduacted people not to creat any obstacles to his dreams.Trust me friend Dr Bhattarai has unlimited potensiality and very strong determination. Basanta Paudel sydney Australia
जसले जे भने पनि डा भट्टराई सफल नै देखिन्छन! यो सरकारको जग बलियो नभएकोले कति कुराहरु चाहेर पनि गर्न सकेनन! त्यों कुरा प्रस्तई छ! सम्बिधान त ३-४ ओटा पार्टीको सहमतिमा हुने कुरा हो, हुन्छ र हुनुपर्छ! सरकारले एस्मा facilitate गर्ने मात्र हो र भएकै छ! मुख्या कुरा यो परिस्थितीमा पनि सरकारले ठुला ठुला योजनाहरु बनाय र बन्दैछ्न! कम्तिमा पनि देशमा बिकासको जग बस्न खोज्दै छ उनको अगुवाईमा! जून कुरा सपना जस्तो भनेर उड़ाये पनि आखिर देश बिकास तेसरीनै सम्भव हुन्छ! सधै साघुरो सोच र स्वार्थी मनास्थितिले बिकास हुने हैन! बिकास बजेट खर्च गर्न नसक्नु साघुरो सोच र मनस्थितिको परिणाम हो! हिम्मत पनि चाहिन्छ जून उनले देखाएर छाडे, जस्तो बाटो फराकिलो पार्ने होस कि, मंत्रिलाई समेत जेल र बर्खास्ती गरेर! धेरै जनमानसमा अझै आशा छ! देश बिदेशबाट पनि धेरै सहयोग र सुझाब पाईरहेका छन! उनले भनेको आर्थिक क्रांति को जग बस्दैछ! येसको निरंतरता रहोस! आर्थिक क्रान्तिले नै युद्दका दुःख र पीड़ाहरुलाइ बिर्सौन्छ! अब सुकेको घाऊ कोट्यौने होईन, मरेको मान्छे फर्कदैन! औधोगिक र कृषि क्रान्ति गरी सबै जनताले काम पाउने, बेबसयिक कृषि तथा वा अन्य बेपार गरी जिबिका धान्ने परिस्थिति ल्यएमा त्यों भन्दा धेरै गर्नु पर्ने देखिन्न अहिले! देशमा ठूला योजना लागु भएमा अंतरास्ट्रीय सहयोग प्रसस्त आएको छ र आउने देखिन्छ! बिकासका काम भएमा नै प्रसस्त रोजगारी सिर्जना हुन्छ! चीनले सन २००८ अमेरिका र अंतरास्ट्रीय आर्थिक मंदी हुदा १०,००० किमी बाटो बनाएर अफना जनतालाई आफ्नै देशमा रोजगारी सृजन गरेको थियो! बिकासको सबभन्दा बालियों जग नै बाटो (ROAD) हो! सम्पूर्ण देशले एस्मा INVEST गरेका छन! अनि नेपालको लागी Energy हो! जहा प्रसस्त संभावना छ तर योजना र Political will को अभावले गर्दा अध्यारोमा बस्नु परेको छ! देशको जनासख्यको अनुपातमा सयैद नेपाल नै होला सबै भन्दा बढ़ी इंजिनियर भएको! तर धेरै बिदेश पालयन हुनुपर्यो तेहि बिकासका योजनाका अभावमा! धेरै फर्किने स्थिति आउनु पर्छ! जसरी अहिले भारत र चीनमा भैरेहेको छ! अब “बिकास र आर्थिक क्रान्तिको सूत्र” ले सबै नेपालीलाई समेटने र देश उन्नतिको marathon दौडमा लामबद्द गराउन सक्नुपर्छ जसले गर्दा हरेक बेक्तिले गर्ब गर्न सकोस कि देशले उन्नतिका पैइला चलिरहेको छ! एउटा झाडू लगौनेले पनि मैले यो बाटो मात्र सफा हैन देशको फोहोर सफा गर्दै छू भन्ने सोचोस, अनी क्रिसक्ले खाली आफ्नो परिबारको चहक टार्नको लागि मात्र खेती गरेको हैनाकी देशको लागी खाद्द्यान्न उत्पादन र कमाई गर्दैछु भन्ने सोचोस, तेस्तै एउटा आमाले जबरजस्ती बच्चा हरकाएको मात्र हैन कि मैले एउटा सचेत र कर्मठ नागरिक देशको लागि उत्पादन गर्दैछु भन्ने सोच्ना सकून, अनी बेपारीले पनि आजै करोड र अरबपति बन्ने सपना नदेखी जनताको सेवा गरी अलिकती नाफा कमौछु भनी गर्ब गर्न गारोस! अनी सरकारी कर्म्चारि र राजनेता हरुले पनि जनता माथि साशन हैन जनताको को नून खाएको समझी सेवा पुर्याई पारिश्रमिक लिएकोमा गर्ब गर्न सकून! यसरी सकारात्मक सोचको बिऊ रोप्न सके देश उन्नतिको शिखरमा पुग्न समय लाग्दैन!
नब बर्ष २०६९ मा यी माथि भानियेका कुरामा सफलता मिलोस, शुभकामना!
नेपाली जनताका ढुकढुकी बाबुराम भट्रराइलाई सबैले सबैतिरबाट सहयोग दिन सकियो भने अबस्य पनि देस मा शान्ति र शम्बृदी आउने छ.. बाबुरामको योजना र विचार लै हामीसबै youth मिलेर सहयोग गरोउ र बाबुराम लाई कम गर्ने बाताबरण दियौ भने मात्र हाम्रो देश मा परिवर्तन हुनेछ
…..
बाबुरामलाइ पहिला प्रो-इंडिया भनेर शंका गरिन्थ्यो, होइन होला जस्तो लाग्यथ्यो./ तर अब त बाबुरामले आफुलाई सर्बांग नांगै पारेर ‘लौ आओ म तेही नै हूँ, के नेपर्न सक्छौ ने…पर ‘ भनेर देखैदिदा पनि हामि बुझ्दैनौ भने अब यो मातृभूमि अर्ध-उपनिसेशमा मात्र सिमित रहने छाँट छैन, बैद्य बा एक्लैले बचाएर बच्नेवाला होला र ?
शीलाज्यु
यति निरास नहुनुस/ म ईश्वर बादी बा अन्ध बिस्वासी व्यक्ति त् होईन तर नेपाल अचम्मको देस हो/ बिस्वको सबै देसहरु व्यक्तिले बनायको देस हो तर नेपाल प्रकृतिले बनायको देस हो/ नेपालमा पसे बसे पछी उ नेपाली नै बन्छ/ उदाहरण यलम्बर, मानदेव प्रिथ्बिनारायणशाहहरुको लिन सकिन्छ दिन सकिन्छ/
नेपालमा पसे बसे पछी नेपाली संस्कार नमाने, नेपाललाई नमाने नेपालको लुम्बिनी भन्दा काशीलाई ठुलो तिर्थ माने तेस्ता नेताहरु कासी बासमै जानु पर्ने छ, उदाहरण जुद्ध शमशेरकै लिन सकिन्छ/
महाभारत कालमा नेपालको राजा यलम्बर थियो र यलम्बरलाई महादेवको मानव रुपमा लिईन्छ/ महादेव भारत बात नेपाल आयो र नेपालमै बस्यो, यलम्बर बने नेपाल र नेपालीको राजा बने/ यलम्बरको नेपालको राजधानी पाटन हो आज पनि स्थानीयहरु पाटनलाई ‘यल’ भन्छन/
यलम्बरको नेपाल कुनै कथा होईन शिला ज्यु यो तिथि मिति समेत उल्लेख भयको नेपालको ईतिहासमा कितियको सत्य हो/ महाभारतमा उल्लेख भय अनुशार यलम्बर कृष्ण भन्दा शक्तिशाली राजा थियो र यलम्बरको नेपालमा कृष्ण समेत बिना अनुमति पस्न सक्दैन थियो/
तर यलम्बर बनेको महादेवले पनि आजको नेताहरुले गरेको गल्ति गर्यो/ उ पनि भारत दर्शन गर्न भारत गयो कृष्णले यलम्बरलाई तेहीं मार्यो (कृष्णले काटेको यलम्बरको शिर आज पनि इन्द्रचोकको मन्दिरमा हामि पुजा गर्छौं) / यलम्बरले गरेको गल्ति आजको नेताहरुले पनि गर्दैछ/
बिरालोलाइ एउटा गुणको कारणले मानिसले पाल्छ कि ‘यसले मुसा मार्छ’; त्यस्तै मलाइ बाबुरामको एउटा गुणले प्रभावित पारेको छ कि उनि ‘विकाशवादी नेता हुन्’ – At least he has a dream !!
आगामी दिन हरुले बाबुराम को मुल्यांकन गर्नेछ . Gorbachev पनि आधुनिक रसिया को सब भन्दा सक्चम नेता थिए. USA ले रसिया tukryauna ट्रेन गरेको agent थियो. RAW ले ट्रेन गरेको विद्वान पनि हुन सक्छन . नेपाल लाई Madhesi दल हरु संग मिलेर इंडिया लाई बुझाउनु भएन र अखण्डता जोगियी रह्यो र बिकाश भयो भन्ने अरु चोर हरु भन्दा धेरै हद सम्म राम्रो भन्ने कुरा मा कुनै संका छैन .
मा बाबुराम लै के सुझाब दिन चाहन्छु भने युवा बिदेसिनालाई रोक्नाको लागि पैसा दिएर युवा रोजगार कार्येक्रम ल्याएर क हि हुन्न युवा लै देश मा गरि खाने अनि टिकी राखने बाताबरण बनाउनु पर्यो तेस्को लागि इन्डियन हरुलाई धपाउनु पर्यो धपौना न सके पनि अरु नया आउन दिनु भएन हरेक ठाउमा इन्डियन हरेक ठाउमा इन्डियन पान पसल खोलौ इन्डियन संग पतिस्पर्धा साडी पसल खोलौ इन्डियन संग परतिस्पर्धा भाडा पसल खोलौ इन्डियन संग प्रतिस्पर्ध जुत्ता पसल खोलौ इन्डियन संग परतिस्पर्धा मिठाई पसल खोलौ इन्डियन संग प्रतिसपर्धा जेवालेरी पासाल खोलौ इन्डियन संग प्रतिसपर्धा नुन देखी सुन साम je ब्यापार गरौ bhanye नि इन्डियन संग परतिस्पर्धा हामी हाम्रै देश भित्र bhartiye भ्यापारी संग परतिस्पर्धा गर्नु पर्चा कैले कहिँ त लाग्छ यो इंडिया हो कि नेपाल हो अनि हामी नेपाली पनि तेस्तै नेपाली को पसल मा न किनी इन्डियन को मा गएर किन्चौ बि४रा नेपाली २ महिना ४ महिना हेरचा अनि भाडा तिर्न न सकेर पसल बेचेर विदेश teera पलाएन हुन्छ अनि पसल कसले किन्छ त्येही छेउको इन्डियन ले अनि इंडिया बात उसको मामाको छोरालाई बोलारा राख्छ अनि क्सरी रोकिन्छ विदेश पलाएन हुन बाट येस्तई अबस्था रर्हिरहने हो भने हरेको नेपाली विदेश मात्र जाने अनि तेस्को replace मा इन्डियन ले भर्र्दै जाने हो भने अबस्था के हुन्छ हाम्रा छोरि ददी बहिनि ले पनि बिकल्प सोच्नै पर्ने हुन्छ किनकि उमेर पुग्येका चेलीबेटी हरुले आफ्नो टोले छिमेकमा आफु सरहको केटा साथी न भेटे पछि तेसकारण युवा हरुलाई २ लाख दिएर बिदेश जान बाट रोक्छु भनेर मात्र हुदैन देश भित्र पनि बाताबरण बनाउनु पर्यो बय्पार अनि काम धन्दा न भाका मान्छे त विदेश गयेया तर ब्यापार काम धन्दा भाका मान्छे पनि किनआफ्नो बयापार बन्द गर्दै विदेश तीर हानिदै छन् त्यो बुज्नु पर्यो सरकारले अनि मात्र युवा हरु विदेश पलाएन हुन बाट रोकिन्छ हुदा हुदा अहिले काठमाडौँ तीर ज्यामी डकर्मी सिकर्मी अनि भरिया पनि धोतिनै भैसकेचन कस्तो अचम्म हामी नेपाली पनि तेस्तै छौ हरेक कुरा सरकारकै भर परेर बस्छाउ कतिपाए काम सरकारले गरन न मिल्ने हुन्छ तेस्तो काम त हामीले बुज्येरा आफैले गरे हुन्छ नि धोति लै सरकारले निकाल्न न मिल्ने हुन्छ हामीले त निकाल्न मिल्चानी बिस्तारै बिस्तारै खै हामी तातिएको .अनि देश विकास भयेना देश बिकाश भंयेना भंनेरा करौचौ हाम्रो देश को ८०% पैसा धोति हरुले लान्चान अनि कसरी देश बिकास हुन्छ .
बाबुरामको भनाइ र सोच मननयोग्य र सकारात्मक छ …. यिनी माओबादीका दुरदर्सी नेता हुन् भन्नेमा कुनै संका छैन जो अल्पमतमा रहेपनि सधै आफ्नो बिचारमा अडिक रहे , चुंगबांग देखि दिल्ली सम्झौता हुदै आजको यो स्थितिसम्म यिनले नल्याएको भए माओबादी सकिन पनि सक्थ्यो वा अझै उस्तै रहन पनि सक्थ्यो तर हजारौ नेपालीले अकालमा अनाबस्यक ज्यान अबस्य गुमाउन पर्थ्यो ……६२/६३ को आन्दोलन पश्चात अब देशमा क्रान्ति होइन सान्ति र आर्थिक क्रान्ति गर्नुपर्छ भन्ने धारणा राख्ने यिनी जनतालाई आशाबादी बनाउने र देशको लागि केहि गर्नुपर्छ लक्ष लिएका नेता हुन् भन्ने घटनाक्रमले देखाएको छ ………………
“…. यिनी माओबादीका दुरदर्सी नेता हुन्”
माओबादीको भन्नु भन्दा देशको या नेपालको भनौ साथि! डा भट्टराइ लाइ हामीले पार्टीको एउटा घेरा बाट बाहिर ल्यायर देशको हितमा लगाउनुपर्ने छ!
डा भट्टराइ जस्तो ब्यक्तित्वोलाई हामीले हाम्रो नेत्रित्वो मा पाउनुलाई गौरब मान्नु पर्छ र उहा जस्तो अध्यायन,बिचार,संघर्ष र त्याग बाट देश र जनताकै लागि भनेर समर्पित र कतिबद्दा नेतालाई एउटा पार्टीको घेराबन्दीमा राखेर एउटा पार्टीको बिल्ला भिरायर सो पार्टीको कार्यकर्ता र सदस्यको मात्र नेता हो भनेर मान्नु ठान्नु र भन्नु हामिसबैको अल्पबुद्दी र दरिद्र सोच हो भन्छु म त् !
हो भट्टराइ माओबादी पार्टीको ढोका भयर हामीकहा निस्कियो तर यो उहाको बाध्यताहो!
उहाले देशको लागि आफ्नो बिचार र संघर्ष स्थापित गर्न माओबादी पार्टी उपयोग गर्नु भयो वा माओबादीलाई साथ् त लिनु भयो तर त्यो सिर्फ माओबादी को लागि मात्र नभयर हामि सबै नेपालि र नेपालको लागि हो भनेर हामीले बुझ्नु जरुरि छ!
तेसैले डा भट्टराइ लाइ माओबादीको मात्र नेता नठान्न र नभन्न म सबैलाई आग्रह गर्दछु!
सारै राम्रो … प्रधानमन्त्रिको गुम्न लागेको छबी लाई यो सम्बोधनले बचाई दिएको छ. अन्तत सकारात्मक सोच हामीमा पनि हुनु पर्छ. एक हात ले ताली बज्दैन..
एकदम सकारात्मक र आसाबादी छ भाषण| बोलीको कुरो तातो गोलि होस्, र त्यसले कति पोली – हुन्छ| त्यसैमा आसाबादी छु म| स्वागतयोग्य|
हरेक कुरा हरु लाई नेगेटीव कमेन्ट मात्र गर्नु राम्रो होइन /बाबु राम एक्लै ले सदियौ देखि को फोहोरी राजनीति अनि प्रसासन लाई पबित्र बनाउन सक्दैनन् जहाँ नेपाली कर्मचारी हरु को सहयोग अपरिहार्य हुन्छ /जे जस्तो बाबु राम ले गर्न प्रयास गरे अति नै राम्रो थियो (नौबिसे को रेस्टुरेन्ट,बागमती सफाई ,काठमाडौँ सफाई,जनता साग प्रधानमन्त्री,मुस्तांग गाडी )जति कम को थालनी बाबु राम ले गरे पनि कर्मचारी हरु ले अनुगमन लाई फितलो पारे,देस बनाउनु छ भने सरकार र कर्मचारी दुवै एक रथ क दुइ पांग्र हुनु पर्छ नत्र एक्लो बाबुराम हरु को बेजत मात्र हुन्छ /सबै ले यो कठिन घडी मा बाबुराम लाई सहयोग गरौ भन्ने म आग्रह गर्दछु/ सरकार बनेको बेला म मात्र डराउने अनि अलि समय पछि सरकार लाई नै न टेर्ने कर्मचरी हरु को आचरण सुधार्न पनि अनुरोद गर्छु/ जय नेपाल….
धेरैजसो कमेन्टहरु हेर्दा हामी नेपालीहरु झन् झन् निराशावादी हूँदै गएका छौं जस्तो लाग्यो, सकारात्मक सोच्ने गरौँ, हाम्रै सोचले देश अघि बढ्ने हो | संबिधान अवश्य बन्छ, अनावश्यक नसोचौं |
सुरु सुरु मा केहि नौटंकी र अपच्य काम गरे पनि बाबुरामले बर्तमान परिप्रेक्ष्य मा देस को लागि राम्रै गर्या छन्..ढुंगेल काण्ड, बिप्पा, माओबादी लाई आम माफी, अपरिपक्व बोलि, ( जस्तैल: देस लाई जुवा खेले, नेपाल भारत अथवा चीन संग गाभिन सक्छ; ज्ञानेन्द्र ले संबिधान बनाउन दिएन) भन्ने काण्ड हरुले जनता मा बाबुराम पनि उही ड्यांग को मुला रछ भन्ने पुष्टि हुने लागेको बेलामा अहिले आएर आफ्नो गुम्नै लागेको छबी बाबुराम ले गुम्न दिएनन्…जुन प्रसंसनिय छ..हुन त एक हात ले मात्रै तालि बज्दैन..तेसैले बाबुराम एक्लै ले केहि गर्न सक्ने भन्ने परिस्थिति हुदैन…तेही पनि हामी सबैले होस्टे मा हैसे गरेर बाबुराम लाई साथ् दिनै पर्छ..हुन त लाटो देसमा गाडो तन्नेरी भने जस्तै अहिले को सन्दर्भमा बाबुराम नै बेस छन्…बाबुराम लाई सफलताको अझै सुभकामना..
मेरो सुझाब के छ भने यो syndicate प्रणाली हटाउनु पर्यो, गुन्डा र समाज मा अराजक गतिबिधि गर्ने लाई थुन्नु पर्यो; हडताल, बन्द गर्नेलाई पक्रन पर्यो; अनि हाम्रो विदेशिएको युवा सक्ति लाई नेपाल फर्काउन आकर्षक योजना हरुको थालनी गर्नु पर्यो..
बाबुराम भट्टराइले नचाहिने कुरा केहि बोलेका छैनन्, बिनाबिच्चको फत्तुर चाहिं नलगाउँ न हौ साथि हौ ! उनीभन्दा असल प्रधानमन्त्री जगेडामा छैन क्या! उनि नै नराम्रो मध्ये सबभन्दा राम्रा हुन् |
शान्ति ,सेना समायोजन र संबिधान निर्माण को पक्छ मा सकृय रुप मा लागि पर्नु भएका क. बाबुराम र क. प्रचण्ड लाई मेरो नमस्कार /
नेपाल रुपी खेल मैदान मा ….संबिधान रुपी गोल चाडो भन्दा चाडो गोल पोस्ट मा छिरेको हेर्न पाऊ , पछाडी पछाडी ..अल्छि खेलाडी हरु नि पछ्याउदै होलान , गोल पास न गर्नु होला नत्र सिधै मैदान बाहिर पुग्ला फेरी —– संबिधानरुपी बल /
—आम नेपाली दर्शक /
सबै को बिरोध मात्र गरेर हामी नेपाली को भलो हुदैन . जसले जे भने पनि बिगत का प्रधान मन्त्रि हरु भन्दा बाबुराम मा नया सोच र केहि गर्ने सक्ति छ . उनि कुनै भगवान होइनन, जादु गर्न सक्ने जादुगर पनि नहोलान . उनले गरेका काम मा धेरै कमि कमजोरी हरु पनि देखिएका छन् तर ति कमजोरी हरु का कारण उनीले थाले का सबै काम नै नराम्रा भन्नु गलत हुने छ . ……………….जसले केहि राम्रो गर्न खोज्छ , जुनै सुकै पार्टी को भए पनि सहयोग गरौ ….नराम्रा काम को बिरोध र राम्रा काम को प्रसंग्सा गर्न पनि हामी नेपाली ले सिक्नु पर्छ .
नया वर्ष २०६९ ले हामी सम्पूर्ण नेपाली मा खुसियाली ल्यावोस .
Happy new years to all.we all have big hop this pm.plz dear brother and sister let,s give hand to hand for support for our pm.I am 1000% sure if we support from our bottom heard.he can do best for everything what he can do for our country.let,s forget all the political party. Let,s think about our country.I am sure he is the person who think for our people and our country.
Happy happy new years to all brother and sister.it is time to think about our country.
देश मा शान्ति र स्थिरता को थोरै आशा र उत्साह का साथ सम्पूर्ण इस्टमित्र, बन्धुबान्धव हरु मा नया बर्ष २०६९ को हार्दिक मंगलमय सुभकामना!!!!!!!!!!!!!!!
हो बाबुराम लेख्न त निबन्ध राम्रै लेख्दा रहेछन, आखिर घरैमा बसेर लेखेका त होलान/ अब लेखे जस्तै गरि कामगर्ने र आबस्यकता अनुसार अरु पार्टी को नेतृत्व मा सरकार बन्यो भनेपनि यो निबन्ध पढ्नु होला. जय नेपाल!
“यहाँहरु सवैलाई नयाँ बर्ष २०६९ को हार्दिक मंगलमय शुभकामना”
बाबुराम प्रधान मन्त्रि काम धेरै भएका छन् र तेस्मा प्रचण्डको ठुलो सहयोग छ. देश अघि बडाउन र आर्थिक क्रान्ति गर्न प्रचण्ड प्रेसिडेन्ट र बाबुराम अर्थमन्त्री हुनु पर्छ…अनि baidhya को कुरो नि सुन्नु पर्छ जस्तो लाग्छ
मलाई
यदि हामी एउटा समुन्नत, सभ्य, सुसँस्कृत र न्यायपूर्ण समाजका नागरिक हुन चाहन्छौँ भने करौडोको घरमा बसी लाखौको गाडी चढ्नेले आफ्ना घर अगाडीको खाल्डोमा दैनिक गाडि गुडाउँदै सरकारलाई गाली गर्ने तथा घरकै अगाडी फोहोर फ्याकेर दुर्गन्धबाट बच्न गाडीको सीसा बन्द गरी सुगन्ध छर्कने सँस्कृतिको अन्त हुनै पर्छ। हाम्रो मुलुक हामीले बनाउने हो, हामीले नबनाए कस्ले बनाउँछ? हाम्रा छिमेकी र बाँकी विश्व तीव्र गतिमा समुन्नतितर्फ दौडिरहेको वर्तमान अवस्थामा हाम्रो मुलुक अहिले नबनाए कहिले बनाउने? अब पनि हामी हाम्रो मुलुक बनाउन एक भएर लागेनौ भने समयले पर्खदैन। हामी धेरै पछि पर्ने छौँ। संवृद्धिमा पछि पर्नु भनेको अरु माथिको निर्भरता बढाउनु हो। निर्भरताले स्वतन्त्रता र स्वाभिमान गुम्छ। हाम्रो स्वाभिमानी र स्वतन्त्र सार्वभौमराष्ट्रलाई अक्षुण्ण राख्न पनि हामीले एकतावद्ध भएर समाजिक–सांस्कृतिक रुपान्तरण र आर्थिक संवृद्धिको बाटो रोज्नै पर्छ।
भासन धेरै सुनियो! भासनले पेट नभरिने रहेछ! यिनैले सफा गर्छु भनि पन्जा र कुचो किन्दा पनि ५ गुना बढि भ्रष्टाचार भयो रे। कुरा यो भासनमा पनि मिठा नै छन् ! तर कसरी पत्ताउने हो र बाबै यि कुरा पनि!
hain हो भासन चाही धेरै लामो जस्तो लाग्यो, पढ्न नै क्या बोर नि हौ तैपनि बाबुराम सरकार ले केहि मात्रा मा आस देखाको छ प्रतिक्षा गरौँ ,हुन् त केहि हुदैन, यो कुरा सबै लाइ चेतना भया /
संबिधान बनाउने श्रेय लिन हानथाप गर्ने नेता तथा राजनैतिक पार्टीहरुले जे जस्तो बिश्लेषण गरुन्, उनीहरुले आफ्नो धर्म पूरा गरुन्। म त एउटा स्वतन्त्र आंखाबाट हेर्दा जे देख्छु त्यहि भन्छु, बाबुराम प्र म नभएको भए शान्ति प्रकृया टुङ्गिने थिएन। अब संबिधान बन्छ भन्ने कुरा लगभग निष्चित भयो भन्दा हुन्छ। कसैलाई समान्य लाग्दो हो, मूलुकलाई ठूलो दुर्घटनाबाट जोगाई अघि बढ्न यो महान कार्यभार थियो। अब आशा गरौं, सम्बिधान बन्छ र केहि समय कतिपय पक्षबाट बिरोध भए पनि देश अघि बढ्छ। जय देश, जय जनता।
प्रधानमन्त्री ले देस को नाम मा सम्बोधन गरे र भने – यहाँहरु सवैलाई नयाँ बर्ष २०६९ को हार्दिक मंगलमय शुभकामना !
धन्यवाद । 🙂
complain मात्र गरेर कसको भलो हुन्छ र? जान्नु हुन्छ भने आर्को solution पनि दिनुस क्यारे मदन जी | सर्वोच्छ लै सर्वोच्छ बनाउने सरकार येही हो क्यारे | अरु सरकार ले नत्र सर्वोच्छलै नि कहाँ टेर्थे र? हामी जनताले नि समर्थन र सहभागिता जनाए मात्र बन्छ यो सम्भिधान | हल्ला मात्र गरेर देश कहाँ बन्छ र | म चै यो कुरा मा बाबुराम को support मा छु है | परिस्थितिबस मधेसी को नाममा मस्ती लुट्न आएको मधेसी दल संघ सम्झौता गर्नु पर्यो | बस तेही को दुखः छ|
आसाका केन्द्रबिन्दु नेपाली जनताका ढुकढुकी बाबुराम भट्रराइलाई सबैले सबैतिरबाट सहयोग दिन सकियो भने अबस्य पनि देस अनी जनताले शान्तिको श्वास फेर्न पाउने छ ।
भाषण गर्नलाई पनि सोच त हुनु पर्यो नि ! मलाई लाग्छ बाबुराममा सोच भने अबस्य छ त्यसलाई जति ब्यबहारमा उतार्न सक्यो त्यति राम्रो !
एकदम सहि कुरो नत्र त भाषण पनि विजय कुमार गच्छेदार को जस्तो पो हुन्छ त खितखित ….
यी बाबुरामले जे भनेनी यीनी स्नोकरका “सेतो क्लुए बल” जस्ता थिय / बिगत ७ महिनामा एउटा स्टिक भारतको र अर्को स्टिक प्रचण्डको हातमा थियो / दुइको कसरि खेलको नियम बनाएर खेल्ने भन्ने कुरा मिल्यो – खेल पनि अगी बढ्यो / प्रचण्ड स्वयं आफ्नो त्यो “सेतो क्लुए बल” बन्ने आकंसा थियो तर सकेनन / अब काँग्रेसको को “सेतो क्लुए बल” बन्न खुट्टा उचाल्ने हुन / अब चैँ स्टिक भारत र पचिमा सक्तिको हातमा हुन्छ जस्तो छ / चीनले पनि कतिको रहर गर्छ आफ्नो हातमा पनि स्टिक समाउने / राजाबादी मात्रले भने त पत्ताइन थियो अब त माओबादीको अर्को बैद्यधारले नै संबिधान त दिल्लीमा बनिसक्यो भनीसके / एक बर्सको जाच त २ महिनामा नीमा फोटो कपिको गेस पपेर पढेर पास गर्न कत्रो गारो हुन्छ भने हाम्रा संबिधानबिधहरु त यार चार बर्षको कोर्छ २ महिनामा सकाउने भए /
बाबुरामजी एक इमान्दार नेताहुन, तर देस चलाउन लाई प्रचण्ड जस्तो कुटनीतिज्ञ हुनु पर्ने हो मेरो बिचारमा (लाजिम्पाट दरबार जस्ता अपबाद बाहेक ) madan bajracharya जस्तै मनस्थिति मेरो पनि भएको छ. आसा गरौ भर नपरौ.गणेस लामा जस्ता don लाई काखी च्यापेर हिड्ने लाई ग्रिह मन्त्रि बनाउन पर्ने ???
मेरो विचार मा प्रचण्ड किंग मेकर बनेर बसेकै ठिक छ किनकि अझै पनि नेपाली राजनीतिमा सक्रिय नेता मध्यमा प्रचण्ड जति प्रभासाली राजनीतिज्ञ कोहि पनि छ छैन | त्यसकारण ले प्रचण्ड सत्तामुखी हुनु हुदैन बरु सत्ता आफसेआफ उनकै हातमा हुन्छ जस्तै झलनाथ खनाल को सरकार होस् वा बाबुराम को | प्रचण्ड लै येही नै ठिक छ नाकी अरु पद
bk pandey जी
गच्छेदार लाइ ग्रिह मन्त्रि बनाउनु ” घृणित संसदीय ब्याबस्था” को उपज हो र तेस्को बिरोध मा प्रत्यक्ष निर्बाचित कार्यकारी प्रणाली को पक्ष मा बाबुराम लगाएत माओबादी छ. अन्तरिम संबिधान तेही संसदीय प्रणाली मा आधारित छ जसले मत जोख्देन मात्र गन्ति गर्दछ. सेना समायोजना र संबिधान लेखन को निम्ति बाबुराम को नेतृत्व आबश्यक थियो भन्ने कुरा प्रमाणित भएको छ र त्यो नेतृत्व जोगाउन को निम्ति गठबन्धन आबश्यक थियो, कांग्रेस एमाले ले “हलो अड्काएर गोरु पड्काउने” नियत ले समर्थन नगरे पछी शान्ति र संबिधान को निम्ति राजनीतिक स्थिरता को लागि भ्रस्टचार को आहाल मा डुबेका मधेशी हरु संग गठबन्धन गर्नु बाध्यता हो. लेनिन ले भने झैँ ” दुइ कदम अगाडी, एक कदम पछाडी ” को सिद्दान्त अनुसार देश को सबै भन्दा आबश्यकता शान्ति र संबिधान को निम्ति केहि सम्झौता त गर्न नै पर्यो नि होइन र? माओबादी ले मधेश बादी संग सम्झौता नगरेको भए के हुन्थ्यो एक चोटी कल्पना गरौ न.
बि के ज्यु,
मैले मात्र नाम उल्लेख गरे थर उल्लेख गरिन; माफ गर्नुस/ मेरै जस्तो मनोस्थिति भयको भन्नु भयकोमा तपाईं मेरो सन्निकट व्यक्ति जस्तै लाग्यो तेसैले तपाईंको “थर” उल्लेख गरेन/ अन्यथा नलिनुस ल/ हुनत जात जातको कुरा उठेकोले आफ्नै जात समेत चुदालेर फालूं फालूं लाग्दैछ कसैको नाम पछाडी अब थर नराखेर मात्र नेपाली राखेनै देसमा जातीय कूभावना अलि मित्छ कि जस्तो लाग्दैछ/
बि के ज्यु, कांग्रेस र एमालेको प्रबिती देखेर दिक्क लागेको मनलाई बिगतमा केहि गल्ति केहि ठिक काम गर्दै राजनीतिमा अगाडी आएको मावोबादी बात मैले मात्र होईन मावोबादी बात पिडित जनताले समेत केहि आसा गरेको थियो/
प्रचंद्र्को नेत्रित्वोको सरकार बने पछी नेपाल र भारत बिचको सम्भंद्को बारेमा उसको बिचार र अभिव्यक्ति सुने पछी मनमा “कुनै त् निक्लिय भारत सिट नझुक्ने नेता नेपालमा” भनेर आसा जागेको थियो/ तर बाबुरामको पालमा तेस्तो खुसि महसुस गर्न म असमर्थ भय/ यो मेरो नासमझी हो बा के हो त्यो भबिस्यले भन्नेछ/
कुरा जे जस्तै भय पनि नेपालको राजनीति फोहर हुने प्रमुख कारण भारतीय दुस्प्रभाव नै हो/ नेपालको राजनीतिमा ख्याल ख्यालैमा बा मात्र प्रयोगको लागि पनि भारतीय कुस्वार्थ बोकेका सिट नजिकिनु हुन्न भन्ने मेरो बिचार हो/
बि के ज्यु, व्यक्तिको अधिकारको उच्चाई जिम्मेवारीले तय गर्छ/ हिमाल पहाड र तराईमा भयको कुनै पनि प्रकारको असमानता र असन्तुलन अन्त गर्न अब बनिने राज्यहरुलाई हिमाल पहाड र तराईको जिम्मेवारी दिनु पर्छ/ हिमाल हिमालीको पहाड पहाडीको, मधेश मधेसीको भन्ने बिचार बिभाजन र असन्तुलनको कारण बन्नेछ/ जातीय पहिचानको निमित हिमाल पहाड र तराई छुने राज्य अन्तर्गत रहने “जातीय उप राज्यहरु” मात्रै बनाउन सकियला/
तराईमा मात्र आफुलाई मधेसी भन्ने मात्रै बसोबास गर्दैनन् धेरै जातका नेपालीहरु बसोबास गर्छ र उनीहरु आफुलाई मधेसी भयको मान्दैनन/ तर मधेसीहरु तराईलाई जवर्जस्ती “मधेसीको मधेस” बनाउन खोज्दैछ/ अरुको पहिचान मितायर आफै पहिचानको हैकमशाही लाद्न खोज्ने ई मधेसीहरु सिट “प्रयोगको लागि” पनि नजिकिनु हुन्न/
ई मधेशबादीहरुको चुरी फुरी बढेको जाली फट्याई गरेर नेपालको नागरिकता लियको बिहारी मधेसीहरु नै हो/ फट्याई गरेर नेपालको नागरिकता लिनेलाई आजन्म कैद र सर्वासो हरण हुने कानुन बन्नु पर्छ/ तव यस्ताहरु दुरुत्शाहित हुनेछ/
“हुनत जात जातको कुरा उठेकोले आफ्नै जात समेत चुदालेर फालूं फालूं लाग्दैछ कसैको नाम पछाडी अब थर नराखेर मात्र नेपाली राखेनै देसमा जातीय कूभावना अलि मित्छ कि जस्तो लाग्दैछ”
मदन जी, म तपाइको यी माथिको भनाइ प्रति म असहमत छु ! यो जातीय कुभावना नेपालमा अहिले शुरु भएको होइन यो त तपाइलाई थाहै होला कि यसको शुरवात मल्ल काल देखिनै भएको हो जुनबेला देखि नेपाल मा हिन्दु धर्म फस्टायो !
यसलाई हिजो हिन्दु अधिराज्य हुँदा सम्म व्यापक निरन्तरता दिदै आजासम्मा पनि यसको निरन्तरता कायमै छ हाम्रो समाजमा ! यसको लागि सोचमा परिवर्तन आउनु जरुरि छ त्यो कसो भनि मैले तपाइलाई भनि रहनु पर्दैन होला ???
तपैले सोचेको सहि हो सम्पूर्ण “”हिन्दु धर्मलाम्बिहरुको”” जो नेपालमा बहुसंख्यक रुपमा बसोबास गर्छन उनीहरुको सोचमा परिवर्तन हुनु एकदम जरुरि छ ! जबसम्म उनीहरुको सोच र ब्यबहारमा परिवर्तन हुँदैन तब सम्म यो जातीय कुभावना निरन्तर हुन्छा र यसले अनिस्था निम्त्यौछा नेपालमा !
तपाइको अर्को भनाइ “तराईमा मात्र आफुलाई मधेसी भन्ने मात्रै बसोबास गर्दैनन् धेरै जातका नेपालीहरु बसोबास गर्छ र उनीहरु आफुलाई मधेसी भयको मान्दैनन/”
प्रति मेरो असहमत किनकि मेरो बिचारमा मधेशमा बस्ने जो कोहि जुनसुकै जातिको भए पनि मधेशी हुन्, मधेशी कुनै जात वा जाति होइन, त्यसरी नै हिमालमा बस्ने जो कोहि पनि हिमाली हुन् तर शेर्पा होइन ! अहिलेको स्थितिमा नेपालमा भौगोलिक आधारमा प्रदेश निर्माण गरेर कुनै हालतमा अहिले भैरहेको असमानता हटाउन सक्दैन बरु यसले अहिलेकै अबस्थालाई निरन्तरता दिन्छ र त्यसले आजको भन्दा पनि भयानक जातीय कुभावानको स्थिति निम्त्यौछा जस्तो लाग्छ मलाई त !
चेतनज्यु
हेर्नुस मित्र “जात” भनेको समाजमा आबद्ध व्यक्ति बा परिवारको पहिचान मात्रै हो/ जातले कसैलाई पनि कोहि ठुलो कोहि सानो भयको बुझाउन्दैन/ यो नितान्त व्यक्ति, परिबार र सामाजिक ब्यबस्था सिट सम्भंदित कुरो हो/
तपाईं ईश्वर बादी हुनु हुन्छ भने मैले यो कुरा भन्ने पर्दैन कि सबै जातको मानवको श्रीस्ती कर्ता ईस्वरको जात छैन भने उसले श्रीस्ती गरेको उसको सन्तानको मात्रै जात कसरि हुन् सक्छ? हो धर्मको उल्टो व्याखा गर्नेहरुले जातको बारेमा भ्रम फैलाय/ यो कुरामा हामि लाग्नु गलत हुन्छ/
जात र नाताको कुरा परिबार र समाज भित्रै सिमित हुनु पर्छ/ तर जव रास्ट्र को कुरा आउँछ सबै जातिको एउतै जात हुन्छ त्यो हो उसको नागरिकता/ कुनै नागरिक सानो हुँदैन कुनै नागरिक ठुलो पनि हुँदैन/ ठुलो भनेको देस हो/ मलाई यति मात्रै थाह छ/
मल्ल शासन कालमा जातीय विभाजन भयको थियनन पेसा विभाजन भयको थियो/ त्यो कुरा शाहकालमा पनि भयको थियो/ राजाको भण्डार हेर्ने राज भण्डारी भनियो/ लेखा पढ़िको काम गर्नेलाई अमात्य भनियो, दरवारमा काम गर्न गयको कर्मचारीहरुको खटन पठन गर्नेलाई प्रधान भनियो/ राजभण्डारी अमात्य प्रधान आदि सब्दले कसैको जात बुझाउन्दैनन उसको पेसा र शिप तथा जिम्मेवारी बुझाउँछ/
दरवार बाहिर समाजमा पनि कुरो तेस्तै हो/ ब्रम्ह ज्ञानको कुरा गर्ने ब्राम्हण, ब्यापार गर्ने बैस्य, “छ्यत्र” को रछ्या गर्ने छेत्री, समाजको सेवा गर्ने शुद्र भनियो/ सबैको पेसा महान नै छ त् को ठुलो को सानो?
म मेरै जातको उदाहरण दिन्छु/ मेरो भासामा मेरो जातलाई गुभाजु भन्छ/ बौद्ध गुम्बामा आजु अर्थात “प्रधान” को काम गर्नु पर्छ गुभाजुले/ तर राणाहरुले गुभाजुलाई बज्राचार्य भन्न लगायो/
मल्लकालीन जातीय ब्यबस्थामा सालमा तेल पेल्ने काम गर्नेलाई “साल्मी” नेवारी भासामा सायमी भन्छ/ राणाहरुले सायमीलाई मानन्धर भन्न लगायो/ राणाहरुले जातको परिभासानै बदल्न खोज्यो/ जातको आधारमा आफु ठुलो भयको देखाउन खोज्यो/ यसैले नेपालमा जातियता को बारेमा भ्रम फैलियो/
अब तराईको कुरामा/ तराईको नाम मात्रै बदल्ने हो भने त्यो कुरामा बिचार गर्न सकिन्छ/ तर जायज कारण दिनु पर्यो/ तराईमा बस्ने सबैलाई हामि तराई बासि भन्छौं चाहे त्यो पहाडी मुलको होस् बा कुनै अरु मुलको/ अब तराईलाई मधेश नाम दिने हो भने मधेशबादीहरुले मधेशमा बस्ने सबैलाई मधेसी भयको मान्नु पर्छ/ यो कुरा हामीले मात्रै मानेर हुँदैन मधेश बादी नेताहरुले पनि मान्नु पर्यो/ उनीहरु यो कुरामा सहमत भय मधेशबादमा अहिले उठेको बिबाद धेरै हद सम्म साम्म्य हुन् जान्छ/ तर उनीहरु त् त्यो पहाडी त्यो हिमाली हाम्रो तराईमा किन भन्दै पहाडी हिमालीले हाम्रो भाग खोस्यो भन्दै आएको पहाडी हिमाली प्रति यक दम आक्रामक बिभेदात्मक नीति लियको छ/
जातको बिबाद आफुलाई मधेसी भन्नेहरुले नै निम्त्यायाको हो/ जातिवादी उनीहरु हुन् हामि होईन/ मधेशमा बस्ने सबै मधेसी भयको उनीहरु मानुन हामि मधेसीलाई मान्छौं/
“जात र नाताको कुरा परिबार र समाज भित्रै सिमित हुनु पर्छ/ तर जव रास्ट्र को कुरा आउँछ सबै जातिको एउतै जात हुन्छ त्यो हो उसको नागरिकता/ कुनै नागरिक सानो हुँदैन कुनै नागरिक ठुलो पनि हुँदैन/ ठुलो भनेको देस हो/ मलाई यति मात्रै थाह छ/ ”
मदन जी, तपाइको माथिको भनाइ एकदमै सत्य हो र देशमा एकता ल्याउन अति आबश्यक पनि हो तर यी सोच हाम्रा अधिकांश नेताहरु (जो बाहुन क्षेत्री जातिका छन्) को मानस पटलमा पटक्कै देखिन्न, त्यहि नै हो मुख्य समस्या देशको, मेरो बिचारमा त !!!
आशा त गर्नै पर्यो /
डाक्टर साहेब संग जनताले आशा त गरेकै थियो/
एउटा काम त अनायासै पुरा गर्नुभो: तर अब तपाइको यो भाषणको कार्यन्वयन हेर्न बाकी छ / तपाइलाई सुभकामना नया वर्षको पनि /
सर्वोच्च अदालतको झापट पाय पछी यतिका समय सम्म लन्थ्याउन्दै आएको शान्ति प्रक्रिया ७ महिनामै टुंगियछ/ धन्यबाद नदिउँ त् कसरि, दिउँ त् कसरि?
यतिका दिन बर्ष सम्म संविधानको “स” पनि नबनायर बसी बसी भत्ता खाई आयकाले अब २ महिनामै संबिधान बन्ने भयो भन्छ; लौ मित्रहरुले नै भन्नुस कस्तो कृतज्ञता व्यक्त गरौँ हामीले ईनिहरु प्रति?
संबिधान सभा राज्य व्यबस्थाको बारेमा फैसला गर्ने न्यायालय हो/ न्याय सिद्धान्तमा न्याय ढिला हुनु भनेको अन्याय भयको हो भनिन्छ/ अब दुई महिनामा संबिधान बन्छ भनियको छ/ त् दुई महिनामा बन्ने संबिधान यतिका बर्ष सम्म न बनायाकोमा के भन्ने “हजुरहरुको जय होस भन्ने कि हजुरहरुको जो मर्जी” भन्ने?
माथिको सम्बोधनमा प्रधान मन्त्रीज्यूले ” संघीय ढाँचाको प्रशासकीय पुनसंरचना कार्य पनि प्रधान मन्त्री तथा मन्त्रि परिषदको कार्यालय बाटै अगाडी बधाईयको छ” भन्नु भयो/ यो कसरि सम्भव भयो? पुन संरचना गर्न त् बनेको हुनु पर्यो नि/
संघियताको बारेमा निर्णय नै भयको छैन/ संघियता अंगालेको संबिधान नै बनेको छैन/ कार्यकारिणी अधिकार रास्त्रपतिमा हुने कि प्रधान मन्त्रीमा हुने कुरामा अझै बिबाद हुँदैछ/ राज्यलाई कुन हद सम्म आत्म निर्णय गर्ने अधिकार दिने हो र राज्यहरुको प्रसासनमा केन्द्रको भूमिका कस्तो हुन्छ ई कुराहरु ब्यबस्था गरिने संविधाननै बनेको छैन/
स्थानीय कानुनहरु कसले बनाउने, राज्यको प्रसासकहरु केन्द्रले नियुक्त गर्ने कि राज्य आफैले ई कुराहरु संविधानले मात्रै ब्यबस्था गर्न सक्छ/ तर संघीय राज्य र संबिधान त् बनेकै छैन/ तापनि प्रधान मन्त्रीज्यू भन्नु हुन्छ उहाको कार्यालयले त्यो सम्भंदी प्रस्ताव अघि सारेकोछ/ के उहा सिट उहाको आफ्नै परिकल्पना को बा उहाको आफ्नै पार्टीको नेता गजुरेलले भनेको जस्तै कसैले बनाई दियको “कुनै मोडेल संबिधान” छ?
“सहानुभुति” शब्द पढे पछि पढ्न नै मन लागेन!!!सलाम लोकतान्त्रिक गणतण्त्रका आमा बुबा,दिदि बहिनि र दाजुभाई गुमाउनु हुने समस्त नेपाली नागरिकहरु प्रति।
चिल्ला भासन गुलिया कुरा
जनता सबै माछाका भुरा
भुराका पेट मा सधै छुरा
जय बाबुराम ..तिमि मात्र छौ नेपाल बिकाश गर्न सक्ने मान्छे ….देश को pm जस्तो मान्छे बागमती सफा गर्नु सानो कुरा हैन …राम्रो प्रयाश छ…अरु नेता हरु सक्छौ आफु गर सक्दैनौ खुट्टा नतान……बादर को जात चै नजनाउ है अरु नेता हरु
जे होस् बाबुराम को पालामा केहि सकारात्मक कामहरु भयका छन्. विकास गर्नको लागि समय लाग्छ तर धैर्य गर्न सके र आफु पनि सकारात्मक भएर आफ्नो देश आफै बनाउनु पर्छ भन्ने भाबना बोकेर अगाडी बढेको खण्डमा विकास हुन धेरै समय लाग्दैन.
उता अरु राजनीतिक पार्टीहरुले पनि नेपालमा सजिलै केहि हुन दिदैनन. त्यसैले पनि बाबुरामलाई काम गर्न अलि सजिलो भएको छैन. सबै पार्टीहरु मिलेर अगाडी बढ्न सके नेपाल र नेपालीहरुलाई राम्रो हुने थियो.
दिपक अधिकारी
जर्मनी
बैदिक धर्म ले भने अनुसार: प्रबचन गर्ने हजारौं सन्त महात्मा हुन्छन तर जीवन मुक्ति( मरण जन्म को चक्कर ) पाउने करोडमा एक दुइ हुन्छन !
भट्टराई जी को प्रबचन राम्रो छ ! कृपया प्रबचन दिनु पहिले कथ्मन्दु सफाइको लागि दुइ करोड खर्चियाको ५ रु को यौता ग्लोब लै ५० रु किन तिरियो भनेर येस्तई प्रबचन मार्फत पनि जानकारी पौ सरकार ! कुराले होइन कामले देखाउनु पर्यो !
के जनतन्त्र र लोकतान्त्रिक मा फरक छ ? कतै लोकतान्त्रिक भनेको उही गिरिजाले सासन चलाको जस्तै त होइन (उही नेता अनि कर्मचारी@ सरुवा बढुवा खल्ती भरुवा ) केन्द्रले खै पी आयको मा अब संघले पनि खानापौने भो ! लौ १९-२० को फरक त होइन ?
प्रधानमन्त्रिको सम्बोधन सन्तुलित र स्वागतयोग्य छ।
पहिले,”प्यारा देशवासी ,मेरो सरकारले”. भनेर सम्वोधन गरिन्थियो अहिले- “आदरणीय आम नेपाली आमाबुबा, प्यारा दिदीबहिनी तथा दाजुभाइहरू”…!!!भनेर सम्वोधन गरिन्छ !!सायद अहिले सम्म जनता हरुले फरक महशुस गरेकै यति नै कुरामा होलान..???जय हो सबै को ….यति नै..!!!
एक पटक भन्न मन लाग्यो, विकास र बिबेकका नेता बाबुराम जिन्दाबाद …बाबुराम आऊ, देश बनाऊ……
मैले कलेज पढ्दा हाम्रा साथीहरु भन्ने गर्थे नेपाली नेताले देश बनाउदैंनन त्यसैले नेपाललाइ कुनै बिकसित मुलुकलाइ ठेक्का दिने…ब्रिटिसले भारत,अस्ट्रेलिया र हंगकंग बनायो यसरि नाइँ खैरे वा चिनिया भोटेलाइ ५० बर्षको लागि दिने भने नेपाल बिकसित बनाई दिन्छ भन्थे……त्यो सोच खाते सोच थियो हाम्रो बाबुरामलाइ १० बर्ष देश दिने भने कायापलट हुन्छ यो साचो हो …..
“सहि हो सात महिनाको यो अवधिमा यो देशको भविष्य स्वर्णिम छ भन्ने मेरो विश्वास अझ बढेको छ । हामीस“ग स्रोत र साधनको कमी छैन। कमी छ त स्पष्ट सोंच, सकारात्मक चिन्तन र एकतावद्ध प्रयत्नको। त्यसैले आउनोस्, हामी सवैले एकतावद्ध संकल्प गरौं– सम्बृद्ध नयाँ नेपालको निर्माण सम्भव छ। हाम्रो राष्ट्र र जनताको भविष्य उज्वल छ।
यहाँहरु सवैलाई नयाँ बर्ष २०६९ को हार्दिक मंगलमय शुभकामना”
सलाम बाबुराम सलाम
बधाई तथा शुभकामना प्रधानमन्त्रीजीलाई ! अगाडी अझै राम्रो गर्नुहुनेछ भन्ने बिश्वास छ /
बाबुराम भट्टराई साँच्चिकै यो देश हाक्ने योग्य उमेदबार हो | अझै पनि विभिन्न बहाना मा सरकार परिबर्तन गर्न दाउ गर्ने कथित राजनीतिज्ञ लाइ बहिस्कार गरौ साथै नराम्रो काम गर्ने को सभ्यरुपमा बिरोध गरौ