छ वर्षमा बागमतीमा पानी धेरै बगिसकेको छ। छ वर्षअघि लोकतन्त्र स्थापनाको खुसी कसरी मनाइएको थियो, कस्तो थियो त्यतिबेलाको माहौल, आउनुस् त्यतिबेलाका केही फोटो र ब्लग हेरौँ।
२०६३ वैशाख १२, मंगलबार
नागरिक समाजले आयोजना गरिरहेको शान्तिपूर्ण सभामा विद्यार्थी नेता गगन थापाले बोलिरहेका बेला घुसपैठ गरेका भिजिलाण्टेले आक्रमण गरेपछि त्यहाँको स्थिति तनावग्रस्त बनेको हो। भिजिलाण्टे घाइते अवस्थामा वीर अस्पतालमा छन् भने आन्दोलनकारीहरुले वीर अस्पताल घेरेका छन्। प्रहरीले प्रहार गरेको टियर ग्यासका कारण एक फोटो पत्रकार पनि घाइते भएका छन्। अहिले आन्दोलनकारीहरु राजदरबारतर्फ जाने भनेर अघि बढिरहेका छन्। सशस्त्रका माधव थापाको कमाण्डमा रहेका प्रहरीको एक घेरा तोडिसकिएको छ। आन्दोलनकारीलाई पिट्ने प्रहरीलाई उनीहरुले लखेटेका छन्। स्थिति निकै तनावग्रस्त छ।
आरएनएसी अगाडिको अोभरहेड ब्रिजबाट खिचिएको फोटो। एक घण्टाभन्दा बढीसम्म विभिन्न ठाउँमा घुमेर त्यहीँ पुग्दा अझै यत्तिकै भीड त्यहाँबाट आएको आयै थियो। भनेपछि तपाईँ अनुमान लगाउनुस् कति सहभागी थिए ? फोटोः उमेश
जनआन्दोलनका अगाडि राजा झुकेपछि आज काठमाडौंमा विशाल विजय र्याली भइरहेको छ। म त्यसमा सहभागी भएर भर्खरै फर्किएको हुँ। मसँग भिडियोहरु पनि छन् तर अहिलेलाई म केही फोटोहरु सहितको विवरणमात्र प्रस्तुत गर्न गइरहेको छु। सात दलको बैठकले आज हिजै निर्धारण गरिएको ठाउँमा अर्थात् सात ठाउँमा विजय र्याली गर्ने र सभा गर्ने भनेका थिए। तर राजालाई झुकाउने जनताले नेताहरुको कुरा किन मान्थे रे। वर्षौंसम्म बन्दी बनाइएको जो थियो उनीहरुलाई। त्यसैले उनीहरु वर्षौंदेखि कहिले निषेधाज्ञा र कहिले कर्फ्यु भनेर जान समेत नदिइएको ठाउँ रत्नपार्कतिर हानिए। वास्तवमा आज सैनिक मञ्च टुँडिखेल जानु पर्ने र त्यहाँ सभा गर्नुपर्ने, राजा बस्ने ठाउँमा बसेर भाषण दिनुपर्ने भन्दै थिए केही आन्दोलनकारीहरु। बाँकी विवरण र फोटोहरु भित्र।
ल हेर मण्डले हो ! तिमीहरुका प्रभुको गति ! रत्नपार्कमा आक्रोशित प्रदर्शनकारीहरुले राजाका कथित महावाणी लेखिएका सबै बोर्डलाई ध्वस्त पारे। ढुंगाले हिर्काउँदै, लाताले दिँदै हथौडाले ठोक्दै बोर्डलाई झिकिन्थ्यो र सडकमा फालिन्थ्यो। त्यसपछि सबैले त्यसमा कुल्चिएर आक्रोश पोख्थे। यो देख्दा मलाई याद आइरहेको थियो- इराकमा सद्दाम हुसेनको शालिक ढालिरहेको दृश्य। फोटोः उमेश
जुलुसमा सहभागीहरु नेताहरुलाई सतर्क गराउँदै थिए। मलाई रातो अबिर लगाइदिने एक जना अपरिचित भन्दै थिए- आंशिक मात्र है। हो, पूर्ण लोकतन्त्र अझै आइसकेको छैन। त्यसतर्फ लाग्नका लागि बाटो मात्र खुलेको हो। त्यसैले अहिलेको बधाई आंशिक बधाई मात्र हो।
जुलुसमा यस्ता नारा लागेका थिए-
त्यसै भाग्लास् ज्ञानेन्द्रे, हिसाब किताब बाँकी छ
कमले जालास् हेटौडा, तेरो घाँटी रेटौंला
सात पार्टी सात दल, देखिस् ज्ञाने हाम्रो बल
नेताहरु होसियार, दरबारभित्र छिरौला
संविधान सभा बाँकी छ
यो जित कसको जनताको
वीर शहीद अमर रहुन्
शहीदको रगत के भन्छ, गणतन्त्र ले भन्छ
श्रीपेच हामी जलाउँछौं, देश हामी चलाउँछौं
नारायणहिटी खाली गर गणतन्त्र आउँदैछौं
सुरुमा कलंकी पुगेको थिएँ तर त्यहाँ कुनै नेता निर्धारित समय १२ बजेसम्म आइपुगेका थिएनन्। त्यसैले भीड स्वस्फूर्त रुपमा रत्नपार्क कब्जा गर्ने भनी अगाडि बढ्यो कीर्तिपुर र थानकोटतिरबाट आएका लाखौंको सहभागिता थियो त्यहाँ।
जुलुसले झ्यालबाट रमिता हेरेर बस्नेहरुलाई टुलटुलु हेरेर लोकतन्त्र आउँदैन, झ्यालबाट हेरेर लोकतन्त्र आउँदैन जस्ता नारा समेत लगाएका थिए। म एउटा ऐतिहासिक दिनमा ऐतिहासिक जुलुसमा सहभागी भइरहेको थिएँ- त्यो सम्झँदै मलाई गर्व लागेर आउँथ्यो।
गणतन्त्रको माग गर्दै प्रदर्शन गरिरहेका जुलुसका सहभागीहरु। फोटोः उमेश
आन्दोलनलाई दमन गर्नेहरुलाई कारबाही गर्न माग गरिएका प्ले कार्डहरु पनि थुप्रै थिए। फोटोः उमेश
प्रहरीले विजय जुलुस मनाउनेहरुलाई रत्नपार्कबाट अगाडि राजदरबारतिर भने जान दिएनन्। उनीहरु बाटो छेकेर बसिरहेका थिए। महेन्द्रको शालिकसम्म प्रहरीका कम्तीमा पनि १२ वटा घेराले बाटो छेकेर बसिरहेको थियो। मैले अगाडिबाट हेर्दा यसरी बाटो छेक्नेहरु जनपथ प्रहरी नै मात्र देखेँ। सशस्त्र र सेना भने देखिनँ। रत्नपार्कमा सुरुमा राजाको नाम र श्री ५ को सरकार लेखिएका बोर्डहरुमा रङ्ग पोत्ने काम भएको भए पनि पछि भने ध्वस्त नै पारियो। फोटोः उमेश
आन्दोलनकारीहरुका मोस्ट वान्टेड अपराधी। फोटोः उमेश
वर्षौंपछि शहीद मञ्चमा सभा पनि भयो। तर तयारी नभएकोले त्यहाँ कुनै माइक र स्पिकरहरु थिएनन्। नेताहरु पनि थिएनन्। फोटोः उमेश
लाखौंको भीडमा मलाई सबैभन्दा अलग लागेका एकजना। उनी कागजको श्रीपेच लगाएर अनुहारमा समेत गणतन्त्र जिन्दाबाद पोतेर बसेका थिए। मैले उनीसित कुरा पनि गरेको थिएँ। त्यो भिडियो ब्लगमा देखिन्छ। फोटोः उमेश
२०६३ वैशाख १२, मंगलबार
राजालाई आन्दोलनको भरमा झुकाएको खुसियाली मनाउन नेता हैन, नागरिक समाजको कार्यक्रममा भेला भएका लाखौंको जनसमूह। कार्यक्रम रत्नपार्क शहीद मञ्चमा भएको थियो। यो ठाउँमा राजनीतिक कार्यक्रम नभएको वर्षौं भइसकेको थियो। मण्डले सरकारले हुँदाहुँदा यो ठाउँलाई पार्किङ स्थलसमेत बनाइसकेको थियो। तर आज यसलाई जनताले कब्जा गरेरै छाडे। बाँकी फोटोहरु भित्र छन्। सबै फोटोहरु फोटो पत्रकार सागर श्रेष्ठका हुन्।
सभालाई सम्बोधन गर्दै विद्यार्थी नेता गगन थापा। उनले संविधान सभाबाट गणतन्त्र सुनिश्चित नभएसम्म आन्दोलन जारी राख्नुपर्ने बताएका थिए। उनले बोल्दै गर्दा मण्डले भिजिलाण्टेले सभामा सहभागीहरुमाथि आक्रमण गरेपछि शान्तिपूर्ण सभा बिथोलिएको थियो।
भिजिलाण्टेको घुसपैठबाट सभा बिथोलिएपछि प्रहरीले अश्रुग्याससमेत प्रहार गरेको थियो।
आजको बुध्द के भन्छ ? शान्तिका लागि उठ भन्छः प्लेकार्डमा लेखिएको नारा।
मण्डलेहरुले दुरुपयोग गर्दैमा राष्ट्रिय झण्डा उनीहरुको हुँदैन, हामी लोकतन्त्रवादीहरुलाई पनि राष्ट्रिय झण्डाको उत्तिकै माया छ।
आम्मै नि, श्रीपेच लाएर पनि गणतन्त्र जिन्दावाद रे !
लाखौंको संख्यामा उपस्थित जनसमुदायलाई सम्बोधन गर्ने कोही नभएपछि नागरिक समाजका व्यक्तित्वहरुले अघोषित कार्यक्रम भए पनि सभा गरेका थिए। सभामा गगन थापा, कृष्ण पहाडी अनि आकस्मिक रुपमा आइपुगेका अखिल क्रान्तिकारीका नेताले समेत सम्बोधन गरेका थिए। फोटोमा पत्रकार महासंघका सभापति विष्णु निष्ठुरी सम्बोधन गर्दै।
पूरै सहरलाई बन्दी बनाइरहेका राजा जनबल अगाडि झुकेपछि स्वतन्त्र भएका नागरिकहरु रमाउँदै।
शहीद मञ्चअगाडि रहेको राजाका कथित महावाणी लेखिएका होर्डिङ बोर्डहरुमाथि आक्रोश पोखिँदै।
भोटाहिटीमा प्रहरीसित विवाद गरिरहेका आन्दोलनकारीहरु।
भिजिलाण्टेको घुसपैठपछि शान्तिपूर्ण सभा बिथोलियो र आन्दोलनकारीले ढुगा हान्न थालेपछि भागिरहेका प्रहरीहरु।
अरु बेला आन्दोलनकारीलाई मानवअधिकारवादीहरुले उध्दार गर्थे, आज प्रहरीलाई उध्दार गर्दै मानवअधिकारवादी।
झडपपछि रत्नपार्कमा टायर बालेर विरोध गरिरहेका आन्दोलनकारीहरु।
बिहान कोइराला निवासमा सात दलको बैठक बस्दै।
नेताहरुलाई खबरदारी गर्न कोइराला निवासबाहिर भेला भएका जनसमुदाय।
मदनदाईको कमेन्टमा असमत हुने ठाउँ छैन / लामादाईको कमेन्ट पुर्बग्राही एक आयामि भो / मनजीको कुरा आधि चित्तपुज्दो लागे पनि एउटा बेक्ती र संस्थालाई बलिको बोको बनाउदा नया नेपाल बन्ने होइन भन्ने मनन गरे राम्रो होला / विचार , आस्था , संस्कार आफ्नो आफ्नो हुनु तेसमा रोक नलाग्नु नै मेरो प्रजातन्त्र र तपाइको लोकतन्त्र हो /
१. लामाजी के अब नेपाल पनि भारतको USA को Puerto Rico जस्तो Self-governing territory बनाउने हो त ? येसो हुदा नेपालीले सुबिदा पौचन त ? सुबिदाको लागि हामी सात समुद्र तरेम / वैशाक १० ले गदतंत्र र आजको नया नेपालको बाटो खोल्यो रे लौ तर के यो नया मान्यतामा आएको शिफ्ट Paradigm Shift ले देसको भलो भो त, के हामीले जसको लागि देस छोडेम त्यो आयो त ? म फेरी भन्छु नेपालको राजतन्त्र चीन पनि सार्कमा हाल्नु पर्यो भनि भारतको शंक्ति सन्तुलित राख्न्न भन्ने ज्ञानेन्द्रको कथनको कारण भारत पिच्किदा आएको हो / तेस बाहेक सनातनी हिन्दु र बुद्ध संस्कृतिको dilute गर्न missionery को कारण गदतंत्र आको हो / आफुले आतंकारी भन्ने आफु सरन दिने फेरी तेही आतंककारीलाइ हेरो बनाएर १२ बुदे dictate गर्न भारतको कारण गएको हो / गिरिजा त निमित्त नायक मात्र थिय जसको महत्वाकान्साको फाइदा प्रचण्ड र भारतले राम्ररी उठायो / बिदेसी lobbyist को कारण पनि राजतन्त्र ढलेको हो / भेडा जनताहरुलाइ राजतन्त्र फालेमा बाघ मारेको बिरताको अहम दिलाउने मेडियाले कति गलत मान्यता “consent manufacture ” गरेका थिए भन्ने ४/५ वर्ष अगिको कान्तिपुर र हिमाल मेडिया हेरे पुग्छ / हाम्रा उमेशजीले हो वा Mysansar टिमले पनि केहि वर्ष अघिसम्म ब्लगमा राजतन्त्रको वकालत गर्नेको कमेन्ट नराखी तानासाही सेन्सर लागेको थियो जुन आजकल हटेको आबास पाएको छु /
अब नेपालीले बोक्ने भनेको रास्तिय agenda हो जुन मुनि consititutional मोनार्की ले पनि ठाउँ पाउनु पर्छ / नेपालको राजनितिक परिवर्तन maneuver भारतले गरेको हो / एसको अर्को twist गरि आफ्नु अनुकुल राजा लायेमा नेपाल हुने भनेको सिक्किमभन्दा कम र भुटानभन्दा केहि बढीको अवस्ता मात्र हो / नेपालमा पछिमी lobbyist को चलखेलले चीन र भारत दिक्क भैसके / कोठामा एक कुरा बाहिर अर्को कुरा गर्ने नकचरा नेपाली नेताहरुसित नेपाल हाक्ने खुबी छैन पनि बुजिसके / तर यी २ रास्त आफ्नो स्वार्थ र सुरश्याको लागि पनि नेपालीमा इस्तिरता चाहनछन् जुन जातिवादी संगीयेता र नया नेपालले दिन सक्दैन / अब फर्कनु पर्ने पुरानो बाटो नै हो जहाँ राजा आफ्नु मानुमा बसुन र जनप्रतिनिधिले सासन गरुन / बेक्ती नराम्रा होलान रे तर पनि अर्को १०० वर्षसम्म नेपालको अखण्डताको लागि संस्तागत रुपमा राजतन्त्र जस्तो बलियो आधार केहि छैन /
हिजो पंचायत ढलेको turning पोइन्ट दिन जुन दिन सरदचन्द शाहको घर मोबको सिकार भएको थियो तेही मोबले भोलि लाजिम्पाट दरबारमा धावा बोल्न पनि सक्छ वा नागरिक ज्ञानेन्द्रलाई इंगलैंड, नर्वे , स्वीडेन, डेनमार्क, जापान , बेल्जियम , होल्लैंड, अस्ट्रेलिया, क्यानाडा , एन्ग्लिश बोल्ने वेस्ट ईन्दिएस्का मुलुक, र अरु थुप्रा मुलुक जस्तो एउटा संस्थागत संरचनाको नासोको रुपमा स्तापित गर्न पनि सक्छ /
हिजोका संसारको सर्बोकृस्ट संबिधान बनाए भन्ने माधव नेपाल , निलाम्बर आचार्य , दमननाथ आदि हरुको लागि २०४७ को संबिधान पनि फापेको नै हो / त्यो संबिधानले अर्थतन्त्रले नधान्ने माग राखेर रत्नपार्कको रेलिंग र जापानीले दिएका निलो बस फोड्ने परिकल्पना गरेको थियन / नत तेस्ले साढे तिन वर्षमा नै एउटा powermonger को लहडमा संसद भंग गर्ने परिकल्पना गरेको थियो / ५८ दिन संसद चल्न नदिने , भेडा-बाख्रा जस्तो सांसद थुन्ने , आफु अनुकुल नहुदा आजका भलाद्मीका नाटक गर्ने सुबास नेवांग जस्ताले अदालतको निर्णय मान्दैनौ भनि कुर्लने सांसदको परिकल्पना गरेको थियो त ?
बैसाख ११, जेठ १४ र नया सम्भिधान सामान्य नेपालीको लागि कागलाई बेल पाक्यो हर्ष न बिस्मात जस्तो भइसक्यो / नेपालीको समस्या नया supreme law अर्थात् संबिधानको होइन , तेस्को पालन र तेसप्रतिको निष्ठाको हो / पात्र उही छन् पब्रित्री उही छन् / let us see what happens . एस्तो आस्था र कर्तब्यबोध नभयेको नेताहरु नै हो चाहे भारत होस् या पचिमको मनपसंद गोटी / अनि के गारो होस् त मुनि होस् या अरु देसको राजदुतले नेपालको सासन बारे “dictate ” गर्न / १२ बुदे पनि तेही त हो / आजकल चै आफ्ना गोटी पनि खीसकेको आबास पाएका होलान ?
१५,००० को ज्यान मार्ने उद्योग चलाको र १५ वर्ष भर्स्ताचारी प्रसासन चलाको लागि राम्रो सुनको अन्डा दिने कुखुरी भाको छ यो संबिधान बनाउने धन्दा / बैसाख ११ चै मेगा लटरी परेको दिन होला /
हेजो संसारको उत्तम संबिधान बनाउनेले अब ब्रम्हानन्दको उत्तम संबिधान बनाउने होलान जेस्ठ पन्द्रमा / यो नया संबिधानले नेपालीको दाल भात र दुकुको लागि रोजगारीको बाटो , कम्तिमा १२ क्लास सम्म निसुल्क सिक्षा , जोरोमा सिटामोल र झाडापखाला लागेमा कुना कुना सम्म जीवन जलको पहुच , धनि र गरिबको लागि समान कानुन , राज्यले सक्दो सामाजिक सुरक्षा गर्न सकोस येही छ कामना /
अन्तमा त्यो संबिधान अलादीनको जिन्ना भै नेपालीको सम्पूर्ण इस्षा पुरा गरोस / साथमा तेस्प्रती अमेरिकीले जस्तो आस्था राख्ने र तेस्को ज्यान फालेर पनि रक्षा गर्ने नागरिक जन्मेस / के ४७ प्रति त्यो नगर्नेले नया प्रति त्यो होला र भन्ने कुरो चै भविस्यको गर्भमा छोडी हाम्रो उमेशजी लगाएत सम्पूर्ण भावनात्मक रुपमा बैसाख ११ सित बिसेस सम्बद् राक्नेको सपना म जस्तो २०४६ को परिवर्तनमा रमाएको जस्तो अपुरो नहोस /
1 संबैधानिक राजतन्त्रमा रमाउने प्रकाश भाइको उडन्ते परिकल्पना र ज्ञानको पाखुरी सुर्क्याई देख्दा उदेकै लाग्यो|
२ संबैधानिक राजा भएर बस भनेर ज्ञानेन्द्रलाई भनेकै थियो| आफै बाठो भएर गुल्टेको त हो| त्यस्तो अदुरदर्शीलाइ ल्याएर फेरी भडखालमा जाकिने र!?
३ संबैधानिक राजैले समस्या समाधान हुनेभए अर्को चुनाव नहुन्जेल रामवरण यादवलाई नै संबैधानिक राजा घोषणा गरे भै हाल्यो नि! असक्षम घोषित भएको ज्ञानेंद्रै किन चाहियो ?
४ अनि सुधारवादी आन्दोलन भनेको चाहिं के हो? जमानामा गोर्बाच्योभले पेरेस्त्रोइका मार्फत सुधारवादी आन्दोलन गर्न खोज्दा आफै सत्ताच्युत हुन पुगेका थिए| राजनीतिक नेतृत्व सहितको भिजनद्वारा मात्र सुधारवादी आन्दोलन गर्नसकिन्छ|
५ दुखको कुरो राजनीतिमा संधै ज्ञानी नै हावी हुन्छ भन्ने छैन| गोर्वाच्योभको ठाउँ एल्त्सिन जस्ताले लिएका थिए| संसारका राजनीतिमा बिकृति र विसंगति व्याप्त भएको हामी देखिरहेका छौं| नेपाल अपवादमा पर्दैन|
६ अब हामी पछाडी फर्कियौं भने यो प्रकृतिको नियम विरुद्व हुनजान्छ र समाजमा बिकसित भएको मूल्य मान्यताले पनि हामीलाई त्यसो गर्न दिंदैन र समाज बिकासको सिद्वान्तको हिसाबले त त्यसो गर्न मिल्दै मिल्दैन| राजतन्त्र हाम्रो मौलिकता हो परम्परा हो र आस्था हो भन्ने जस्ता छेउ न टुप्पोका कुरो चाहिं फेरी कमेन्टमा पढ्नु नपरोस|
७ अन्तमा, बैशाख ११ सदियौं देखि राजा साहेब, बाबुसाहेब, ठकुरीसाब र अन्य मै खाउँ मै लाउँ अरु सबै मरून भन्ने साबहरुका विरुद्व निर्धा निमुखा जनताले चलाएको आन्दोलनले लिएको तार्किक निष्कर्ष भएको दिन हो| केहि मुठ्ठीभर व्यक्तिले आन्दोलनको नाजायज फाइदा उठाए होलान, तर समग्रमा यसले ठुलै जागरण ल्याएको छ| यहि जागरण केहीलाई अपाच्य भएको छ| माओवादी, कांग्रेस, एमाले र अन्य राजनीतिक पार्टीमा घुसेका राजावादीहरुले गर्दा नै देश अन्यौलग्रस्त भएको हो र संबिधान बन्न ढिलाई भएको हो| कुरोको चुरो यहि हो| धेरै जना थाहा पाएर पनि थाहा नपाए झन् गर्छन, बुझ पचाउन्छ्न|
“* सनातनी हिन्दु र बुद्ध संस्कृतिको dilute गर्न missionery को कारण गदतंत्र आको हो| ” नेपाली जनताको धार्मिक सम्बेदनशील माथि खेलबाड गरेर गणतन्त्रप्रति बित्रिष्णा गराउने पुरानो पन्चे फर्मुला हो यो प्रकाश भाइ! अब यो भुत्ते भैसक्यो |
माइसंसार मा कम्मेन्ट लेख्ने प्रजातन्त्रबादी र लोकतन्त्र को हिमायती हरुले लोकतन्त्र र प्रजातन्त्र को राम्रो पक्ष्य को बढी जोड दिनुपर्ने मा ज्ञानेन्द्र पट्टि ज्यादा खनिएको आभास भयो |देश मा प्रजातन्त्र को नाउमा लुट तन्त्र मच्याउने हरु पुर्ब राजा को भुत बाट तर्सिनु त् जायज हो ,तर आउरे ,पौरे ,अन्तरे ,जन्तरे ,आइते हरु बुर्लुक्क उफ्रिनु को औचित्य के ?
इमान्दारी पुर्बक लेख्नु भएर मदन जी ले सचा जनजातिको परिचय दिनु भो |
अब सशांक को चै रौ केलाउनु पर्ने जस्तो छ |
शंकरजी ! हामी मतवालीहरुको रौँ हुँदैन त ! के केलाउनु हुन्छ ?
ज्ञानेन्द्र ” नाटकमा उभ्याईएको राजा नामको एउटा पात्र” मात्रै थियो/ ज्ञानेन्द्रले जे गरे त्यो नाटककार को निर्देशन अनुशार नै गरे त् ज्ञानेन्द्रलाई मात्रै के दोष दिने?
ज्ञानेन्द्र मात्र एउटा अधिराजकुमार थियो/ सहि गलत ब्यापार गरेर बसेको थियो/ हो राजाको खलक भयको कारण राज्य कोष बात पनि भत्ता पाउदै आएको थियो/ ज्ञानेन्द्रलाई जनता सिट सोधेर राजा बनायको पनि थियनन/ हो २००७ साल अघि, त्रिभुवन दिल्ली भागे पछी राणाहरुले उसलाई राजा बनायो/ भारतले उसलाई राजा मान्न अस्विकार गर्यो/ बेलायतले त् मान्ने संकेत गरेको पनि थियो/ अमेरिकाले पर्ख भन्यो बेलायत चुप बस्यो/ पछी मोहन शमशेर कांग्रेस र भारतको गोलमेच सम्मेलन दिल्लीमा भयो/ ज्ञानेन्द्र राजा बात हट्यो/ ज्ञानेन्द्र राजा बनाईने एउटा पात्र मात्रै थियो/
दरवार हत्याकाण्ड नै नेपालमा राजतन्त्र उन्मुलनको सुरुवात थियो/ नभय मावोबादिले समेत बिरेन्द्र मात्र लोकतान्त्रिक राजा बन्न माग गर्दै आएको थियो बीरेन्द्रलाई गद्दी छोड भनेरै मावोबादिले बिद्रोह गरेको थियनन/
२००७ सालमा दिल्लीमै मोहन शमशेर र भारतीय नेताहरुको बिचमा सहमति गरेर कांग्रेस ज्ञानेन्द्रलाई गद्दी बात हटाय झैँ दिल्लीमै भयको १२ बुंदे सम्झौता पछी लोकतान्त्रिक राजतन्त्र मात्रै माग्दै आएको मावोबादी र संबैधानिक राजतन्त्र मानि आएको कांग्रेसले ज्ञानेन्द्रलाई फेरी पनि गद्दी बात हटाउने निर्णय गर्यो/ ज्ञानेन्द्रले चुपचाप त्यो निर्णय मान्यो?
१२ ज्ञानेन्द्र राजा बन्नु अघि के गर्यो त्यो चर्चा गर्नु आबस्यक छैन/ राजा बने ज्ञानेन्द्रले तेही गर्यो जो उसलाई गर्न लगायको थियो/ ज्ञानेन्द्र आफैले संबिधान निलम्बन गरेर संसद भंग गरेको थियन/ ज्ञानेन्द्रले संबिधान मिचेर आम चुनाव गर्न सक्दैन भन्ने बहादुरको सरकार भंग गरेको थियन/
तुक्रियाको कांग्रेसमा शेरबहादुरको टुक्रे कांग्रेस गिरिजाको टुक्रे कांग्रेस भन्दा बलियो ठुलो थियो/ शेरबहादुरको नेत्रित्वोको सरकारले चुनाव गराय आफु पतन हुने दरले गिरिजाले शेर बहादुरको सरकार भंग गर्न ज्ञानेन्द्रलाई दवाव दिंदै आएको थियो/ उता शेर बहादुरको सरकारको सरकारको समर्थन गर्दै आएको माधव नेपाल शेर बहादुर को सरकार गिरे आफु प्रधान मन्त्रि बन्ने सपना देख्दै थियो/ ज्ञानेन्द्र बात बहादुरको सरकार भंग गर्ने गल्ति ज्ञानेन्द्र आफैले गरेको होईन गिरिजाको दवाव र माधवको लालसाले गरायको थियो/
१२ बुंदे सम्झौता पछी सदनले ज्ञानेन्द्र हटाउने निर्णय गर्यो/ ज्ञानेन्द्रले मान्यो गद्दी छोड्यो/ नागार्जुनमा बस्न सक्रिय राजनीतिमा नलाग्ने शर्त राखियो ज्ञानेन्द्रले त्यो पनि मान्यो/ अब कुनै बेला राजा भयको ज्ञानेन्द्र कसले फेरी पनि राजा बनुन भनेर चाह्यो त् ज्ञानेन्द्रको के दोस?
राजगद्दी बात हताईयाको ज्ञानेन्द्र एउटा आम नागरिक मात्रै हो/ आम नागरिकले देसको नागरिकहरुको समर्थन पायमा के बन्न सक्छ के बन्न सक्दैन भन्ने कुरा ज्ञानेन्द्रको हातमा छैन जनताको हातमा छ/ सदनमा सहमत गरिन नसक्ने स्वार्थ हरु रिसोर्टहरुमा सहमति गर्दै जनताले फालेको नपत्यायको नेताहरु आज ज्ञानेन्द्रको नाम मात्रै सुने मात्र पनि किन तर्सन्छ भन्ने कुरा ‘बुझेर पनि बुझी नसक्ने” भन्न मान्न नेपाली जनता बाध्य भयको छ/
मन , न्यु योर्कलका “Oxtail Soup ” प्रेमी दाई, लुना, हर्के र अरु सम्बंदिद साथीहरु,
१.राजा ज्ञानेन्द्रले गलत कदम नचालेका भए ,चीनलाई पनि सार्कमा हाल्नु पर्छ भनि आफ्नो घरको समस्या नसुल्जी आफु कम्जोर भाको बेला regional leader बन्न नखोजेका भए , गिरिजाको महतोकंसामा लगाम लागेको भए , कहा बन्थ्यो १२ बुदे भारतको निर्देसनमा , कहाँ औथोयो यो बैसाक ११ गते ? लामा दाई ल दिनुस बुदागत के के राम्रा काम गरे त गद्तंत्रबादी नेताले ?
२. कल्पना पनि नगरेको “सेल्फ फुलफिल्लिंग प्रोपेची” पुरा भएको छ बाबुराम र प्रचण्डको / भुतकालबाट भाग्न चाहनछन् प्रचण्डहरु जसको प्रस्तापन बिन्दु लडाकुको बिसर्जनबाट सकियो / आजको जनताको करको पैसामा गरेको बिलासिता भबिस्यमा गुम्ने डर छ यीनीहरुलाई / यीनले गरेका भास्ताचार त पन्चे र २०४६ पछिका संसदबादीले गरेकाभन्दा १० गुना बढी छ / के को लागि खेलेको रगतको होलि ? के का लागि बिनास गरेको , स्कुल , पुल , अस्पताल जस्ता पुर्बाधारहरु ?
३.पचायतमा पाच पल्ट प्रदान मन्त्रि भएका किर्तिनिधि बिष्ट बिना सुरक्षा लखर लखर बिहान बेलुका कमल पोखरी – डिल्लीबजार – गौशाला हिडेका हुन्थ्ये / सक्छन त गरिबका नेता भनौदाहरु तेसो गर्न / तब हुन्थ्यो की बैसाक ११ को महत्व ?
४.भारत र चीन जस्ता ठुला र शक्तिसाली रास्ताहरु आफ्नो national interest मा काम गर्छन जुन नेपालका कांग्रेस मात्र होइन बामपन्थीले पनि सकेनन / बितेका २/४ दसकमा बामपन्थीहरु खाली येस्ता सन्धिको इस्सु बनाएर रस्तियाताको ठेक्का आफुले लीएको भ्रम पारि बन्द कोठामा भारतको बफादारीमा लागे / हिजो एउटा सुर्य बहादुर थापा थियो आज अमरेश सिंह, सिटौला, नेपाल, ओली, खनाल मात्र होइन बाबुराम र दाहाल जस्ता लिन्दुप दोर्जे बन्न तछाड मछाड भन्नेको भिड छ / येस्ता बेला कांग्रेसलाई मात्र के दोस दिनु / नेपालमा जसले जे भने पनि भारतसंग संस्थाघत स्वाबिमानका साथ deal कि त राजसंस्थाले गर्यो कि त बेक्तिगत रुपमा PM हुदा किशुनजीले , राजा बिरेन्द्र, राजा ज्ञानेन्द्रले आदिले गरे /
४० करोडको बिहार झारखण्ड र २० करोड जनसंक्याको यु पी उत्तरमा जम्मा पुग न पुग ३ करोडको नेपालले नागरिकताको मामिलमा चनाखो हुनु पर्थ्यो / नेपालीपन dilute हुन नदिने राजा महेन्द्रको भुमि सुधारको एक पन्थ २ काज गरि पहाडी जनसंक्या तराईमा झार्ने काम जुन डा हर्क गुरुङबाट आएको थियोले नेपालीपनको सुररक्षा कवज थियो / एसबाट जमिन्दारी प्रथा पनि कम भएको थियो / यो social enginerring आजकोभन्दा उत्तम मान्छु म / संगीयेताको नाममा माटोप्रति आस्था नहुनेको भिडतन्त्रको लागि धोका खोले जस्तो लाग्छ यो बैसाक ११ ले पनि /
५.काम र कर्मले चोखो पी एल , जगनाथ आचार्य जस्ता असफल हुनु , तराईमा महेन्द्रनारायण निधिभन्दा जातिगत मुद्दा बेक्तिगत स्वार्थको लागि बोल्ने अनि पन्च्यातमा लागि मोज गर्ने बेदानन्द झा जस्ताको चेलाहरुको बोलबाला हुनु , निष्ठावान मार्क्सबादी बिजुक्से र चित्र बहादुरहरु बढ्न नसक्नु , पचास जिब्रे प्रचण्डमाथि पुग्नु , पन्चे-कांग्रेस-स्वतन्त्र-मदेशबादी सबमा घुलिन सक्ने सरद सिंह भण्डारीको उभो लाग्नु , नेपालको दुर्भाग्य हो / थाहा छैन कति गंगालालले बलि चदनु पर्ने हो अझ असल मान्छे पाथी पुग्न नेपालमा / अझ कति अमर सिंहले विरक्तिएर गोसाइ कुण्डमा गइ प्राण त्याग गर्नु पर्ने हो ? यी सब पनि बैसाक ११ को देन पो हो कि ?
सत्ता र स्वार्थको लागि गरेको क्रान्तिले ५% को सानो समूह सत्तामा पुगे पनि बाकी ९५% को लक्ष्य “भार्न्ति” नै हो / यो पनि बैसाक ११ को देन हो ?
Every so called war or revolution ends with disillusionment for majority while a handful of few cunning politicians gain power. This has been a very familiar trend for Latin American, African and Eastern European countries in last 100 years or so – no matter whether the revolution started for ultranationalist agenda, ethno or racial nationalist agenda, state under the dictatorship of proletariats or whatever. What amazes me how a single person likes Prachanda can make “political cocktail” out of all these separate agendas and sell to all. When will Nepalese cease to being what Ganesmanjee named as “भेडाहरु”? In that context this Baishak 11 nothing but simply a date.
नेपालको माग भनेको क्रान्ति होइन सुदारबादी आन्दोलन हो जुन सडकमा होइन पहिले बेक्तिगत आचरण परिवर्तनबाट सुरु हुनु पर्छ / सडकको क्रान्ति “ROIT” मात्र हो जुन बिद्वोंसमा सकिन्छ / एसले गिरिजा,. प्रचण्ड, बाबुराम, खनाल, वली, नेपाल जस्ता फटाहा नेता मात्र जन्मौचन र जन्मिनछन् चाप्लुसी र चाकरीबाजको जमात जो राणा कालमा हुक्के र बैठके भय , पंचायतकालमा ढाकाको टोपी र लबेदा सुरुवालमा सजिए, अनि कहिले रुखको छहारीमा जीवन पाए त कोहि सुर्यको तापमा नया जीवन पाए /आज तेही जमातले प्रचण्ड र बाबुराम छोपीएका छन् /
येही आचरण पुनरावृत्ति गर्ने “बैसाक ११” को खासमा केहि महत्व छैन / महत्व हुन्छ हर दिनको जहाँ कर्तब्यले अधिकारको पाउ छुनेछ, नेता र जनताको कथनी र करनी मेल खानेछ, माओबादी बाबुराम र हाम्रा पुतलीसडक फुत्पातको जुत्ता सिउने बाबुरामसंग कानुनको नजरमा समान हुनेछन /
प्रकाश सर,
तपाईका कतिपय बिचार आफ्नै ठाउमै छन् र त्यसमा सहमत असहमत हुनु आआफ्ना विचार, भोगाई र संस्कारको आधार हुन् सक्ला| तपाईका कमेन्टहरु पढ्दा तपाई जस्तो नेपालको बग्दो राजनीतिको आफुलाई सुसुचित राख्ने र आफ्नो देशको उत्तरोत्तर उन्नतिको दृढ चाहना राख्ने शुभेच्छुकले एउटा कुरोमा चाँही परिवर्तन आएको पाईंन| त्यो के भने नेपालमा लगातार रुपमा जनसंख्याको एउटा ठुलो हिस्सा नै उपेक्षित र सीमान्तकृत हुँदै आएको छ| यो खालि दुई चारजना अगुवा र भुक्तभोगीहरुले भाषण र आसन गरेको आधारमा मात्र भनिएको होइन| तथ्य र तथ्यांकले यो प्रष्ट पारेका छन्| ज्वलन्त उदाहरणहरु हाम्रो आँखा सामु छन्| पृथ्वी नारायणको दिब्य उपदेश चार जातको फूलबारीलाई सफल अक्षरश पालना गरेर कार्यान्वयन गदै आएका छन्| अहिले पनि चार जातको वर्चस्व कायम छ| देश सबैको साझा व्यवहारमा पनि प्रयोग हुनपर्ने हैन र? ओली र गिरिजालाई दोष दिएर मात्र पुगेंन| प्रचण्ड र बाबुरामको social engineering लाइ नकारेर मात्र पुगेंन|
तपाइको अभिव्यक्तिमा यसप्रति कुनै गुनासो देखिएन| किन होला? अब कुरो आयो संस्कारको| त्यो युगौ देखिको विभेदरूपी लेन्स भएको चश्मा लाएर हेर्दा सो देखिने होइन|
कति चोटी भनी सके राजा आफ्नै कुकृत्यले धराशायी भएको भनेर| करिब १७० वर्ष अघि शाह राजाहरुले विलासिता नअपनाएर र पागलपन नदेखाएर शासन दक्षता र दुरदर्शी रहेको भए नेपाली जनताले राणा शासनको बबण्डर भोग्न परने थिएँन|
तपाइले उल्लेख गर्नुभएछ, कीर्तिनिधि आज लुखुर लुखुर हिंडिरहेका छन्| किन?
यो हुन् गएको नेपाली जनताको सोझोपन, सहनशीलता र क्षमाशीलताले गर्दा हो|
तपाईका महाराज ज्ञानेलाई अन्तिम घडीमा भड्काउने उनै मुख्य सलाहकार हुन्| अहिले आएर ज्ञाने कैले भारतमा कुन नेताको कैले सोनियाको चाकडी गर्न पुगेको तपैले किन नदेखे झैँ गर्नहुन्छ?
अब अन्तमा तपाईले लेख्नुभएको रहेछ, “नेपालको मांग क्रान्ति हैन, सुधारवादी आन्दोलन हो”| तपाई जस्ता सोसियल इन्जिनियरिंगको कुरा उठाउने अनि सबै प्रकारका सुचना उपलब्ध हुनसक्ने न्युयोर्क महानगरीमा बस्नुहुने महानुभवले यस्ता पुंग न पुच्छरको कुरा गरेको देख्दा दुख लाग्यो| फलाना तेलाना भ्रस्टचारी हुन् र फलाना फलाना चै होइनन भनेर विश्लेषण गर्नेले क्रान्ति र आन्दोलन के हो भनेर बुझ्नु भएकै होला भन्ने ठान्छु| नेपाल र नेपालीले के चाहेका हुन् जसले त्यो साँचो रुपमा आत्मसात गर्न सक्दैनन् वा जानाजानी उल्टो व्याख्या गर्छन त्यस्तो तालले नेपालीले चाहेको नेपाल बन्दैन, हामी महाराजको स्तुतिगानमै अल्झिने छौ, फरक यति होला महाराज अर्कै होला|
देशलाई दल दलमा फंसाएका छन्, यो हिज र आज मात्र भएको होइन| युगौ देखि यस्तो हुँदै आएको छ| बेला बेलामा सुधारको नाउँमा मुठ्ठी अलि खकुलो बनाएको मात्र हो| प्रकाशजीको सुधारवादी मन्त्रमा पनि ३६ सालको “सुधारिएको” पंचायत व्यवस्थाको दुर्गन्ध देखिन्छ|
देशमा आमुल परिवर्तन चाहिएको छ| ओयल चेन्ज, रीपेयर र सर्भिसिन्गले र दुई चार पार्ट चेन्ज गरेर हुने होइन| यस्तो त् विगतमा हुँदै आएको थियो र हामी त्यही पुराना गाडीमा जल्दो बल्दो हर्न फेरेर चम्किलो नंया रंगले पोतिएर बामे सर्न खोजेका थियौ|
अलिकति सुधारले पुग्ने हैन| band aid एप्रोचले पुग्दैन| पुरै ओभरहलिंग गर्न परेको छ|
चाहे सामाजिक क्रान्ति भन्नुस वा राजनैतिक आन्दोलन, आमुल परिवर्तन नभए नेपाली जनताले फेरी आन्दोलन गर्नेछन, त्यसबेलाको आन्दोलन अहिले भन्दा भयावह पूर्ण हुन् नसक्ला भनेर भन्न सकिंदैन| अहिले खाईपाई आएकाहरुले निरन्तरता दिने हरु र सुबिधा भोगी हरुले यो कुरा बुझ्न आवश्यक छ| ज्ञानेले अहिले पछुतो गरे जस्तो ढिलो नहोस| कसले भन्न सक्ला त्यो बेला अहिलेका राज गरिरहेका र डाडुपन्यु हातमा लिएका टाठाबाठाहरुको पनि त्यही हालत नहोला?
घरि कम्युनिस्ट, घरि माओवादी, काँग्रेस, राजावादी, खाववादी आदि आदिले सुन्दर नेपाललाई चुस्नसम्म चुसिसके| साँचो हृदयले पक्षपाती नभई नेपाललाई माया गर्ने नेपाली चाहिएको छ| जे होस् हाम्रो एउटा कुरोमा भन्ने साझा सहमति छ त्यो हो नंया नेपाल|
प्रकाश जी एकदम सत्य मा आधारित भएर लेख्नु भएको छ . तपाई लै देश को दुखाई एक एकदम भएको जस्तो लग्यो.सबै जना को तपाइको जसरि नै सोच्ने बुद्दी कहाँ छ र ? यहाँ त हावा को पछि लाग्ने स्वार्थी हरुको भिड मा.
स्वाभिमान बिनाको नेपाली भएर बाच्न नपाउने नेपाली गणतन्त्र क को गण तन्त्र.
अघोसित रुप मा भारतीय को उपनिबेस भएर बाँच्नु पर्ने के को गणतन्त्र ?
जनताले चुनेको मान्छे ले होइन , भारतीय दुताबास ले चलाउने नेपाल को सरकार के सरकार ?
मलाई त गरिबी नै भएपनि स्वोभिमान प्यारो छ . र येस्लेनै गरिब लै सभिमान सात बाँच्न सिकौन्छा . तर स्वाभिमान नभएको मान्छे को बन्चि पनि के बचाई.?
बरु गरिबी नै ठिक्क छ. किन भने स्वाभिमान सात बच्न त पैन्छा , मलाई आरुको बुइ बुइ चडेरा धनि हुनु छैन ,आफ्नै ब़लबुता मा हुन्छु .
मलाई त्यो परि को घिनौने धोति को इसारा मा चेलेको सासन ब्यबस्ता होइन , आफ्नै देश
को नागरिक , यहाँ को राजा सहित को जनताले चलाएको आफ्नै मौलिक ब्यबस्ता प्यारो छ. भन्ने जे जे सुकै भनुन –प्प्रतिगामी , राजा बादी ..बा ल मतलब ? सन्चो बोल्नु नै सच्चा प्रजातन्त्र बादी हो न कि भेडा जस्तो नेता को पछाडी लग्नु. जय नेपाल
एकदम घतिलो लेख्नु भो प्रकाश जी ले |बधाई छ |
१ अदुरदर्शी चिन्तन, अदुरदर्शी मानिस र अदुरदर्शी निर्णयमा रुमल्लिने ज्ञानेन्द्रलाई फेरी सत्ता दिए उनले अर्को अदुरदर्शी काम नगर्ला भन्ने के ग्यारन्टी! नेपाललाई नै कम्प्युटर निषेध देश बनाइ दिएभने !?
२ गणतान्त्रे नेताहरु पनि चोखा छैनन्| तर आफ्नो तलब ६७ करोड तोक्ने र बिजुली,पानी धरिको पैसा नतिर्ने ज्ञानेन्द्रले कति डकैति गरे होलान?
३ नेपालका एक नम्बर जुवाडे किर्तिनिधिले आफ्नो श्रीसम्पति जुवामा हारे होलान, र त लखर लखर हिंड्नु परेको!
४ शाह बंशीय राजाहरुमा एकाध बाहेक राजनेता गुण भएका व्यक्ति कमै थिए| तिकडमबाज चाटुकारद्वारा उनीहरु परिचालित थिए| पंचायतकालमा सुर्य बहादुरहरुले राजाको नाममा भारतनीति बनाउँथे र राजाहरुलाई खोपीमा विलासी जीवन बिताउन मदत गरेर आफ्नो दुनो सोझ्याउँथे| भारतियहरुसंगको चलखेल गुपचुप हुन्थ्यो, अहिले त्यो छर्लंग भएको मात्र हो| जतिसुकै ठुला ठुला कुरा गरेपनि नेपालको परराष्ट्रनीति भनेको भारत र चीनमा निर्धारित छ| सुर्य बहादुरहरुको सफल कुटनीतिले गर्दानै सक्रिय राजतन्त्र ०४६ सालसम्म टिक्यो| मुढे राष्ट्रवादिता देखाउँदा मरिचमानको पालामा भारतले स्वान्क्कै सुन्घायो कि सुन्घाएंन!? यसो भन्दैमा भारतका अगाडी लम्पसारै पर्नुपर्छ भनेको होइन! नचाहिँदो आंधो राष्ट्रवादिता देखाएर होइन कि सफल कुटनीति अवलम्बन गर्नुपर्दछ|
प्रकाश भाइलाई दिएको जवाफको बाँकी अंश –
५ मधेशको उर्वरा जमिन र यातायातको सुगमतामा लोभिएर बाठा पहाडेहरू मधेश झर्नु त स्वाभाविकै हो नि! महेन्द्र र हर्क गुरुङ्गको engineering ले नभएर जनता स्वतस्फुर्त राम्रा ठाउँमा सरेका हुन् | उदाहरणको लागि ओली, मैनाली, सिटौला परिवारहरु आठराइबाट् झापा झरेर झापा पनि साँघुरो भै अहिले काठमादौमा विराजमान छन् | यस बसाइ सराइ engineering ले गरेको कहालीलाग्दो deforestation लाइ कुन शब्दमा बयान गर्ने ?
६ डाकालाई खेदेर चोरलाई भित्र्याएको अवस्थामा छ अहिले नेपाल ! अब चोरदेखी रिस उठ्यो भन्दैमा पुरानै डाका ठिक थियो भन्नु कति तर्कसंगत छ ?
नेपालमा भएको परिवर्तनबारे विश्लेषण गर्दै पशुपति शमशेरले एकताका यसो भनेका थिए :
“०४६ सालपछि नेपालको आर्थिक गतिबिधि वाह्तै बढेर गएको छ| मानिसहरु देशभित्रै मात्र सिमित नभई बैदेशिक रोजगारमा पनि मनग्य संख्यामा जानथाले र अहिले एउटा मोटरसाइकल र एक सटर भएको दोकान हुने त लाखौंको संख्यामा छन्, जबकी केहि अघिसम्म मोटरसाइकललाइ विलासितामा लिइन्थ्यो………..” मैले अरु कुरा केहि भन्नुपर्छ र !? म मान्छु, बिकृति पनि भित्रीएको छ | तर असाध्यै राम्रो सुरक्षा व्यवस्था भएको न्युयोर्कमा त दिनहुँ जसो हत्या, लुटपाट, बलात्कार आदि हुने गर्छ भने एशियाली शहरहरुमा यो हुनुलाई उदेक मान्ने र !?
प्रकास भाइको प्रस्तुति मलाइ मन पर्छ ! लेख्दै गरूँ है ! एकदिन दाज्यु भाइ बसेर गोरुको सुप खाने होइन !!???
शान्ति प्रक्रिया को गति कम भो होला . तर काम हुदै नभयको हैन . संक्रमण काल मा यस्तो हुन्छ . अन्त पनि त हेरौं मित्र हो . सधै नराम्रो र गाली गर्न मात्र कमेन्ट नगरौ .
क्रान्ति एउटा आंधी हो, जसले कहिले फोहोर बढारेर लैजान्छ कहिले बबण्डर मच्चाएर छोड्छ !
सायद नेपालीको भागमा सधै बबण्डर मात्रै पर्नु रेहेछा क्यारे !
हर्केहरुले सँधै बाटामा आची गरिरहने हुनाले सिनित्त सफा त कसरि हुनु नि !
आची सफा गरिराखिएकै हो, तर जथाभावी आची गर्नेहरूलाई तह लाउन साह्रै गाह्रो रैछ शशांकजी ।
औकात भन्दा ठुलो उपलभधि कसरि नेपालीको पोल्टामा पर्यो! बुद्धि भाको भनेर ढ्यांग्रो पिट्नीले बुझ्नु पर्यो ! जसका कारण र निम्ति येत्रो परिवर्तन भयो ति त नेपाली जनता होइन रहेछन ! एदी सम्भिदन सभा र सम्भिदन को लागि यो आन्दोलन भाको थियो भने, यो जस्तो वाहियात मागमा आन्दोलन गर्नु कुनै जयेज थिएन ! जहाँ सम्म मैले बुझेको थिए, आन्दोलन शान्ति र सम्ब्रिधिको लागि थियो ! तर न शान्ति छ न शम्ब्रिधि ! remittance ले पालेको देश भनेको बेश्याको लोग्नी जस्तै हो ! जो आफु स्वास्नी को तन बेचेको पैसा मा बाची रहेको हुन्छ ! एदी ६२/३ गणतन्त्र कै लागि थियो भने ११ गतेको घोसनाले रोकिने थिएन ! यो पर्दा पछाडिको खेल बाट जन्मेको agenda हरुले नै नेपालीको अधिकार हरण गरेको हो !
गिरिजा बाबुको फोटो छुटेछ जस्तो छ.
२२ से २४ से राज्य लाइ मिलायर नेपाल साझा फुलबारी हो भनेर देस चलाउने यौटै राजा ठिक छ हाम्रो लागि
यसरि ल्यईदिएको लोकतन्त्र, गणतन्त्र ले फाईदा कसलाई भयो त ? आखिर जनता हरु को स्थिति झन् झन् बिग्रदो छ ! ताना शाही बढ्दो छ, पहिला एउटा राजा थिए भने अहिले सबै पार्टी क सबै आफु लाई राजा ठान्छन ! पहिला एउटा दरबारलाई चित्त बुझाया पुग्थ्यो अहिले धेरै दरबार र भारदार लाई चित्त बुझाउनु पर्छ ! त्यो बेला हामीले मुर्ख काम गरेको जस्तो लाग्छा !
सहिदको रगतले भ्रस्ताचारिहरुलाई छिटै पोलोस….. बैशाख ११ को सम्झनामा येही कामना !
पुकदाले जनताको करबाट २.७५ अरब कुम्ल्याएछ (बैध्यको अनुसार)….!
पहिला खुर्सानी माइला, खुमे, गोबिन्देले करोडमा भ्रस्टाचार गर्,थे आज पुकदाले ज्ञाने लाइ नै माथ गरेर अरब मा भ्रस्टाचार गरेछ !
हर्क जी,
पुकदा ले किरण & कम्पनी लाई भाग-शान्ति गरेन जस्तो छ, नभए येत्रो बर्ष किन उनीहरु चुप लागेर बसेको र अहिले मात्र हल्ला मच्याउदै छन्, बिचार्नियछ?
यो ६२/६३ आन्दोलनमा सहभागी हुनु नै साएद मैले गरेको जिन्दगीको सबै भन्दा ठुलो भुल हो |क्षमागर मात्रीभुमि !!!!!!!!!!!!!!
खस मा राजतन्त्र भन्दा गणतन्त्र नै ठिक हो | तर अहिलेको स्थिति मा राजतन्त्र फेरी आउनु पर्छ जस्तो लाग्छ मलाई !
असाध्यै मेहेनत गरेर बाँदरले नरिवलको रुखमा चढेर नरिवल टिप्छ; अनि त्यो नरिवलको जटा परिश्रम गरेर सफा गर्छ तरपनि खाने कुरा भेट्दैन, तत्पश्चात ढुंगामा लगेर फोर्न खोज्छ तर सक्दैन / एबम रितले त्यो नरिवल माथिबाट फयाक्छ, कालान्तरमा फुट्छ तर पनि खाने कुरा निस्कदैन…अब उसले नरिवल निकाल्न कोतर्न थाल्छ तर निस्कदैन; टुक्रा टुक्रा पारेको धुलो नरिवल भुइँ भरि छर्छ !!
केवल एउटा नरिवलको सत्यानाश पार्छ !!
– बाँदरले पहिले नरिवलको बारेमा केहि जानेर टिपेको भए, सहज हुन्थ्यो होला सायद !!
हैन हो साथिहरु,
परिवर्तन भन्ने कुरा राता रात हुने कुरो हैन, लोकतंत्र आए पछि देश सही दिशा मै अघि हिडीरहेको छ, हामीले देखन नसकेको मात्र हो. २, ४ बर्ष देशको इतिहास को लगी कही हैन. चीन र भारत को इतिहास हेरौ, यिनीहरुको बिकाश सुरु हुन कती दशक लाग्यो?. समग्र समाजले नसिकी र नचेती देश आगाड़ी बढदैन, दुई चार जना नेता लाइ गाली गरेर कही हुने वाला छैन, यिनी हरुले तपाई हाम्रै प्रतिनीधित्व गर्छन.
२, वर्ष रे ?? हाहा मित्र पुरै २४ वर्ष बित्यो नेपाल मा प्रजातन्त आको ..तपाइको यिनै अहिले को नेता हरु ले राज्य गरेको … आझै पनि कुर्नुस तपाई बुढो नभएसम्म ..किन कि तपाइको जवानी त बिचरा प्रजान्त्र मै बित्यो ..हेहे अनि आझै कुनै मिठो सपनामा भुलेर भेडा बन्न तयार हुनुस कि , नत्र कि वास्तविक कुरो गर्नुस …कालो लै कालो नै भन्न सिक्नुस , सेतो लै सेतो नै भन्न सिक्नुस .अनि मात्र नेपाली ले प्रगति हुन्छा . जाबो येऔता सत्य बोल्न नसके नेपाली ले येस्तई ताल हो भने सबै गुमौन्चन … यो निश्चित हो .
राजाले टेकेको पाउको धुलो निधारमा लगाउने चाहिं भेडो होला है !!!!!
Tay Tay Fish!
परिवर्तन भन्ने कुरा एकै रातमा हुने कुरा त होइन नि…! सधै संक्रमण काल पनि नरहला, अहिले मोटाएका जुका हरुलाई तह लगाउने मौका पनि आउला । नेपाल र नेपालीको भविष्य कता लैजाने र कुन पद्धति बाट लैजाने भन्ने बहस पनि त चानेचुने होइन नि । गणतन्त्र आएको केहि समयमै नेपाल युरोप र अमेरिका जस्तो बिकशित भै हाल्छ भनेर सोच्नु नै दरिद्र मानसिकता हो । गगने जी ले भने झैँ चार बर्ष कुनै व्यक्तिको निम्ति निक्कै होला तर देशको निम्ति धेरै होइन । कुरो सल्ट्याउन कै निम्ति हचुवाको भरमा जे पायो तेही निर्णय गर्दै गयो भने उही २०४६ सालको संबिधान जस्तै फगत कागज को खोस्टो बन्ने छ । जाबो दुइ पाथी दहि बाट एक मानो घ्यु निकाल्न त घन्टौ मदानी ले मथ्नु पर्दछ भने यो त देश ले अब उप्रान्त गति लिनु पर्ने पथ को दस्ताबेज हो, अझ भनौ हामी नेपालीको भाग्य को रेखा हो । यसको बहस र अडान हरु पनि स्वाभाविक नै हो । हो, धमिलो पानीमा माछा मार्न पल्केका केहि स्वघोषित चतुर माझी हरुको चरी फुरी निक्कै बढेको र अभिभावक बन्नेहरुले पनि आफ्नै आँगन मा खाल्डो खन्ने लाइ तह लगाउन नसकेको कारण नागरिक मा असन्तुष्टि र निराशा निक्कै बढेको छ तर निरङ्कुश तन्त्र बाट सत्ता खोसेर जनता ले आफ्नो हातमा सत्ता लिनु, जनमत अनुरुप देश चलाउन पाउनु कदापी गलत होइन । यहाँ केहि साथीहरुले राजतन्त्र फालेर गलत गरियो भन्ने जस्ता आशय का प्रतिक्रिया पढ्दा हामी नेपाली जत्ति आशाबादी छौ त्यो भन्दा बढी निराशाबादी छौ जस्तो लाग्यो । मित्रहो आज केहि खराब आचरण का नेताहरु ले बिबेक प्रयोग गरेनन भनेर लोकतन्त्र नै गलत नसोचौ न । सबै भन्दा शक्तिशालि त हामी हौ । यिनी हरुको ढाडमा ९ नम्बरको चप्पलको छाप ठोक्ने शक्ति हामी मै निहित छ मित्र हरु, र यो शक्ति हामी लाइ लोकतन्त्रमा मात्र उपलब्ध हुन्छ । नेता हरु आउछन जान्छन, जनता नै जनार्दन हुन् जुन देश रहदा सम्म सधै रहन्छन….. ।
मदानीमा मोही मोथनी जमाना होइन यो! यो त गीताको ” जे हुन्छ राम्रै हुन्छ, जे भै राको छ राम्रैको लागि भै राको छ भन्नि श्लोक जस्तै हो ! चित्त जे गरेर बुझाए पनि हुन्छ ! लक्ष्य बिहिन आन्दोलन थियो त्यो भन्ने प्रमाणित भयो अहिले !
नेताहरुले जनताको छातीमा गोलि ठोके र ठोक्न लगाए….., !
तपाइँ भने यिनी हरुको ढाडमा ९ नम्बरको चप्पलको छाप ठोक्ने शक्ति हामी मै निहित छ भन्दै मख्ख परेर बस्नुस !
अंकित र हर्के जी,
तँपाईहरु मेरो कुरो अहिले बुझ्नु हुन्न, केहि समय पर्खनुहोस… माइसंसार बन्द भएन छ भने तँपाई हरुलाई यहि बाट यी कुराहरुको जवाब दिनेछु । लोकतान्त्रिक पद्धति मा शक्तिशाली को हुदो रहेछ भन्ने कुराको जवाब पनि पाउनुहुनेछ । सायद तँपाई हरुको घैटोमा घाम पनि त्यति बेलै लाग्ला कि…!!!
कुनै पनि प्रणालीमा जनता नै शक्तिशालि हुन्छ! जनताको साथ नभई कोहि राजा, तानाशाह केहि बन्न सक्दैन! कुरा यो हो कि शक्ति मा पुगेपछि चित्त नबुझे कसरि हटौनी भन्नि हो जो प्रजातान्त्रिक पद्दतिमा periodic election बाट हुन्छ ! जब २ बर्ष को लागि चुनिएको प्रतिनिधि ४ बर्ष सम्म शक्ति मा रहन छ, त्यो प्रजातान्त्रिक पद्दति हुदै होइन ! चुनाब हुदा १६ बर्ष को मान्छे अहिले २० बर्ष को भैसक्यो, मतलब यो कथित सभाले ठुलो युवा तप्कालाइ प्रतिनिधित्वो गर्दैन! तपाई के आधार मा देश सहि दिशा मा गको भन्नु हुन्छ ? तपाई त eternity सम्म पर्खनु होला जस्तो छ (my संसार बन्द हुन पनि सक्छ जब जनताको जीत भएको तपैले हामीलाई देखौना सक्ने बेला सम्म ) मान्छे को जिन्दगी भोलि के हुन्छ थाहा छैन! मलाई मेरा छोरा नाती ले सम्बृद्ध नेपाल देखेर केहि हुनेवाला छैन ! आफुले नभोगेको र नदेखेको सुख कुनै काम लाग्दैन ! यो अहिले को पद्दति र नेता बाट नेपाल को प्रगति हुने कुनै लक्ष्यण छैन! जतियेताको बिष बिउ रोपी सक्यो ! जसले आन्दोलन मा लगानी गर्यो उसले फाइदा पाउछ ! नेपाली जनता फेरी एकचोटी उठ्नु पर्छ! तर दलालहरुको नेत्रित्वोमा होइन ! तर म अनन्त काल सम्म कुर्दीन, आफ्नै उमेर ३० बर्ष हुन लागि सक्यो पहिलाको भन्दा जीवन स्थर खतम भाको देखि राको छु ! जो ३ चोटी (४६, ५२ र ६२/६३ मा) उल्लु भैसके तेस्तो पुस्ता प्रगति का हकदार नै होइनन !
अंकित भाइ! अर्को आन्दोलन गर्ने त्यो अमुर्त नेपाली जनता भेला गर्नु पनि त पर्यो अनि नेतृत्व पनि गर्नु पर्यो| नेतृत्व बिनाको भेलाले त देश चुर्लुम्म डुबाउन्छ|
अंकित भाई लाइ संबिधान सभा चुनाब र आम चुनाब मै फरक थाहा रहेनछ के बहस गर्नु खोइ..? अनि फेरी जनता उठ्ने कुरो गर्नुहुन्छ अंकित भाई… नेतृत्व तपाइले गर्ने…? कि आन्ना हजारे लाइ उधारोमा मागेर ल्याउने…? नया नेतृत्व झन् गएगुज्रेको नहोला भन्ने के ग्यारेन्टी छ…? संबिधान बनाउन दशकौ लगाएका देश हरु अहिले बिकाशको चुलीमा छन् । त्यहाँ पनि संबिधान नबन्दा अन्योलको स्थिति थियो होला र त्यहाँ पनि अंकित हरु थिए होलान भन्न खोजेको मात्र हो ।
भाइ कसको ? तपाई संग मेरो कुनै नाता पर्दैन ! सम्भिदन सभाको चुनाब र आम चुनाब को फरक मलाई थाहा छ कि छैन जाच्ने तपाई होइन ! नेपाल कुनै भर्खर जन्मेको देश होइन जसको लागि सम्भिदन नै मुख्य लक्ष्य हो ! तपाई हरुको आँखा मा पट्टि छ त्यो खोल्नुस, जुन गिरिजाले २०४६ साल को उपलाभ्दी लाइ खत्तम पारेको थियो तेसैको नेत्रितोमा आन्दोलन गर्नी तपाई जस्ता ले गर्दा देश बिग्रेको हो ! तपाई त गीतको श्लोक माननी मान्छे हुनुहुदो रहेछ, सम्भिदन बनाउन दसकौ लागको देश जसले सम्ब्रिधि हासिल गरेको छ तेस्को “नाम ” लेख्नुस हावा मा कुरा नगर्नुस ! आज भन्दा २० बर्ष अघि तपैले भने जस्तो कुर्नु पर्छ भन्ने कुरा मान्न सकिन्थ्यो होला, अहिले होइन! समय अनुसार कुरा गर्नुस ! संगैको छिमेकि हरु कहाँ पुग्न लागि सके तपाई कुरेरै बस्नुस..भिर बाट लड्ने गोरुलाई राम राम भन्न सकिन्छ, काँध थप्न सकिन्न !
प्रकाश तिवारी जी, NYC
यंहाको विश्लेषण आफनै ठाउँमा होला| यंहाको अभिव्यक्तिको कदर गर्दै यंहा उद्दृत तपाईका दुई बुँदाहरुमा असहमति जनाउदछु|
“….नेपालमा राजतन्त्रको उन्मुलन भारतको नेपालमा राजनीतिक इन्जीरिंगको
सफलता हो /…”
हाम्रो नेपालको राजतन्त्र कसैले फु गरेर ढालेको होइन| यो आफ्नै पाप, प्रलोभन र अराजकताको बोझ र पराकाष्टाले धराशय भएको हो| इन्जिनियरिंगको ज्ञाता जो कोहीले पनि राजतन्त्र सखाप हुनुमा राजतन्त्र आश्रित र आसेपासेले तलै बाट एक एक वटा इँट बिस्तारै निकालेको नदेख्नु भनेको आफुले खाईपाई आएको निरन्तरताको कामना र प्रार्थना गर्नमा मस्त रहनु सिवाय अरु के हुन् सक्ला?
“…….संगीयता पचिमिको पैसोको लोब्यिस्टले गरेंको सामाजिक इन्जीरिंगको सफलता हो /…”
कृपया कान्तिपुरको तलको समाचार पढ्नु होला| आज जनजातिले किन जातीय संघियतामा जोड दिई रहेका छन् यस समाचारका धारले पनि पुष्टि गर्छ| जसको छ उसको अझ हुने र नहुनेलाई केही पनि नहुने लामो समय देखि चल्दै आए पछी आन्दोलन र जनयुद्ध नभई के हुन्छ? यस्ता व्यवहारले गृह युद्धको संघारमा पुर्याउँछ| का. म. पा. त केवल एउटा सानो उदाहरण मात्र हो, सम्पूर्ण सरकारी सेवामा यस्तो हुँदै आईरहदा पनि सुबिधाभोगीहरुले यसलाई निरन्तरता कायम राख्न खोज्नु र समानताको आवाज न उठाउनु अपराध हो|
समयमै आँखा नखोलीएर यसको सही समाधान तिर नलागे भविष्यमा यसले राम्रो संकेत दिंदैन|
http://www.ekantipur.com/kantipur/news/news-detail.php?news_id=२६९०३७
कम से कम न्यु योर्क जस्तो अन्तराष्ट्रिय महानगर ठाउँमा बस्नु हुने हजुरले यो कुरा पूर्वाग्रह बिहिन बुझिदिने अपेक्षा गर्दछु|
-मन
१९९० पछी नेपालमा क्रान्ति गरि प्रजातन्त्र आयो रे !!!! तर गरिबको अबस्था मा केहिपनि विकास भएन,तर भ्रस्टाचार एती बढेको छ कि नेपालका गल्लि गल्लि गनाउने भएको छ किनकी संसद,मन्त्रि जस्ता त् अपराधिपन लाई सुनौला पदक पाए जस्तै मान्ने भएर नै गणेस लामा जस्ता कुख्यात अपराधी लाई ग्रिह मन्त्रि आफ्नो छत्र छाया मा राख्छन.भने पछी ,अब गरिब मात्र होइन सबै नेपालीले ढुख पाएका छन्. मुख्यत बन्ध ले ,अब गाडी ले कुखुरा सडकमा मार्दा हजारौ यार्थी ले किन ढुख पाउने ????पैसाको लागि ,हालसालै सुदुर पस्छिम मा गाडीले भाले मर्यो भनेर ५०० पर्ने भालेलाई रु २००० दिनु पर्ने र driver ले दस चोटी उठ बस गर्नु पर्यो भनेर राजमार्ग बन्द गर्छन भने कसरि देसको विकास हुन्छ ????नया संबिधान मा राजमार्ग बन्द गर्न नापयिने कानुन हूनुपर्छ.,त्यसपछि सबै भ्रस्टचारी को सम्पति जफद गरि देसको ढुकुटी मा राख्नपर्ने हो भने देस ले प्रगति गर्छ तर सुडान,लाउडा , कमिसन ,एरपोर्ट भन्सार बाट जहाज को टायर हराउँछ ???? जनतालाई पानी,बिजुली,ग्यास,पेट्रोल ,सान्ति ,सुरय्छ्या केहि छैन,तर राजनैतिक नेताले चाही नमरे सम्म चिल्लो कार,पेट्रोल,driver ,bodyguard ,भत्ता,सबै पाउने रे ?????अब यस्ता भ्रस्ट नेताहरु ले देस बनाउलान या सिक्किम ????
काग लाई बेल पाक्यो हर्ष न बिस्मात!!!!! खोए लोकतन्त्र आएर पो के भयो र ?????
बिस्वभरिका नेपालीहरु !!!
जयहोस !!!
६ वर्ष अघि यसै दिन वा भोलिपल्ट एक जना मित्रले फोन गरे र भने २०४६ मा प्रजातन्त्र ल्याइयो, कति गौरव लाग्छ | एस पाला सहभागी नहुदा कस्तो पिडा भयो | मैले पनि उस्तै महसुस गरेको थिएँ | हामी अक्सर नेपालको राजनीति र जना जीविकाको बारेमा कुरा गरि रहन्थ्यौं | यो ठुलो उपलब्धि थियो तर नेताहरुले नेपाली लोकतन्त्रलाई सहि ढंगले संस्थागत गर्न सकेनन र जनमानसमा बितृष्णा बढ्यो | गणतन्त्र ल्याउन सबै भन्दा ज्यादा श्रम गर्ने एमावोबादी र निर्णायक भूमिका खेल्ने ने.का. र सहयोगी हरु व्यक्तिगत र दलको स्वार्थमा लागेर सत्ताको हड्डी मा लाप्पा खेले, परिमाण स्वोरुप नेपालीका लोकतान्त्रिक सपना मन्द भयो | ०४६ ले आर्थिक विकास बाहेक सबै दिएको थियो, आर्थिक बिकासका लागि लोकतन्त्र हुनु पर्थ्यो तर उल्टो मुलुकमा निर्णयाक मावोबादिले आर्थिक हिनामिनालाई(व्यक्तिगत बाट ) संस्थागत बनायो, जुन दुर्भाग्यपूर्ण छ | तर पनि चुरो कुरो चाँही लोकतन्त्रको विकल्प केहि हुन सक्दैन | लोक/गण ( नेपाली)हरु अझै जनता छौं हामी जब नागरिकमा परिबर्तन हुने छौं तब यस प्रनालिले काम गर्छ | हामी(नेटमा पहुच भएका हरु ) समाजको रुपान्तरण चाहन्छौँ भने अर्कालाई होच्याउने हैन सकारात्मक सोचका साथ गल्तीहरुबाट सिक्ने र समाजलाई पनि सकारात्मक हुन सिकाउनु पर्छ | ढिलो होला तर लोतान्त्रले फल दिन्छ | जयहोस !!!
ये सोनाम जी,
शाही राजा हरु मगर थिए/ त्येही भएर द्रब्य शाह लिगलिगकोट मा दौडेको हो/ कालान्तर मा क्षत्रि मा परिवर्तन भएका हुन्/
मगर हैन मित्र मुसलमान हुन् मिचा खाँक सन्तान जो पछि कुलमण्डन खाँले शाह उपाधि धारण गरेपछि शाहभएका हुन् |
इतिहासको अलि बढी बुझाई गर्दै राम्रो हुन्छ. यदि उनिहरु मुसलमान भैदिएको भए क्षत्री लेख्दैनाथिये. मुसलमानहरु त्येतिखेर संसार मै शक्तिमा थिए. त्येसमा कति पनि आधार छैन. पूर्व शाह राजाहरु कुल पुञ्ज गर्दा कालो सुगुर बलि दिन्छन. उनीहरु को पुजारी अहिले पनि मगर छन्. उनीहरु को गोत्र कस्यप हो. क्षत्रीकृत हुनेलाई यो गोत्र दिइन्थ्यो. प्रिथिबी नारायण ले मगर राजाकी छोरी बिहे गरेका थिए. पछि कुरा नमिलेर माइतीबाट ल्याएनन. मामाकी छोरि बिबाह गर्दथे. मधिसे बाहुन कि बिधवा छोरी रणबहादुर ले बिबाह गरे पछी नाक चुच्चो देखिन लागेको हो. धेरै क्षत्रिहरु मगर बाट क्षत्री भएका हुन्.
तुँवालोले छोप्ने प्रयास नगरौ| अरथोक होइन खाँटी मुसलमान हो र पछी शाह भनेको हो भन्ने तथ्य अब अझ गहिरेर खुल्दै आएको छ| तेसभएरै आफुले पहन्दै आएको मुसुलमाने शैलीको पहिरनलाई सुधारेर दौरा सुरवाल बनाएका हुन्| यो तथ्य अध्येता प्रचंडे र बाबुरामेहरुले राम्रो संग बुझेका छन् र त्यसैले दौरा सुरवाललाई चुरोटको ठुटो सरह फालेका हुन्| नत्र तुनामा मोहनी लाएर दुनी थाप्ने बाजेहरुले पृथ्वी नारायण बडामहाराजको स्तुति गान मस्तले दौरा सुरवाल लाएर झ्यांईकुटी बजाउंदै आरती गर्ने थिए|
दौरा र सुरुवाल त नेपाली आदिबासीको पुरानो पोसाक हो. अब तपाई जस्ता बिचार भयका हरुको तर्क गाइले कुखुराको फुल परे जस्तै हो. शाह बंग्स राजा हरु को पितृ पुर्खा मगर नै हुन्. इतिहासलाई राम्रो संग पढ्नु है साथी.
लोकतन्त्र = जिन्दाबाद.
दुर्गा अधिकारि जी
लोकतन्त्रलाई मुर्दाबाद कोही पनि सचेत व्यक्तिले भन्दैन . लोकतन्त्र सधै जिन्दाबाद
हुन्छ .
लोकतन्त्रको नाममा यहा जनतातन्त्र नभैइदिएर् ‘नेतातन्त्र’ भई’रा को स्थितिमा —-
लोकतन्त्रलाई बुझ्न नसक्नु लोकतन्त्रको मूल्य मान्यता मर्म सौन्दर्य र यसको बास्तबिकता आत्मासाथ गर्न नसक्ने हरुले लोकतन्त्र लोकतन्त्र भनेर नमच्चियाको भय हुने तर तेतिबेला नबुझिकन लोकतन्त्र आउनेबित्तिकै देश युरोप महादेशमा पुग्छ वा यहा सुतेपानी लोकतन्त्र आएर विउझिदा युरोपमा बिउझिन्छु भन्ने सोच्नेहरू यो संक्रमण काल बात हतोत्साहित हुने नै भय!
“देश र जनता संग संबन्धित भनौ सार्बजनिक हितको कुरामा धेरै भन्दा धेरै जनतालाई सहभागिता गराउने प्रक्रियालाई लोकतन्त्र भनिन्छ” यो गागनेको आफ्नै परिभाषा हो!
अब जहा धेरै को सहभागिता हुन्छ धेरै को राय सल्लाह लिनुपर्ने हुन्छ र धेरै जनाको सहमतिमा गर्नु पर्ने हुन्छ तेहा अबस्य समय लाग्ने छ!
एउटा देशलाई युगान्तकारी परिवार्ताना दिने निर्णय एक जनाले एकै आदेशमा गर्ने कुरा होंइन र झनै नेपालको लोकतन्त्र त सम्झौताको जगमा उभियको छ भने यो क्षण भरमा हुनेकुरा भनेर ठान्नु र चाहनु नै मुर्ख्याई हो!
अब यहा नेताहरुलाई गालि गर्नुको तुक के, नेताहरु आदेशमा काम गर्ने नभई प्रक्रिया मा काम गर्ने हुन् र यो प्रक्रिया सहमतिमा बनाउन पर्ने हुदा सहज हुन सक्दैन!
जे होस् अहिले संक्रमण काल र आन्तारिमाबस्था टुंगिने क्रममा छ! अहिले यतिखेर संक्रमण काल टुंग्याउने र आतारिमाबस्था को अन्तागारने कुरामा सफल भयमा मा त ठुलो कुरा ठान्छु र भन्छु लोकतन्त्रले सफलता को गति लिदैछ!
एउटा देशको र जनताको भबिस्यको गहन असर राख्ने परिवर्तन सस्थागत गर्ने कुरा गोढाचार बर्षमा टुंगो लाग्छ भने त्यो ठुलो कुरा हो किनकि एकजना व्यक्तिको लागि चारबर्ष लामो र ठुलो समय हुन सक्छ तर एउटा देशको लागि चार बर्ष समय भनेको केहि होइन तर त्यो चार बर्ष लायर सस्थागत गरेको कुराले देशमा धेरै गहन अर्थ राख्ने छ!
अब बाकि रह्यो,
लोकतन्त्र सस्थागत भयपछी त्यो आउने लोक जनताकै हातमा हो तेतिबेला हामीले यो नेताहरुलाई चुनिचुनी, गनिगनी,तौलेर नापेर हिसाब गरौन हुन्न!
गगने त तेही कुरी बसेको छ तेसैले जनतालाई पूर्ण अधिकार दिनेगरी छिटो संक्रमण तुन्ग्यैदिया हुन्थ्यो भानिराको छ! अनि अहिले अड्को थाप्ने घाँडो बन्ने देश असफल बनाउन लागि पर्ने संक्रमण र देशको समयको नाजायज फैदालिने ति सबैको हिसाब अंगार ले भित्तामा कोरी राखेको छ!
खासमा यो दिन कोहि तानासाही नबनुन भनि जन सागर उर्लेको दिन हो तर बिडम्बना येही दिनपछि नारायणहिटीको अल्पकालीन बाद्यात्मक इस्तिथिको तानासाहीबाट पूर्णरुपमा र दिर्गकालिन रुपमा लैंनचौर र अन्य बिदेशी नियोगमा पुग्यो / बंशनागत तानासाहीभन्दा अदृश्य शक्तिकेंद्रको syndicate agent बाट हुने तानासाही खतरनाक हुन्छ / आधुनिक ‘उपनिवेश” भनेको येही हो /
७ गते फागुन, चैत्र २६ २०४६ पछि यो दिन पनि अबका नेपालीको लागि महत्वोहिन नै बन्ने हो / यो दिन पनि revolution हैन अर्को एउटा roit को नै पुनरावृति सम्झना गराउने खालको दिन भो / माफ गर्नुहोस म पनि संसदबादी पार्टीको नै सुबेस्क हु तर जुन जगमा यो नया नेपालको सिर्जना गर्न माओबादीको पुछर बनि कांग्रेस र एमाले लागे ने तेस्को चै घोर बिरोदी / हिजो माओबादीले र आर्मीले गरेको हत्या हिंसाको अब कुरा सक्यो / २०४६ पछिको भ्रताचारको कुरा पनि के गुप्ता र वाग्ले जेल परेपछि सक्यो / ३५,००० को नेपाल आर्मी एक लाख हुदा नेपाल सार्कमा सबभन्दा ठुलो जनसंख्याको अनुपातमा आर्मी भएको देश भेयेसक्यो / हुन त तिनको काम अब नेपालमा श्रीलंकामा जस्तो पृथकताबादी जातिवादीसंग लड्न हुने होला – माओबादीले बिहु जो रोपेको छ / जुन जगमा जेष्ट १४ मा संबिधान औना लागेको (एदी आयेमा) र तेस पछिको निर्वाचनले जनताको जीवनमा केहि लतारपाछो लाउने काम हुन्छ जस्तो छैन /
नेपालमा राजतन्त्रको उन्मुलन भारतको नेपालमा राजनीतिक इन्जीरिंगको सफलता हो / संगीयता पचिमिको पैसोको लोब्यिस्टले गरेंको सामाजिक इन्जीरिंगको सफलता हो / तसर्थ नेपाल भौगोलिक रुपमा कहीले कोलोनी नबने पनि अब “आयिदोलजीकल कोलोनी” चै अब बन्ने भो / अब हेर्नु छ सिटौला, कोइराला, देउबा, रिजाल, खनाल, बाबुराम, प्रचण्ड, वोली, माडव नेपाल, पौडेल ककसको सिंदिकेतेद agent बनि नेपाल हाक्ने हुन् / यो दिन बरु नेपालीले चै होइन लैनचोर र बिदेशी नियोगले पक्का पनि स्याम्पेन फोडी मनाएका होलान / जिन्दगीभर भत्ता र सुबिदा गरिबको रगत र पसिनाको करको पैसाले पाउनेको लागि पनि यो दिनको ठुलो महत्व होला /
जुन जगमा जेष्ट १४ मा संबिधान औना लागेको (एदी आयेमा) र तेस पछिको निर्वाचनले जनताको जीवनमा केहि लतारपाछो लाउने काम हुन्छ जस्तो छैन / नेपालमा राजतन्त्रको उन्मुलन भारतको नेपालमा राजनीतिक इन्जीरिंगको सफलता हो / संगीयता पचिमिको पैसोको लोब्यिस्टले गरेंको सामाजिक इन्जीरिंगको सफलता हो / तसर्थ नेपाल भौगोलिक रुपमा कहीले कोलोनी नबने पनि अब “आयिदोलजीकल कोलोनी” चै अब बन्ने भो / अब हेर्नु छ सिटौला, कोइराला, देउबा, रिजाल, खनाल, बाबुराम, प्रचण्ड, वोली, माडव नेपाल, पौडेल ककसको सिंदिकेतेद agent बनि नेपाल हाक्ने हुन् / पात्र उही प्रबिर्ती उही के हुन्छ जेष्ट १४ पछि के हुन्छ निर्वाचनपछि ? एती कुरा गर्दा दक्षिणपन्तीको बादलागेमा हो म सगौरब “दक्षिणपन्ती” – आखिर नाम के छ र ?
नेपालको परिवर्तन विदेशीहरुको तर्जुमा (engineering) अनुसार भएको भनेर प्रकाश भाइले गरेको उडन्ते विश्लेषण गोर्बाच्योभ CIA को एजेन्ट हो भने जस्तै हो| गफ मार्नलाई मात्र हो भने ठिकै छ | ठुलो देश छिमेकी भएको सानो देशले ठुलोको हप्की दप्की मुर्मुरिएर सुन्नुपर्ने बाध्यता संसारभरी नै छ| नेपाल अपवाद भित्र पर्दैन| पंचायतकालमा पनि भारतमुखी सुर्य बहादुर र चीनमुखी किर्तिनिधि भनेर भन्थे| भारतसंग जोरी खोज्नु राष्ट्रवादिता नभएर अदुरदर्शी हो| ठुलो छिमेकीसँग कुटनीतिक हिसाबले चल्न सक्नु नै सफल राजनीति मानिन्छ| सार्वभौमसत्ता मै आंच आयो भने चाहिं सके पनि नसकेपनि जाइ लाग्नुपर्यो, नत्रभने साधन स्रोत बिनाको फुच्चे देशले आफुले थेग्न नसक्ने बिनाबिच्चाको पाखुरी सुर्केर के पो गर्नु ? अब आर्थिक उपनिवेशकै कुरो गर्ने होभने चीनले संसारका लगभग सबै देशलाई उपनिवेश बनाइ सकेको छ| अमेरिकाधरिले कतिपय चीनले भनेका कुराहरु मान्नुपर्ने भैसकेको छ | नेपालको के कुरा गराई भयो र !!????
बिना स्वार्थ आफुले देखेको कुरा भन्नु पाखुरा सुर्कौनु होइन / अस्ति बर्खर जे दी मुनि र सुर्य बहादुरको एक स्वोर हुनु कागताली पक्का होइन / सिटौला , प्रचण्ड , बाबुराम , नेपाल , वोली , खनाल आदिको हैसियेत नेपालीले बुझीसके / भारत , चीन , अमेरिका जस्ता शक्तिसाली मुलुकले राजनीतिक र आर्थिक प्रभाव पार्नु एउटा कूरा हो तर कार्यकारी प्रमुखमा र सब निर्णय गर्ने कुर्सीमा सबका सब puppet पाल्नु अर्को कुरा हो / आजकल राजा ज्ञानेन्द्रप्रति श्रद्धा लाग्नुको कारण पनि येही हो – कम्तिमा यीनी चै कोहि बाहिरियाको पनि puppet भयनन / समयको गति नचिनेर गल्ति गरे , आज सजाय भोगे पनि धर्यता र स्वाबिमान गुमाएका छैनन् /
प्रकाश भाइले ज्ञानेन्द्रमा के देखे हौ ! यिनको जनाधार भनेकै सेना र कमल थापा मार्काहरु मात्र थिए| नेपाली जनता त यिनलाई डरले गर्दा पो मान्न पुगेका ! फेरी शाह बंशीय राजाहरुको नियत त हामीले देखि हाल्यौ नि! राणाहरुले कमसेकम भब्य दरवारहरु त छोडेर गए, शाहहरुले देशमा गरिबी सिवाय के छोडेका छन्| एस डी मुनि र घाम बहादुर थापाका अमुर्त कुराहरु छोडेर शाहहरुले देशको लागि के उल्लेख्य काम गरे ,बुँदागत रुपमा लेखुंन प्रकाश भाइ !
लामा जी तपाइलाई तहह छ कि छैन . तपाई त न्यु योर्क माली हुनुहुँदो रैछा . संसारमा क्यानाडा र अमेरिका भन्ने छिमेकि हरु पनि छन् भनेर …? जे पायो तेही को समर्थन त गर्नु
त भेडो हुनु हो. कि तपाई पनि लामा राज्य को ताक मा हुनु हुन्छा …सित्तै मा पाको कोषले लिंदैन र होइन. चटके ले भाग लागैदिन्दैछा अब खण्ड खण्ड पारेर. टक परे तिवारी , नत्र गोतामे होइन त लामा जी. पहिला नेपाल मा आफ्नी हैसियत खोज्नुस … मा को हुन् कहाँ छु? . मैले देस लै के योगदान गरे ? मेरो च्यामता कति छ भनेर ? खालि बोल्न पायो भन्दै मा प्वाक्क नबोल्नुस … प्रजान्त्र भनेको सबै लै राम्रो संग थाहा छ …. तर नेपाल मा भाको प्रजातन्त कालो हो. सेतो होइन ….तपाई जस्ता हरु लै देश भनेको के हो भन्ने कुरा के थाहा ?
सोध्नु गएर , भुटानी सरनार्थी लै, अनि pyalistine लै? अनि थाहा हुन्छा देश भनेको के हो को वास्तविक त. हुनत जति जनजाती को सोच राख्ने हरुलाई यो कुनै महत्वो हुँदैन . आरु ले कत्रो परिरम गरेर बनाएर जोडेको देश लै केके जस्तो टुक्रा परेर सबै लै बाग लागौन्दैमा त्यो प्रजातन्त बादी हुँदैन … अनि चेत्ति बाहुन को बिरोद गर्नु भनेको . न्यु योर्क मा बसेर इन्दैन को रेस्टुरेन्ट मा भाडा माझ्नु अनि , एन्ग्लिश बोल्नु जस्तै हो. हिम्मत छ भन्ने त्यो ब्रिटिश ( मह बिस्तारबादी र सामन्ती ) हरु को भाषा अंग्रेजी नाबोल्स्नुस .. आफ्नै लामा भाषा बोल्नुस तय पनि सक्नु हुन्छा गुजारा चलाउन ?? बेकार को मान्छे हरु को दिमाग नाभुत्नुस …कत्ति न प्रजातन्त बादी रे? अर्का को आरिस गरेर , कहिँ नभएको लूट तन्त्र लै , प्रजातन्त्र रे ???
लु आश्माजी! सर्वप्रथमत टाइप गर्दा ध्यान पुर्याउँ है ! अर्को कुरो शशांक लामा के गर्दैछ भन्ने कुरो पाठकहरुको चासोको कुरो होइन| समष्टिमा प्रवृतिको कुरो उठाएर तर्क दिनुभयो भने पाठकले पढ़ला, नत्रभने कमेन्ट लेखेर हात दुखाउनु मात्र हो, कसैले पढने होइन| त्यसमाथि पनि ९० % पाठकले लामो कमेन्ट पढदैनन| जाँदा जाँदै पुश्पजिले भनेको यो कुरो भनिहालूं :” राजतन्त्र ब्यूंताउनु भनेको टटटीमा अत्तर छर्कनु जस्तै हो अरे “……
हनुमान हरु आफ्नो दिमाग मा जे भरिएको छ आफ्नो भन्दा फरक विचार राख्नी लाइ तेही देख छन् ! दिमाग मा जे भरिएको छ बाहिर पनि त तेही देखिन्छ ! राजतन्त्र ब्युतायेरा बेलायेत ले दुनिया राज गर्यो ! तपाईहरुको कुरा सहि नै छ भन्न त येही एउटा तथ्यले छलफल चाहिन्छ भनेर देखाऊ छ ! कुनै पनि कुरा कि सेतो कि कालो हुदैन ! grey पनि हुन्छ ! think about it !
अंकित भाइ ! त्यहि बेलायतको जस्तो भएर बस भनेर ज्ञानेन्द्रलाई सेरेमोनियलमा राखेकै हो त ! आफै बाठो भएर स्वच्छ छवी खोज्ने भएको!तिन बल्ड्यांग खायो नि ! आफै अस्वच्छ हुँदाहुँदै किन स्वच्छ छवी खोजेको होला ? मदनजीले भन्नुभए जस्तो ज्ञानेन्द्रलाई कसैले सत्ताच्युत गरेको होइन, आफ्नै मुर्ख्यांइले पत्तासाफ भएको हो |
सक्ति बिनाको राजतन्त्र अर्थात् यूरोपियन style को राजतन्त्र भयको भय ठिक हुने थियो नेपालमा तर संघिय लोकतन्त्र को नाममा देस लाई थाम्नै नसक्ने टुक्रा टुक्रा त बनाउने भय तेसैमाथि अरबौ रुपयाको तल माथि हुदा हिसाबकिताब छैन, करोडौ रुपया हाता पर्दा कुनैपनि level को लचकता मा जाने माओबादी को बिस्वोसनियता मा पनि प्रस्न चिन्ह लागेको सन्दर्भ मा आउने चुनाब मा नेपालि जनताले पक्का पनि ठिक decision लिने छन्
हामी नेपालीहरु धैर्य गर्न तयार छौ किन कि अब मुलुक मा संबिधान बन्ने काम सकिन आटेको छ/यस्तो अवस्था मा हामी झिना मसिना कुरा मा अल्झनु को कुनै फाइदा छैन/हामी कामना गरौ कि हाम्रो मुलुक थोरै समय मा नै गरिब मुलुक को सुची बाट हटोस्.
Ordinary Nepali citizens were being used again and again by the Nepali political parties for their personal gain.
How long does it take for naive citizen to realised this?
Jenish
बिमारीको उपचार र परिबर्तन उस्तै कुरा हो/ रोग र रोगि लाई आफ्नो कमाईको साधन ठान्ने उपचारक को हात बाट उपचार खोजे उपचार होईन पिडा जनक मृत्यु मात्रै पाईन्छ/ परिबर्तनको कुरा पनि तेस्तै हो/ ई नेताहरुको आज सम्मको
चर्तिकला हेर्दा ईनिहरु बिमारीलाई ठग्ने उपचाराक भन्दा फरक भयको हामि पाउदैनौ/
हामीले परिबर्तन चाहेको पक्कै हो/ हाम्रो चाहनालाई निहु बनायर ई नेताहरुले जे जस्तो परिबर्तन गरे तेस्ले हाम्रो दिन रात बिग्रेकोछ तर ईनिहरु चाहि बनेको छ/ हामीले यो कुराको बिरोध गर्दा ईनिहरु “हड्डी चापाउन्दै गरेको कुकुर” बनि दिन्छ/ हड्डी चापाउन्दै गरेको कुकुरले मालिकलाई समेत टोक्छ/
ईनिहरुको गैरसंबैधानिक आचरणको उदाहरणहरु दिन खोजे त् महाभारत भन्दा ठुलो ग्रंथनै बन्छ होला/ ईनिहरुको यक आपसको बिरोध पनि भाग नपायको चोरले अर्को चोरलाई पोलेको भन्दा फरक देखियन/
जनताको बिरोध त् ईनिहरुले कहिले पनि सुनेनन् तर सर्वोच्च अदालत ईनिहरुको मुख बात हड्डी खोस्ने निकाय बनि दिय/ त् ईनिहरुको सबै भन्दा ठुलो सत्रु सर्वोच्च अदालत भई गयो/ सर्वोच्च अदालतले ईनिहरुलाई जेल पठायो, गाडीहरु खोस्यो, संबिधान सभाको म्याद थप्न दियन/ त् संबिधान र कानुनलाई ए हड्डीको टुक्रा ठान्ने ईनिहरुले सर्बोच्च अदालतलाई आफ्नो प्रमुख सत्रु ठाने/ अहिले ईनिहरु सबै मिलेर अब सर्वोच्च अदालतले संबिधान सिट गाजियाको कुनै मुद्दा हेर्न नपाउने जाल गरेर ५ बर्ष को निमित छुट्टै संबैधानिक अदालत बनाउने कुरामा सहमत गरे/
कानुन संबिधान अन्तर्गत बन्छ/ कानुन र संबिधान छुत्यायर नछुटिने बिषय हो/ ई नेताहरुले कानुन त् मान्दै मान्दैनन/ ईनिहरुको सहमति संबिधान भन्दा ठुला छन्/ कुरो सर्वोच्चमा पुगे ईनिहरु पटक पटक जेल जानु पर्ने हुन्छ त् ईनिहरुले आफ्ना मुद्दा हेर्ने आफ्नै अदालत बनाउन खोजे/ अब यो सहमतिको आधारमा बनाईने संबैधानिक अदालतका न्यायधिसहरु कस्ता हुन्छन र कसले ईनिहरुको नियुक्ति दिने छ भनि रहनु नै पर्दैन/
अहिले लुनाज्युले ईनिहरुले आजीवन गाडी आवास सुबिधा पाउन अध्यादेस ल्यायको कुरो उठाउनु भयो/ अस्ति सर्वोच्च अदालतले कसले के सुबिधा पाउने भन्ने कुरा कानुन बनायर लिनु पर्ने फैसला गरेको थियो/ तर मानेनन् ईनिहरुले/ कानुन सदनले बनाउँछ मन्त्रि परिषदले बनाउन सदैन/ मन्त्रि परिषदले “सदनबाट अत्यन्त जरुरि मुद्दाको समाधान गर्न तत्काल कानुन बनाउन नसकिने अबस्थामा मात्रै अध्यादेस जारि गर्न सक्छ; आफ्नो आवास र गाडी सुबिधा पाउन अध्यादेस जारि गर्न सक्दैनन् तर गरे ईनिहरुले/
अब यस्तो मुद्दा फेरी पनि सर्वोच् अदालत पुगे ईनिहरुलाई अप्ठ्यारो हुन्छ/ त् ईनिहरुले सर्वोच्च अदालतले यस्तो मुद्दा हेर्न नसक्ने बनाउने आपसमा सहमति गरेर ईनिहरुको आफ्नैले चलाउने संबैधानिक अदालत गठन गर्ने निर्णय गरे/ अब यस्ताको हात बात हामीले परिबर्तनको आस गर्नु ठग उपचारकको हात बात उपचार खोज्नु जत्तिकै हुन्छ/
लोकतन्त्र लूटतन्त्र हुदैगएकोमा सच्चा आम नेपालीहरु धेरै निरास भएको देखिएको छ | साथै नेपाली हरु टुक्रा टुक्रा भएका छन् | यो नेपालकोलागि खतराको सन्देश हो |
सुरज श्रेष्ठ
धेरै निरस न हौ साथी हो, केहि परिबर्तन पक्कै हुन्छ/ नेताको घैटोमा घाम लगुना हामीले छाड्न हुदैन/ रोम सात दिनमा बनेको होइन भन्छन, नेपाल बन्नपनी केहि समय लाग्छ्नै/
६२/६३ को आन्दोलन मा लाउडा काण्डका नायक नै मह नायक मिस्टर बकुल्ला भय पछी नतिजाको फल पनि त उस्तै हुन्छ !
सोझा साझालाई सपना बाँडेर नेपालको ढुकुटी रित्याउने को यहाँ कमि छैन ! लौ बाबुराम तिमीले त १०/१५ बर्समै south एशिया को सबै भन्दा धनि र बिकसित नेपाल बनाउने सपना बढ्दै छौ,
नेपाली बन, नेपाली भन सम्हाल नेपाल !
हजुर, २०४६ ले नेपाल सम्हाल्यो त्येसैगारी अब २०६३ले ६ वर्ष सम्हाली सकेको छ सम्हाल्दै छ ! अब एउटा नेपाल ९/१० वोटा नया नेपाल बन्दै छ ! देश न पुरानो हुन्छ न नया हुन्छ त केवल बिकशित र शान्तिमय !
सेर बादुर, राम्चंद्रे, सिटौला, अमरेस सिंग, माकुने, गच्छेदार, प्रचंडे, बाबुराम इत्यादिलाई आयको यो,,,मोज गर मोज !!!!!!
नेपाल क्रिकेट संघमा बौराम कि छोरी…..अर्को (२०१५) बिस्वकाप पक्का नेपाललाइ….!
पुकdaaले स्वित्ज़ेर्ल्याण बनाइ हाल्यो अब बौराम पालो “एशिया को सबै भन्दा धनि र बिकसित नेपाल बनाउने”
हाहा लोकतन्त्र को नाम मा अब कालो लै सेतो भन्नु भनेको भेडा हुनु हो.
लुना जी को कमेन्ट सुपर like… एती सहि कुरा नि Dislike गर्ने मुर्ख हरु को हुन्……??????
The real advantage of The “Loktantra” is only for the Leaders Like “Gaganee” and others. All of them got job with higher salary. What a Joke. We still have Bijaya Gachhadar as Minister…. So where is the change?
If you look at the Cabinet you will see jokers only… There were more serious peoples in the time of King rather thin this ” GhoosTantra”.
Before we had one king and now we have more then 605 Kings.
If there is federalism there will be more Kings…. Kings in every states…. And junior kings under them…. More jokers to follow in coming years!!!!!!
यस्तो ताल हो भने हामी ५०० बर्ष पछी पनि प्रजातन्त्र कै लाग लडाई लडी राखेका हुन्छौ| अहिलेका नेताहरुले होस् पुर्याएन भने उनीहरुको हालत ज्ञानेको भन्दा नराम्रो हुन्छ| ज्ञाने जस्तो राजाको हालत आज जनताले कस्तो बनाइसक्यो भने हाम्रा नेताज्यू हरु त हिजो सम्मान खाते थिए|
लोकतन्त्र मा भाड भैलो भएको छ |बिदेसी हस्तछेप पनि हुन्छ |डन जन्मन्छन |
हप्ता दिन पर्ने हुन्छ |
के लंका मा बिदेसी हस्तछेप् भएँन ?
इन्डिया मा अझै गुण्डा गर्दिको राज छैन ??
अमेरिका ,फ्रान्स ,लन्डन मै बेला बखत कत्रा कत्रा तोडफोड ,रायाट भएको छ |अन्तत जित जनता को हुन्छ |पिपुल ले ति सब तत्त्व लाइ तह लगाउछ |
कुनै एक व्यक्ति(राजा ) ले देश बनाउला भन्ने न सोचौ |नसकेरै छोडेको हो उनीहरुले |
जहा संगठन ,एत्रा पार्टी मिलेर त् सम्हाल्न गाह्रो हुन्छ ,त्यहा एक व्यक्तिलाई जिम्मा दिने कुरा हैन देश को सासन भार |पश्चिमा देश ले बनाएको जेट प्लेन चद्छौ,साहित्य ,बिज्ञान पढ्छु ,मंगल ग्रह मा मान्छे पुग्यो भनेर गर्ब गर्छु त् उनीहरुको मोडेल किन फलो न गर्ने ?
१९ दिने आन्दोलन मा सहभागी हुदा को दिन मैले बिर्सेको छैन /भोक ,भोकै सडक मा पुलिश को अस्स्रुग्यास खाएर आखा रातै भएको हिजो जस्तो लाग्छ /हेर्दा,हेर्दै आज ६ वर्ष बितेछ /अफसोच ति दिन मा तातो गोलि खाएर २४ जना ले सहदत्ता प्राप्त गरे ,तिन को बलिदानी ले प्राप्त गरेको उपलब्दी आज बादर को हात मा नारिवोल भन्दा अतियुक्ति नहोला /यो महान उपलब्दी लाई सिमित व्यक्ति हरु को रजाई गर्ने थलो बनाए को यो आखा ले टुलुटुलु हेरेर बस्नु पर्दा को पिडा म बयान गर्न सक्दिन /सबै को बलिदानी लाई आज नेता हरु ले धोति लाएको अबस्ता लाई सच्चा देस प्रेमी तपाई ले कसरि मुल्यांकन गर्नु हुन्छ???????
नेपालमा जे तन्त्र आएपनी वास्तविक जनताले के पाए त? पंचायत पनि जनताकै लागि भन्थे, बहुदलकाल (२०४६-२०५८) अझ जनताकै खातिर प्रजातन्त्र ल्याइयो भनियो – नेता कार्यकर्ता अनि तिनका नातागोताले मात्र चैन गरे, ज्ञानेन्द्रले पनि जनताकै लागि शासन आफ्नो हातमा लिएका भन्दै देशका ठाउंठाउंमा जनता बटुल्दै भाषण गर्दै हिडे, २०६२/६३ को जनक्रान्ति भने पनि आखिर जनताले के पाए? एउटा पुरै पुस्ता अन्धकारमा धकेलियो, पौरखी युवापुस्ता आज कौडीको भाउमा बिदेशमा श्रम बेचिरहेको छ/ हाम्रा कैयन दिदीबहिनीहरु काम पाउने प्रलोभनमा यौन शोषणमा परिरहेका छन् / हिजो त केहि हदसम्म विधिको शाशन थियो आज त सिमित् पार्टीका नेताहरुका सिन्डिकेटमा देश चलिरहेको छ तथाकथित सहमति को नाममा/ रास्ट्रको सम्पति आफ्नै खल्तीको जस्तै मनलागी वितरण गरिरहेका छन्/ अझै जातीय स्वशासन अनि आत्मनिर्णयको नाममा अर्को जनविद्रोह गर्न त बाकी नै छ/ त्यस पछी मात्र रामराज्य आउने हो या के-के बादमा पुगिने हो अनि बल्ल हामी जनता बसी-बसी खान पाउँला, अझै केहि समय सम्म धैर्य गरौँ मित्रहरु !
“…..नेपाल रास्ट्रका बडामहाराज प्रिथिबी नारायण शाहले एकताको सुत्रमा अंगालेको
मुलुक आज आएर जातीयताको आधारमा प्रदेशमा विभाजन गर्न माग गरिरहेका
छन्….”
लुनाजी, हजुर जस्ता बुद्धिजीवीले पंचायती कालरात्रिले ब्रेन वाश गर्न सिकाएको त्यही पुरानो रट लाउँन थाल्नु भएपछी नेपाली जनताले चाहना गरेको नंया नेपाल आउन कठिन हुने भयो| अनेक वाधा अड्चन आउने भयो| दुई ढुंगा बीचको तरुललाई नकोट्याई जस्ता तस्तै राख्ने बिचार हो भने चेप कापमा परेर तरुल कुहिन सक्ने सम्भावनालाई नकार्न सकिंदैन| पृथ्वी नारानले भावनात्मक रुपमा पनि सम्पूर्ण नेपालीलाई एकता बद्ध गर्न जग हालेको भए आज यस्तो स्थिति आउने थिएँन| कसैलाई काखा र कसैलाई पाखाको नीतिले सिर्जना गरेको जग कदापि बलियो हुन् सक्दैन र टिक्दैन पनि| आधिर त्यस्तै भयो| नेपाली जनसंख्याको एउटा ठुलो हिस्सालाई उनको र उनका सल्लाहकार र पुरोहितहरुले कहिले मान्यता दिएनन| कथित तल्लो जात भनेर भेद भाव बढ्दो रह्यो|
चार जातको फुलबारी नीति मै सीमित रहे| त्रिभुवन, महेन्द्र, बीरेन्द्र पछी आएर ज्ञानेन्द समेतले त्यही नीतिलाई निरन्तरता दिंदै आए|
पृथ्वी नारान सबैका बडा महाराज बनेनन्| हाम्रा चाप्लुसी इतिहासकारहरुले तीन पाथी तेल धसेर बढी बढाई गरेर लेखेको आधारमा पृथ्वी नारान लाई बडा महाराज भन्न मिल्दैन| राजतन्त्र फाल्ने जुन आन्दोलन र संघर्ष नेपाली जनताले भोग्न पर्यो, त्यो उनै कथित बडा महाराज र उनका सलाहकारका अदुरदर्शिताको देन हो| पंचायत कालमा मुस्तांग र मनांग भेगका हिमाली वासिन्दाले आफ्नो जात ढाटेर गुरुङ लेखाउन पर्ने वाध्यता किन आयो? हिमाली भेगका वासिन्दाहरु शेर्पा, तामांग आदिलाई शाहकाल र राणा कालमा किन अनेपाली सरह व्यवहार गरियो? किरातलाई कसरि झुटो आस्वासन दिएर एक युगै अल्मलाए? सोझा मगरलाई लिगलिगेमा कसरि झेली गरेर अधिकार खोसे? दलितलाई कसरि समाजमा कानुन बनाएरै उपेक्षित गरियो? अनि कीर्तिपुरेका सन्तान जसको पुर्खौलीले बीरतापुर्बक शत्रुको सामना गरे उनीहरुको क्रुर्तापुर्बक नाक काटियो यस्ता चार जात वाला महाराजले बसालेको बालुवाको जग आज धस्केर गएको छ| यसैले उनलाई बडा महाराज भनेर महेंद्र्मालाको रट लाउँन आवश्यक देख्दिन|
हजुरको कमेन्ट संधै पढ्छु र घतलाग्दा पनि हुन्छन तर यस प्रति आफ्नो कमेन्ट नलेखी सकिन, अन्यथा नसम्झनुहोला| पैले हामीले आफुलाई पुरानो रुढीवादी सोच बाट बाहिर राख्न नसके कसरि नया नेपाल बन्ला हजुर? त्यही पनि हजुर जस्तो बुद्धिजीवीहरुले|
आजभन्दा ६ वर्ष पछाडी फर्केर हेरोउ, २३ वर्ष पछाडी, ३३ वर्ष पछाडी, ६२ वर्ष पछाडी, २४० वर्ष पछाडी फर्केर हेरोउ, समग्रमा नेपालि जनताले ज्यान गुमाय, घरबार बिहिन, टुहुरा अनि बिचल्ली भए, मुठ्ठीभर ब्वासाहरु चाहि आलो रगत चुसेर मोटाएको जुका झैँ मोटाय, सात पुस्तालाई पुग्नेगरी कुम्लो पारे नेपालमा लगानी गर्नु भन्दा बिदेसी बैंकमा थुपारे, सर्ब साधारणलाई केहि राहत छैन बेलाबेलामा नारा फेर्छन, काम गर्ने सैली फेर्दैनन, हिजो पनि भ्रस्टाचार थियो आज पनि भ्रस्टाचार छ हिजो पनि महाराजको निगाहामा अपराधीलाई चोख्याइन्थ्यो आज पनि डिस्काउन्ट दिएर सर्ब साधारण को आखामा छारो हाल्छन, के का लागि मरेका ति नेपालि?? नेताहरुलाइ तलब, भत्ता, चिल्ला गाडी पेट्रोल बिदेस भ्रमण अनि भ्रमण भत्ता बाचुन्जेल सरकारी खर्च दिलाउनका लागि मात्रै??? अरुलाई देसका लागि भोको पेट लड्न र मर्न उक्सौनेहरुले आफु आधा पेट खाएर अरु सरह झुपडीमा बसेर देसका लागि काम गर्न पर्छा कि पर्दैन?? यी सबै नाम फरक व्यक्ति फरक तर सबैको काम आफु र आफ्ना हरुको कुम्लो भर्ने देशलाई कंगाल बनाउने खेल, एस्ता काण्ड आन्दोलन अझै आउछन तर हुदैन देसको उन्नति जब सम्म जबसम्म पैसावालाहरुलाई सम्मान र गरिबहरुलाई घृणा, अनि सबैको मुखमा झुठ रहन्छ,
एक थरि जोगीहरु आफ्नो थैलो भर्नालाई खुब पृथिबी नारायण साहको नेपाल एकिकरणको कुरालाई फुक्छन, हो उनको काम राम्रो हो त्यो सुरुवात अनुसार काम गरेका भए तर आजको नेपालको अवस्था हेर्दा सिक्काको अर्को पाटो पल्टाएर हेर्न बाध्या गराउछ ( माफ गर्नुहोला एकछिन सोच्नुहोस ) २४० वर्ष अघि नेपाल ब्रिटिश संग हारेको भए नेपालि नेपालि रहने थिएनन् र? पक्कै नेपालको भौतिक बिकास आजको भन्दा बिकसित र पर्यटक केन्द्र हुनेथियो बरु सिक्खिम ले गोर्खा ल्याण्ड को आन्दोलन गर्दा एकसाथ नेपाल हुन्सक्थियो, पाकिस्तान र बंगलादेस पनि पछी छुट्टिएका हुन्, nepaalikai दिमाग भुट्न सजिलो रहेछ netaaharulaai
तेस्तै ब्रिटिश को उपनिबेस को नागरिक बन्न ररार भाको मान्छे … भारत मा गएर , रासन कार्ड लिएर मज ले मोज गरेर बसे भै हाल्यो नि, अनि भारत संसार को सुपर पावर हुँदै हो क्या रे.अनि तपाई को नजर मा बिकसित पनि . अनि त्यहा त झन् गण तन्त्र र संग पनि छ क्यारे. किन बेकार मा प्रिथिवी नारायण श लै सराप्नु हुन्छा .जानुस खुरुक्क भारत मा गएर बस्नुस. अलि अलि तपाई हिन्दि पक्कै बोल्नु हुन्छा. तपाई लै त चिट्टा नै पर्न सक्छा. बरु त्यो भारत भन्ने देश मा नेपाल को सामन्ती हरु को पेवा जस्तो नेपाली भाषा पनि बोलिंछा क्यारे …आइ आइ मैले त बिर्से को …वहा को पनि आफ्नै मात्री भाषा होलानी अनि भारत मा मा गएर त्यो सामन्ती को भाषा त वहा ले के प्रय्ग गर्नु होला र ?? बरु हिन्दि त वहालाई आइहल्छा नि बोल्न्ना ऊउ साब जी भन्ने style ma . tapai ko ta utai kalyan hune dekhe maile ta …..
भएको उपलब्धि लाइ स्थापित गर्दै बाकि काम हरु पुरा हुने बाटो बनाउनु नै आजको स्थितिको सहि मुल्यांकन हुन् जाला \ काम गर्ने कालु मकै खाने भालु अर्थात बास्तबिक प्रजातन्त्र ,गणतन्त्र जनतालाई नभएर जनताको नाम मा राजनीति गर्ने ठुला ठालु लाइ मात्र फलिफाप भैरहेको यो अवस्थालाई कसरि अन्त्य गर्ने भन्ने कुरा जनताको चेतना ,ब्यबहार र सजगतामा भर पर्छ \ अन्धो भएर पछी लाग्नु , गल्ति लाइ ढाकछोप गर्नु र नेताहरु प्रति बढी बिस्वास गर्नु ,नेता हरुलाई खबरदारी नगर्नु नै आज को स्थिति आउनु हो \ गरेको बलिदान लाइ सम्झेर हुने भए २००७,२०३६,२०४६,२०६३ ले जनताको सपना पुरा गर्थे\ मुख्य कुरा लड्ने जनता र कार्यकर्ता नेताको अन्धोभक्ति र स्वार्थि हुनु भएन ल एण्ड अर्डर र सिस्टम मा व्यक्ति .समाज ,राज्य हिड्नु पर्यो \ आफ्नो भए पनि अपराध र अपराधी लाइ बचाउने होइन सजाय दिलाउने परिपाटी सबैले बसाल्न सहयोग गरौ धेरै कुरा राम्रो हुदै जान्छ \
लोकतन्त्र
महंगी ले ढाड ठोक! तन्त्र !
गरिब लाई जिउदै मार भोक ! तन्त्र !
औषधि पनि नपाएर मार! रोग ! तन्त्र
नेतालाई भने सधै मोज ! तन्त्र
यो लोकतन्त्र आएको होइन यो लूट तन्त्र आएको हो ! यो गणतन्त्र आएको होइन यो गनतन्त्र आएको हो ! यी नेता हरुले हामि नेपाली हरुलाई ल्वाप्पा खुवैदियो र हामि हासी हासी स्वीकार गरि राखेको छौ.
नेपाल आमा, मेरो भगवान !!
कसरि व्यक्त गरूँ म यी मेरा भावना
सधैं खुशी राख्न सकूँ तिमीलाई मेरी आमा ||
जुनी जुनी रहोस मेरो साथ्मा तिम्रो छाँया
तिम्रो आशिर्बाद अनि तिम्रो अजम्बरी माया ||
दैबले खुशी सधैँ थमाई दिउन तिम्रो हात मा
सुस्ताउन पाउँ मा सधैँ तिम्रो काख मा ||
झरना को पानी भन्दा निश्चल तिम्रो ममता
हिमाल झैं बिशाल तिम्रो संघर्ष क्षमता
अतित का सबै कठिन पल सहयौ तिमीले
तर पुछिदिन्थ्यौ मेरा सबै आँसु पछ्यौरीले ||
स-साना आवश्यकता पुरा गर्न पछी हटेनौ
हाम्रो भविष्य को लागि लड्यौ आफ्नै ख्याल गरेनौ ||
महसुस हुदैं छ आज सबै भुल हरु मेरा
पश्चाताप गर्दै छु म बिहान साँझ ….
कति पिडा दिएँ होला तिमीलाई मैले मेरी आमा
माफ गरि देउ मलाई,म तिम्रो बदमास छोरा ||
तिम्रो मुहारमा सधैं हाँसो होस …
तिम्रो सदैबको आयु होस् …
तिमि भन्दा ठुअको sलो इश्वर हुँदैन पो !
तिमि देवी, तिमि नै मेरो दैब हो ||
जय नेपाल !! मलाई यहाँ जुनै प्रकारको तन्त्र स्वीकार्य छ | बस मैले मिहेनेत गरेर, इमान्दारिता साथ् काम गरेर, समाज मा राम्रो संग बस्न पाउनु पर्यो म कुनै पार्टी को कार्यकर्ता हुने भन्दा पहिले नेपाली हुँ, एक सच्चा देश भक्त नेपाली !!! जय देश, जय नेपाल, जय मातृभूमि !!
६ वर्षअघि लोकतन्त्रको बीउ रोपिइयो तर आज पनि छाडा बाँदरका रूपमा रहेको लोकतन्त्रविरोधीहरू भर्खर फल दिन लागेको लोकतन्त्ररूपी बोटमाथि आक्रमण गर्ने कोशिस गरिरहेका छन् । तर लोकतन्त्रको बीउ रोपेका र यसलाई हुर्काउने जिम्मा लिएकाहरू हुँदाहुँदै ती बाँदरहरूको केही लाग्नेछैन । यो यस्तो रूख हो, जसलाई जतिसुकै चिथोरेपनि राम्रो फल दिने रूखका रूपमा एकदिन अवश्य पनि हुर्किनेछ । त्यसबेला ती बाँदर र ती बाँदरका मालिकहरू पनि यो रूपमा मज्जाले उफ्रिइरहेका, खेलिरहेका अनि यसको फल खाइरहेका हुनेछन् ।
राजतन्त्र फालेर लोकतन्त्र ल्याए पछिका उपलब्धहरु :
सरकारले अध्यादेश मार्फत ल्याएको जनताको करमा नेताले आजीवन मस्ती गर्ने व्यवस्था — जारी अध्यादेश अनुसार — :
पूर्व राष्ट्रपतिदेखि प्रधानमन्त्रीसम्मकै लागि आजीवन इन्धनसहित गाडी र सरकारी आवास सुविधाका अतिरिक्त सरकारी कर्मचारी रहेको स्थायी सचिवालयसमेत उपलब्ध गराउने भएको छ ।
पूर्व राष्ट्रपतिलाई २००, पूर्व उपराष्ट्रपतिलाई १७५, पूर्व प्रधानमन्त्रीलाई १५०, पूर्वसभामुखलाई १५० लिटर पेट्रोल र आवश्यकताअनुसार मोबिल तथा मर्मत खर्च दिइने व्यवस्था अध्यादेशमा गरिएको छ ।
पूर्व प्रधानन्यायाधीश, पूर्व सभामुखलाई गाडी र सचिवालय सुविधा तथा पूर्व गृहमन्त्रीहरूलाई इन्धनसहित गाडी सुविधा दिने व्यवस्था गरिएको छ ।
जस अनुसार अब:
लोकेन्द्रबहादुर चन्द, सूर्यबहादुर थापा, शेरबहादुर देउवा, पुष्पकमल दाहाल, झलनाथ खनाल र माधवकुमार नेपालले सचिवालय, सरकारी आवास र इन्धनसहितको गाडी सुविधा तथा सभामुखहरू दमननाथ ढुंगाना, रामचन्द्र पौडेल र तारानाथ रानाभाटले आजीवन गाडी, इन्धन र सचिवालय पाउनेछन् ।
समष्टिमा राजा फ्यालेर गणतन्त्रमा गएको देशले अब चिरकाल सम्म सैयौँ ‘राजाहरू’ लाइ पाल्नु पर्नेछ । अनि गरिबीको मारमा पिल्सिएका हामी र हाम्रा सन्ततिको रूपमा जन्मने रैती हरूले यस्ता कैँयन राजाहरूलाई आफ्नो छाक काटेर पाल्नु पर्नेछ । — उदृत / साभार : मेरो विचार र अभिव्यक्तिको साझा चौतारी
——-
‘राज्यको ढुकुटीमा ब्रह्मलुटको तयारी?’
आर्थिक वर्षको अन्त्य हुनै लागेका बेला कथित ‘जनसहभागिता’ कार्यक्रमका नाममा पार्टीका कार्यकर्तालाई एक अर्ब रुपियाँ बाँड्ने सरकारी तयारी यसैको उदाहरण हो। स्थानीय विकास मन्त्रालयका विभिन्न शीर्षकबाट ५० करोड रुपियाँ यही ब्रह्मलुटका लागि रकमान्तर गर्ने तयारी भएको छ भने थप ५० करोड जुटाउन अर्थ मन्त्रालयका सचिवलाई लगाइएको छ। — उदृत / साभार : नागरिक न्युज
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
लोकतन्त्रका उपलब्धि — नेपाली सर्बसाधारण जनतालाई पनि भा’छ — हिजो भन्दा आज धेरै नेपालीहरु ऋण धन गरेर पनि पासपोर्ट बोक्नु पा’छ अनि प्लेनमा चढेर बिदेस जानु पा’छ — जे भा को पसिना परिश्रम सिप बिदेशी भूमिमा पोतिएको छ – यता घर – परिबार – समाज डामाडोल भई’रा छ —
नेपाल रास्ट्रका बडामहाराज प्रिथिबी नारायण शाहले एकताको सुत्रमा अंगालेको
मुलुक आज आएर जातीयताको आधारमा प्रदेशमा विभाजन गर्न माग गरिरहेका
छन् — नेपालका नेताहरु दिल्ली पुगेर कुनी कति बुंदे सम्झुता गर्दा त्यै बेला
तराई हुँदै नेपालका अन्य छेत्रलाई पनि जातीयताको आधारमा ( भन्न लाई चै
पहिचान भनेको छ तर जातको नाममा भनेसी जातीय नै भयो नि ) प्रदेश छुत्तयुने
सम्झुता गरेको रैछ !
ऐले बिभिन्न जात जातिले म नेपाली हाम्रो नेपाल नभनी म यो जात अनि हाम्रो
यो जात बस्ने थलो — यो हाम्रो राज्य — हामी यो राज्यको हाकिम / राजा हुन
पाउनु पर्छ ! — यस किसिमको भाबना हाबी भै’राको छ —
अनि यिनै जातीय सम्बेदनशिलता माथी मज्जाले राजनीति गरिरा’छन हाम्रा
नेताहरुले , अनि तिनलाई साथ् दिने कार्यकर्ताहरुले —
अनि देशको ढुकुटीबाट नेता / कार्यकर्ताहरुलाई बजेट —
राजतन्त्र फालेर ल्याएको लोकतन्त्र कसलाई फाप्या छ ? हाम्रा नेता अनि बहाहरुको अघि पछी गरिरहने चतुर टाठा बाठा कार्यकर्तालाई चै मज्जाले फाप्या
छ —
राजतन्त्र फालेर लोकतन्त्र ल्याए पछिको नेपाल र नेपाली समाज उँभो हैन उँधो
उँधो लाग्या छ !!!!!!
राजतन्त्र फालेर लोकतन्त्र ( के लोकतन्त्र भन्नु ! ” नेता तन्त्र ” भन्दा हुन्छ ) ल्याए पछिको नेपाल र नेपाली समाज उँभो हैन उँधो
उँधो लाग्या छ !!!!!!
लुना पहिले पहिले लोकतन्त्रको लागि अनायासै हावामा बेतुकसंग मच्चियाको रहिछ भन्नेकुरा उसको आजकलको लोकतन्त्र र देशको परिवर्तन देख्न नसकी पोखियाको बित्रिष्णा र बिचार हरुले स्पस्ट पारिदियाको छ!
लुनाजीले राजनीति नबुझेको देख्दा उदेकै लाग्यो| २१औ शताब्दीमा पृथ्वी नारायण भिजन काम लाग्दैन हौ ! गणतान्त्रे नेताहरुको चर्तिकलाबारे कुरा गरेर के साध्य !? तर ज्ञानेन्द्रले आफुलाई राजा घोषित गरेपछि आफ्नो लागि बार्षिक तलब ६७ करोड तोकेको कुरा धेरैले बिर्से कि क्या हो ? त्यतिबेलाको शाने बानिको बोइंग एक्लै चढेर साउथ अफ्रिका घुमेको, देशभरकै इन्टरनेट कनेक्शन काटेको आदि दर्जनौ उपद्र्यांइ कति छिटो बिर्सेको ?
तपाईले गलत भन्नु भा’ छैन शसांक जी . बास्तबमै मैले राजनीति चै बुझ्न नसकीरा’को स्थिति पक्कै हो —
मने ह्यानेर बुझ्नै ‘नखोजी’राको’ स्थिति “पनि” होईन भन्ने मलाई लाई’ राच –तपाईहरुको कमेन्टमा डिप्लोमा (डिग्री भन्दा पनि के फरक पर्छ र) गर्ने कोशिस भई’रा छ —
अब कुरामा कुरा नै गर्नु पर्दा ,
तपाईले राजाको उपद्र्यांइ कति छिट्टो बिर्सेको भनि औंलो ठड्याउनु भो !?
मने तपाईको कुरा पनि एकदम अमनासिब त हुदै होईन ! मनासिब नै हो मने
तर त्यस्तरी बिर्सनै नदिने ब्यबहार / काम हाम्रा महान नेताहरु बाट ‘पनि’ भईदेया
भ र पो त —
उसो त मने तपाईले पनि गुनासो त गर्नु नै भो ” गणतान्त्रे नेताहरुको चर्तिकलाबारे कुरा गरेर के साध्य !? — ” गुनासो त तपाईले पनि गर्नु भो ! –अलिकति भाषा चै फरक पर्या हो मने तपाइको र मेरो — गुनासो र अलि अलि गाली जस्तो — तर कुराको सार त उस्तै हो भन्ने हाम्लाई लाई’रा छ —
गुनासो र गाली मा चै मने मेरो बाटो अल्ली खुर्सानी घारी तिर गा’ हो कि —
मने पिरोको खार ला’ पछी हाछ्यु कतिन्जेल रोक्ने ?!—
नेता छानीछानी परिवर्तन गर्न सकिन्छ तर राजा सकिँदैन लुनाजी । यही हो लोकतन्त्र र राजतन्त्रको भिन्नता । एउटा राजा थियो, मिल्काइसकियो । अब फेरि त्यही राजाको पक्षपोषण गर्नु भनेको आचीमा अत्तर छर्किनुजस्तै हो ।
कुहिएको आलुले भरिएको बोराबाट आलुको तरकारी पकाउन सक्छु भन्नु र अहिले नेपालमा राम्रो नेता छान्न सक्छु उस्तै हो…..!
सबै आलु कुहिए पनि फेरि आलु रोपेर अर्को पाली ताजै खाउँला । तर आची भनेर फालीसकेको वस्तुलाई फेरि अत्तर छर्किनुचाहिँ पक्कै पनि बुद्धिमानी होइन । बरु गतिलो आलु पाउन आचीको प्रयोगचाहिँ गर्न सकिन्छ ।
आचीमा फलेको आलु नै खाने भए त के लाग्यो र !
आचीमा फलेको (डुबेको) ताजा आलु खाने र अपराधीले बनाको (अपहरणकारी, भ्रस्ताचारी, ज्यानमारा) सम्भिधानबाट शासित हुनु उस्तै हो ! चेतना भया !
पुश्पजी ! हर्केलाई दास हुन पुगेको रहेनरहेछ !!!!!!
आचीमा पनि आलु फलाउने यो कुन वैज्ञानिक काइदा रहेछ कुन्नि ! हाम्रोमा त ज्यापूले उसको आचीलाई मलका रूपमा प्रयोग गरेर उमारेको आलु, काउली, गाजर स्वस्थकर र मीठो मानिन्छ । रासायनिक मल र विभिन्न कीटनाशक औषधि (सुकिला मुकिला, नवसंभ्रान्त, नवसामन्तहरू) हरूले उत्पादन गरेको आलु (संविधानभन्दा) त ज्यापू (जनयुद्धका नायक, जनताले चुनेका) ले आची (सुकिला मुकिला, नवसंभ्रान्त, नवसामन्तहरू) हरूको उचित प्रयोग गरेर उत्पादन गरेको आलुको तुलना नै छैन ।
“राजाको पक्षपोषण गर्नु भनेको आचीमा अत्तर छर्किनुजस्तै हो ।……” पुश्पजिले साह्रै मज्जाले पारी भित्तामै पुग्ने भन्नुभयो| Hilarious !!!!!!!
२१सौ शताब्दीमा राजै ठिक ठान्ने दिग्भ्रमित नेपाली यथास्थितिवादीहरुलाई झकझकाउन माइसंसार र फेसबुकमा सन्देशमुलक बिचारहरु लेख्नु म मेरो दायित्व ठान्छु| बिदेशमा बसेर गर्ने भनेकै शब्दान्दोलन हो| हिजोको दिनमा एमालेलाई जश दिइन्थ्यो| त्यो स्खलित भएपछि माओवादीको एजेन्डालाई होस्टे हैंसे गर्न पुगियो, यो पनि तुहियो भने कुनै नेपालवादी निस्केलान नि! समाज विकासक्रमको सिद्वान्त झैं बिचारमा पनि अग्रता हासिल गरिरहनुपर्छ| भोलि हृदय परिवर्तन भएर ज्ञानेन्द्र ठुलै अग्रगामी प्याकेज लिएर आयो भने उसलाई पनि समर्थन गर्न म हिचकिचाउन्दीन| हामीले हेर्ने मापदण्ड भनेकै नेपाल र नेपालीको भलाइ हो| राजा आउ, देश बचाउ भन्नेहरु आफ्नो हालीमुहाली खोसिएर रुइरहेका छन्, तिनलाई देशप्रति पिटिक्कै माया छैन| फेरी राजा आउनु भनेको हिजोकै लुटाहाहरुलाइ देश सुम्पनु हो| एक्लो ज्ञानेन्द्रले के पो गर्न सक्छ र ? बिचरालाई भाषणको त के कुरा , नेपालीमा दुइ वाक्य सुद्व संग बोल्न त सक्दैन! जनप्रतिनिधि र गणतन्त्रको विकल्प अहिलेको नेपालमा छैन!
सशांक जी,
बधाई छ, तपाइँ त पृथिबी नारायण शाह भन्दा पनि राम्रो भिजन भएको मान्छे पर्नु भएछ !
आजको २-३ सय बर्ष पछाडीसम्म पनि तपाइको बिचार अनुसरण गर्नेहरु (पृथिबी नारायण शाहको जस्तै) यो संसारमा होलान त ?
हिजो आज हर्के, आशमा क्षेत्री, प्रकाश तिवारी र लुना समेत पृथ्वी नारायणको स्तुति गानमा खुब लागेको पाइएको छ | अनि उनका चार जात छतीस वर्णे कुरा फेरी उप्काइन्दैछ्| कर्मानुसार बर्गिकरण गरिएको यो चारजाते फर्मुला त फेल खाइसक्यो| बाहुनले टेलरिंग दोकान खोलेपछि र बराईलीहरु साहित्यिक सिर्जनामा लागेपछि चारजात कहाँ पुग्यो ! थाहा पाइराखुं है ! हर्केलाई यो पनि भनिदिउँ कि मेरो भिजनानुसार मानिस दुइजाते हुन्छ : महिला र पुरुष
पृथ्वी नारायण शाहलाइ एउटा साशक राजा भन्दापनि राष्ट्र-निर्माता भनेर बुझ्नुस लामा जी !
हिजो पृथ्वी नारायण नभएको भए आज तपाइँसंग नेपाली भाषा पढ्ने र लेख्ने खुबी हुने थिएन !
जात र वर्ण विभाजन गर्ने राजा पृथ्वी नारायण शाह होइनन….चेतना भया !
हर्केजी ! भाषाको के कुरो भयो र ? नेपाली नभए अर्कै भाषा बोल्थें हुँला! प्रिथिवी नारायण शाह राजाहरु मध्ये सबभन्दा सुरबीर, प्रतापी र दुरदर्शी थिए| यसमा दुइमत छैन| तर उनका सन्तानहरु चाहिं सुरा-सुन्दरी बीर परेर पो मार्यो!
त्यही त शशांकजी । पीएन शाहको अनुशरण अहिले पनि भइराख्या छ भनेर हर्केजीहरू मख्क परिरनुभा’छ । एकीकरण गरिदिएर हामी नेपाल बनाएको बाहेक अब पीएन शाहको अनुशरण गर्नेहरूलाई यथास्थितिवादीको बिल्लामात्र भिराउन मिल्छ । उनको एकीकरण पनि परिवर्तनको पाटो थियो, अहिलेको जातीय संघीयता पनि परिवर्तनको अर्को पाटो भनेर हर्केजीहरूले कहिले बुझ्ने खै !
त्यसै भाग्लास् ज्ञानेन्द्रे, हिसाब किताब बाँकी छ
कमले जालास् हेटौडा, तेरो घाँटी रेटौंला
सात पार्टी सात दल, देखिस् ज्ञाने हाम्रो बल
नेताहरु होसियार, दरबारभित्र छिरौला
संविधान सभा बाँकी छ
यो जित कसको जनताको
वीर शहीद अमर रहुन्
शहीदको रगत के भन्छ, गणतन्त्र ले भन्छ
श्रीपेच हामी जलाउँछौं, देश हामी चलाउँछौं
नारायणहिटी खाली गर गणतन्त्र आउँदैछौं
……………अब यो सम्झेर आउदा त्यो आन्दोलन खेर गए जस्तो लाग्छ तेसैले यो माथि को सुर अब परिबर्तन गरेर हाम्रो सभा सद हरु लाइ पदौने हो कि ? ल अब राजा लाइ मात्र होइन नेता लाइ नि भन्ने कि ?
यो फोटो हरु हेर्दा त्यो बेला को जोस याद आयो, अचम्म को जोस थियो त्यो पनि | यत्रो मेहनत पछी देश मा ठुलै परिवर्तन हुने आशा थियो, अलि अलि त भएकै हो, तर धेरै निराशा नै हात लाग्यो |
तर अझै पनि केहि परिवर्तन हुन्छ कि भन्ने आशा चाहिँ छ है |
आहिले आएर यी सबै कुरा फर्केर हेर्दा, आफ्नै आस्था, बिश्वाश, र भरोशाको बलात्कार भए जस्तो लाग्छ 🙁
त्यसो भए
के उपलब्धि भयो त ?
खाली इतिहास मा मात्र लेखियो, मैले यसो गरे, मैले उसो गरे भनेर ! ! !
जनताको येत्रो मेहेनत,त्याग, तपस्या कता हरायो………देश त झन् खतम पो भयो त |
आशा जस्तो ठुलो कुरा केहि पनि हुदैन …..एक दिन देशमा विकाशको लोकतन्त्र पनि औछ औछ
खोइ के पाईयो त जनता ले ? झन् गरिबी..असुरक्षित समाज … आधा सताब्दी मन्त्रिको बोझ… ६०१ जना संसदको बोझ … येही चाहेको थियो त हामीले ?
“जनताको नासो, जनता लाइ नै दीई बक्शेका छौं ” भनेका थिए ! तर जनताको नासो जनतालाई नभएर क्षुद्र नेताहरू लाइ भैदियो ! यहि हो बिडम्बना नेपालीहरूको !!
नेपाली जनता को बलिदान बाट आएको आज को दिन लाही राष्ट्रिय पर्ब को रुप मा नमनाउने घोसना गरेर यो सरकारले अफुलाही वास्तविक मण्डले साबित गरेको छ / हुनत यो सरकार क धेरै सदस्य हरु को यो आन्दोलन संग कुनै साइनो धियेना, कोहि जंगल मा मुसो लुके जसरि लुकेर बसेका थिए भने कोइ दरबार को चाकडी मा थिए , तेश कारण उनीहरु ले आज हुनु पर्ने कार्यक्रम हरु नगरेका हुन्/ नेपाली जनताले वास्तविक रुप मा मुक्ति पाएको दिन को गरिमा लाही कम गरेर माओबादी र मदेसी मोर्चा ले आफ्नो अधिनायक बादी र अबसरबादी चरित्र प्रस्ट परेका छ/ १९ दिने जना आदोलन को गरिमा कम गराउने मान्छे हरु नत गदत्रन्त्र बादी हुन् नत परिबर्तन कमि हुन् , उनीहरु सिर्फ अबसरबादी हुन्, बाबुराम र बिजय गच्छादार जस्ता/